මොවුන් අවුරුදු 76ක සාපය යනුවෙන් නාමකරණය තුළ ජවිපෙ විසින් 1971දී හා 1988-89 කැරලි මගින් සිදු වූ විපත්තිය ගැන කිසිදු නිර්වචනයක් නොමැතිව එහි සිටි නායකයන්ට විප්ලවවාදී ආචාරය පුද කරමින් සමරමින් සිටියි. එම ආයුධ සන්නද්ධ ව්‍යාපාරයේ ජන විඥානය තුළ ඇති වූ භීතිය හෝ ජන විඥානයට ආයුධ සන්නද්ධ අධිකාරි බලයකින් ඇතිකළ විනාශයෙන් සිදු වූ වරද වත්මනේ ද ඔවුන් පිළිගන්නේ නැත. මිය ගිය නායකයන්ව සැමරීම මගින් මේ අවුරුදු 76ක සාපයට එම කැරලි දෙක අයත් නැති බව ජනතාව පිළිගත යුතු ය. ඒ වගේම සන්නධ කැරලි මාවතෙන් වෙනස්ව ධනේශ්වර සභාගවාදී පාර්ලිමේන්තු සම්ප්‍රායට ප්‍රවිෂ්ට වූයේ 1994න් පසුව ය. එහි ගමන් මග විවිධ ධනේශ්වර පෙරමුණු වගේම ධනේශ්වර නායකයන් බලයට ගෙන ඒම වගේම ජාතිවාදය මෙන්ම යුදවාදය ද පෙරටු කරගෙන ධනේශ්වර මානසිකත්වයෙන් රට ගොඩනැගිය හැකිය යන ස්ථාවරය පිළිගත්තේ ය. එම ප්‍රතිපත්තියෙන් යාමට නොහැකි වූ විට ජවිපෙ ස්ථාවරය වෙනස් කොට ජවිපෙ ප්‍රමුඛත්වයෙන් ජාතික ජන බලවේගය නමින් පෞද්ගලිකත්වය කේන්ද්‍ර කර ගත් පුද්ගලයන්ට එම සංවිධානයට ඇතුල් වීමට අවස්ථාව ලබා දුන්නේ ය.

අවුරුදු 76ක සාපය ඔවුන්ගේ විග්‍රහයෙන් දෘෂ්ටිම වරදක් පිළිඹිබු වන්නේ ය. ඒ 1948 සිට 1978 දක්වා කාලය තුළ මේ රටේ වමේ ව්‍යාපාරය විසින් ධනවාදී සමාජ ක්‍රමයේ පැවතුන පෞද්ගලිකවාදයට විරුද්ධව සමාජවාදය (සමාජය පිළිබඳ වාදය = සමාජය + වාදය) යන සාමාජීය පරිකල්පනවාදය ස්ථාපිත කළේ ය. ඒ පංති අරගලය මූලික කරගත් සමාජ සංවිධාන ව්‍යුහය මගින් සමාජීය පරිකල්පනයක් ස්ථාපිත කිරීමට ය. ඒ හරහා ගොඩනැගුණු පංති අරගලය ව්‍යුහයට සම්බන්ධ නායකයන් විශාල ප්‍රමාණයක් ඒ කාලයේ ප්‍රසිද්ධියට පත්වී සිටියේ ය. ඔවුන්ගේ පරිකල්පනය තුළින් සමාජ ප්‍රපංචය විධිමත් කිරීමට වෙහෙසුනේ ය. ඒ හරහා සමාජ ප්‍රපංචය විධිමත් ලෙස ක්‍රියාත්මක කිරීමට ඥානාන්විත ක්‍රියාමාර්ග රාශියක් ගත්තේ ය. ඒවා අතරින් පොදු ප්‍රවාහන සේවය ඇති කිරීම, නිදහස් සෞඛ්‍ය සේවය ඇති කිරීම, නිදහස් අධ්‍යාපනය ඇති කිරීම වැනි තවත් සමාජීය ප්‍රවිෂ්ඨයන් විශාල ප්‍රමාණයක් සටහන් කළ හැකි ය. එම ක්‍රියාදාමය 1978 දක්වා පැවතියේ ය.

නමුත් 1978දී ජේ. ආර්. ජයවර්ධන ජනාධිපති විසින් ඇති කළ නව ලිබරල් ආර්ථිකය (විවෘත ආර්ථිකය) පැවති සමාජමය පරිකල්පනීය ව්‍යුහය වෙනුවට, ධනේශ්වර පෞද්ගලිකවාදය ස්ථාපිත කළේ ය. එම සමාජ දැක්මට විරුද්ධව විවිධ ජන නැගිටීම් 1980 සිට විශාල ප්‍රමාණයක් සිදුවුවත් 2022දී ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂව එලවා දැමීම දක්වා විහිදී ගියේ ය. ගෝඨාභය එළවා දැමීම සිදුවූයේ විකෘති දේශපාලන, ආර්ථික හා සමාජ වැඩ පිළිවෙලට පැවති ක්‍රම විරෝධය ඉස්මත්තට පැමිණීම තුළිනි. එම ක්‍රම විරෝධය ජවිපෙ ප්‍රමුඛ ජාජබ සහ පෙසපෙ ගොඩ නැගුවේ “අවුරුදු 76ක සාපය” නැමති තාර්කික විවරණයක් නොමැති අර්ථකතනයක් උපයෝගී කර ගණිමින් ධනේශ්වරය හා බද්ධ වීමේ පරමාර්ථය මත ය. 

මේ පාවිච්චි කළ තර්ක භාවිතය 1994 සිට පාර්ලිමේන්තුවාදය මගින් ධනේශ්වරයට ඇතුල් වීම සිට දිගටම පවත්වාගෙන ආවේ ය. 1995 පසුව ඩිජිටල්කරණය නැමති ආභාෂයෙන් ඇති වූ මාධ්‍ය භාවිතාව හරහා මෙම විවේචනවාදී (criticism) තර්ක භාවිතය මාධ්‍ය හරහා බලවත් වූයේ ය. මාධ්‍ය භාවිතය විසින් විවිධත්වයක් සහිත අදහස් ව්‍යාප්තිකරණය කළේ බුද්ධිමය පරිචයක් හිමි, බුද්ධිමය නාමකරණ සහතික හිමි පෞද්ගලික බුද්ධි පරිචය මූලික කරගත් පිරිස මූලික කරගෙන ය. මාධ්‍ය විසින් ගොඩ නැගූ ජනප්‍රියවාදය භාවිතා කළ බුද්ධිමතුන්ගේ ආනුභාවයෙන් බැබලීම සමාජ සම්මුතියක් දක්වා ගමන් කළේ පෞද්ගලිකත්වය ආභරණයක් ලෙස ස්ථාවර වෙමින් ය. එහි ප්‍රතිඵලය වූයේ මාධ්‍ය භාවිතාවට උචිත දේශපාලන භාවිතයකුත් මාධ්‍ය හරහා ස්ථාපිත විය. එම විවාදවල මැදිහත් වීමට නාමකරණයන් පෞද්ගලිකව ලබා ගැනීම වේගවත් වූයේ, මාධ්‍ය භාවිතාවෙන් ලැබෙන ජනප්‍රියත්වය උපයෝගී කරගෙන පෞද්ගලික ජනප්‍රියත්වයක් ලබා ගැනීමට ය. එහිදී විවිධ සහතික ලත් බුද්ධිමය පරිචය හිමි පිරිස් සමාජ ක්‍රියාවන්ට සම්බන්ධ වූයේ මාධ්‍ය ජනප්‍රියත්වයට සුදුස්සෙක් ලෙස පෙනී සිටීමට ය. සමාජ ප්‍රශ්න පරිචයන් ගැන වාචික අභිනය මගින් පෙනී සිටියත් සමාජ සංවිධාන ස්වරූපයකින් පෙනී සිටීම නොකළේ ය. නමුත් ඔවුන් සමාජ ප්‍රශ්න ඉතිරි කර පෞද්ගලික ජනප්‍රියත්වය ලබාගැනීම සඳහා වෙහෙසීම කළේ ය. වර්තමානයේදී ද එවැනි පිරිස් හඳුනා ගත හැකි ය.

මේ මාධ්‍ය ජනප්‍රියවාදය දේශපාලන පොර පිටියට ද පැමිණියේ ය. එහිදී ප්‍රමුඛත්වය ලැබුණේ දේශපාලන විවාදවලට සහ මාධ්‍යවේදී කණ්ඩායම් මගින් දේශපාලනඥයාව විවේචනවාදී සහ සම්මුතිවාදී ස්ථාවරයක සිට විකාශනය කළ වැඩසටහන් වලට ය. එම විවාද වල මාතෘකා සමාජය තුළ ඇතිවන සිද්ධිවාචික ප්‍රස්තූතයන්ගෙන් සමන්විත වූයේ ය. එම විවාදවලදී තර්ක භාවිත ස්වරූපය වූයේ ලෝකය රවුම් ද, පැතලි ද යන විවාදිත ප්‍රස්තූතයි. එවැනි විවාද තර්ක ශාස්ත්‍රීය පුහුණු වීම සඳහා භාවිතා කරන අය අත පවත්වන විවාදයන්හිදී ද තම විරුද්ධ පාර්ශවයේ තර්ක විඝටනය කිරීම තුළින් වාචික අභිනය ප්‍රමුඛත්වයට ගෙන ජයග්‍රහණය ලබා ගන්නේ ය. එම විවාදිත අනුරුව අනුව ලෝකය පැතලි ද හෝ රවුම් ද යන භෞතික දැක්ම හෝ පැවැත්ම අදාල නැත. තර්කය පමණක් අදාල වන්නේ ය. එවිට දේශපාලන විවාදයන් වලදී තර්ක ගොඩනගන්නේ විරුද්ධාභාසය යන දේශපාලන ප්‍රතිරූපය ප්‍රේක්ෂක මනස තුළ ජයග්‍රාහී මානසිකත්වයක් ඇති කිරීම සඳහා ය. එවැනි දෘෂ්ටිවාදයක් විවේචනවාදය යනුවෙන් හඳුනා ගනී.

මෙවැනි වාද විධික්‍රමයක් පුරාණ ග්‍රීක දර්ශනවාදය තුළ ද හමුවන්නේ සේනෝ (ක්‍රි: පූ: 495-430) නැමති දාර්ශනිකයාගේ දර්ශනයෙනි. යම් බීජ ඇටයක් බිම වැටෙන්නට සැලැස්වුවහොත්, එය බිම පතිත වූ විට ශබ්දයක් නගන්නේ නැත. එහෙත් බීජ ඇට බුසලක් බිම වැටෙන්නට සැලැස්වුවහොත් එවිට විශාල ශබ්දයක් නගයි. වරක් කිසිම හඬක් නොනැගූ බීජය දෙවැනිවර විශාල හඬක් නගන්නේ කෙසේ ද? පළමු ව කිසිවක් නොඇසුනේ නම්, ඒ ශූන්‍යත්වයයි. දෙවැනි වර ශූන්‍යය වන්නේ ශබ්දයෙනි. හඬ අතින් ශූන්‍ය කොට ඇති බීජය දෙවැනි වර කිසිම හඩක් නැගීම කොහෙත්ම පිළිගත නොහැකි යැයි සේනෝ තර්ක කරයි. මේ තර්ක විධික්‍රමය විරුද්ධාභාසය (paradox) යනුවෙන් හඳුන්වා දුන්නේ ඇරිස්ටෝටල් ය (ක්‍රි: පූ: 384-322). මෙය බැලූ බැල්මට හාස්‍යජනක මෙන් පෙනුන ද තාර්කික පදනමින් බිඳලිය නොහැකි පැත්තක් ඔහු මතු කරයි.

මේ තර්ක ක්‍රමය විවේචනවාදීව භාවිතා කරමින් මෙවුන් අවුරුදු 76ක සාපය නැමති ප්‍රශ්තූතය පාවිච්චි කරමින් සමස්තය ම විවේචනයට ලක් කළේ ය. 1948 පෙර පැවති තත්වය යටත්විජිත යුගය වසන් කරමින් සහ 2024 පසුව උදාවන පුනරුද යුගයක් ගැන උද්දීපනයක් ඇති කරමිණ් ය. එම මතවාදය ගෙන ගියේ “ගහෙන් වැටුණු මිනිසෙකු මිය ගියේ ආණ්ඩුවේ වරදින් ය” යන විවේචනවාදී ප්‍රශ්තූත උපායිකව පාවිච්චි කරමිනි. එවිට ආණ්ඩුව ගත් සියළු ක්‍රියාදාමයන්වලට විරුද්ධව කරන විවේචන හරහා ස්ථාපිත වූයේ වාචික අභිනයක් පමණි. එවිට සමාජීය ප්‍රශ්නවලට විසඳුමත් එවැනි තර්ක අභිනයක් මගින් “පොහොසත් රටක්, ලස්සන ජීවිතයක්” යන ප්‍රස්තූතය මගින් උද්දීපනය කරමින් දැවැන්ත ප්‍රචාරයක් දියත් කළේ ය. මේ ක්‍රියාවලිය තුළ සෑම මොහොතකම පැවතියේ අවස්ථාවදී ලෙස ඒ මොහොත ජන විඥානය තුළ උද්දීපනය කර බලය ලබා ගැනීම ය. එමගින් 2024දී බලයට පත්වීම මගින් විවේචනවාදය සහ අවස්ථාවාදය නැමති පෞද්ගලිකත්වය වටා ගොඩ නැගුණු ජාජබ ප්‍රතිපත්ති හෝ පෞද්ගලිකත්වය දින 57ක් යන විට නරුමත්වයක් සහිතව අවසානයක් සනිටුහන් කර ඇත.

මේ ගැන උදාහරණ කීපයකින් පැහැදිලි කර ගත හැකි ය. අසෝක රංවල නැමැත්තා (ඔහු පවසන විදිහට) තම ආචාර්ය උපාධිය ලබාගත්තේ 2005 වසරේ ජපානයේ වසේදා නැමති පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාලයෙනි. නමුත් ඔහු 2019 සයිටම් පෞද්ගලික වෛද්‍ය උපාධි ආයතනයට විරුද්ධ අරගලයේදී ප්‍රධාන ක්‍රියාකරුවෙක් ලෙස තම පෞද්ගලික නාමය පාවිච්චි කර තිබුණේ මහාචාර්යවරයෙක් ලෙස ය. නමුත් ඔහු පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයේදී ආචාර්ය (Dr) යන නාම පාවිච්චි කර පාර්ලිමේන්තුව දක්වා පැමිණ කතානයකවරයා ලෙස පත් විය. මොහු සයිටම් පෞද්ගලික වෛද්‍යවරුන් බිහිකිරීමට විරුද්ධ පෙනී සිටියත් ඔහු තම ආචාර්ය උපාධිය මුදලට ලබාගත්තේ යැයි තමන් ම පවසන්නේ පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාලයකින් බව ය. ලංකාවේදී පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාලවලට විරුද්ධ අසෝක රංවල තම ආචාර්ය උපාධිය පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාලයකින් ලබා ගැනීම ම නරුමත්වයේ තවත් පැත්තකින් කරළියට පැමිණියේ ය. සයිටම් එකට ලාංකික විරෝධයේ මූලික පසුබිම වූයේ නිදහස් අධ්‍යාපනයෙන් ලැබුණු සමාජීය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය හකුළා පෞද්ගලිකත්වය වර්ධනය කිරීම නිසා වෛද්‍යවරයෙක් වීමේදී ඇතිවිය හැකි සමාජ නිදහස බිඳ දැමීම වළකා ගැනීම සඳහා සයිටම් විරෝධයේ ශක්තිමත් දෘෂ්ටිමය පදනම වූයේ ය. නමුත් අසෝක රංවල මැදිහත් වී තිබෙන්නේ පෞද්ලික විරෝධය  මගින් සමාජයට තම පෞද්ගලිකත්වය විදහා පෙන්වීමට පමණි. ඔහුගේ මහාචාර්ය හෝ ආචාර්ය සහතික නැතිව හෝ ඇතිව මැදිහත් වීම මගින් පසක් වන කරුණ වන්නේ නරුමත්වයට ආ වැඩීම සඳහා ගත් පෞද්ගලික ක්‍රියාවක් බව ය.

මෙහිදී තවත් පැති කීපයක් තිබේ. ඒ පසුගිය 2019දී ගෝඨාභය රාජපක්ෂ විසින් ගොඩනැගූ “වියත් මග” නැමැති සංවිධානය ද මේ පෞද්ගලිකවාදය ම උපයෝගී කර ගත්තේ ය. වියත් මග බුද්ධිමතුන් විශාල පිරිස අතරින් වෛද්‍ය සීතා අරඹේපොල හා මහාචාර්ය චරිත හේරත්ගේ පෞද්ගලිකවාදය විමසා බලමු. වෛද්‍ය සීතා අරඹේපොල වෛද්‍ය වෘත්තිකයෙක් ලෙස ඒ මොහොතේ ආර්ථිකව ලංකාව වැටී ඇති තැනින් ගොඩනැගීමට දේශපාලනිකව තමා සතුව පෞද්ගලික දෘෂ්ටිවාදයක් ඇතැයි යන සංකල්පය මගින් පාර්ලිමේන්තුවට පැමිණියේ ය. ඇය පාර්ලිමේන්තුවේදී කළ පළමු කාතාවේදී ම ඇයට දේශපාලන හෝ ආර්ථික හෝ සමාජය ගැන“අ” යන්න” “ආ” යන්වත් නොදන්නා බව රටටම හෙළි විය. මෙහිදී අනෙක් පැත්තෙන් මහාචාර්ය චරිත හේරත් පේරාදෙණිය විශ්ව විද්‍යාලයේ දර්ශනය ඉගැන් වූ මහාචාර්යවරයෙකි. මොහුගේ පෞද්ගලික දාර්ශනික දැක්ම ධනවාදය බව පැහැදිලි වූයේ ගෝඨාභයගේ ධනේශ්වර වැඩ පිළිවෙල සමග සම්බන්ධ වීම නිසා ය. ඔහුගේ මහාචාර්ය වෘත්තීය වූයේ විශ්ව විද්‍යාලය වෙත පැමිණෙන ශිෂ්‍යයන්ට දර්ශන විෂය ඉගැන්වීම ය. නමුත් ඔහුගේ පෞද්ගලික දර්ශනය වූ ධනවාදය පිළිසකර කරන්නට එම මහාචාර්ය පට්ටමට කුඩා ප්‍රතිසංස්කරණයක්වත් පසුගිය පාර්ලිමේන්තුවේ ගත කළ අවුරුදු 5ක් තුළ දී කළ නොහැකි විය. එම නිසා ඔහු පමණක් නොව වියත් මගම මේ ව්‍යුහයෙන් එළියට විසි වී තිබේ. එවිට මේ පෞද්ගලික න්‍යාය පත්‍ර වලින් සමාජීය න්‍යාය පත්‍රය කිසිම සුගතියක් අත්නොවන බව පැහැදිලි කරුණකි. ජාජබ මන්ත්‍රීවරුන්ගේ බොරු සහතික මගින් ඔප්පු වන්නේ එම මන්ත්‍රීවරුන් පෞද්ගලිකත්වය මුල්කරගෙන පැමිණි ක්‍රමවේදය නරුමත්වයක් කරා ගොස් ඇති බව ය. පෞද්ගලිකත්වය මගින් සමාජයට විසඳුමක් හමු නොවන බව පමණක් ස්ථීරව සනාථ වී තිබේ.

