මරුසිරා නමින් ප්‍රකට ඩී.ජේ. සිරිපාලගේ මරණය සිදුවූ ආකාරය ප්‍රශ්න කරන විශාල කතා බහක් ඔහු එල්ලා මරා දැමූ අවදියේ සමාජය තුළ ‍‍රැව් පිළිරැව් දුන්නා. අවසානයේ “එල්ලලාද මැරුවේ, මරලාද එල්ලුවේ” කියලා ගීතයකුත් නිර්මාණය වුණා. ඒක ඉතා හොඳ දෙයක්. මොකද එයින් පෙන්නුම් කරන්නේ මනුෂ්‍ය ඝාතනයක් ගැන මිනිස්සු විදියට අපි මොන තරම් සංවේදීද, සහකම්පණයක් ඇතිවෙනවාද කියලා.

ඩී.ජේ. සිරිපාලගේ පුද්ගල ප්‍රශ්නය ඉක්මවා ගිය ගාසා තීරයේ මහා මිනිස් සංහාරය පිළිබඳවත් මේ දිනවල විවිධ සාකච්ඡා යනව. පලස්තීන රෝහලකට බෝම්බ ප්‍රහාර එල්ල කළේ ඊශ්‍රායලයද, නැතිනම් පලස්තීනයමද කියන කරුණ සාකච්ඡා තුළ විශේෂ තැනක් අරගෙන තිබෙනව. මේ සාකච්ඡා තුළ මාක්ස් ලෙනින්වාදී වම්මු ලෙස පෙනී සිටින පක්ෂ, කණ්ඩායම්, පුද්ගලයන්ද ඉන්නවා. ඔවුන් පලස්තීනුවන්ගේ අයිතිය වෙනුවෙන් කරන්නා වූ ප්‍රකාශන, උද්ඝෝෂණ, අන්තර්ජාල සූම් සාකච්ඡා හෝ වෙනත් ක්‍රියාකාරකම් මතු කරන්නේ උභතෝකෝටිකයක්.

පසුගි‍යදා පාර්ලිමේන්තුවේත් සියලු 225 දෙනාගේම එකඟත්වයෙන් පලස්තීන – ඊශ්‍රායල් දෙපා‍ර්ශවයම සටන් විරාමයකට යා යුතුයැයි යෝජනාවක් සම්මත වුණා. යෝජනාවට එකඟ වෙමින් දෙමළ ජාතික ජනතා පෙරමුණේ නායක ගජේන්ද්‍ර කුමාර් පොන්නම්බලම්ද අදහස් දැක්වූවා. එහිදී ඔහු සිංහල බෞද්ධ රාජ්‍යයේත්, එහි ජනතාවගේත්, සිංහල, බෞද්ධ වමේත් දෙබිඩි මානුෂිකත්වය, සහකම්පණය ගැන අපූරුව ඉදි‍රිපත් කිරීමක් කළා.

“..අද මේ සභාව ඒකමතිකව සටන් විරාමයක් යෝජනා කිරීම ගැන. එදිරිවාදිකම් නතර කිරීමට. ඒ වගේම සාකච්ඡා මාර්ගයෙන් විසඳුමකට ඒම ගැනත් ඒකමතිකයි. ඒත්, අවුරුදු 15කට ඉස්සර, ගාසාවේ සිද්ධ වෙන දේ මේ රටේ උතුරු නැගෙනහිර සිද්ධ වෙනකොට, මේ සභාවේ අසුන් ගෙන සිටින දෙමළ පක්ෂ හැරුනුකොට, ඊශ්‍රායලය අද කරන දේම තමයි මේ අනික් ඔක්කොම මන්ත්‍රීවරුන් දෙමළ ජනතාවට කළේ. ලක්ෂ හතරකට වැඩි සාමාන්‍ය වැසියන් සංඛ්‍යාවක් සිටියදී, කෑම සහ බෙහෙත් යැව්වේ හැත්තෑ දාහකට විතරයි. මොකක්ද අරමුණ වෙන්න ඇත්තේ? ආරක්ෂක කලාප නම් කරලා ඕගොල්ලෝ ඊට පස්සේ ගිහින් ඒ කලාප වලට බෝම්බ දානවා. ඉස්පිරිතාලවලට බෝම්බ දානවා. හිතාමතාම. ඒ කට්ටියම අවුරුදු පහළොවකට පස්සේ, යුද්ධයක් දැකලා, සිද්ධවෙන වැරදි හඳුනා ගෙන, දුර ඈත සිද්ධ වෙන දේ බැරූරුම්කම තේරුම් අරගෙන, සටන් විරාමයක් යෝජනා කරනකොට, ඇත්තටම ඒක මාව පුදුමයට පත් කළා..”

