ඡන්ද බලය..

Post author:S.G. Punchihewa
Post published:March 23, 2023
Post category:Election / Feature Articles
Post comments:0 Comments

1931 සිට සර්ව ජන ඡන්ද බලය ලැබී තිබිණි.
දැනට අවුරුදු 92 ක් ගත වී ඇතත් එහි සැබෑ අයිති වාසිකම පුරවැසියාට ලැබී නැත.
පුරවැසියා පරමාධිපති බලය ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 3 ව්‍යවස්ථා වෙන් කියවේ.
ඡන්ද බලය පරමාධිපති බලයේ කොටසකි.
එම බලය අන්සතු කළ නොහැකි ය. අන්‍යයන්ට පැහැර ගත නොහැකි ය. එහෙත් මේ තාක් ව්‍යවස්ථාවේ හෝ නැත.
මන්ත්‍රීවරුන්ගේ වරප්‍රසාද පරමාධිපත්‍යයට ඉහළින් පවතින දෙයක් නොවේ. පරමාධිපත්‍යයට ඉහළින් මන්ත්‍රී වරප්‍රසාද පැවතිය යුතු නැත.
එසේ පවතින්නේ නම් එම ව්‍යවස්ථාව වහා වෙනස් කළ යුතු ය.
වරප්‍රසාද රැකීමට පරමාධිපති බලය යටපත් කිරීම හෙවත් අහිමි කිරීම ද කළ නොහැකි ය.
“පොදු ජනතාවගේ කැමැත්ත පාලනයේ පදනම විය යුතුය” (මානව අයිතිවාසිකම් ප්‍රකාශනයේ 21 වන වගන්තිය) මේ තත්වය ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 3 ව්‍යවස්ථාව මගින් පාලකයා විසින් පැහැර ගත් අයිතිවාසිකමකි.
පරමාධිපති බලයට – පාලන සහ අධිකරණ බලය, මූලික අයිතිවාසිකම් සහ ඡන්ද බලය අයත් ය. (ආ.ක්‍ර.ව්‍ය 4 වන ව්‍යවස්ථාව)
ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 14 (1) අනුව භාෂණයේ නිදහස මූලික අයිතිවාසිකමකි.
ඡන්ද බලය භාෂණයේ නිදහසේ ම කොටසකි. ( කරුණාතිලක එදිරිව මැතිවරණ කොමසාරිස් නඩුව)
භාෂණයේ නිදහසට සීමා ඇතත් ඡන්ද බලයට සීමාවක් ආරක්ෂා කර නැත. නියත කාල පරතරයන්හිදී මැතිවරණ පැවැත්විය යුතු යැයි ද එහි සඳහන් වේ. ස්වාධීන මැතිවරණ කොමිසමක් ඇතිකරනුයේ ඒ නිසාය.
එම අයිතිවාසිකම වරප්‍රසාද වලින් හෝ ජනාධිපතිගේ විධායක බලයෙන් යටපත් කළ නොහැකි ය.
ජනතාව විධායක බලය සහිත ජනාධිපතිවරයකු තෝරා ගන්නේ තම අයිතිවාසිකම් යටපත් කරවා ගැනීමට නොවේ.
මෙසේ පුරවැසියාගේ පරමාධිපති බලය අහිමි කිරීමේ ප්‍රතිඵලය කුමක් විය හැකිද?
පුරවැසියාට ආණ්ඩුවට සම්බන්ධවිමේ අවස්ථාව ලැබෙන්නේ ඡන්ද බලය භාවිතා කිරීමේ දී ය.
එම අවස්ථාව හිතුවක්කාර ලෙස හෙවත් විධායක බලය අනිසි ලෙස යෙදීමෙන් අහිමි කළ විට පුරවැසියාට තමන්ට නො වැදගත් පුද්ගලයෙකු සේ සැලකුණු බව පෙනේ.
එවිට පාලකයා කෙරෙහි කෝපයක් ඇතිවේ.
කෝපය සාමූහික වීමෙන් දැවැන්ත විනාශයක් කළ හැකි ය.
ආණ්ඩුව ජනතාව පොලඹවන්නේ එම අවස්ථාව ඇති කිරීමට ය.
එවිට පහසුවෙන් මර්දනය කළ හැකිය.
ජනතාවගේ ම වියදමින් ගත් වෙඩි උණ්ඩ, මිලිටරි බලය, පොලිස් බලය යෙදීය හැකිය.
ජනතාව හැඟීම් පාලනය කරගෙන ඡන්ද බලය කෙරෙහි පමණක් විශ්වාස කළ යුතුය.
ආණ්ඩුවට වුවමනා වන්නේ ජතතාවගේ ප්‍රචණ්ඩ භාවයයි.
එහෙයින් අපි ඡන්ද බලය දිනා ගනිමු.

ඡන්ද බලය කෙරෙහි විශ්වාස කළ යුත්තේ ඇයි.

ආණ්ඩු පක්ෂයක් සහිත රාජ්‍ය පාලනයක් වෙනස් කිරීමට ක්‍රම දෙකක් ඇත. එකක් සන්නද්ධ අරගලයයි. අනික ඡන්ද බලයෙන් වෙනස් කිරීම යි.
මෙයින් ප්‍රචණ්ඩ, සන්නද්ධ අරගලය දැන් නො පිළිගැනේ. ඉතිරි වී ඇත්තේ ඡන්ද බලයෙන් වෙනස් කිරීමයි.
ඡන්ද බලයෙන් වෙනස් කිරීම උදෙසා පෙලඹීමට ජනතාවට සෑහෙන දේශපාලන විඥානයක් අවශ්‍ය ය.
රටට දේශපාලන නිදහස ලැබී වසර 75 තුළ නිදහස් ජාතියක් වීම සඳහා අවශ්‍ය සමාජ දැනුමක් ඡන්දදායකයාට ලැබී නැත.
පාලකයන් උනන්දු වූ යේ පුරවැසියා වහල්කමේ තබා ගෙන තමන් වැජඹීමට ය.
පසුගිය අප්‍රේල් මාසයේ ඇතිවූ සාමකාමී අරගලයෙන් රටේ යම් ප්‍රබුද්ධ දැක්මක් ඇතිවිය.
එනම් පොදු ජනතාවගේ, සමස්ත මිනිස් වර්ගයාගේ සහ පැවැත්මයි.
ඒ සඳහා දුෂ්ට පාලන ක්‍රම වලින් ද, වංචා දූෂණ රැවිලි ආදියෙන් තොර විය යුතු ය.
එම දැක්ම අනුව පාලනය කළ හැකි පිරිසකට බලය පැවරීමට තරම් දැනුවත් භාවයක් හට ගෙන ඇත.
ඒ සඳහා පවතින දේශපාලන පක්ෂ අතර බෙදීමක් හා එකඟතාවයක් තිබිය යුතු ය.
විපක්ෂයේ පක්ෂ සියල්ල ඡන්ද දිනා ගැනීමට එක එල්ලේ ශක්තිය යෙදිය යුතු ය.
එසේ නො වීම ආණ්ඩුවට සහය දීමකි.