මෙහිදී බැලිය යුතු තවත් පැත්තක් තිබේ. ඒ වර්තමානයේ සමාජ පරිකල්පනයකින් ක්‍රියාත්මක වන සමාජීය දැක්මක් සහිත ක්‍රියාකාරීන් සිටිනවා ද යන්න ය. තවමත් ඒ අනුසාරයෙන් ඉතිරි වූ මහාචාර්යවරුන්, දේශපාලඥයන්, කලාකරුවන්, වෘත්තීයවේදීන්, මාධ්‍යවේදීන් ද අප අතර ඉතිරි වී සිටිති. ඔවුහු සමාජ ඥානය පංති අරගලය තුළ විධිමත් කිරීමට මතවාදීව විශාල කාර්යභාරයක් කරති. ඒවගේම පංති අරගලය ව්‍යුහය (වෘත්තීය සමිති) තුළ සමාජ පරිකල්පනය සහිත නායකයන් සිටිනවාද යන්න සමහරු විමසයි. එවැනි පිරිසක් වත්මනේ ද පංති තුළ විධිමත් බවකින් ඉතිරි වී සිටිති. ඒ ගුරු – ජෝසප් ස්ටාලින්” බැංකු – රංජන් සේනානායක” ටෙලිකොම් – ජගත් ගුරුසිංහ වැනි තවත් බොහෝ පිරිසක් ඉතිරි වී සිටිති. මොවුන් පංතිය තුළ දැක්මක් සහිතව ක්‍රියාත්මක වෙමින් සිටිති. වත්මනේ සමස්තය තුළ මේ සියළු දෙනාගේ එකතුවක් අවශ්‍ය මොහොතට පැමිණෙමින් තිබෙන්නේ රටේ අර්බුදය විශාල ප්‍රමාණයකින් පුපුරා යාමට නියමිත නිසා ය.

වත්මනේදී ජාජබ ගෙනියන වැඩ පිළිවෙල සමස්ත සමාජයේ ම ජන විරෝධය ගොඩනැගී පාරට පැමිණෙනු ඇත. ඒ ණය මත ගොඩනගන ආර්ථික වැඩ පිළිවෙල අර්බුදයට ගමන් කරන බැවින් වගේම රාජ්‍ය සේවයේ සිටින ලක්ෂ 20න් ලක්ෂ 5.5ක් ඉවත් කිරීමට පිඹුරුපත් සකස්කර ඇති බැවින් වගේම ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි නොකරන බැවින් වගේම ජාතික ප්‍රශ්නය විසඳීමට පියවරක් නොගන්නා බැවින් වගේම දැනට රජය සතුව පවතින නිවාස මූල්‍යමය වාසියක් ගැනීම සඳහා පෞද්ගලික වෙළඳුන්ට පැවරීමට ගන්නා ක්‍රියාමාර්ග වගේම තවත් සමාජ ප්‍රශ්න විශාල ප්‍රශ්න ප්‍රමාණයක් මොවුන් නිර්මාණය කිරීමට නියමිතව ඇත. මේ සමාජ විරෝධී වැඩ පිළිවෙලට විරුද්ධ අයගේ එකමුතුකම වර්ධනය කර ගැනීමේ මොහොත, මේ වැඩ පිළිවෙලට විරුද්ධ සියළු දෙනා වෙත පැවරී ඇති වගකීමකි. එහිදී සාකච්ඡාමය එකකතුවක් තුළින් භාවිතාවක් ආරම්භ කළ යුතු ය. ඒ ගොඩ නැගෙන ජන විරෝධයට සමාජමය දැක්මක් අවශ්‍ය බැවිනි. 

The post ජාතික ජන බලවේගය ගොඩනැගූ පෞද්ගලිකත්වය, නරුමත්වයකට පෙරළුනේ ඇයි? appeared first on විවරණ.

වහාම ක්‍රියාත්මක වූ සමගි ජනබලවේගය විශ්වාස භංගයක් ඉදිරිපත් කිරීමට අත්සන් එකතු කිරීම ආරම්භ කෙළේ රූපවාහිනි කැමරා ඉදිරියේය. සමගි ජනබල වේගයේ මහ ලේකම් රංජිත් මද්දුම බණ්ඩාර එය හැඳින් වූයේ පාර්ලිමේන්තුව ශුද්ධ කිරීමේ ශ්‍රමදානයේ අවසන් පියවර සේය. කෙසේ වුවත් අශෝක රන්වල තනතුරෙන් ඉල්ලා අස්වීමේ ලිපිය පාර්ලිමේන්තුව රැස්විමට පෙරාතුවම භාරදීම නිසා වේදිකාවට ගොඩවීමටත් පෙර නාටකය අවසන් විය.

රන්වල ගේ අධ්‍යාපන සුදුසුකම් පිළිබඳ ප්‍රසිද්ධ විවාදය ඇරඹීමත් සමගම දේශපාලකයන් මෙන්ම විවිධ විශාරදයෝ කතානායක තනතුරේ ඇති භාරදූර වගකීම් ගැන ජනතාවට නැවත සිහිපත් කළහ. මෙවැනි ප්‍රශ්නවලදී ජනතාව දැනුවත් කිරීමට ප්‍රබුද්ධ පුද්ගලයින් ස්වේච්ඡාවෙන්ම ඉදිරිපත්වීම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදි සමාජයක අගය කළ යුතුය. එහෙත් වෙනසක් අපේක්ෂාවෙන් පසුගිය මහා මැතිවරණයේ දී ඡන්දය ප්‍රකාශ කළ සුවහසක් ජනතාවගේ දැනුම ඊට වඩා ඉදිරියෙන් ඇති බවද අමතක නොකළ යුතුය. වැඩි ඈතකට නොගිය ද පසුගිය පාර්ලිමේන්තුවේ ගරු කතානායක සිය භාරදූර කාර්ය තම දේශපාලන ස්වාමි පුතුන්ට අවැඩක් නොවන ආකාරයට ඉටු කළ ආකාරය තවමත් ජනතා මතකයෙන් ඈත්ව නැත. ඊටත් පෙර ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ අගවිනිසුරුව සිටි ෂිරාණි බණ්ඩාරනායක පාර්ලිමේන්තුවෙන් නඩු විභාග කොට ඉවත් කිරීමේ දී කතානායකවරයා පාර්ලිමේන්තුවේත් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේත් ගෞරවය රැකි ආකාරය ෂිරාණි බණ්ඩාරනායක පළ කළ ‘උත්තරීතර දෝෂාභියෝගයේ ඇතුළාන්තය’ කම් කෘතියේ මැනැවින් විස්තර කර ඇත. එමනිසා කතානායක තනතුරේ ගරුත්වය රැකි ආකාරය ගැන අටුවා වීකා අනවශ්‍ය ය.

එහෙත් ඒ සමගම එම තනතුරේ සහ පාර්ලිමේන්තුවේ ගරුත්වය ඉහළින්ම ආරක්ෂා කළ කතානායකවරුන් සිටි බවද සඳහන් කළ යුතුය.

පළමුවෙන්ම ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 90 ව්‍යවස්ථාවේ සඳහන් වන ආකාරයට පාර්ලිමේන්තු මංත්‍රීවරයෙකු වීම සඳහා සුදුසුකම වන්නේ ඡන්දදායකයෙකු වීම පමණය. එහිම 91 වැනි ව්‍යවස්ථාවේ ඇති විධි විධාන යටතේ පාර්ලිමේන්තු මංත්‍රීවරයෙකු වීමට ඇති නුසුදුසුකම් ද දක්වා ඇත. එහි අධ්‍යාපක සුදුසුකම් ගැන කිසිත් සඳහන් වන්නේ නැත. ඒ සමගම ඕනෑම මංත්‍රිවරයෙකුට කතානායක ධුරය සඳහා ඉදිරිපත්වීම ට සුදුසුකම ද අනිවාර්යෙන්ම හිමි වේ. එමනිසා අධ්‍යාපන සුදුසුකම්වල අඩු පාඩුවක් අනුව කතානායක ධුරයෙන් ඉවත්වීමට ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ අවශ්‍යතාවයක් නැත.

ඇත්තෙන්ම දේශපාලනයට වැදගත් වන්නේ අධ්‍යාපන සුදුසකම් නොවේ. මහජන සේවයට ඇති කැපවීමය. එවැනි කැපවීමක් ඇති වන්නේ ජනතාව මුහුණ දෙන සහ පිළිතුරු බලාපොරොත්තු වන ගැටළු ගැන අවබෝධයක් ලබා ගැනීමෙනි. එහි දී අධ්‍යාපනය වැදගත් සාධකයක් වුවද තීරණාත්මක නොවේ. චීන විප්ලවයේ ඉතිහාසය සහ මාවෝ චින්තනය හැදෑරු බොහෝ දෙනෙකුට සිහිපත් කළ හැකි ආකාරයට මාවෝ සේතුං ජනතාවගෙන් ඉගෙන ගන්න කීවේ එම නිසාය. බොහෝ ආචාර්ය මහාචාර්යවරුන් ගණිතමය සමීකරණ ආශ්‍රයෙන් පැහැදිලි කිරීමට උත්සාහ ගන්නා ගැටළුවලට ජනතාවගෙන් පැහැදිලි ප්‍රයෝගික විසඳුම් ලබා ගත හැකිය. එහිදී වැදගත් වන්නේ බුද්ධියයි. ඇත්තෙන්ම සුළු ධනේහ්වර චින්තනයෙන් ජනතාව විස්මිත කිරීමට ප්‍රයත්න ගන්නා බොහෝ දෙනෙකුට නැත්තේ එම බුද්ධියයි.

ජීවන තක්ෂිලාව ගැන අප නිතර අසා ඇත. තුන් වැනි වරටත් ඉන්දියාවේ අගමැති තනතුරට තේරී පත් නරේන්ද්‍ර මෝදි දේශපාලනය ඉගෙන ගත්තේ විශ්වවිද්‍යාලවලින් නොවේ. ඔහුගේ දේශපාලනය ජනහිතකාමී නොවුවද ශාස්ත්‍රීය දැනුම ඇති අයට වඩා ජනතාව ආමන්ත්‍රණය කිරීමටත් දිනා ගැනීමටත් ඔහුට ඇති හැකියාව සැබැවින්ම අගය කළ යුතුය. තම ජනතාව අධිරාජ්‍යවාදී ග්‍රහණයෙන් මුදා ගැනීමට විප්ලවවාදී ව්‍යාපාරයකට නායකත්වය ලබා දුන් වියට්නාමයේ හෝචි මින් ද ජීවන තක්සලාවෙන් උගත් අයෙකුට නිදසුනකි.

අද බොහෝ දෙනෙකු ජීවන පරිඥානයෙන් ලබා ගත යුතු මෙම අවබෝධයේ ඌනතාවය පිරිමසා ගැනීමට උත්සාහ කරන්නේ ශාස්ත්‍රීය උපාධිවලිනි. එහෙත් එවැනි බොහෝ දෙනකුට සාර්ථක දේශපාලකයන් වීමට හැකියාව ලැබුනේ නැත. ශාස්ත්‍රීය දැනුම ප්‍රායෝගික ජීවිතයට  යොදා ගන්නා අයුරු නොදත් නිසා ප්‍රශ්නවලට විසඳුම් ලබා දීමට වඩා ඒවා වඩාත් උග්‍ර කිරීමට හේතුවන පියවර ගත් ආකාරය නිදහසින් පසු අපේ ඉතිහාසයෙන්ම පැහැදිලි ය. අවසානයේ දී රට බංකොළොත්වීමට හේතු වූයේ ද මෙම (නො)දත් කම ය. 

අශෝක රන්වල ද මෙම චින්තන ධාරාවේම වින්දිතයෙකි. යම් හෙයකින් ඔහු ලබා ඇතැයි කියන ආචාර්ය උපාධිය පිළිබඳ සහතික ඉදිරිපත් කළ ද මෙම දුර්වලතාවයෙන් මිදෙන්නේ නැත. ඒ ඔහු ජනතාවාදී දේශපාලනයේ හරය තේරුම් ගැනිමට අපොහොසත්ව ඇති නිසාය. සැබෑවටම ජනතාවාදී දේශපාලනයට කැප වූවෙකුට වැදගත් වන්නේ ලබා ඇති අධ්‍යාපන සුදුසුකම් ප්‍රදර්ශනය කිරීම නොවේ. භාවිතයෙන් ජනතාව සමග සිට ගැනීමෙනි. එවැනි නිවැරදි දැක්මක් තිබේනම් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ නිතර අවධාරණය කරන ආකාරයේ යුක්ති සහගත සාධාරණ සමාජයක් නිර්මාණය කිරීමේ දී ධනේශ්වර සමාජ ක්‍රමය තහවුරු කිරීමට සහ පවත්වා ගැනීමට විද්‍යාර්ථීන් පුරුදු පුහුණු කරන ආයතනයකින් ලබා ගන්නා පට්ටම් හුවා දක්වන්නේ නැත.

අප දකින ආකාරයට අශෝක රන්වල සමාජයේ වෙනසක් ඇති කිරීමට සහ අලුත් සමාජයක් නිර්මාණය කිරීමට නුසුදුස්සෙකු වන්නේ ඒ අර්ථයෙනි. ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන්ම දක්වා ඇති ආකාරයට ඔහුට පාර්ලිමේන්තුවේ කතානායක තනතුරට අවශ්‍ය සුදුසුකම්වල අඩුවක් නැත. නමුත් ඔහුට ජනතාව බලාපොරොත්තු වූ වෙනස ඇති කිරීමට සුදුසුකම් නැති බව නම් හොඳින් ප්‍රදර්ශනය කර ඇත. ඒ අඩුව කතානායක තනතුරෙන් ඉවත්වීමෙන් පමණක් සපිරෙන්නේ නැත.

ජනතාවගෙන් ලබන අධ්‍යාපනයට වඩා අසාර්ථක වී ඇති ක්‍රමය පවත්වා ගැනිමට ගුරුහරුකම් ලබා දෙන ආයතන කෙරේ විශ්වාසය තැබීම තවත් විනාශයකට අත වැනීමකි.

අශෝක රන්වල ගේ අධ්‍යාපන සුදුසුකම් පිළිබඳ විවාදයෙන් පැහැදිලි වන්නේ එය පුද්ගලයෙකුට සීමා වූ ලක්ෂණයක් නොවන බවය. ජනතාව බලාපොරොත්තු වූ වෙනස ඇති කිරීමට දැක්මක් සහ අවබෝධයක් ඇති අයගේ බරපතළ ඌනතාවයක් පවතින බව පැහැදිලි ය. එම අඩුව ලොව පතළ විශ්වවිද්‍යාල හෝ වෙනත් සුප්‍රකට ආයතනවලින් ලබා ගත් සහතිකවලින් පිරිමැසිය නොහැකිය. ඒ සඳහා අවශ්‍ය පරිචය ලබා ගත් හැකි වන්නේ ජනතා සුසංයෝගයෙන් පමණි.

පනස්හයේ පෙරළියෙන් අදහස් වූයේ ද පැවති අධිරාජ්‍ය ගැති පාලන ක්‍රමය වෙනස් කොට ජනතාවාදි පාලනයකට මුල පිරීමය. එහෙත් එම පෙරළියට නායකත්වය දුන් දේශපාලකයන් ගේ සමාජ පසුබිම නිසා ඒ සඳහා නිවැරදි දැක්මක් ලබා ගත නොහැකි විය. සමාජ පෙරළියක් ඇති කිරීමට ගත් සමහර පියවර නිසා සමාජයේ ගැඹුරු බෙදීම් ඇති විය. තිස් අවුරුදු යුද්ධය ඉන් එකකි. නැවතත් එවැනි අත්හදා බැලීම් සඳහා කාලයක් නැත. ප්‍රශ්න පනස්හයට වඩා සිය දහස් ගුණයකින් වර්ධනය වී ඇත. ලෝක තත්වය ද ඒ ආකාරයෙන්ම වෙනස් ය. එමනිසා අපගේ අභියෝගය අධ්‍යාපන සුදුසුකම්වලට සීමා නොවී ජනතා අපේක්ෂාව නිසි පරිදි තේරුම් ගෙන විසඳුම් ඉදිරිපත් කිරීම ය.     

The post හසරක් නැතිව අඳුරේ අත පත ගාන ජාතික ජන බලවේගය.. appeared first on විවරණ.