ලංකාවේ වර්ග සංහාර යුද්ධයේදී යුද අපරාධ සිදුකළා යැයි රාජපක්ෂ රජයට හා සිංහල හමුදාවන්ටත්, එල්ටීටීඊ සංවිධානයටත් චෝදනා එල්ලවී තිබෙනවා. මෙකී චෝදනා විමර්ශනයට පොදුරාජ්‍ය මණ්ඩලීය රටවල් මුල් කරගත් ජාත්‍යන්තර හා දේශීය විනිසුරන්ගෙන් සමන්විත අධිකරණයක් පිහිටුවීමට එක්සත් ජාතීන්ගේ මානව හිමිකම් මණ්ඩලය කළ යෝජනාවට සිරිසේන – රනිල් “යහපාලන ආණ්ඩුවත්” හවුල් වුනා. අපේ ප්‍රශ්නවලට ජාත්‍යන්තර මැදිහත්වීම් එපා. ඒවා අපි බලාගන්නම් කියල රාජපක්ෂ රජය මානව හිමිකම් මණ්ඩලයේ යෝජනා ප්‍රතික්ෂේප කරද්දී ජනතා විමුක්ති පෙරමුණත් (JVP) ඊට අලගු තැබුවා. උතුරේ නිරායුධ දෙමළ ජනතාවද ඝාතනයට ලක්වෙන ලෙස බර අවි යොදා පහර දෙන්න කියලා රජයට බලපෑම් කළේත් අද ජාතික ජන බලවේගයේ (NPP) නායකත්වයේ ඉන්න JVP එකම තමයි. ඒ බර අවි අතර ඊශ්‍රායලයෙන් ලැබුණු කෆීර් ප්‍රහාරක ජෙට් සහ ඩෝරා අධිවේගී යාත්‍රා තිබුණු බවත් ජවිපෙ දන්නවා ඇති.

නමුත් පලස්තීන විමුක්ති අරගලය වෙනුවෙන් අද ඔවුන්ගේ ස්ථාවරය වෙලා තියෙන්නේ “නිරායුධ ඊශ්‍රායල් හා පලස්තීන ජනතාව ඝාතනය කිරීම හෙළා දකිමු! නිදහස් පලස්තීනයක් හා ඊශ්‍රායලයක් වෙනුවෙන් UN යෝජනාව වූ ද්වී- රාජ්‍ය විසදුම බලාත්මක කරනු!! “ කියලා. හැබැයි වර්ග සංහාරයක් සිද්ධවෙනවා කියලානම් පිළිගත්තු වගක් දැක්කේ නැහැ. ස්වං තීරණ අයිතිය දෙන්න සමාජවාදය උදාවෙන තෙක් සිටින්නැයි ලංකාවේ ජනගහනයෙන් අඩු ජනතාවට කියන JVP එක, පලස්තීනය වෙනුවෙන් UN යෝජනාව අනුමත කරනවා. ස්ථාවරයන් වෙනස් වන්නේ දෙමළ හා ඉස්ලාම් ඡන්ද පදනම මත කියල සමහරු චෝදනා කරනවා. නමුත් ලෝකෙට පරකාසේ ගෙදරට මරගාතේ මේ සන්නිය උපන්ගෙයිම දෝසයක්.

මේ අතර පලස්තීන සංහාරය ගැන මෑතකදී සූම් තාක්ෂණය ඔස්සේ පැවැත්වුනු සාකච්ඡාවකදී ඇතමුන් කියනව ජාතික ප්‍රශ්නයේදී ලංකාවේ වමට වැරදුනා කියල. එහෙම කියන අය ඉන්දු ලංකා ගිවිසුම තුළින් දෙමළ ජනතාවට ලබා දෙන්න යෝජනා වෙච්ච අබ්බගාත පළාත් සහා බලයකට පවා විරුද්ධව තමයි ක්‍රියා කළේ. අගමැති ප්‍රේමදාස, මහින්ද රාජපක්ෂලා එක්ක එකතුවෙලා “දේශප්‍රේමී ජනතා ව්‍යාපාරය” (DJV) කියල ෆැසිස්ට් පන්නයේ සන්නද්ධ කල්ලියක් අටවගෙන පළාත් සභා වෙනුවෙන් පෙනී සිටියවුන් 7,000 ක් විතර මරා දැම්මා.

