ගෝඨාභය තම නිවස වට කළ ජනතාවට ආරක්ෂක නිලධාරීන් ලවා කුරිරු ලෙස පහර දී පිරිසක් අත්අඩංගුවට ගත්තා. ඔවුන් වෙනුවෙන් පෙනී සිටීමට නීතීඥයින් 500ක් පමණ පසුව දා අධිකරණයට ආවා. එදා සිට රට පුරා ජනතාව පාරට බහින්න පටන් ගත්තා. විදෙස් රටවල ජනතාවත් පාරට බැස්සා. එතැනි සිට නේද ගෝඨාභය පසු බසින්න පටන් ගත්තේ?

ඊට මසකට පමණ පසු මහින්ද, මැරවරයන් යොදා සාමාකාමි අරගලකරුවන්ට පහර දුන්නා. අවට වැඩබිම්වල සහ කාර්යාලවල වැඩ කරමින් සිටි ජනතාව දිවැගෙන විත් මැරවරයන් ට ප්‍රතිප්‍රහාර එල්ල කළා. පිරිසක් බේරේ වැවටත් දැම්මා. කුපිත වූ පිරිස් එදා රාත්‍රියේ රාජපක්ෂලා ඇතුලු ඔවුන්ට හිතවත් දේශපාලකයන් රැසකට අයත් නිවෙස් සහ දේපළවලට පහර දුන්නා. ගිනි තැබුවා. මන්ත්‍රීවරයකු මහ මග මරා දැමුවා.(ඇත්ත ඇති සැටියෙන් දකිනවා පමණි) ඊට පසු මහින්ද අගමැති තනතුර දමා ගොස් හමුදා කඳවුරක හැංගුනා නේද?

දැන් රනිල් ගමන් කරමින් සිටින්නේ ද ගෝඨාභය සහ මහින්ද ගිය පාරේ ම නො වේ ද? ඇත්තවශයෙන් ම ඔහුට යන්න වෙන පාරක් තිබෙනවා ද? ඒ ගැන හිතන්න වත් බැරි ඔවුන් සියලු දෙනා ම, උපදින්නට හදන දරුවාගේ කේන්දරයට බිය වී සිටින නිසා නේද? එහෙත් විලිරුදාව හැදුනට පසුවත් අලුත් උපතක් සිදු වීම වළකන්න හදන කොට? ගෝඨාභය සහ මහින්ද එළවා දැමූ ජනතාව තවත් ඉවසයි ද?

රනිල්ගේ ගැලවුම්කරුවා (IMF) ද ලංකාව සමග ගනුදෙනු කිරීමට ජනවරමක් සහිත ආණ්ඩුවක අවශ්‍යතාව අවධාරණය කර තිබේ. ඒ කෙසේ වෙතත් IMF ණය ගැනීම සඳහා තව තවත් ජනතාව නොමරා මැරීමට සිදු ව තිබේ.

එ නිසා දැන් ඉතින් කවුරු කැමති වුනත් නැතත් ඉක්මන් මැතිවරණයක් පැවැත්වීම හෝ ජනතා නැගිටීමකින් පසු මැතිවරණයක් පැවැත්වීම වැළකිය නොහැකි වනු ඇත!