සිරියාවේ අල් අසාඩ් පාලනය පෙරළා දැමීමෙන් මැද පෙරදිග දේශපාලනයට ඇති විය හැකි බලපෑම තක්සේරු කිරීමට තවමත් කාලය පැමිණ ඇතැයි කිව නොහැකිය. එහෙත් බටහිර රටවලට හිස රදයක් වූ ගඩාපි ගේ පාලනය බිඳ දැමීමෙන් සහ ඔහු මිලෙච්ඡ ආකාරයෙන් මරා දැමීමෙන් ලිබියාවට තවමත් සාමය හෝ සමෘද්ධිය ළඟා වී නැති බව පමණක් සිහි කිරීම වැදගත් ය. අල් අසාඩ් ගේ හමුදාව බොහෝ ප්‍රදේශවලින් සටනක් නැතිවම ඉවත්වීමත් දමස්කස් නගරයේ පාලනය සටනක් නැතිවම භාර දීමත් නිසා බොහෝ ජීවිත සහ දේපොළ හානි වැළැක්වීම වැදගත් ය. අල් අසාඩ් ගේ අගමැති මොහම්මද් අල් ජලාලි රටින් පලා නොගොස් කැරලිකරුවන් ට පාලනය භාරදීමේ කටයුතුවලට සහභාගි වූයේය. ඉන් පසුව විවිධ කැරලි කණ්ඩායම් බලය බෙදා ගැනීම සාමකාමීව සිදු කරන්නේ ද නැතිනම් ලිබියාවේ මෙන් එකිනෙකා සමග සටන් කිරීමෙන් රට නැවත බෙදී යෑමක් සිදු වන්නේ ද යන්නත් ඉදිරි සති කිපය තුළ තීරණය වනු ඇත.

එවැනි අවිනිශ්චිත තත්වයක් ඇති වීමට මූලික හේතුව වන්නේ සිරියාව දුර්වල කිරීම සහ එහි පාලනය මෙහෙයවීම අසල්වැසි බලවත් රටවල් කීපයකම අවශ්‍යතාවය වන නිසාය. ඊශ්‍රායෙලයේ සයන්වාදීන්ගේ මහා ඊශ්‍රායෙල් සැලැස්ම අනුව සම්පූර්ණ සිරියාවම ඊශ්‍රායෙලයට ඈඳා ගත යුතුය. ඒ සඳහා සැලසුම් ප්‍රකාශයට පත් වූයේ පලස්තීන ප්‍රදේශයේ ඊශ්‍රායෙල් යුදෙව් රාජ්‍යය ප්‍රකාශයට පත්වීමත් සමග ය. එම මහා ඊශ්‍රායෙල් සැලැස්ම අනුව ජොර්දානය ද ඊශ්‍රායෙලයේ කොටසකි.

අපට මෙම අවස්ථාවේ වැදගත් වන්නේ සිරියාවේ පාලනය වෙස්වීම කලාපයේ යුද බලවතා වන ඊශ්‍රායෙලය දකින ආකාරය සහ ලොව එකම සුපිරි බලවතා වන එක්සත් ජනපදයේ යුද සැලසුම්වලට බලපාන ආකාරයයි. දමස්කස් නගරයේ පාලනය වෙනස්වීමත් සමග ඊශ්‍රායෙලය සිය සැලසුම් ක්‍රියාත්මක කිරීමට වහාම ඉදිරිපත් වූයේය. යොම් කිපූර් යුද්ධයෙන් පසුව 1974 දී සිරියාව සහ ඊශ්‍රායෙලය ගෝලාන් කඳුකරයේ ඇති කර ගත් යුද මුක්ත කලාපය පිලිබඳ ගිවිසුම ඉවත දැමු ඊශ්‍රායෙලය සිය හමුදා එම ප්‍රදේශයට යැව්වේය. සමහර වාර්තා අනුව ඊශ්‍රායෙල් හමුදා යුද මුක්ත කලාපය පසු කොට දමස්කස් නගරය අසළටම පැමිණ ඇත. ගෝලාන් කඳුකරය අසළ අල්ලා ගත් යුද මුක්ත කලාපයෙන් තමන් ඉවත්වීමට අදහස් නොකරන බව ද අගමැති නෙතන්යාහු ප්‍රකාශ කෙළේය. 

ගාසා තීරයේ ජනඝාතන සංහාරයක  යෙදී සිටින අගමැති නෙතන්යාහු මෙම හමුදා මෙහෙයුම හේතු යුක්ති කරන්නේ 1974 දී ඇති කර ගත් ගිවිසුමේ පාර්ශ්වයක් වූ සිරියානු ආණ්ඩුව බිඳ වැටී ඇති නිසා එම ගිවිසුම තවදුරටත් වලංගු නොවන්නේය යනුවෙනි. එම ප්‍රදේශය කැරලිකරුවන් අතට පත්වීම ඊශ්‍රායෙලය ගණන් බලන ආකාරයට ඔවුන්ගේ ආරක්ෂාවට තර්ජනයකි. සිරියාවේ හමුදා ශක්තිය ඊශ්‍රායෙලයේ ආරක්ෂාවට තර්ජනයක් වන නිසා සිරියාවේ හමුදා කඳවුරු ගුවන් තොටුපොළ සහ නාවිත ශක්තිය ගුවන් ප්‍රහාර එල්ල කොට විනාශ කිරීම දැනටමත් ආරම්භ කර ඇත. පසුගිය සතියේ එක දිනක පමණක් ඊශ්‍රායෙලය සිරියාවේ අගනුවර දමස්කස් ඇතුළු ස්ථාන ගණනාවකට ගුවන් ප්‍රහාර 250කට අධික සංඛ්‍යාවක් එල්ල කළ බව සිරියාවේ ආරංචි මාර්ග සඳහන් කරයි. ඉන් සිදුව ඇති ජීවිත සහ දේපොළ හානි ගණන් බැලීමට අන්තර්වාර රජයට තවම විවේකයක් නැත.

මෙම ප්‍රහාර අරාබි රටවල දැඩි විරෝධයට ලක් වුවද ඊශ්‍රායෙලයේ ආරක්ෂකයා වන එක්සත් ජනපදය එය අනුමත කරන්නේ සුපුරුදු ආකාරයට ඊශ්‍රායෙලයේ ආරක්ෂාව සඳහා එවැනි ප්‍රහාර එල්ල කිරීම සාධාරණීය කිරීමෙනි. එක්සත් ජනපද රාජ්‍ය දෙපාර්තමේන්තුවේ ප්‍රකාශත මැතිව් මිලර් පවසන ආකාරයට එල්ල විය හැති ත්‍රස්තවාදි ප්‍රහාරයක් වැළැක්වීමට දේශ සීමාවට ඔබ්බෙන් හමුදා මෙහෙයුම ඊශ්‍රායෙලයේ ආත්ම ආරක්ෂාව සඳහා ගන්නා පියවරකි.

මෙහිදි කරුණු දෙකක් පැහැදිලි කර ගත යුතුය. ඉන් එකක් වන්නේ ත්‍රස්තවාදීන්යැයි හඳුන් වන මෙම කැරලි කණ්ඩායම්වලට අවි ආයුධ, පුහුණුව සහ මුදල් ලබා දෙන්නේ ද එක්සත් ජනපදය ඊශ්‍රයෙලය සහ තුර්කිය වැනි රටවල්ය. සිරියාවේ ඊසාන දිග ප්‍රදේශයේ ක්‍රියාත්මක වන සිරියානු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී බලකාය ට එක්සත් ජනපදය 2015 සිටම ආධාර කරන අතර එම ප්‍රදේශයේ 900 කට අධික ඇමරිකානු හමුදා භට කණ්ඩායමක් ද රඳවා සිටී. සිරියානු ජාතික හමුදාව සෘජුවම තුර්කියේ නිර්මාණයකි. මෙම කණ්ඩායම් අතුරෙන් වඩාත්ම බලවත් අල් කයිඩා සංවිධානයෙන් උපත ලත් හයාට් තහ්රිර් අල් ෂාම් [HTS] හමුදාවට ඊශ්‍රායෙලයේ අනියම් සහාය දිගටම ලැබිණ. එමනිසා මෙම ත්‍රස්තවාදින් බිහි කර ඇත්තේද එම රටවල් විසින්ම ය. එවිට ආරක්ෂාව පිළිබඳ ගැලුව කුමක් ද යන්න පැහැදිලි නැත.

දෙවැනිව මෙහිදී ඇමරිකාවේ නීතිය පදනම් අන්තර්ජාතික සමය [Rule Based International Order] යන ස්ථාවරය නිරුවත් වන ආකාරයයි. 2014 දී යුක්‍රේනයේ ප්‍රජාතන්ත්‍රීයව තේරී පත් වූ වික්ටර් යනුකොවිච් ගේ රජය කුමන්ත්‍රණයකින් බලයෙන් පහ කළ විට රුසියාව අනුගමනය කෙළේ ද ඊශ්‍රායෙලය අනුගමනය කළ ප්‍රතිපත්තියට සමාන ක්‍රියා මාර්ගයකි. කියාෆ් හි බලය අත්පත් කර කණ්ඩායම දකුණු දිග යුක්‍රේනයේ රුසියානු බස කතා කරන ඩොන්බාස් සහ ක්‍රිමියාවේ ජනතාව මර්දනය කිරීමට හමුදා බලය යෙදවීය. මයිඩාන් ව්‍යාපාරය යනුවෙන් හැඳින් වූ මෙම කැරලිකරුවන්ට පැහැදිලිවම එක්සත් ජනපදයේ සහාය ලැබුණ අතර ඔවුන් විවෘතවම අනුගමනය කෙළේ රුසියන් විරෝධී ප්‍රතිපත්තියකි. එවිට ඩොන්බාස් ප්‍රදේශයේ ජනතාව සහ ක්‍රිමියාවේ රුසියන් සම්භවයන් ඇති ජනතාව කියාෆ් පාලනයෙන් මිදී ස්වාධීනත්වය ප්‍රකාශ කළහ. ඊට රුසියාවේ සහාය ලැබිණ. ක්‍රිමියාව ජනමත විචාරණයකින් පසුව රුසියානු සමූහාණ්ඩුවට එක් විය.

මෙම පියවර ආක්‍රමණයක් සේ හැඳින් වූ එක්සත් ජනපදය ප්‍රමුඛ බටහිර රටවල් රුසියාවට එරෙහිව විවිධ සම්බාධක පැනවූහ. එම රටවල තිබු රුසියානු වත්කම් සියල්ල ද රජය ට පවරා ගන්නා ලදී. දැන් නේටෝ රටවල සහාය ලබන යුක්‍රේන- රුසියානු යුද්ධයට හේතු වූයේ ද එම ගැටුමයි. රුසියාව ජාත්‍යන්තර නීතිය නොසලකා ක්‍රියා කර ඇති නිසා සම්බාධක පැනවීමත් යුක්‍රේනයට අවි ආයුධ සැපයුමත් ‘ජාත්‍යන්තර නීතියට’ එකඟ ය. එහෙත් ඊශ්‍රායෙලය සිරියාවට ඉවක් නැතිව ගුවනින් බෝම්බ දැමීමීම ජාතික ආරක්ෂාව පිළිබඳ ප්‍රශ්නයකි. දැනට වසරක ට අධික කාලයක් තිස්සේ ගාසාවටත් බටහිර ඉවුරටත් එරෙහිව ජනඝාතන සංහාරයක් කිරීම ද එක්සත් ජනපදය ප්‍රමුඛ බටහිර රටවල් දකින ආකාරයට ඊශ්‍රායෙලයට එරෙහිව සම්බාධක පැනවීමට හේතුවක් නොවේ. ඒ ඊශ්‍රායෙලය හැම විටම ඇමරිකාවේ අවශ්‍යතාවය වෙනුවෙන් පෙනී සිටින නිසාය.

නේටෝ යුද හවුලේ ප්‍රබල සාමාජික රටක් වන තුර්කියද 1974 සිටම සයිප්‍රසයේ උතුරු කොටස අත්පත් කර ගෙන සිටී. තුර්කිය උතුරු සයිප්‍රසය ආක්‍රමණය කෙළේ එහි දකුණු ප්‍රදේශයේ ග්‍රික සම්භවයක් ඇති ජන කොටස උතුරේ තුර්කි සම්භවයක් ඇති ජන කොටසට වෙනස් කොට සලකන්නේය යන චෝදනාව නිසාය. මෙය ද නේටෝ යුද හවුල හෝ එහි ප්‍රධානියා වන එක්සත් ජනපදය තුර්කියට එරෙහිව සම්බාධක පැනවීවීමට හෝ එරෙහිව වෙනත් ක්‍රියා මාර්ග ගැනිමට හේතුවක් කර ගත්තේ නැත.

තවත් වැදගත් කරුණක් අවධාරණය කළ යුතුය. හයාට් තහ්ර්ර් අල් ෂාම් නම් මෙම කැරැල්ලට නායකත්වය දුන් කණ්ඩායම 91/11 ප්‍රහාරය සිදු කෙළේයැයි චෝදනා කරන අල් කයිඩා හා සම්බන්ධ නිසා එක්සත් ජනපදය ඇතුළු බොහෝ රටවල් එය ත්‍රස්තවාදී සංවිවිධානයක් සේ නම් කර ඇත. සිරියානු කැරැල්ලේ මුල් අවධියේ දී මෙම සංවිධානය හැඳින් වූයේ අල් නුස්රා නමිනි. එහි නායක අබු මොහම්මද් අල් ජොලානි අත් අඩංගුවට ගැනිමට සහාය ලබා දෙන පුද්ගලයෙකුට ඩොලර් දශ ලක්ෂ දහයක ත්‍යාගයක් ලබා දෙන බව එක්සත් ජනපද රාජ්‍ය දෙපාර්ර්තමේන්තුව ප්‍රකාශ කෙළේය. එය මෙතෙක් ඉවත් කර ගෙන නැත. ඒ වෙනුවට එම සංවිධානය සිරියාවේ පාලන බලය අත්පත් කර ගැනීමෙන් පසුව ත්‍රස්තවාදී හංවඩුව ඉවත් කිරීම ගැන සලකා බලන බව එක්සත් ජනපදයේ සමහර ජනමාධ්‍ය වාර්තා කරයි. එක්සත් ජනපදයට එවැනි පූර්වාදර්ර්ශ අපමණ පවතී.

කෙසේ වුවත් සිරියාවේ අල් අසාඩ් ගේ පාලනය බිඳ වැටීම වඩාත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පාලනයක ආරම්භයක් විය හැකි ද යන්න සැක සහිතය. ලිබියාවේත් ඇප්ගනිස්ථානයේත් මෙවැනි කුමන්ත්‍රණකාරී මෙහෙයුම්වලින් මෙතෙක් ස්ථාවර ජනතාවාදි පාලනයකට මුල පිරුමක් සිදුව නැත. මැද පෙරදිග උසස්ම ජීවන තත්වයක් පැවති ඉරාකයේ ඇමරිකානු ආක්‍රමණයෙන් පසුව අදත් පවතින්නේ ඛේදනීය තත්වයකි. එය කුමන ආකාරයකින් හෝ නිතිය පදනම් අන්තර්ජාතික සමයක් වන්නේ නැත. 

The post කබරගොයා තලගොයා කර ගන්නා ඇමරිකානු නීතිය පදනම් ජාත්‍යන්තර සමය.. appeared first on විවරණ.

උඩරට දෙමළ බහුතරයක් වෙසෙන නුවරඑළිය දිස්ත්‍රික්කය ද ජාජබ ජය ගත්තේය.

මෙම ප්‍රතිඵලය දෙමළ ජාතිකවාදී දේශපාලනයේ අවසානයෙහි ආරම්භය සනිටුහන් කරන්නේ යැයි අයෙකු විග්‍රහ කර තිබේ.

මහා මැතිවරණ රැයෙහි යාපනයේ ජාජබ ජය දුටු මුහුණු පොත් වාසීහු සිය සතුටු ඇස් කඳුළෙන් තෙමෙන බවට ලියූහ.

මහින්ද රාජපක්ෂ විසින් මෙරට මානව හිමිකම් කොමිසමට පත් කරන ලද ආචාර්ය ප්‍රතිභා මහානාම  ජාතික ජන බලවේග ආණ්ඩුව උතුරු නැගෙනහිර ජයග්‍රහණය කළ හෙයින් ජිනීවා මානව හිමිකම් කවුන්සිලයට දැන් යුද කාලීන වගවීම ගැන ප්‍රශ්න මතු කළ නොහැකි යැයි අවධාරණය කර තිබුණි.

එම අදහස් දැක්වීම ඇතුළත් ලිපිය ජනතා විමුක්ති පෙරමුණෙහි වෙබ් අඩවිය වන ලංකා ට්රුත් හි ද පල කර තිබුණේ එම අදහස අනුමත කිරීමට මෙන්ය.

ජයදේව උයන්ගොඩ වැනි ප්‍රමුඛ දේශපාලන විචාරකයකු පවා කියන්නේ උතුරු නැගෙනහිර ජනයා ජාතික ජන බලවේගයට සහය දී ඇති බවයි.

නමුත් මැතිවරණ දත්ත පෙන්වන්නේ  වෙනත් චිත්‍රයකි.

එනමුත් මෙම නැඹුරුව තවදුරටත් විග්‍රහ කර ගැනීම අවශ්‍ය වන්නේ, දෙමළ සමාජයේ අපේක්ෂා පිළිබඳ වැරදි අවබෝධයක් ඇති නොවනු පිණිසය. ජාතික ජන බලවේගයේ ආණ්ඩුවේ මාලිමාවේ කටු මෙරට දෙමළ ජනයා සම්බන්ධයෙන් නිවැරදි දිශාවට යොමු වන බව සහතික කිරීමට ද එවැනි විග්‍රහයක් අත්‍යවශ්‍යය.

දෙමළ ජනතාව සිංහල පක්ෂවලට විශාල වශයෙන් ඡන්දය දුන් පළමු අවස්ථාව මෙය නොවේ. 1982 දී ශ්‍රීලනිපයට සහය දැක්වීම, එල්ටීටීඊයට බලයක් තිබූ කාලයක 1994 දී චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංගට සහය දැක්වීම එවැනි අවස්ථාවන්ය.  2010 දී ඔවුහු, මාස හතකට පෙර එල්.ටී.ටී.ඊ   විනාශ කිරීමේ ඉහළ ගෞරවය ලබාගත් යුද ජයග්‍රාහී හමුදාපති සරත් ෆොන්සේකාට සහයෝගය දැක්වූහ. ඔවුන් 2015 දී මෛත්‍රීපාල සිරිසේන  සහ 2019 දී සජිත් ප්‍රේමදාසට සහ 2024 ජනාධිපතිවරණයේදී ද  සහාය පළ කළහ.

මහ මැතිවරණයට පෙර යුරෝපා සංගමයට සම්බන්ධ සමීක්ෂණ ආයතනයක් කරන ලද සමීක්ෂණයක්  මගින්  පෙන්වා දී තිබුණේ, දෙමළ දේශපාලන පක්ෂ අතර ඇති වී තිබෙන බෙදීම් විසින් එම පක්ෂයන්හි මැතිවරණ පදනම දුර්වල කර ඇති බවයි.