ඔවුන්ගේ T56 ට ගොදුරු වුනේ ජාතිවාද‍යට විරුද්ධ නගරබද පක්ෂ නායකයන්, කම්කරු නායකයන් විතරක් නෙමේ. පොලොන්නරුව, මොනරාගල වගේ ඈත එපිට ගම්මානවල හිටිය ජාතිවාදයට විරුද්ධ ජන නායකයන් පවා මැරුවා. ජාතිවාදයට විරුද්ධව, දෙමළ ජනයාගේ භූමියේ අයිතිය පිළිගනිමින් ගොඩනැගුනු වමේ පෙරමුණ විජය මරා දැමීමත් එක්ක සීසීකඩ විසිරුනා. ගම්පිටින්, මුළු වැඩපොලවල් පිටින් වර්ග සංහාර යුද්ධයට දක්කාගෙන යෑමේ පහසු වටපිටාවක් මේ නිසා නිර්මාණය වුණා. චෞර රාජ්‍යක්, රාජපක්ෂ රජ පරපුරක් බිහි කිරීමේ පියවරු තමයි මේ ජාතික ප්‍රශ්නයේදී වමට වැරදුනා කියන්නේ.

මේ අය ඊට පස්සේ පශ්චාත්නූතනවාදය කියල (ඔවුන් කියන පරිදි ) මතයක් ගෙනල්ල වමේ පක්ෂවල හිටිය විශේෂයෙන්ම තරුණ පිරිස් විනාශ කෙරුව. ධනපති ක්‍රමය පෙ‍රළා දමා මනුෂ්‍ය වර්ගයාට වඩා යහපත් සමාජයක් බිහි කිරිමේ වමේ පක්ෂවල තිබුණ සංකල්පය අවඥාවට, උපහාසයට ලක්කළා. ඒ වෙනුවට ධනපති සමාජයම වඩා යහපත් ජීවිතයක් ගොඩනගා ගැනීමට පාවිච්චිකළ හැකි බවට දේශනා කරන්න වුණා. ඒනිසා තරුණ පරපුර අපහසු දේ අත් හැර පහසු දේ සහ සැපවත් ජීවිතයක්, පවතින ධනපති සමාජය තුළම ලබා ගැනීමට වමේ පක්ෂ අත් හැරියා. මැක්ඩොනල්ඩ් එකෙන් කන්න, Levis ඩෙනිම් අඳින්න ආශාවෙන් අමුඩ කෙටිය ගලවල X කණ්ඩායමට එක්වුණා. අවසානයේ ඒ බොහෝ තරුණ පිරිස් නැවතුනේ එජාපයේ සක්ක මුක්කු වෙලා. නැතිනම් ජාතිවාදී මුඩුක්කුවල. ශේෂ පත්‍රය බැලුවාම ඔවුන් කළේ වමේ පක්ෂවල වර්ධනය දුර්වල කිරීමක් විත‍රයි.

මහින්ද රාජපක්ෂ පලස්තීන ජනතාවගේ ස්වයං පාලනයක් වෙනුවෙන් තමන්ගේ සහයෝගය පළකරන්න පලස්තීන තානාපති කාර්යාලයට ගියා. රාජපක්ෂ එක්ක DJV එකේ එදා හිටිය මේ අයත් අද පලස්තීන විමුක්තිය වෙනුවෙන් හොටු හූරමින් වමට වැරදුනා යයි මහා දාර්ශනික කතා වහරනවා.

දැන් එතකොට මහින්දට හා එයත් එක්ක හිටපු අයටද නැතිනම් වමටද වැරදුනේ? වැරදි ස්ටේෂන් හමුවුනාම කෝච්චියට වැරදිලා වැරදි පීල්ලක ගියේ කියනවාට වඩා තමන් නැගල ගියේ වැරදි කෝච්චියක කියල කියා ගන්න බැරිකම වමේ කියාගන්නා බොහෝ දෙනකුට තිබෙන නිදන්ගත රෝග ලක්ෂණයක්.