යාපනය දිස්ත්‍රික්කයේ ප්‍රකාශිත ඡන්ද එම නිගමනය බොහෝ දුරට තහවුරු කර තිබේ.

උතුරු පළාත දෙස බලමු.

යාපනය මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයේ වලංගු ඡන්ද 325,312 න් ජාතික ජන බලවේගය ලබා ගත්තේ ඡන්ද 80,830 (24.85%) පමණි.

අනෙක් අතට, දෙමළ ජාතිකවාදී පක්ෂ එනම් අයිටීඒකේ (ටීඑන්ඒ), දෙමළ කොන්ග්‍රසය, දෙමළ පක්ෂ එකතුවක් වූ ඩීටීඑන්ඒ සහ ටීඑම්කේ (විග්නේශවරන් නායකත්වය දුන් පක්ෂය) ඡන්ද 127,121 ක් ලබා ගත්තේය. දෙමළ ජාතිකවාදී ස්වාධීන අපේක්ෂකයෝ ඡන්ද 56,893 ක් ලබා ගත්හ. ඊට අමතරව ස්වාධීන අපෙක්ෂකයින් 21 දෙනෙකු ඡන්ද 41,993 ලබා ගත්හ. මෙම අපේක්ෂකයින් අතර කැපී පෙනෙන සිවිල් නායකයින් ද විය. මෙයින් පැහැදිළිව පෙන්නුම් කැරෙන්නේ කරන්නේ දෙමළ ජාතිකවාදී පක්ෂ ජාතික ජන බලවේගයට වඩා  ඡන්ද ලක්ෂයකටත්  වැඩියෙන් ලබා ගත් බවයි.

ජනාධිපතිවරණයට පෙරම මතභේද නිසා දෙමළ සන්ධානය විසුරුවා හැරුණි. හිටපු මහ ඇමැතිවරයා වූ විග්නේශ්වරන් දේශපාලනයෙන් විශ්‍රාම ගියේය. 

දකුණ පදනම් කරගත් දේශපාලන පක්ෂ සහ ඊපීඩීපී වැනි එම පක්ෂයන්හි ආධාරක පක්ෂ මෙම මහ මැතිවරණයේදී ලබාගත් ඡන්ද 2020ට වඩා 78,712කින් අඩු විය.

තවද මහ මැතිවරණයට සති 7කට පෙර පැවති ජනාධිපතිවරණයේදී ජාතික ජන බලවේගය යාපනය මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයෙන් ලබා ගත්තේ ඡන්ද 27,086 (7.29%) පමණි. සති 7 ක් ඇතුළත එහි ජන්ද ප්‍රමාණය 53,000 කින් වැඩි විය. එය දෘෂ්ටිවාදී හේතූන් නිසා එනම් දෙමළ ජාතික වාදය අත්හැරීම නිසා සිදු වී යැයි විශ්වාස කළ නොහැක.

දකුණූ පළාත්වල දී ද එයම සිදු විය. ජාජබ ඡන්ද ප්‍රතිශතය බොහෝ ඉහළ ගියේය. එම වැඩිපුර ඡන්ද පැමිණියේ ගෑස් සිලින්ඩරයෙන් සහ දුරකතනයෙනි. උතුරෙහි සිදු වන්නට ඇත්තේ ද එයමය. හරියටම දකුණු පලාත්වල දී ජාතික ජන බලවේගය, කලින් රාජපක්ෂ නායකත්වයෙන් යුතු පොදු ජන පෙරමුණේ ඡන්ද පදනම එහෙම පිටින්ම වාගේ ලබා ගත් පරිදිය. 

2020 දී ජාතික ජන බලවේගයට යාපනයෙන් ලැබුණේ ඡන්ද 853 ක් පමණි. එජාප , ශ්‍රීලනිප, ඊපීඩීපී  සහ ස්වාධීනව ඉදිරිපත් වූ ඊපීඩීපීයෙන් කැඩී ගිය කණ්ඩායමක් 2020 මහා මැතිවරණයේ  දී යාපනයේ ඡන්ද 139,180 ක් ලබා ගත්හ. නමුත් වසර හතරකට එනම් 2024 මහා මැතිවරණයේ දී එම පක්ෂවලට ලැබුණේ ඡන්ද 60,468 ක් පමණි. සමස්තයක් ලෙස ඔවුන්ට අහිමි වූ ඡන්ද සංඛ්‍යාව 77,076 කි. .  ජාජබයට 2024 මහා මැතිවරණයෙහි දී  යාපන දිස්ත්‍රික්කයෙහි වැඩි වූ ඡන්ද බහුතරය පැමිණෙන්නට ඇත්තේ එම පිරිස්වලින් යැයි සැලකිය හැකිය.

දෙමළ ජාතිකවාදී දෙමළ දේශපාලන පක්ෂ කෙරෙහි කළකිරුණු විශේෂයෙන්ම තරුණ පිරිස් ද  ජාජබ කෙරෙහි ඇදී එන්නට ද ඇත.

වන්නි මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයේ වලංගු ඡන්ද 195,886කින් ජාතික ජන බලවේගය ලබා ගත්තේ ඡන්ද 39,894ක් (20.37%) පමණකි. නමුත් එය දිස්ත්‍රික්කය ජයග්‍රහණය කළේය. අනෙක් අතට දෙමළ ජාතිකවාදී අයිටීඑකේ ඡන්ද 29,711 (15.17%) ද ඩීටීඑන්ඒ ඡන්ද 21,102 (10.77%) ලබා ගත්තේය. ඉන් පෙන්වන්නේ ඔවුන් එක්ව ජාතික ජන බලවේගයට වඩා ඡන්ද 10,000 කට වඩා ලබා ගත් බවයි. විශාල මුස්ලිම් සහයෝගයක් තිබූ SJB ඡන්ද 32,232 (16.45%) ලබා ගත්තේය. එනයින් පෙනෙන්නේ ද වන්නි මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයෙහි  ජාතික ජන බලවේගයට වඩා වැඩි ඡන්ද  ප්‍රමාණයක් දෙමළ සහ මුස්ලිම් ජනයා නියෝජනය කළ අනෙක් පක්ෂ ලබා ගත් බවයි.

නැගෙනහිර පළාත දෙස බලමු.

මහ මැතිවරණයේ දී ත්‍රිකුණාමලය මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයේ  වලංගු ඡන්ද 204,888 අතුරින් ජාතික ජන බලවේගය ඡන්ද 87,031ක් (42.48%) ලබා දිස්ත්‍රික්කය ජයග්‍රහණය කළේය. සති හතකට පෙර පැවැති ජනාධිපතිවරණයේ දී ජාජබ එහිදී ලබාගත්තේ ඡන්ද 49,886ක් (20.83%) පමණි. සති හතක් තුල ජාජබ ජන්ද ප්‍රමාණය 40,000කින් තරම් ඉහළ ගියේ  යාපනයේ දී මෙන්ම මතවාදී වෙනසක් නිසා විය නොහැකිය. මහ මැතිවරණයේ දී සජබ  ලබා ගත් ඡන්ද ප්‍රමාණය ජනාධිපතිවරණයේ ලබා ගත් ප්‍රමාණයට වඩා  33,000 ට අඩු විය.  අනෙක් දකුණේ පක්ෂ ලද ඡන්ද මහ මැතිවරණයේ දී ජාජබයට ලැබූණු බවට සැකයක් නැත.

තවද ත්‍රිකුණාමල දිස්ත්‍රික්කය සඳහා ජාතික ජන බලවේගයෙන් පත්වූයේ සිංහල අපේක්ෂකයින් දෙදෙනෙකි.  සජබ වෙතින් මුස්ලිම් අපේක්ෂකයකු සහ අයිටීඒකේ වෙතින් දෙමළ අපේක්ෂකයකු තේරී පත් විය. ත්‍රිකුණාමලයේ ජාතික ජන බලවේගයේ ඡන්ද පදනම ප්‍රධාන වශයෙන් සිංහල බව මෙයින් ද පෙනේ.

මඩකලපුව මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයේ වලංගු ඡන්ද 287,053 න් ජාතික ජන බලවේගය ඡන්ද 55,498 (19.33%) ලබා දිස්ත්‍රික්කයේ දෙවන ස්ථානයට පත්විය. එහි ජාජබ ජයග්‍රහණය නොකලේ අයිටීකේඒ හි ජනප්‍රිය දේශපාලනඥයකු වන ෂානක්කියම් රාසපුත්‍රම් ලබා ගත් ඡන්ද 65,000 නිසාය. ඔහුට නොබෙදුන දෙමළ ඡන්ද ලැබුණි.

දිගාමඩුල්ල මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයේ මුළු වලංගු ඡන්ද 362,924 න් 146,313 (40.32%) ක් ජාතික ජන බලවේගය ලබා ගත්තේය. මෙහි දී ද සිංහල ජනතාව බහුලව සිටින අම්පාර ඡන්ද කොට්ඨාසයේ ජාජබ 63%ක් ඡන්ද ලබා ගත්තේය. සිංහලයන් සුළුතරයක් වෙසෙන පොතුවිල් ඡන්ද කොට්ඨාශ‍යෙහි ජාජබය පැරදුණි. දිගාමඩුල්ල දිස්ත්‍රික් ප්‍රතිඵලයෙන් පෙන්වන කරුණක් නම් මුස්ලිම් ඡන්ද සැලකිය යුතු ලෙස ජාජබය දෙසට මාරු වූ බවයි. දිගාමඩුල්ල දිස්ත්‍රික්කය සඳහා ජාතික ජන බලවේගයෙන් තේරී පත් වූ මන්ත්‍රීවරුන් හතර දෙනාම සිංහල ජාතිකයින් වේ.  එය ද එහි ජන පදනම පෙන්වීමකි.

මේ අතර බදුර්දීන් නායකත්වය දරණ ACMC, රවුෆ් හකීම් නායකත්වය දරන SLMC සහ අයිටීකේඒ වෙතින් මුස්ලිම් ජාතිකයින් දෙදෙනෙකු සහ සහ දෙමළ ජාතිකයකු දිගාමඩුල්ල සඳහා තේරී පත් විය.

දිගාමඩුල්ල දිස්ත්‍රික්කයෙහි ජාජබ ඡන්ද පදනම බහුතර සිංහල එකක් බව. ඉන් සිංහල ජාතිකයින් හතර දෙනෙකුම තේරී පත්වීමෙන් පෙනේ.

නුවරඑළිය දෙස බලමු.

නුවරඑළිය මැතිවරණ කොට්ඨාසයේ  වලංගු ඡන්ද 387,656කින් ජාතික ජන බලවේගය 161,167ක් (41.57%) ලබාගෙන පාර්ලිමේන්තු ආසන 5ක් ලබා ගත්තේය. ඒ අතරින් වැඩිම ඡන්ද ලබා ගත්තේ සිංහල අපේක්ෂකයන් හතර දෙනෙකි. මෙයින් පෙනෙන්නේ දිස්ත්‍රික්කයේ  ද ජාජබ අතිමහත් ඡන්ද පදනම සිංහල බවයි. දිස්ත්‍රික් ජනගහනයෙන් දළ වශයෙන් 51%ක් දෙමළ ජාතිකයන් වන අතර 9%ක් මුස්ලිම් ජාතිකයෝ වෙති.

නුවරඑළිය දිස්ත්‍රික්කයෙහි සජබ 101,589 (26.21%) ලබා ගත් අතර ඉන්  තේරී පත් වූ අපේක්ෂකයින් දෙදෙනාම උඩරට දෙමළ ජාතිකයන්ය. එක්සත් ජාතික පක්ෂය 64,672ක් (16.68%) ලබා ගත් ඉන්  උඩරට දෙමළ අපේක්ෂකයකු වූ කම්කරු කොන්ග්‍රසයේ නායක ජීවන් තොන්ඩමන් තේරී පත් විය. සජබ සහ එජාප යන දෙකම නුවරඑළිය දිසාවට සිංහල අපේක්ෂකයින් ඉදිරිපත් කළ නමුත් ඔවුන් පරාජය විය.

මෙම සංඛ්‍යාලේඛනවලින් පෙනී යන්නේ 2024 ජනාධිපතිවරණයේදී සහ මහ මැතිවරණයේදී සුළු ජාතික ඡන්දවල සුසමාදර්ශී වෙනසක් සිදු වී නැති බවයි. දෙමළ ජනයා අතර තමන්ගේ ජාතික අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන් ප්‍රබල කැමැත්තක් ඇති බව ඉහත පෙන්වන ලද සංඛ්‍යාලේඛන තහවුරු කරයි.

ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රතිපත්ති සම්පාදකයින්ට මෙම අවබෝධය ලබා ගැනීම වැදගත්ය. මහා මැතිවරණයේ දී ලංකාවම එක පාටක් ගත්තේ යැයි කියමින් ස්වයං වින්දනයක යෙසෙනවාට වඩා මහා මැතිවරණ ප්‍රතිඵල පිළිබඳ යථාර්ථයට මුහුණ දීම ජාතික ජන බලවේගය සහ අනුර කුමාර දිසානායක මුහුණ දෙන අභියෝගයකි.

ජනාධිපති අනුර කුමාර දිසානායක අයිටීකේඒ ( කලින් දෙමළ සන්ධානය) පාර්ලිමේන්තු මහා මැතිවරණයේ දී ලංකාවම එක පාටක් ගත්තේ යැයි කියමින් මුලාවනවාට වඩා මන්ත්‍රී කණ්ඩායම සමඟ දේශපාලන සාකච්ඡාවක් පැවැත්වීමට යුහුසුලු වීමෙන් පෙන් වන්නේ පළපුරුදු දේශපාලනඥයකු වන ඔහු මෙම යථාර්ථය තේරුම් ගෙන තිබීම විය හැකිය.

The post උතුරු නැගෙනහිර ජාජබ ජය, හෙඩ්ලයින් වලින් ඹබ්බට කියවීමක්.. appeared first on විවරණ.

උඩරට එළවලු වගා කරන බදුල්ල දිස්ත්‍රික්කයට අයත් වැලිමඩ කෘෂිකර්ම කලාපය මෙරට අර්තාපල් නිෂ්පාදනයේ ප්‍රමුඛ භූමිභාගය වන අතර සෙසු එළවලු වර්ග නිෂ්පාදනයෙන් ද ඉදිරිපෙළ ස්ථානයක හිමි කරගෙන ඇත. නිදසුනක් ලෙස කෘෂිකර්ම දෙපාර්තමේන්තුවේ දත්තවලට අනුව දිවයිනේ අර්තාපල් නිෂ්පාදනයෙන් සියයට 75ක් බදුල්ල දිස්ත්‍රික්කය තුළ නිපදවන විට ඉන් වැඩි ප්‍රමාණය වගා කරන්නේ වැලිමඩ කෘෂිකර්ම කලාපයේය. ඒ හැරුණුවිට බෝංචි හා තක්කාලි නිෂ්පාදනයෙන් ද බදුල්ල දිස්ත්‍රික්කය මුල්තැනට එද්දී සෙසු උඩරට එළවලු බහුලව නිපදවන්නේ නුවරඑළිය දිස්ත්‍රික්කය බව දත්තවලින් පෙන්නුම් කරයි. කෘෂිකර්ම දෙපාර්තමේන්තුව ඉදිරිපත් කරන මේ සංඛ්‍යාලේඛනවලින් නිගමනය කළ හැකිවන්නේ, කෘමිනාශක දිලීරනාශක බැක්ටීරියානාශක ලෙස වර්ග කළ හැකි විෂ සහිත රසායන ද මේ දිස්ත්‍රික්ක දෙක තුළ බහුලව භාවිතා වන බවයි. එහෙත්, එකී භාවිතා වීමේ ස්වභාවය සම්බන්ධ ඇතැම් දත්තවලට අනුව රසායන භාවිතයේ අනුක්‍රමික වැඩිවීමක් පෙන්නුම් කරයි. හෙක්ටර් කොබ්බෑකඩුව ගොවි කටයුතු පර්යේෂණ ආයතනයේ පර්යේෂණ වාර්තාවකට අනුව 2006 වසරට සාපේක්ෂව 2011 වසරේදී මෙරටට ආනයනය කළ කෘෂි රසායන ද්‍රව්‍යවල හා ඒවායෙන් සංශ්ලේෂිත යෙදවුම්වල ප්‍රමාණාත්මක අගය වැඩිවීම සියයට 49 කි. 2020 වසරේ නිකුත් වූ ලෝක බැංකු වාර්තාවකට අනුව බදුල්ල දිස්ත්‍රික්කයේ ගොවීන්ගෙන් සියයට 85 ක් තම වගාවට කිසිම උපද්‍රවයක් ඇතිවීමට පෙරම කෘෂි රසායන භාවිතා කිරීම ආරම්භ කරයි. නුවරඑළිය දිස්ත්‍රික්කයේ එම ප්‍රතිශතය සියයට 66 කි. මෙය ඉතාමත් භයානක තත්ත්වයක් බව වැලිමඩ සෞඛ්‍ය වෛද්‍ය නිලධාරි නුවන් වරුෂවිතාන පවසයි. ඔහුට අනුව ගොවීන් නිසි දැනුමකින් තොරවීම, ප්‍රමිතිගත නියාමනයක් නොමැතිවීම, කෘෂි ව්‍යාප්ති සේවාවේ දුර්වලතා නිසා මෙවැනි තත්ත්වයක් පැන නැගිය හැකි අතර ඉන් සෞඛ්‍ය තර්ජනයක් උද්ගත වීමට ඉඩ තිබේ.

“..මූලිකවම මේ රසායන භාවිතා කරන ගොවීන් සහ ආසන්න ජනයා අයහපත් සෞඛ්‍ය තත්ත්වයන්ට ගොදුරු වෙන්න පුළුවන්. අපි දකිනවා ඇතැම් ගොවියො ආරක්ෂාකාරී පිළිවෙත් අනුගමනය නොකරමින් රසායන භාවිතා කරනවා. හිස් භාජන ඇලදොළවලට දානවා. දියර ඉසින ඒතැන්වල හෝදනවා. අනික මට අහන්න ලැබිලා තියෙනවා බොහෝ වෙලාවට පෙර අස්වනු කාලය නොසළකා රසායන යොදනවා කියලා. තක්කාලි හෙට වෙළඳපොළට යවනවා නම් අද වස ගහන අවස්ථා අපිට දකින්න ලැබෙනවා. එතකොට ඒ එළවලු පාරිභෝගිකයා මිළට ගන්නේ අහිතකර විය හැකි රසායන, වියෝජනය වෙන්න කලින්. එහෙම වුණාම රසායනිකත් ආහාරයට එකතුවෙලා පිළිකා වගේ රෝග ඇතිවෙන්න අවදානමක් තියෙනවා. දැන් කොහොමත් කථාබහක් තියෙනවානේ පිළිකා වග‌ේ ලෙඩ හැදනවා වැඩියි කියලා. අනික  පානීය ජලයට මේ රසායන එකතුවීමත් බරපතල ගැටළුවක් විදිහට මං දකිනවා. තවම හරියට ඔප්පු කරල නැතත් වතුරට රසායන එකතුවීමයි සමහර රෝගයි අතර සම්බන්ධයක් තියෙන්න පුළුවන්..”

වෛද්‍ය නුවන් වරුෂවිතාන පෙන්වා දෙන මේ භයානක යැයි සැළකිය හැකි තත්ත්වයට වගකිව යුතු වන්නේ කවුරුද? නිලධාරීන්ට අනුව උපදෙස් පිළිපදින්නේ නැති ගොවියා වරදකරුය. ගොවියාට අනුව නිළධාරීන් උපදෙස් ලබාදීමට ගොවිබිම්වලට නොඑන නිසා තමන් අලෙවිසැල්වලින් උපදෙස් ලබාගෙන වගාවට රසායනික යෙදීම සිදුකරයි. 

වැලිමඩ නුවරඑළිය බොරලන්ද හා බණ්ඩාරවෙල සිදු කළ අපේ අධ්‍යයනවලදී පැහැදිලි වූයේ ගොවීන් වැඩිදෙනෙකු කෘෂි රසායන භාවිතය පිළිබඳ උපදෙස් ලබා ගැනීමේදී නිලධාරීන් කෙරෙහි විශ්වාසය නොතබන බවයි. වංගියකුඹුරේ අර්තාපල් ගොවියෙකු වන සුසන්ත බණ්ඩාර මහතා පැවසුවේ, කෘෂිකර්ම නිලධාරීන් හමුවීම අපහසු නිසා උපදෙස් ලබා ගැනීමට යොමු නොවන බවයි.

“..අපි උපදේශක මහත්තුරු මුණ ගැහෙන්න නම් ගොවිජන සේවා මධ්‍යස්ථානයේ තියෙන කාර්යාලයට සඳුදා දවසේ යන්න වුවමනායි. හැබැයි සඳුදාත් අපිට වගාබිම්වල වැඩ නම් යන්න වෙන්නේ නැහැ. ඊට ලේසියි දන්න වෙන කෙනෙක්ගෙන් අහලා වැඩ කරගන්න එක..”

ඒ අතර කැප්පෙටිපොළ හෙවණකුඹුරේ උඩරට එළවළු ගොවියෙකු වන ප්‍රේමරත්න මහතා පවසන්නේ වෙනස් කතාවකි.

“..අපි අවුරුදු ගාණක් තිස්සේ ‌ගොවිතැන් කරනවා. උපාධි නැතත් අපිට තියෙනවා ප්‍රායෝගික දැනීම. උපදේශක මහත්තුරු නිතර වගාබිමට ආවේ නැතත් ටෙලිෆෝන් කළාම කරුණු කාරණා අහගන්න පුළුවන්. හැබැයි ඒක නෙවෙයි ප්‍රශ්නය. ඒ සමහරු අළුත් දේවල් දන්නෙ නැහැ. ඒවා දන්නේ කඩේ ඉන්න අයයි. කොම්පැනිවල මහත්තුරුයි තමයි..”

මේ හා සමාන අදහසක් දරන බණ්ඩාරවෙල හීල්ඔය ප්‍රදේශයේ ගොවියෙකු වන දමිත කුමාර මහතා ද පැවසුවේ නිලධාරීන් යාවත්කාලීන වූ දැනුමකින් යුක්ත විය යුතු බවයි. ඔහු පවසන්නේ ප‌ොතේ කුමක් තිබුණද ඇත්ත දුෂ්කරතාවලට මුහුණ දෙන්නේ ගොවීන් බවයි. කෙසේවෙතත් මේ ගොවීන් තිදෙනා සහ අප හා කථා කළ සෙසු ගොවීන්ද පොදුවේ පිළිගන්නා කරුණක් වේ. ඒ කෘෂි රසායන භාවිතයේ අවිධිමත් ස්වරූපයක් තිබෙන බවයි.

පෝෂණවේදය සඳහා උපාධිධාරියෙකු වන සුසිල් තල්දෙන මහතා බණ්ඩාරවෙල තල්දෙන ඇග්‍රෝ   හී අධිපතිවරයාය. ගොවීන් නිලධාරීන්ට වඩා තමන් වැනි ව්‍යාපාරිකයින් හා සමාගම්වල නියෝජිතයින් වෙත යොමු වීමේ ප්‍රවනතාවයක් පවතින බව ඔහු ද පිළිගනියි. ඒ හේතු සහිතවය.

“..පළවෙනි කාරණය තමයි නිලධාරීන් කියන තරම් ගමට යන්නේ නැති එක. ඒකට විවිධ හේතු තියෙන්න පුළුවන්. නමුත් ඒකෙන් වෙන්නෙ ගොවියො එක්ක තියෙන සංවාදය දුර්වල වීම. අනෙක මං දකිනවා නිලධාරින්ගේ දැනුම අප්ඩේට් වෙන්න අවශ්‍යයි කියලා. සමහර කම්පැනි ඒජෙන්ට්ස්ලා ඉන්නවා නිලධාරීන්ට වඩා අළුත් දේවල් දන්නවා. ගොවියෝ කැමතියි එයාලගේ උපදෙස් ගන්න. අනිත් කාරණය තමයි පනතත් යාවත්කාලීන වෙන්න වුවමනායි..”

ඔහු මේ පවසන්නේ පලිබෝධ නාශක පාලනය කිරීමේ පනත පිළිබඳවයි. කෙසේවෙතත් පලිබෝධනාශක ඇතුළු කෘෂිරසායන භාවිතයේ අවිධිමත් හා නිවැරදි විය යුතු තැන් ගණනාවක් ඇති බව සුසිල් තල්දෙන මහතා ද පිළිගනියි.

“..දැන් තව ගැටළු තියෙනවානේ අපි ඇඩ්රස් කරන්න අවශ්‍ය. මේ පළාතේ සමහර ගොවියෝ බෝංචිවලට ඩෙටෝල් ගහනවා. තව සමහරු හාපික් ගහනවා. බල්ලන්ගේ හරකුන්ගේ කිනිතුල්ලන්ට යොදන රසායන වගාවට භාවිතා කරනවා. අජිනමොටෝ ප‌්‍රෙ  ටල් කළවම් කරලා දාලා වල් මරනවා. මේවත් ප්‍රශ්න. අනික දැනට තහනම් කරලා තියෙන මැලතියන් වගේ රසායන ගොවියො ගාව තියෙනවා. ඒවා ලංකාවට එන විදියත් බලන්න වුවමනායි. මුහුදු මාර්ගයෙන් එනවා වෙන්නත් පුළුවන්. ගොවියෝ අපෙන් උපදෙස් ගන්නවා කියන එක සුළු දෙයක් ඒවත් එක්ක බලද්දී..”

කෙසේවෙතත්, “..කෘෂි සමාගම්වල නියෝජිතයෝ කෘෂිකර්ම නිලධාරින්ට වඩා  දැනුවත් පිරිසක් වීම නිසා ගොවීන් ඔවුන්ගෙන් උපදෙස් ලබනවා..” යන කරුණද සැළකිල්ලට ගැනීම වැදගත්ය. දැනුවත් බව කෙසේවෙතත්, ඔවුන් උත්සාහගන්නේ සිය සමාගම්වල නිෂ්පාදන අලෙවිකර ගැනීමටයි. එකී ව්‍යාපාරික වුවමනාව නිසා වරදක් සිදුවුවහොත් වගකියන්නේ කවුද යන්න බරපතල ගැටළුවකි.

පලිබෝධනාශක පාලනයට අදාළ නිසි බලධාරියා පලිබෝධනාශක රෙජිස්ටාර්වරයාය. වර්ථමානයේදී ඒ තනතුර දරන්නේ ආචාර්ය ජේ ඒ සුමිත් මහතාය. ඔහු හා කථා කිරීමට පෙර ඔහුගේ ආයතනයේ වෙබ් අඩවිය වෙත පිවිසුණු අපි ලංකාවේ කෘෂිරසායන භාවිතය පිළිබඳ දත්ත පිරික්සීමට උත්සාහ ගත්තත් එම දත්ත අදාළ වෙබ් අඩවියේ ප්‍රගාමීව හෙළිදරව් කර නැත. කෙසේවෙතත් අපට අවශ්‍ය දත්ත පිළිබඳව විමසූ විට සිය ආයතනයෙන් ඒවා ලබාගත හැකි බව ඔහු පැවසුවේය. ආචාර්ය සුමිත්ට මහතාට අනුව කෘෂිරසායනික වන පලිබෝධනාශක අවභාවිතය පාලනය කරන්නේ සිය ආයතනයයි. එමනිසා ඒ පිළිබඳ පැමිණිළි ඇත්නම් යොමු කළ යුතු වන්නේ පලිබෝධනාශක රෙජිස්ටාර් කාර්යාලයටයි. මේ විමසුමේදී අනාවරණය වූ තවත් කරුණක් නම් පලිබෝධනාශක ව්‍යාජව නිෂ්පාදනය කිරීමයි. ඒවායෙහි රසායනික අන්තර්ගතය පිළිබඳ ගැටළු පවතින බැවින් වඩා අනතුරුදායක විය හැකිය. නිදසුනක් ලෙස මේ දිනවල දොම්පේ හා දොළොස්බාගේ ප්‍රදේශවලින් ඇග්ස්ටාර් ඩයියුරොන් නම් රසායනිකයේ ව්‍යාජ අනුකාරක හමුවී ඇත. එසේම මිට්සු ඇබමෙක්ටීන් නිෂ්පාදනයේ ව්‍යාජ අනුකාරකයක් උඩරට ප්‍රදේශවල අලෙවිවෙමින් පවතී. ප්‍රමිතිය පරීක්ෂා නොකළ හා අනුමත නොකළ මෙවැනි අනුකාරක හා අපේ රටේ අලෙවියට අවසර දී නොමැති පලිබෝධනාශක රසායනික සිය ගණනක් භාවිතයේ පවතින බව පලිබෝධනාශක රෙජිස්ටාර්වරයා නිවේදනය කරන අතර ඉන් සමහරක් පිළිබඳ විස්තර පලිබෝධනාශක රෙජිස්ටාර් කාර්යාලයේ වෙබ් අඩවියේ සඳහන් වේ. මේ නීතිවිරෝධී පලිබෝධනාශක හා කෘෂිරසායන භාවිතයෙන් වැළකීමට ගොවීන් උනන්දු විය යුතු වන්නේ ඒවා ඔවුන්ගේ ද පාරිභෝගික ජනයාගේ ද ජීවිත අනතුර‌ට ඇදහෙළන බැවින්ය. 

බිඳුණුවැව සේවා සංස්කරණ අභ්‍යාස ආයතනයේ අධ්‍යක්ෂ ජී. ඒ. ඒ ගුරුසිංහ මහතා පෙන්වා දෙන පරිදි පලිබෝධ නාශක පාලනය කිරීමට අදාළ පනත 1994 අංක 06 දරන පලිබෝධ නාශක පාලනය කිරීමේ සංශෝධිත පනතයි. පලිබෝධනාශක රෙජිස්ටාර්වරයාට බලතල ලැබෙන්නේ එම පනතෙනි.  එහෙත් අණපනත් තිබූ පමණින් මේ සම්බන්ධ ගැටළු විසඳන්නට නොහැකිය. නිදසුනක් ලෙස විද්‍යාත්මක කෘෂිකර්මාන්තයට අනුව නම් ගොවියා වගාව ඇරමීමට පෙර කළ යුතු පළමු කාර්යය පස පරීක්ෂාවයි. එය ඉතාම සුළු මුදලකට කළ හැකිව තිබියදී නොතකා හරින ගොවීන් ඉවක් බවක් නැතිව රසායන පොහොර යොදා පස විෂබවට පත්කරන අතර පොහොර සහනාධාර දෙන රජයද ඊට උඩගෙඩි දෙයි. අන්තිමේදී පොහොර අධිකවීම නිසා වඩාත් මෘදුව වැඩී රෝග හා පලිබෝධවලට පහසුවෙන් ගොදුරුවන බෝගවලට වැඩිවැඩියෙන් පලිබෝධනාශක යොදන්නට ගොවියා පෙළඹෙන බව බිඳුණුවැව සේවා සංස්කරණ අභ්‍යාස ආයතනයේ ව්‍යාප්තිසේවා නිලධාරිණියක වන වාසනා මහත්මිය පවසයි.  ඇය පවසන්නේ ඒකාබද්ධ ප්‍රවේශයකින් ගැටළුවලට උත්තර සෙවිය යුතු බවයි.

ජී. ඒ. ඒ. ගුරුසිංහ මහතාට අනුව, මේවනවිට  පනතට අනුව පලිබෝධනාශක පාලනය සිදුවන නමුත් අදට ගැලපෙන පරිදි පනත සංශෝධනය කළයුතු නම් විශේෂඥ උපදෙස් මත රජය ඒ සඳහා අවශ්‍ය පියවර ගත යුතුය. එසේම ගොවීන්ගේ ආකල්ප ද සංවර්ධනය විය යුතුව තිබේ. පලිබෝධනාශක හා කෘෂිරසායන ඇසුරුම් බැහැරලීම සඳහා යාය වශයෙන් ගොවීන් මැදිහත් කරගනිමින් ක්‍රියාත්මක ක්‍රමවේද දැනට පැවතියද ඒවාට ගොවි සහභාගීත්වය අඩුය. පෙර අස්වනු කාලය හෙවත් අස්වැන්න නෙළීමට දින 14කට පෙර රසායන යෙදිය යුතුය යන නිර්දේශය ගොවීන් පිළිපදින්නේ නැත. එමනිසා ගොවි ආකල්ප ද වෙනස් විය යුතුය.

කොහොම නමුත් මේවනවිට පලිබෝධනාශක පාලනයට නියාමනයට හා ප්‍රමිතිකරණයට අදාලව පනතක් හෙවත් නීතියක් තිබේ. ඒ මගින් ස්ථාපිත කරනලද බල අධිකාරියක් ද තිබේ. නිලධාරි තන්ත්‍රයක් ද පත්කර ඇත. එසේ තිබියදී  වස කෑමෙන් මියයෑම වළක්වා ගතයුතුයැ’යි කියමින් තවදුරටත් කයිවාරු ගසමින් සිටීම පමණක් සිදුවන්නේ නම් වහා දැඩි හා ප්‍රායෝගික පියවර ගැනීම සඳහා වගකිවයුතු සියළු පාර්ශ්ව කටයුතු කිරීම ද  ඒ වෙනුවෙන් ජනතාවගේ සහාය ලබාදීම ද සිදුවිය යුතුය.

ලසන්ත ද සිල්වා

The post ඇත්ත තිත්ත වීමට ඉස්සර,. වස කනවද? පලිබෝධ නාශක පාලනය කරනවද? appeared first on විවරණ.

රට මුහුණ දී ඇති ආර්ථික ගැටලුවලට කඩිනම් මෙන්ම තිරසාර විසඳුම් අවශ්‍ය බවට කිසිදු විවාදයක් නැත. ඊට ජාත්‍යන්තර මූල්‍ය ආයතනවල සහාය ලබා ගැනීමේ දී අනුගමනය කළ යුතු ක්‍රියා මාර්ග ජනාධිපති අනුර කුමාරට අමුතුවෙන් විස්තර කළ යුතු නොවේ. පසුගිය වසර කිපය පුරාම නෙයෙකුත් වේදිකාවල දී ඔහු ඒ ගැන කතා කෙළේය. ඔවුන් ඉදිරිපත් කළ මැතිවරණ ප්‍රකාශනයේ ද ඒ ගැන පැහැදිලි කර තිබිණ.

ආර්ථිකයත් දේශපාලනයත් අතර ඇති සම්බන්ධතාවය මාක්ස්වාදී දැක්මක් ඇති අනුර කුමාර හොඳින් අවබෝධ කර ගෙන ඇතැයි සිතමු. දේශපාලනයේ උත්තර නිර්මිතය ආර්ථිකය වන අතර ආර්ථිකයේ ගමන් මග තීරණය කිරීමේ දී දේශපාලනය තීරණාත්මක ය. දේශපාලනයේ ගමන් මග යන්නෙන් අප අදහස් කරන්නේ නිර්ධන පංති ආඥාදායකත්වයක් ඇති කිරීම නොවේ. පංති රහිත සමාජ ක්‍රමයක් බිහි කිරීම, බොහෝ දුර යා යුතු ගමනක් බව පශ්චාත් සෝවියට් අත්දැකීම අපට උගන්වයි. ධනපති පාලන ක්‍රමයක් යටතේ වැඩ කරන පංතිය ඇතුළු සමාජයේ විශාල කොටසකගේ අයිතිවාසිකම් යටපත් කර ගෙන තිබීම සාධාරණ සමාජ ක්‍රමයක් බිහි කිරීමට ඇති බාධාවක් පමණක් නොව විවිධ ආකාරයේ සමාජ ගැටලු තීව්‍ර කිරීමටත් පුපුරා යෑම්වලටත් හේතු වන බව අපට මෑත ඉතිහාසයෙන් පෙන්වයි. 51 හර්තාලය, 71 කැරැල්ල, තිස් අවුරුදු ජනවාර්ගික යුද්ධය සහ අවසාන වශයෙන් ගාළු මුවදොර ජන අරගලය අපේ මෑත ඉතිහාසයේ කැපී පෙනෙන සිද්ධීන් ය. ඒ සියල්ලට පදනම් වූයේ වැරදි දේශපාලනය මත ගත් ආර්ථික තීන්දුය.