1985 දී නව සම සමාජ පක්ෂයෙන් (NSSP) ඉවත් වූ වර්තමානයේ එක්සත් සමාජවාදී පක්ෂයේ (එසප ) නායකයා වන සිරිතුංග ජයසූරියත් පසුගිය දවසක ජාතික ප්‍රශ්නය ගැන පාළු ගෙයි වළං බිඳීමක් කළා. NSSP යේ බහුත‍ර මතය වුනේ දෙමළ ජනතාවද පිළිගත් නිසා අවම වශ‍යෙන් පළාත් සභා බලයක් හෝ වෙනුවෙන් පෙනී සිටිමින්, ජාතිවාදීන්ට විරුද්ධව එය ආරක්ෂා කරන්න ඕන කියලා. මෙලෙස ගත් තීන්දුවට විරුද්ධව තමයි සිරිතුංග, සම්මානලාභී ජයතිලක කම්මැල්ලවීර ඇතුළු කණ්ඩායමක් නසසප යෙන් ඉවත් වුණේ.

ඒ ගිය විවාදය තුළ ඔවුන් එක්ස‍ත් සමාජවාදී පෙරමුණටත් (එසපෙ ), විජය කුමාරණතුංග ගේ පක්ෂය වූ ශ්‍රී ලංකා මහජන පක්ෂයටත් (ශ්‍රීලමප) විරුද්ධ වුණා. ශ්‍රීලමප ය කම්කරු පක්ෂයක් ය කියන ස්ථාවරයේ තමයි නසසප හිටියේ. නමුත් සිරිතුංග – කම්මැල්ලවීර ඇතුළු කණ්ඩායම ඊට විරුද්ධ වුනේ ශ්‍රීලමප නායකයා සුළු ධනේෂ්වර කියන සමාජ තීරුවට අයිති කෙනෙක් නිසා එය කම්කරු පක්ෂයක් නොවේය කීයලා. හැබැයි වතුකරයේ තොණ්ඩමාන්ගේ නායකත්ව‍යෙන් තියෙන ලංකා කම්කරු කොංග්‍රසයත්, අධිනීතිඥ කොල්වින් ආර් ද සිල්වාගේ නායකත්වයෙන් යුත් සමසමාජයත් කම්කරු පක්ෂ කියල පිලිගන්නනම් ඒ අය මැලි උනේ නැහැ.

කරුණු එසේ වුවත් සිරිතුංග විසින් ලියන ලද්දක් ඇතුළු තවත් පොත් දෙකක් ජනගත කිරීමේ අවස්ථාවකදී සභාව අමතමින් ඔහු අසත්‍ය කරුණු ගණනාවක් කිව්වා. ජේ.ආර්. සමග සම්මුතිගතවීම හා ඉන්දියන් හමුදාවක් ලංකාවට පැමිණීම නසසප අනුමත කිරිම ඔහු ඇතුළු කණ්ඩායමේ ඉවත්වීමට බලපෑ ප්‍රධාන දේශපාලන හේතු වශයෙන් ගෙනහැර දැක්වූවා. මේ නිසා රාජ්‍ය මර්දනයට හා DJV වෛරයට පාත්‍ර වෙමින් සිය සාමාජිකයන් විශාල පිරිසක් ඝාතනයට ලක්වුනා කියලත් ඔහු කිව්ව.

එසපෙ සමඟ සංධානගත වුනාට පස්සෙ UNP විරෝධී අරගලය දෙවැනි තැනට වැටිල පළාත් සභා ප්‍රධාන සටන් පාඨය වූ නිසා නසසප ජේආර් ගේ ආණ්ඩුව එක්ක අනියම් සම්මුතියක හිටියා කිව්වොත් ඒකෙ තර්කයක් තියෙනව. ඒ හැර අනෙක් කියපු කතා සේරම පට්ටපල් කෙබර. සිරිතුංග කියන විදියට නසසප ජේආර් එක්ක සම්මුතියට ගියා කියන මේ චෝදනාවේ විරුද්ධ පැත්ත බැලුවොත් පළාත් සභාවලට විරුද්ධවීම නිසා ඔහු ඇතුළු කණ්ඩායම DJV එක්ක අනියම් සම්මුතියක් තිබුනා කියලත් තර්කයක් ගොඩනැගෙනවා. එහෙම ගත්තහම පළාත් සභා වෙනුවෙන් පෙනී සිටි දාස් ගානක් මරන්න DJV එකට සිරිතුංගගේ පක්ෂය උඩගෙඩි දුන්නා කියන එකේ වරදක් නෑ නේද?