මේ සිද්ධීන් වර්ධනය වී පුපුරා ගිය ආකාරයත් ඒවායේ අවසාන ප්‍රතිඵලයත් විස්තර කිරීමට මෙය අවස්ථාව නොවේ. එහෙත් එක කරුණක් අවධාරණය කළ යුතුය. එ සියල්ලට මුල් වූයේ රටේ පාලකයන් හා ජනතාව අතර ඇති සම්බන්ධතාවය දුරස්වීමය. මෙම දුරස්තභාවයට විසඳුම් වශයෙන් සමහර දේශපාලකයන් ඉදිරිපත් කෙළේ ජාතිවාදයයි. එනම් මේ සියලු ප්‍රශ්නවලට හේතුව මහ ජාතියේ අයිතිවාසිකම් සුළු ජාතීන් විසින් අත්පත් කර ගැනීමය යන මතය සමාජ ගත කිරීම ය. ඊට යටත් විජිත පාලනය ද හේතු වු බව දැක්විණ. 1972 ජන රජ ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව සම්මත කර ගැනීමෙන් ඊට විසඳුම් ලබා ගත හැකියැයි එවක සිටි පාලකයෝ විශ්වාස කළහ. 1978 ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන් කෙළේ ආණ්ඩුවේ සියලු පාලන බලතල විධායකයට එනම් ඊට ජනාධිපති යටතට පත් කිරීමය. ඉන් රටට අත් වූ ඉරණම තවමත් අපේ මතකයේ රැඳී පවතී. මෙම ක්‍රමය වෙනස් කළ යුතුයැයි 78න් පසුව පැවති සෑම මැතිවරණයක දීම ප්‍රමුඛ ඉල්ලීමක් විය. පසුගිය මැතිවරණයේ දී ජාතික ජන බලවේගය ගත්තේ ද එවැනිම ස්ථාවරයකි.

රට ආර්ථිකව බංකොළොත්වීමට හේතුව වූයේ ද වැරදි සහගත මංකොල්ලකාරි දේශපාලනය බව අධිකරණයෙන් පවා පිළිගත් කාරනයකි. මහින්ද රාජපක්ෂ පාලන සමයේ අනුගමනය කළ ආර්ථික ප්‍රතිපත්ති බව තිරණය කළ ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය ඉන් ඔවුන් සහ ඔවුන්ට උපදෙස් ලබා දුන් නිලධාරීන් ජනතාවගේ මූලික අයිතිවාසිකම් කඩ කර ඇති බව තීරණය කෙළේය. 

මෙහිදී අපට වැදගත් වන්නේ ජනතාවගේ මූලික අයිතිවාසිකම් කඩ කිරීමට තුඩු දුන් පාලන ක්‍රමය වෙනස් කිරීමේ හදිසි අවශ්‍යතාවයයි. මහින්ද රාජපක්ෂ පාලන සමයේ අයිතිවාසිකම් කඩ කිරීමට පදනම් වූ දේශපාලන ක්‍රමය වෙනස් කිරීමේ අවශ්‍යතාවයයි. එය හදිසි අවශ්‍යතාවයක් වන්නේ දේශපාලන පදනම වෙනස් කිරීමෙන් තොරව ආර්ථිකය ගොඩ ගැනීමට නොහැකි නිසාය. පාලනය වෙනස්විමත් සමග පුද්ගලයන්ගේ මාරුවීමක් සිදු වුවද පැවති ක්‍රමය ඒ ආකාරයෙන්ම පවත්වා ගැනීම වෙනස් වන්නේ නැත. පගා ගත් ඇමතිවරුන් වෙනුවට පගා නොගන්නා ඇමතිවරුන් පත් කිරීමෙන් පගා ගැනීමට ඇති අවස්ථා ඉවත් වන්නේ නැත. සමහර විට එක් එක් පුද්ගලයාගේ චරිත ස්වභාවය අනුව දූෂණ වංචා ඉවත් කිරීමට පියවර ගත හැකි වුවද ඉන් ක්‍රමය වෙනස් වන්නේ නැත. අලුත් වයින් පැරණි බෝතලයට දැමීමකි. ( මෙය නව පාර්ලිමේන්තුවේ මංගල සැසි වාරයේ දීම ප්‍රදර්ශනය විය.)

ක්‍රමය වෙනස් කිරීමේ මූලික පියවර විය යුත්තේ හොර මැරකම්වලට ඉඩසැලසෙන පාලන ක්‍රමය, එනම් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව වෙනස් කිරීම ය. එහෙත් පුදුමයකට මෙන් ජනාධිපති අනුර කුමාර පාර්ලිමේන්තුව අමතා කළ කතාවේ ඒ ගැන කිසිත් සඳහන් වූයේ නැත. එය අමතකවීමක්යැයි කිසිසේත් කිව නොහැකිය. ආර්ථික අර්බූදයේ ස්වරූපයත් ඊට පදනම් වූ දේශපාලනයේ හැසිරීමත් මනාව දත් පුද්ගලයෙකුට එය අමතක විය නොහැකිය.

පසුගිය හැත්තෑහය වසරක නොමග ගිය දේශපාලන ඉතිහාසය වෙනස් කිරීමට සපථ කළ පුද්ගලයෙකුට එය අමතක විය හැකිද? බොහෝ විට එය ප්‍රමුඛතාවයක් නොවන්නේයැයි ඔහු සිතන්නට ඇත. ඒ ඔහු අදහස් කරන ආකාරයට ජනතාව අපේක්ෂා කළ වෙනස ඇති කිරීම සඳහා විධායක බලය තනි පුද්ගලයෙකු අත ටික කලකට හෝ පවත්වා ගැනීමට අවශ්‍යයැයි සිතූ නිසා විය හැකිය. මෙය අනුර කුමාරත් වෙනසක් ඇති කිරීම සඳහා බලය හිමි කර ගත් වෙනත් රටවල පාලකයනුත් සිතන ආකාරයයි.

පාර්ලිමේන්තුවේ තුනෙන් දෙකකටත් වැඩි බලයක් ලබා ගත් නිසා ජනතාව අපේක්ෂා කරන වෙනස ඇති කිරීමට එම බලය යොදා ගෙන ඉන් පසුව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාව වැනි දෙවැනි කරුණුවලට පිවිසීමට ඔහු සිතනවා විය හැකිය. ඒ ආර්ථික උත්තර නිර්මාණය රැඳී ඇත්තේ දේශපාලනය මතය යන මාක්ස්වාදි ඉගැන්වීමෙන් බැහැර විමකි. පවතින දේශපාලන ක්‍රමය ඒ ආකාරයෙන්ම පවත්වා ගැනීමෙන් කළ හැකි වන්නේ පුද්ගලයන් මාරු කිරීම පමණය. අලුතින් පත් කරන පුද්ගලයන් ද වැඩි කල් නොගොස්ම පැරණි සුපුරුදු ගමන් මගම ගනු ඇත. ඒ පවතින ආර්ථික ක්‍රමය එවැනි ගමන් මාර්ගයක් සඳහා සියලු දොරටු විවෘත කර ඇති නිසාය.   

ජනාධිපති අරුණ කුමාර සිය කතාවේ දී අවධාරණය කළ ආකාරයට ජාතිවාදයත් ආර්ථිකයේ කඩා වැටීමත් සැබැවින්ම පරාජය කළ හැකි වන්නේ ජනතාවට වගකියන ජනතාවට සහභාගි විය හැකි පාලන ක්‍රමයක් තුළින් පමණි. ඔහු නිතර අවධාරණය කරන ආකාරයට කොපමණ හොඳ නීති තිබුණත් ඒවා ක්‍රියාත්මක නොවන්නේ නම් පාලන ක්‍රමය නිවැරදි වන්නේ නැත. පාලන ක්‍රමය නිවැරදි වීමට සහ නිවැරදි කිරීමට වැදගත් වන්නේ ජනතා සහභාගිත්වයයි. පාර්ලිමේන්තු නියෝජන ක්‍රමය ජනතා අයිතිය ප්‍රකාශ කිරීමක් වුවද එය ලොව පුරාම අසාර්ථක වී ඇති බව අමුතුවෙන් සඳහන් කළ යුතු නොවේ. ගාළු මුවදොර අරගල කළ ජනතාව දෙසිය විසිපහම එපා කීවේ පාර්ලිමේන්තු නියෝජන ක්‍රමයේ අසාර්ථක භාවය නිසාය. ඒ ගැන අටුවා ටීකා අනවශ්‍ය ය.

එමනිසා අලුත් ගමන් මග ඇරඹිය යුත්තේ එතැනින්ය. පාර්ලිමේන්තු නියෝජන ක්‍රමය සම්පූර්ණයෙන්ම අහෝසි කර ජනතා සහභාගිත්වය තහවුරු කරන පාලන ක්‍රමයක් තවම ව්‍යවහාරයට පැමිණ නැති බව සැබවි. ඒ නිසාම පැරණි ක්‍රමය හොඳයැයි නිගමනය කිරීම පැරණි ගමන් මාර්ගයම තෝරා ගැනීමකි.

තමන්ට අකමැති පාලකයන් ඉවත් කිරීමට වසර පහකින් පසුව මැතිවරණයක් එළඹෙන තෙක් බලාපොරොත්තු වීමට වඩා හොඳ ක්‍රමයක් වන්නේ ජනතා නියෝජිතයන් ආපසු කැඳවීමේ අයිතියයි. නිශ්චිත ඡන්දදායකයන් පිරිසක් ඉල්ලීමක් කළ විට ජනතා නියෝජිතයා ආපසු කැඳවා නැවත කෙනෙකු පත් කර ගැනීම සමහර රටවල දැනටත් භාවිතා කරන පිළිවෙතකි. එය එක්සත් ජනපදයේ පවා ප්‍රතිපාදනය කර ඇති අයිතියකි. එහෙත් එවැනි අයිතිවාසිකම් තිබෙන නිසා එක්සත් ජනපදයේ පාලනය ජනතාවාදී වී නැත.

එමනිසා වඩාත් වැදගත් වන්නේ ජනතාවට බලපෑම් කළ හැකි විවෘත පාලන ක්‍රමයකි. තීරණ ගැනීමේ පාරද්‍රශ්‍යභාවය තහවුරු කරන පාලන ක්‍රමයකි. දැනටත් රජයේ විගණකට ආණ්ඩුවේ සියලු ක්‍රියා පටිපාටි විමසීමේ සහ වාර්තා කිරීමේ අයිතියක් පවතී. ඔහු වාර්තා කරන්නේ ජනතාව ප්‍රතික්ෂේප කළ දෙසිය විසිපහටමය. ඒ නිසා එම උත්සාහය ගඟට කැපූ ඉණිවලට වෙනස් වන්නේනැත. වෙනස් විය යුත්තේ මෙවැනි දේය. ආර්ථිකය ගොඩ නැගිය හැකි වන්නේ වගකීමට සහ වගවීමට බැඳී ඇති පාලන ක්‍රමයක් තුළින් පමණි. එවැනි ක්‍රමයක් බිහි කළ හැක්කේ සියලු ජනකොටස්වල සහභාගිත්වය ඇතිව සකස් කර ගන්නා සැබැවින්ම නව ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවක් සම්මත කර ගැනීමෙනි.

එය අමතක කිරීම හෝ පසුපසට දැමීම ජනතා අපේක්ෂාවට පිටුපෑමකි.  

The post නව පාලනයේ අභියෝගය ප්‍රතිකාර කිරීමට පෙර ලෙඩේ හඳුනා ගැනීමයි.. appeared first on විවරණ.

2024-11-25

ජනාධිපති/ආරක්ෂක ඇමති,
ජනාධිපති ලේකම් කාර්යාලය,
ගාලු මුවදොර,
කොළඹ-1

ගරු ජනාධිපති තුමනි,

1983-2009 සිවිල් යුද්ධයේ දී මිය ගිය අය සාමකාමීව අනුස්මරණය කිරීමේ අයිතිය තහවුරු කරන ලෙස ඉල්ලීම.

පහත සඳහන් කරුණු කෙරෙහි සුවිශේෂ අවධානය යොමු කර, උතුරේ දෙමළ ජනතාවගේ ඉහත සඳහන් අයිතිය තහවුරු කිරීම සඳහා අවශ්‍ය පියවර ගන්නා ලෙස මෙහි පහත නම් සඳහන් අපි ඉතා ඕනෑකමින් ඉල්ලා සිටිමු.

සිවිල් යුද්ධයේ දී මිය ගිය අය අනුස්මරණය කිරීමට බාදාවක් නැති බව ධීවර, ජලජ සහ සාගර සම්පත් අමාත්‍ය රාමලිංගම් චන්ද්‍රසේකරන් විසින් පැවසූ බව 2024.11.24 ඊළනාඩු පුවත්පත වාර්තා කර තිබෙන බව ද විශේෂයෙන් සඳහන් කරමු.

මහාචාර්ය ජයදේව උයන්ගොඩ | විජයානන්ද ජයවීර | මහාචාර්ය අර්ජුන පරාක්‍රම | එස්.සිවගුරුනාදන් | ලයනල් බෝපගේ | ජෝෂප් ස්ටාලින් | කේ.ඩබ්ලිව්.ජනරංජන | චින්තක රාජපක්ෂ | ලේඛක මහින්ද හත්තක | වෛද්‍ය සයිෆුල් ඉස්ලාම් | තුෂාරි මඩහපොල | සුනන්ද දේශප්‍රිය | හාසිම් සාලි | හර්මන් කුමාර | ගරු ටෙරන්ස් ප්‍රනාන්දු පියතුමා | රංජිත් හේනායකආරච්චි | මරීන් නිලාශිනී | ඊ.එම්.බී.මැණිකේ | ගරු රොහාන් සිල්වා පියතුමා | ගරු කුසුම් කුමාරසිරි පියතුමා | මේරියන් ප්‍රදීපා|ආචාර්ය හේරත් එම්.ආරියරත්න | නලින රංජන් ප්‍රනාන්දු | වින්සන්ට් බුලත්සිංහල | රෝයි රොද්‍රිගු | මානෙල් ප්‍රනාන්දු | කුමුදිනී සැමුවෙල් |ජයතිලක බණ්ඩාර | බ්‍රිටෝ ප්‍රනාන්දු | නීතිඥ එච්.අයි.එම්.සහ්ෆි | වයි.එම්.නවරත්න | ටී.එම්.ප්‍රේමවර්ධන   
 
 

The post යුද්ධයෙන් මිය ගිය අය සැමරීමට ඉඩ දෙන්න.. appeared first on විවරණ.

තුන්වැනි ලෝකයේ රාජ්‍ය නායකයන්ට සහ වෙනත් නිලධාරින්ට ජන ඝාතන සහ මානව වර්ගයාට එරෙහි අපරාධ වැනි චෝදනා යටතේ අත් අඩංගුවට ගැනීමට නියෝග නිකුත් කරන නමුත් බටහිර ප්‍රබල රටවල අනුග්‍රහය ලබන රාජ්‍ය නායකයන්ට එරෙහි එවැනි නියෝග නිකුත් කරන්නේ නැති කරම් ය. විශේෂනේම එක්සත් ජනපදයේ සහ යුරෝපා සංගමයේ අනුග්‍රහය ලබන සහ නේටෝ සංවිධානයේ නිල නොලත් සාමාජිකයෙකු වන ඊශ්‍රායෙලය සම්බන්ධයෙන් එවැන්නක් කිසිසේත් අපේක්ෂා කළ නොහැකිය. එහෙත් ඊශ්‍රායෙලය ගාසා තීරයේ සහ බටහිර ඉවුරේ සිදු කරන ජනඝාතනය සහ ජනතාව සාගින්නේ තැබීම ලොව පුරා ජනතාව හෙළාදකින තත්වයක් යටතේ ජාත්‍යන්තර අපරාධ අධිකරණයට නිහඬව සිටීමට නොහැකි විය. වර්ගවාදය යටතේ ශතවර්ෂ ගණනාවක් පීඩාවට පත්ව සිටි දකුණු අප්‍රිකාව ද ඊශ්‍රායෙලයට එරෙහිව පෙත්සමක් ගොනු කර තිබීම තවත් වැදගත් සාධකයකි. 

යුක්‍රේනයේ යුද කලාපයක සිටි ළමයින් කණ්ඩායමක් ඉවත් කිරීමට එරෙහිව මෙම අධිකරණයේ ගොනු කර තිබු පෙත්සමක් විභාගයට ගෙන සති දෙකක් වැනි කෙටි කාලයක් ඇතුළත නියෝගයක් නිකුත් කර තිබුණ ද ඊශ්‍රායෙල් නායකයන් සම්බන්ධයෙන් තීරණයක් ගැනීමට මාස හයකට වැඩි කාලයක් ගතවීමට හේතුව බටහිර රටවල බලපෑම් ය.

දකුණු අප්‍රිකානු ඉල්ලීමට සහාය පළ කරමින් රටවල් ගණනාවක්ම පෙත්සමේ පාර්ශ්වකරුවන් වූ අතර යුරෝපා සංගමයට අයත් රටවල් ගණනාවක්ම ඊට විරුද්ධ වූහ. දකුණු අප්‍රිකානු පෙත්සම ප්‍රතික්ෂේප කළ යුතුයැයි බ්‍රිතාන්‍යය ඉදිරිපත් කළ කරුණක් වූයේ දැනට අමතක කර ඇති ඔස්ලෝ ගිවිසුම අනුව පලස්තීනය සම්බන්ධයෙන් නීතිමය පියවරක් ගැනීමට අන්තර්ජාතික අපරාධ අධිකරණයට නොහැකිය යන්න යි. මෙහිදී ඔස්ලෝ ගිවිසුමේ සඳහන් කරුණු කිසිවක් ඊශ්‍රායෙලය පිළිපදින්නේ නැති බව බ්‍රිතාන්‍යය සැලකිල්ලට ගත්තේ නැත. කෙසේ වුවත් කොන්සර්වෙටිව් පකෂය පරාජය කොට ලේබර් පක්ෂය බලයට පත්වීමත් සමග එම විරෝධය ඉවත් කර ගැනිණ.

වැදගත් වන්නේ ප්‍රමාද වී හෝ නිකුත් කරන ලද මෙම නියෝගය ක්‍රියාත්මක වන්නේ ද යන්නයි. මෙම අධිකරණයට තම නියෝග ක්‍රියාත්මක කිරීමේ විධාන බලයක් නැති නිසා අත් අඩංගුවට ගැනීම සිදු කළ යුත්තේ රෝම ව්‍යවස්ථාව යටතේ මෙම අධිකරණය පිහිටුවීම අනුමත කළ රටවල් ය. දැනට රටවල් 124ක් එම ගිවිසුම අපරානුමත කර ඇති නමුත් එක්සත් ජනපදය සහ රුසියාව වැනි ප්‍රබල රටවල් එම ව්‍යවස්ථාවට අත්සන් තබා නැත. එහෙත් බ්‍රිතාන්‍යය ඇතුළු යුරෝපා සංගමයේ රටවල් ගණනාවක් අත්සන් තබා ඇති නිසා මෙම දෙදෙනා සහ හමාස් සංවිධානයේ සන්නද්ධ අංශයේ නායක මොහොමඩ් ඩෙයිප් අත් අඩංගුවට ගෙන ඉදිරිපත් කිරීමට එම රටවල් නීතියෙන් බැඳී සිටිති.

එහෙත් ලොව සුපිරි බලවතා වන එක්සත් ජනපදය අධිකරණයේ මෙම නියෝගයට තරයේ විරුද්ධය. මෙම නිති ක්‍රියාදාමය ආරම්භයේ සිටම එක්සත් ජනපදය ඊට විරුද්ධ වූයේ ඊශ්‍රායෙලය මෙම ගිවිසුමෙන් බැඳී නැති බවත් ඊශ්‍රායෙලය තම ආරක්ෂාවට ගනු ලබන පියවර අපරාධ අධිකරණයේ විමර්ශනයට භාජනය කළ නොහැකි බවත් පවසමිනි. ඇත්තෙන්ම මාස දෙකකින් ලබා දිය යුතු මෙම නියෝගය මාස හයක් ප්‍රමාද වීමට හේතු වූයේ ද එක්සත් ජනපදයේ විරෝධයයි.

ඊට අමතරව මෙම ක්‍රියාදාමය නතර කිරීමට උත්සාහ ගත්තේ අධිකරණයේ සාමාජිකයන්ට සහ එහි කාර්ය මණ්ඩලයට එරෙහිව සම්බාධක පැනවීමේ තර්ජනයෙනි. එක්සත් ජනපදයේ කොංග්‍රසයෙන් සම්මත කර ඇති සම්බාධක අනුව අපරාධ අධිකරණයේ සාමාජිකයන්ට එක්සත් ජනපදයේ මුදල් හෝ දේපොළ ගනුදෙනු තිරීම තහනම් ය. නියෝගය නිකුත් කිරීමෙන් පසුව අධිකරණයට පමණක් නොව එය පිහිටුවා ඇති නෙදර්ලන්තයට එරෙහිව ද සම්බාධක පැනවිය යුතුයැයි සෙනේට් සභික ටොම් කොටන් ඉල්ලීමක් කෙළේය. ඒ එක්සත් ජනපද කොංග්‍රසය 2002 දී සම්මත කර ඇති හේග් ආක්‍රමණය නම් පනත යටතේය. (Hague Invasion Act 2002 )

අන්තර්ජාතික අපරාධ අධිකරණය අයුක්ති සහගතව සහ වගකීම් විරහිතව ක්‍රියා කර ඇතැයි චෝදනා කළ සෙනේට් සභික ලින්ඩ්සේ ග්‍රහැම් ඉන් අධිකරණය භයානක විහිළුවක් බවට පත්කර ඇතැයි කිවේය.

නව ජනාධිපති ඩොනල්ඩ් ට්‍රම්ප්ගේ සමීපතමයෙකු වන ග්‍රැහැම් මෙම විරෝධය දැක්විමට සැබෑ හේතුව ද ඔහුගේ එක්ස් ගිණුමේ සටහනක් තබමින් දක්වා ඇත.

‘.. ඊශ්‍රායෙලයට එරෙහිව අන්තර්ජාතික අපරාධ අධිකරණය ගෙන ඇති මෙම පියවර කිසියම් දිනක ඇමරිකාව සම්බන්ධයෙන් ගැනීමට ද පදනමක් විය හැකිය. එමනිසා මෙම පියවරට අප තදින්ම විරෝධය දැක්විය යුත්තේ අපේම යහපත සඳහා ය..’

අන්තර්ජාතික අපරාධ අධිකරණය අත් අඩංගුවට ගැනීමේ නියෝගයක් නිකුත් කිරීම සාහසික ක්‍රියාවක්යැයි හඳුන්වන ජනාධිපති ජෝ බයිඩන් ‘ඊශ්‍රායෙලය සහ හමාස් සමානව සැලකීම කිසිසේත් කළ නොහැකි දෙයකි. අපි ඊශ්‍රායෙලයේ ආරක්ෂාව වෙනුවෙන් සැම විටම පෙනි සිටිමු’ යි ප්‍රකාශ කෙළේය.

ස්ලොවීනියාව, සයිප්‍රසය හා ඉතාලිය පමණක් නොව බ්‍රිතාන්‍යය පවා අන්තර්ජාතික නිතියට ගරු කරන බව පවසා ඇති නමුත් මෙම පුද්ගලයන් අත් අඩංගුවට ගැනීමක් සිදු වනු ඇතැයි සිකිය නොහැකිය. මෙම රටවල් බොහොමයක් ගාසා තීරයේ සහ බටහිර ඉවුරේ ඊශ්‍රායෙලය ගුවන් ප්‍රහාර එල්ල කිරීමෙන් දිනපතාම සිදු කරන මිනිස් ඝාතනවලට එරෙහිව දක්වන විරෝධතා හඳුන්වන්නේ ඊශ්‍රායෙලය හෙළා දැකිමක් සේය. ඒ සඳහා යොදා ගන්නේ සෙමිටික් විරෝධය (Anti-Semitic) යන්නයි. එහි අනෙක් තේරුම පලස්තීනුවන්ට එරෙහිව සිදු කරන සියලු සැහැසි ක්‍රියා යුක්ති සහගත කිරීම ය. කුමන අර්ථයකින් හෝ ජන ඝාතනයක් සේ හැඳින්විය හැකි ඊශ්‍රායෙල් ප්‍රහාර මෙම රටවල විරෝධය දැක්වීමට හෝ කම්පාවිමට හේතුවක් නොවේ.

හමාස් ප්‍රහාරයෙන් පසුව පසුගිය වසරේ ඔක්තෝබර් 9 වැනි දා සිට ගාසා තීරයට ආහාර, ජලය සහ විදුලිය සැපයුම සම්පුර්ණයෙන්ම නතර කොට පලස්තීනුවන්ට තිරිසනුන් මෙන් සලකන බවට එවකට සිටි ඊශ්‍රායෙල් ආරක්ෂක ඇමති යෝව් ගැලන්ට් ප්‍රකාශ කෙළේය. ඒ අනුව උතුරු ගාසා තිරයේ සම්පූර්ණ ජනතාවම පලවා හැරීම මානව අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන් උද්‍යෝගයෙන් බටහිර රටවල් යුද අපරාධ සේ දකින්නේ නැත. ඒ වෙනුවට ඇමරිකාව මෙම ප්‍රහාරය ආරම්භයේ දීම ඊශ්‍රායෙලයට රාත්තල් 2000 බෝම්බ 14000ක් ලබා දුන්නේය. ගණන් බලා ඇති ආකාරයට ඊශ්‍රායෙලය දැනට ගාසා තීරයට හෙළා ඇති බෝම්බ ප්‍රමාණයෙන් සිදුව ඇති විනාශය දෙවන ලෝක යුද්ධය අවසානයේ දී ඇමරිකාව හිරෝෂිමාවට හෙළන ලද න්‍යෂ්ටික බෝම්බයෙන් සිදු වූ හානියට සමානය.

එක්සත් ජාතින්ගේ වාර්තාවල සඳහන් වන ආකාරයට ජනතාව පලවා හැරීමෙන් සහ ආහාර ජලය විදුලිය සැපයීම වැළැක්වීමෙන් ගාසා තිරයේ සිදුව ඇත්තේ ගණනය කළ නොහැකි තරම් වූ විනාශයකි. බෝම්බ වලින් මිය යන ප්‍රමාණයට සමාන ජන සංඛ්‍යාවක් සාගින්නෙන් සහ ජලය නොමැතිවීමෙන් මිය යති. රෝහල් සහ වෛද්‍ය කාර්ය මණ්ඩල ද ඊශ්‍රායෙල් ප්‍රහාරවල ඉලක්ක වන නිසා තුවාලකරුවෝ ප්‍රතිකාර නොමැතිවම මිය යති. ගුවන් ප්‍රහාර මධ්‍යයේ සහන සේවා සපයන කාර්ය මණ්ඩල ද ඊශ්‍රායෙල් හමුදාවේ ඉල්ලකයි. මේ සියල්ල පැහැදිලිවම පලස්තීන ජනතාව ගාසා තීරයෙන් සහ බටහිර ඉවුරෙන් පලවා හැර එම භූමි ප්‍රදේශ අත්පත් කර ගැනීමේ අරමුණෙන් කරන බවට කිසිම සැකයක් නැත. මෙම කුරිරු අමානුෂික ක්‍රියා ජනඝාතන සේ බටහිර රටවල් සලකන්නේ නැත. ජන ඝාතනය යන වචනය පවා බටහිර රටවල ජන මාධ්‍යයේ සම්බාධතයට ලක්ව ඇත.

පසුගිය සතියේ ප්‍රකාශයට පත් කළ අන්තර්ජාතික අපරාධ අධිකරණයේ නියෝගය ක්‍රියාත්මක වීමට පවතින ලෝක රටාව අනුව කිසිම ඉඩක් නොමැති වුවද ඉන් මානව අයිතිවාසිකම් සහ අන්තර්ජාතික නීතිය වෙනුවෙන් පෙනි සිටින්නේයැයි කියන බටහිර රටවල නිරුවත් භාවය හෙළි කරයි. ඊශ්‍රායෙලයට බටහිර ඉවුර සහ ගාසා තිරය අත්පත් කර ගෙන සිටීමට කිසිම නිත්‍යානුකූල අයිතියක් නැතැයි අන්තර්ජාතික අධිකරණය තීරණය කර ඇති නමුත් මෙම රටවල් පලස්තීනුවන්ගේ අයිතිය තහවුරුකිරීමට කිසිදු පියවරක් ගන්නේ නැත. ගාසා තීරයේ පවතින ඛේදනීය තත්වය නිසා වහාම සටන් විරාමයක් ප්‍රකාශයට පත් කළ යුතුයැයි පසුගිය සතියේ එක්සත් ජාතින්ගේ ආරක්ෂක මණ්ඩලයට ඉදිරිපත් වූ යෝජනාව එක්සත් ජනපදය නිෂේධ බලය යෙදවීමෙන් ප්‍රතික්ෂේප විය. ඒ ගාසා තීරයේ ජන ඝාතනය ආරම්භ වීමෙන් පසුව එක්සත් ජනපදය එක්සත් ජාතින්ගේ ආරක්ෂක මණ්ඩලයේ දී ඊශ්‍රායෙලයේ ආරක්ෂාව ඉදිරිපත් වූ සිවු වැනි අවස්ථාවයි.

ඉතිහාසයේ පෙර කිසි දා නොවු ආකාරයේ ජන ඝාතනයක් සිදු කිරීමට ඉඩ හැර නිහඬව සිටීමෙන් සහ අන්තර් ජාතික අපරාධ අධිකරණයේ නියෝග නොසලකා හැරීමෙන් නිරුවක් වන්නේ බටහිර රටවල දෙබිඩි ප්‍රතිපත්තියයි.        

The post නෙතන්යාහු අත් අඩංගුවට ගැනීමේ නියෝගය තවත් පුස් වෙඩිල්ලක්? appeared first on විවරණ.

එම සමීක්ෂණය විද්‍යුත්, මුද්‍රිත හා වෙබ් මාධ්‍ය ප්‍රවෘත්ති වාර්තාකරණයෙන් හා ඒවායේ බලපෑම පිළිබඳ විමසා බලා ඇත.

මේ අනුව ඉතාම පැහැදිළිව මහා මැතිවරණය සඳහා තරඟ වැදුණූ පක්ෂ සඳහා ජනමාධ්‍ය සමබිමක් නිර්මාණය නොකළ බවත්, ජනාධිපතිවරණයෙන් ඒ වන  විටත් ජය ලබා තිබූ ජාතික ජන බලවේගයට අති විශාල ඉඩක් වෙන් කර දී ඇති බවත්  පෙනේ.

ඊට ප්‍රතිවිරුද්ධව  ජනාධිපතිවරණයෙහි දී ජනමාධ්‍ය ආවරණය වඩාම ලැබී ඇත්තේ එවකට ජනපති වූ රනිල් වික්‍රමසිංහට සහ විපක්ෂ නායක වූ සජිත් ප්‍රේමදාසටය.

එහෙත් මහා මැතිවරණ වාර්තාකරණයේ මෙම වාසිදායක ආවරණය ජාතික ජන බලවේගයේ රජය අනිසි ලෙස බලය යොදා ලබා ගත් එකක් ලෙස දැක්විය නොහැක. මෙම වාර්තාකරණ පෙන්වන්නේ ජාජබයේ අගතිගාමීත්වයක් නොව ජනමාධ්‍ය අගතිගාමීත්වයයි.

එසේ නමුත් රාජ්‍ය මාධ්‍ය ජනපති අනුර කුමාර යටතේ ජාතික ජන බලවේගයට වාසිදායක අයුරින් ක්‍රියා කර තිබේ.

මැතිවරණ කොමිෂන් සභාව විසින් ප්‍රකාශ කර ඇති මැතිවරණ ජනමාධ්‍ය ආචාර ධර්ම අතර මෙසේ ද දැක්වේ.

“02 ඡන්ද විමසීමක් වෙනුවෙන් ඉදිරිපත්වන සියලුම දේශපාලන පක්ෂවල සහ ස්වාධීන කණ්ඩායම්වල අපේක්ෂකයන්ට මැතිවරණ ක්‍රියාවලියේ දී හිමිවන සම අයිතිවාසිකම් සෑම පියවරක දීම ආරක්ෂා කිරීම.

03. සියලුම දේශපාලන පක්ෂවලට හා අපේක්ෂකයින්ට හිමිවන අයිතිවාසිකම් හා ඡන්දදායකයින් දැනුවත් කිරීමට ඇති අයිතියට ගරු කරමින් විරුද්ධ මතධාරීන්ට ඔවුන්ගේ මතය දැරීමට හා ඒ වෙනුවෙන් නීත්‍යානුකූලව ප්‍රචාරක කටයුතු/ප්‍රවර්ධන කටයුතු සිදු කිරීමට ඇති අයිතියට බාධා නොකිරීම.”

කිසිම ජනමාධ්‍ය ආයතනයක් හෝ යූ ටියුබ්කරුවකු මෙම මාර්ගෝපදේශ පිළිපදින්නේ නැත. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සමාජය ජනමාධ්‍යට නීති පැනවිම දුෂ්කරය.

ජනප්‍රිය  යූ ටියුබ්කරුවන් අතර කිහිප දෙනෙක් තනිකරම වාගේ ජාජබ වෙනුවෙන් පෙනී සිටියේ, සමහර විට වැඩිපුර පාඨක සමූහයක් දිනා ගැනීම මගින් සිය අදායම ඉහළ නංවා ගැනීමට විය හැකිය.

රූපවාහිනී සහ පුවත් පත් සම්බන්ධයෙන් සළකා බැලිය යුතු තවත් කරුණක් වන්නේ වෙන වෙනම ඒ ඒ නාලිකා සහ පුවත්පත් ලබා දුන් ආවරණයයි. උදාහරණයක් ලෙස හිරු නාලිකාව සජබට වැඩි ඉඩක්  දුන් අතර සියත සහ සිරස නාලිකා  ජාජබට වැඩි ඉඩක් දුන්නේය.

තවද හුදෙක් ප්‍රමාණාත්මක නිරීක්ෂනයන් නියම චිත්‍රය ලබා නොදෙයි. මන්ද යත් ඒ ඒ නාලිකා කොපමණ ප්‍රේක්ෂකයින් කරා යන්නේ ද යන්නත්, වාර්තාකරණය නිෂේධනාත්මක ද සාධනීයද යන්නත් සළකා බැලිය යුතු නිසාය. පුවත් පත් සම්බන්ධයෙන්ද එම සාධක සළකා බැලිය යුතුය.

තවත් විශේෂ නිරීක්ෂනයක් විය යුත්තේ රාජ්‍ය පාලිත ජනමධ්‍ය මැතිවරණ සමයෙහි හැසිරුණූ ආකරයයි.

ජනාධිපතිවරණයෙන් ජාතික ජන බලවේගයේ අනුර කුමාර දිසානයක ජය දිනා ගැනීමෙන් පසු  රාජ්‍ය රූපවාහිනී ප්‍රවෘත්ති ආවරණය, රනිල් වික්‍රමසිංහගේ සිට ජාජබට පක්ෂව වෙනස් වූ ආකාරය පහත රූප සටහනින් දැක්වේ.  ජනාධිපතිවරණයේ දී සියයට 14ක් වූ එය මහා මැතිවණයේ දී සියයට 49ක් ක්වා වර්ධනය වී තිබේ.  මෙය පැහැදිළි අගතියකි.

පුද්ගලික අංශයේ රූපවාහිනී නාලිකා ද එම ප්‍රවණතාවයම පෙන්වන නමුත් එතරම්ම අගතිගාමී නැත. එහි කැපී පෙනෙන ලක්ෂනයක් වන්නේ එක්සත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී හඬ පක්ෂයට සියයට 21ක කාලයක් ලැබීමයි. එය සජබට මෙන්ම ගෑස් සිලින්ඩරයට වඩා වැඩිය.

පහත පළවන ප්‍රස්තාර මෙරට මැතිවරණ සමයෙහි ජනමාධ්‍ය සමබිමක් වෙනුවට ගැතිබිමක් තිබූ බව තව දුරටත් පෙන්වා දෙයි. ගුවන් විදුලි ප්‍රවෘත්ති ජාජබයට සියයට 52ක් විය.