ඊට පස්සේ උතුරට බැරල් බෝම්බ ගහපු චන්ද්‍රිකා බණ්ඩාරනායක කුමාරතුංගගේ ආණ්ඩුවට හවුල්වෙන්න 1994 දී වාසුදේව නසසපය හැර ගියේ චන්‍ද්‍රිකා ලවා ජාතික ප්‍රශ්නය විසඳනවා කියලා. අඩුම තරමින් චන්ද්‍රිකා කස්ත්‍රෝ කෙනෙක් වෙනව කියල කැට තියල කිව්වා. බැරි උනොත් වෙඩි තියා ගන්නව කියල තමයි කුරුණෑගල තිබුණ විශේෂ සමුළුවේදී කිව්වේ. අන්තිමේදී වාසුදේව නානායක්කාර හා බද්දේගම සමිත කෙළවර වුනේ රාජපක්ෂ සාටකයේ එල්ලී යුදවාදීන් වෙලා

පර හමුදාවක් ලංකාව ආක්‍රමණය කිරීම නසසසප කිසිම විටෙකදී අනුමත කළේ නැහැ. එවගේම සිරිතුංග සමඟ ඉවත් වූ කණ්ඩායමෙන් එක් අයෙක් පමණයි  DJV විසින් ඝාතනය කළේ. ඒත් චෝදනාව ලෙස කියා තිබුනේ පළාත් සභා වෙනුවෙන් පෙනී සිටීම නොවෙයි. පොලිස් ඔත්තුකරුවෙක් කියලා. එසේ මරා දැමූ මාතර වැලිගම ඩග්ලස් කළුආරච්චිගේ දේහය දණෙන් පහළ එල්ලා ගෙන ගොස් පොළොවෙන් උඩට පස් කඳු නොගසා වළලන ලෙස අනඥාවක් නිකුත් කරළ තිබුණේ.

ජාතිවාදීන්ට අභියෝග කරමින් කළුආරච්චිගේ දේහය ගෞරවනීය ලෙස ආදාහනය කළේ නසසප ය. සිරිතුංග නසසප යෙන් කළ ඉල්ලීමක් අනුව ඒ අභියෝගය භාරගෙන ඉටු කළේත් පළාත් සභා පිළිගෙන ජේආර්ගෙන් බලෙන් ලබාගත් තුවක්කුවල හයියෙන්. DJV යට අභියෝග කරමින් නසසපය දින දෙකක් මහජන ප්‍රදර්ශනයට තබාගත් සිය සාමාජිකයාගේ දේහයට අවසන් ගෞරව දක්වන්නවත් සිරිතුංග පැත්ත පළාතේ ආවේ නෑ. සිරිතුංග ගේ කණ්ඩායමෙන් ආවේ කොලොන්නාව කර්මාන්ත ශාලාවේ වැඩකළ සෝමපාල කියන කම්කරුවා විතරයි. 

එදා පළාත් සභාවන්ට විරුද්ධව එලෙස නසසප යෙන් එළියට ගිය සිරිතුංගලාගේ මෙදා පොත් එළි දැක්වීමේ උත්සවයේ ප්‍රධාන දේශිකාවක් වූයේ සිංහ කොඩි ලෙලවූ ගෝල්පේස් අරගලයේ නායිකාවක්ව සිටි, අද එක්සත් කම්කරු සම්මේලනයේ සභාපතිනී නීතිඥ ස්වස්තිකා ආරුලිංගම්. ඇය සිය දේශනයදී කියා සිටියේ එල්ටීටීඊ කියන්නේ කුරිරු ෆැසිස්ට් සංවිධාන‍යක් කියල. එයින් ගම්‍ය වන්නේ දෙමළ වර්ග සංහාර යුද්ධය යුක්ති සහගතයි කියළා. ඇයට පසු කතාකළ සිරිතුංග ජයසූරිය එසප යේ නායකයා ස්වස්තිකාගේ මතය පිළිබඳ කිසිදු විරෝධයක් ඉදිපත් කළේ නැහැ. සිරිතුංග සමඟ එදා පළාත් සභාවන්ට විරුද්ධව නසසප යෙන් එළියට බැස්ස සම්මානලාභී සාහිත්‍යධර ජයතිලක කම්මැල්ලවීර අද ඉන්නේ ජාතික ජන බලවේගයේ වේදිකාවේ අනුර කුමාර ළඟ අසුනේ.

ඉදින් ජාතික ප්‍රශ්නයේදී වමට වැරදුනාද? නැතිනම් වම නිවැරදි ස්ථාවරයක් ගත් නිසා වමේ කියාගෙන සිටි අනෙක් අය තම තමන්ගේ නියමිත ස්ථාන කරා ගියාද?

අද වම්මු, ලිබරල්ලු, වමේ ලිබරල්ලු ඇතුලු ලියන කියන කොයි කවුරුත් වගේ පිළිගන්නව පලස්තීනය කියන්නේ ලොව තිබෙන ඊශ්‍රායලයේ විශාලම එළිමහන් සිර කඳවුර කියලා. හැබැයි තමන් ඉන්න රටේ උතුරු කොනේ වන්නියේ නඩරාජා ඉන්නේත් සිංහල බෞද්ධ රාජ්‍යයේ එළිමහන් සිර කඳවුරක කියල මේ අප්පුහාමිලා දන්නේම නැහැ. සිංහල බෞද්ධ ධනපති ආණ්ඩුවේ හමුදා රෙජිමේන්තු වැඩි ගණනක් වාඩිලාගෙන ඉන්නේ උතුරු නැගෙනහිර. වන්නියේ සෑම සිවිල් වැසියන් දෙන්නෙකුටම එක හමුදා සොල්දාදුවෙක් බැගින් ඉන්නවා. හමුදා බුද්ධි අංශ වැහි වැහැලා. පාරේ පොලිස් භටයන්ට වැඩිය ආයුද ගත්තු හමුදා සෙබළු ඉන්නවා. සිංහල බෞද්ධ පොලිසියේ පූර්ව අවසරයකින් තොරව කිසිදු සාකච්ඡාවක්, රැස්වීමක් පැවැත්වීම අඩුම තරමින් දෙමළ මහජන නියෝජිතයකුට පවා තහනම්. අපි දැක්කා තමන් ගේ චන්දදායකයන් එක්ක ගහක් යට කතා ක‍රමින් හිටිය ගජේන්ද්‍ර් කුමාර් පොන්නම්බලම් මන්ත්‍රීවරයාට අන්තිමේ පොලිස් කූඩුවේ පවා ලගින්න වුණා.

මේවා නොපෙනෙන ලංකාවේ අරුම පුදුම ‘වන් ශ්‍රී ලංකා’ වම්මු ඈත එපිට පලස්තීන ජාතිකයන්ගේ නිදහසේ අරගලය වෙනුවෙන් පෙනී ඉන්නවා. ඔවුන්ට අනුව පලස්තීන විමුක්තිය වෙනුවෙන් කරන්නා වූ බෝම්බ පිපිරවීම් යුක්ති සහගතයි. එල්ටීටීඊ ය දෙමළ විමුක්තිය වෙනුවෙන් කළ බෝම්බ පිපිරවීම ත්‍රස්තවාදීයි. ඇමරිකාව සැටලයිට් තාක්ෂණය ඔස්සේ එල්ටීටීඊ යේ නැව් තිබෙන ස්ථාන සිංහල හමුදාවට ලබාදීම නිවැරදියි. නමුත් ඇමරිකාව ඊශ්‍රායලයට ආධාර කිරීම වැරදියි. තව බොහෝ විපරීත ඕනනම් මේ ලැයිස්තුවට පෙළ ගස්වන්න පුළුවන්.

හතරවැනි ජාත්‍යන්තරයේ නායකයෙක් වූ මියගිය ටෙඩ් ග්‍රාන්ට් වරක් ලියා තිබුණා මැද පෙ‍රදිග ජාතික විමුක්ති අරගලය විසදෙන තුරු ලංකාව ඇතුළු බොහෝ රටවල ජාතික ප්‍රශ්නයට විසදුමක් ලබා ගැනීම අසීරු වේවි කියලා. අද ලංකාවේ ‘වන් ශ්‍රී ලංකා’ වම්මු ඇතුළු බොහෝ දෙනෙක් ටෙඩ් ග්‍රාන්ට් ගේ ඒ මතය හිස් මුදුණින් පිළිගෙන වගේ තමයි වැඩ කරන්නේ. පලස්තීන විමුක්තිය වෙනුවෙන් පෙනී ඉන්නේත්, වන්නියේ එළිමහන් සිර කඳවුර ගැන වගේ වගක් නැතිව වන්නිය සුන සුනා ඉන්නේත් ඒ නිසා වෙන්න ඇති කියලයි මට හිතෙන්නේ.