ප්‍රවෘත්ති වෙබ් අඩවි ජාජබයට 39% ද දෙවැනි පක්ෂය වූ සජබට 17% ලබා දුන් අතර තෙවැනි පක්ෂය වූ ගෑස් සිලින්ඩරයට සියයට 18ක් ලබා දුන්නේය.

පුවත්පත් මුල් පිටු මගින් ජාජබයට 52% ලබා දී සජබට ලබා දුන්නේ 07%කි.

රූපවාහිනී නාලිකා ප්‍රවෘත්ති සමස්තයක් ලෙස ජාජබට 41% ද සජබට 17ක් ද ලබා දුන්නේය.

The post සමබිම වෙනුවට ගැතිබිම: මැතිවරණ ජනමාධ්‍ය ආවරණය ඉහළින්ම ආණ්ඩු පක්ෂයට..! appeared first on විවරණ.

පසුගිය සැප්තැම්බර් 21 දා ද  මෙරට දේශපාලනයේ එවැනි මහා පෙරළියක් සිදු විය. එය සංකේතවත් වූයේ 1948 දී බ්‍රිතාන්‍ය රජය මෙරටට ‘නිදහස’ ලබා දීමෙන් පසු එදා මෙදා තුර මෙරට පාලනය කළ ප්‍රභූ දේශපාලන පංතිය අතින් බලය මෙරට ධනවත් නොවන පීඩිත සමාජ කණ්ඩායම් නියෝජනනය කරන දේශපාලන ව්‍යාපාරයක් වෙත මාරුවීමෙනි. එහි සංකේතාත්මක ප්‍රතිරූපය අනුර කුමාර දිසානායක ජනාධිපති බවට පත්වීමයි. එය සතුටු විය යුතු ඉතිහාසීය වශයෙන් ප්‍රගතිගාමී වර්ධනයකි.

1956 දී මෙන්ම අද ද පාර්ලිමේන්තුවට දැන් නිකමුන් පත් වී එනු ඇතයි ප්‍රභූ පංතීන් අදෝනා නැඟීමට පටන් ගෙන තිබේ. මේ බල වෙනස ප්‍රභූ බලවේගයන්ට අදහා ගත නොහැකි පෙරළියකි.

අනුර කුමාර දිසානායක ජනාධිපති ධූරයට පත් වීමට දායක වූ ප්‍රධානතම දේශපාලන සංසිද්ධිය ද මෙරට දේශපාලනයේ හැරවුම් ලක්ෂයකි. එනම් දශලක්ෂ්‍යයක් ඉක්මවූ ජනයා ස්වේඡාවෙන් සහ දේශපාලන පක්ෂයක නායකත්වයකින් තොරව වීදි අරක්ගත් ‘ජන අරගලය’යි. එවැනි දේශපාලන සංසිද්ධියක් ඊට පෙර මෙරට ඇති වී නැත.

24 වෙනස ද යම් අන්දමකින් 56 පෙරළිය හා සමානය. ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ ‘ජන අරගලය’ට මුලදී විරුද්ධ වු නමුත් පසුව එහි ප්‍රධාන පෙළේ  ක්‍රියාකාරී කණ්ඩායමක් බවට පත් විය. ‘ජන අරගලය’ විසින් ජනිත කරවන ලද සමාජ ගතිකත්වය වුයේ ක්‍රම වෙනසක අවශ්‍යතාවයයි.  කුඩා කණ්ඩායමක් විසින් දියත් කරන ලද ‘ගෝටා ගෝ හෝම්’ ආරම්භක  සටන් පාඨය පසුව ක්‍රම වෙනසක් සඳහා වූ පුළුල් ජනතා අවශ්‍යතාවය නියෝජනය කළ දැවැන්ත අභිලාශයක් බවට පත්විය.

24 පෙරළියේ දේශපාලන නියෝජිතයා වන්නේ ජාතික ජන බලවේගයයි. එහි නායකයා වන ජනාධිපති අනුර කුමාර දිසානායක කියා සිටින්නේ මහා මැතිවරණ දිනය වන නොවැම්බර් 14 වැනි දිනය පාර්ලිමේන්තුව සුද්ධ කිරීමේ මහා ශ්‍රමදානයක් බවට පත් කරන ලෙසයි. එම සටන් පාඨයද ජනගත කරන ලද්දේ 225ම එපා යැයි කී ගෝල්ෆේස් අරගලකරුවන් සහ අරගලකාරියන් විසිනි.

‘ගැහුවෙ එක කතිරයයි, 50ක්ම විශ්‍රාම ගියා” යැයි තවත් ජනප්‍රිය සටන් පාඨයක් අද තිබේ. එය ඇත්තය. මෙරට දේශපාලනයේ සෙලවිය නොහැකි බලකණු යැයි සැලකුණු බොහෝ දෙනෙක් දැන් කතිර බලයට බිය වී දේශපාලනයෙන් සමුගෙන සිටිති. කලකට පෙර මෙරට දේශපාලනයේ ප්‍රබල සංකේත දෙක වූ ‘අත’ සහ ‘අලියා’ පමණත් නොව පසුව ඒ තැනට පැමිණි ‘පුටුව’ සහ ‘බුලත් කොළය’ ද අද ආගිය තැනක් නැත.

ක්‍රම වෙනසක් යනු හිස්ගෙඩි මාරු කිරීමක් නම් අපට මේ සිදුවන විශ්‍රාම යෑම් දෙස බලා හුරේ දැමිය හැකිය. නමුත් ‘ජන අරගලය’ ඉල්ලා සිටි ක්‍රම වෙනස හුදෙක් ඔලුගෙඩි මාරු කිරීමක් නොවේ.

දැනට පෙනෙන ලකුණු අනුව ජාතික ජන බලවේගයට මහා මැතිවරණයෙන් බහුතර ආණ්ඩුවක් පිහිටුවීමට හැකිවනු ඇත.  සැබෑ වෙනසක් ඇති කිරීමේ දේශපාලනය පටන් ගැනීමට ඉන්පසු ජාජබයට අවස්ථාව සහ අභියෝගය උදා වෙයි.  ජාතික ජන බලවේගය ප්‍රකාශ කරන්නේ දූෂිතයින්ගෙන් තොර විනයානුකූල පුද්ගලයින් පාර්ලිමේන්තුවට පත් කිරිමෙන් ක්‍රම වෙනස සඳහා අවස්ථාව උදා කර දෙන ලෙසයි. එහි වරදක් නැත.

ජාතික ජන බලවේගයේ මදය නැත්නම් අරටුව වන්නේ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ බව රහසක් නොවේ. එබැවින් ප්‍රථම කොටම එහි සූත්‍ර පාඨය වන හොඳ පුද්ගලයින් යන සංකල්පය විමසා බැලීම වැදගත්ය. ජනතා විමුක්ති පෙරමුණෙන් වරින් වර පාර්ලිමේන්තුවට පත් වූ බහුතරයක් පිරිස අද එය සමඟ නැත. එහි ජනාධිපති අපේක්ෂකයකු වූ නන්දන ගුණතිලක අද රනිල් වික්‍රමසිංහ අනුගාමිකයෙකි. විජේවීරගෙන් පසු එහි නායකයා වූ සෝමවංස අමරසිංහ පක්ෂයෙන් බිඳී ගොස් රාජපක්ෂවාදී වෙනත් කණ්ඩායමක් ගොඩ නැගුවේය. කලක් එහි ජනප්‍රිය ප්‍රචාරක ලේකම් වූ විමල් වීරවංශ දූෂිත සහ භීෂිත රාජපක්ෂ දේශපාලනයේ ප්‍රධානියකු බවට ක්‍රියාවෙන්ද න්‍යායෙන්ද  පත් විය. ඔහු ද දැන් විශ්‍රාම ගොස්ය. ඔවුන්ගේම නිර්වචනය අනුව ජවිපෙ තුලින්ම බොහෝ ද්‍රොහීන් බිහි වී තිබේ.

මේ වනාහී ජනතා විමුක්ති පෙරමුණට පමණක් සුවිශේෂි තත්වයක් නොවේ. පිරිසිදු පුද්ගලයින් ලෙස දේශපාලනයට පැමිණ මන්ත්‍රී ධූර සහ ඇමතිකම් ලද පුද්ගලයින් අන්ත දූෂිත සහ භීෂණකාරී දේශපාලනඥයින් බවට පත්වීමම, ‘ජන අරගලය’ බිහිවීමේ එක් සාධකයක් බවට පත් විය.

තවද මාඕ සේතුං කී පරිදි නිතිපතා නොසෝදන මුහුණු කිළුටු වන්නා සේ විවේචනයට හසු නොවන දේශපාලනඥයා ද කුණු වීමට බර වැඩිය.  තමන්ගේ පාර්ශවයෙන් සිදුවන අඩුපාඩු සහ වැරදි පිළිගැනීමට නොහැකි  දේශපාලනඥයින් ඉක්මනින් අපකීර්තියට පත්වෙයි. විවේචනය සහ ස්වයං විවේචනය යනු ජාජබය විසින් ඉහළින් ලියා තබා ගතයුතු ආදර්ශ පාඨයකි. එහි යම් යම් ප්‍රධානීන් පෙන්වන අහංකාරකම සහ බලාධිකාරිත්වය ඉක්මනින්ම වෙනස් කර ගැනීම වටී. ‘අප ආවහම වැඩ වර්ජන ඉවරයි’ වැනි කතා බලාධිකාරත්වයේ ප්‍රකාශනයන්ය.

යහපත් පුද්ගලයින් යනු වැටුප් නොලබා සේවය කරන පුද්ගලයින්ය යන්න අද ජනගත කරමින් ඇති තවත් සංකල්පයකි. දේශපාලඥයින් ජනතා ඡන්දයෙන් පූර්ණකාලීන මන්ත්‍රීවරුන් බවට පත්වන්නේ නම් ඔවුන්ට එම සේවය වෙනුවෙන් සාධාරණ වැටුපක් ලැබිය යුතුය. පක්ෂයක් වුව සිය පූර්ණකාලීන සේවකයිනට වැටුප් ගෙවිය යුතුය.  එය අද සෑම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රටකම ඇති ක්‍රමයයි. වැටුපක් නැතිව පූර්ණකාලීන සේවයක් කරන්නේ කෙසේද? එක්කෝ ඔවුන් ධනවත් පුද්ගලයින් විය යුතුය. නැත්තම් සිය සහකරු/සහකාරියගේ වැටුපෙන් ජීවත්වන පර පෝෂිතයින් විය යුතුය. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකුවීම වරප්‍රසාද ලබා ගැනීමේ අවස්ථාවක් නොවිය යුතු බව සැබෑය. එනමුත් මූලික පහසුකම් නොමැතිව කිසිදු අයකුට පූර්ණකාලීන ජනතා සේවය කළ නොහැකිය.  ජාතික ජන බලවේගයට මෙම යතාර්ථයට පිටු පෑමට නොහැකි වනු ඇත. දූෂණය මගින් මුදල් උපයා නොගෙන විසිවසරක් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකුව පූර්ණ කාලීන දේශපාලනයේ යෙදෙන  අයකුට නිසි විශාම වැටුපක් නොලැබෙන්නේ නම් ඔහු හෝ ඇය ජීවිතයේ සැඳෑ සමය ගත කරන්නේ කෙසේද?

සුපිරිසිදු සටන් පාඨ මහපොළවට වැටුණූ පසු දූවිලිවලින් නැහැවෙන බව යථාර්ථයකි. පුද්ගලයින් වෙනස් විය හැකිය. වෙනස් නොවන්නේ නිසි ලෙස පිහිටුවන ක්‍රම සහ විධි, නීති සහ රීතීන්ය.

ක්‍රම වෙනසක අඩිතාලම වන්නේ නීතියේ ආධිපත්‍ය තහවුරු කිරීමයි. දූෂණයට සහ භීෂණයට ඉඩ නොතබන නීති රීති පැනවීමත් රාජ්‍යයේ බලය තුලනය සහ  සංවරණය කරන යාන්ත්‍රණයක් සවිමත්ව පිහිටුවීමත් ඒ සඳහා අවැසිය. අද පවත්නා මූලික තුලන සහ සංවරණ යාන්ත්‍රණයන් වන ස්වාධීන කොමිෂන් සභා සහ ව්‍යවස්ථා මණ්ඩලය 17 වන සංශෝධනය හරහා 2004 වර්ශයේදී පිහිටුවන ලද්දේ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ මැදිහත් වීමෙනි. කල්යත්ම වඩා බලවත් විය යුතුව තිබූ එම යාන්ත්‍රණයන් 21වන සංශෝධනය කරා ගමන් කර ඇත්තේ පසු පසටය. ජාතික ජන බලවේගයේ ආණ්ඩුවක ප්‍රථම දේශපාලන ක්‍රම වෙනස විය යුත්තේ එම දොස් නිදොස් කොට සැබවින්ම ස්වාධීන ව්‍යවස්ථා මණ්ඩලයක් හරහා ස්වාධීන කොමිෂන් සභා පිහිටුවීමයි.

නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවෙන් බාහිර වූ ආර්ථික, දේශපාලන සහ සංස්කෘතික ස්වාධීනත්වය ඇති නඩුපවරන්නකුගේ එනම් අභියෝජක බලවත් කාර්යාලයක් පිහිටුවීම, ව්‍යවස්ථා මණ්ඩලයට අලුතින් එක් කළ යුතු අංගයකි. රජය වෙනුවෙන් පෙනී සිටින නීතිපතිවරයාගෙන් අල්ලසට සහ දූෂණයට විරුද්ධව නඩු පැවරීම හොරාගේ පියාගෙන් පේන ඇසීම හා සමාන වනු ඇත.

දෙවනුව එය පොරොන්දු වී ඇති පරිදි විධායක ජනාධිපති ධූරය අහෝසි කිරීමේ සිය මාර්ග සැලැස්ම රටට ඉදිරිපත් කර ඒ සඳහා අවශ්‍ය මුල් පියවර දියත් කළ යුතුය. 1994 සිට සෑම ජනාධිපතිවරණයකදීම විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කරන බවට පොරොන්දු පිටාර ගැලුවේය. ඊට හේතුව වූයේ මෙරට අත්තනෝමතික දේශපාලන වර්ධනයන්හි පදනම විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය වූ නිසාය. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ අඩිතාලම වන නිසි කලට පවත්වන නිදහස් සහ සාධාරණ මැතිවරණ කල් දැමීමට ජේ.ආර්. ජයවර්ධනත් ඔහුගේ බෑණා වූ රනිල් වික්‍රමසිංහත් යොදා ගත්තේ මේ විධායක බලයයි. චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංගත් මහින්ද රාජපක්ෂත් එම බලය යොදා ගෙන මැතිවරණ සමය යුද පිටි බවට පත් ක‍ළෝය.

ඉහළ තලයේ සිදුවිය යුතු මෙම වෙනස්කම් මහජනයාගේ එදිනෙදා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට බලපාන ප්‍රධාන ක්ෂේත්‍ර තුනක කැරෙන වෙනස්කම් මගින් ඌණපූරණය කිරීම ජාතික ජන බලවේගය මුහුණ දෙන විශාලතම අභියෝගය වනු ඇත. එම ක්ෂේත්‍ර තුන නම් අධ්‍යාපනය,පොදු ප්‍රවාහනය සහ සෞඛ්‍යයයි.

මෙම ක්ෂේත්‍ර තුනෙහිම ප්‍රබල වෙනස්කම් කිරීමට නම් අත්‍යවශ්‍ය සාධකයක් තිබේ. ඒ සම්මුතිබද්ධ දේශපාලනයයි. ඊට හේතුව වන්නේ මෙම ක්ෂේත්‍ර තුනම හුදෙක් ආණ්ඩු පක්ෂයට පමණක් මුහුණ දිය නොහැකි බලගතු මාෆියාවන්ට නතු වී තිබීමයි. ටියුෂන් මාෆියාව, බස් මාෆියාව සහ චැනල් මෆියාව යනු කිසිදු තනි දේශපාලන පක්ෂයකට වෙනස් කළ හැකි සාධක නොවේ. එම ක්ෂෙත්‍රයන්හි කළ යුතු ප්‍රජාතන්ත්‍රීය වෙනස්කම් මෙම මාෆියා අධිරාජ්‍යයන් බිඳ දැමීමට පමණක් සීමා වන්නේ නැත. කළයුතු ප්‍රතිපත්තිමය වෙනස්කම් සම්බන්ධයෙන් පවා ආණ්ඩු පක්ෂ – විපක්ෂ එකඟතාවයන් ගොඩ නඟා ගැනීම ජාතික ජන බලවේගයට සැබෑ ක්‍රම වෙනසක් ඇති කිරීමේදී අත්‍යවශ්‍ය වනවා ඇත. මෙම වෙනස්කම් වෙන වෙනම ලිපි මගින් සාකච්ජා කිරීමට තරම් බරපතලය.

මේ සියළු අභියෝගයන් තරමටම බරපතල වනු ඇත්තේ තිස් අවුරුදු යුද්ධයේ විපාකයක් ලෙස පවත්නා ජනවාර්ගික ගැටුමට විසඳුමක් ලබා දීමයි. යුද්ධය 2009 දී අවසන් විය. එනමුත් ගැටුම අවසන්ව නැත. යුද්ධයෙන් පීඩාවට පත් දෙමළ ජනයා ස්වකීය දුක් ගැනවිලි සම්බන්ධයෙන් විසඳුම් අපේක්ෂා කරති. 

මෙම ගැටුමට මුලපුරන ලද්දේ අභ්‍යාගයකට මෙන්  24 පෙරළියේ පූර්වගාමියා වූ 56 පෙරළිය විසිනි. සිංහල පමණක් රජබස කිරීමේ බණ්ඩාරනායක පිළිවෙත නිදහසින් පසු සිංහල දෙමළ විරසකය සන්නද්ධ ගැටුමක් කරා ගමන් කිරීමේ ආරම්භය විය. දෙමළ ජනයා එදා සිට මුහුණ දුන් භාෂාව, රැකියා, ඉඩම් සහ ආරක්ෂාව යන ප්‍රශ්න අදටත් එලෙසම නැතත් තවමත් පවතී. යුද්ධයේ විපාක ලෙස සිදු වූ බරපතල මානව හිමිකම් කෙළෙසීම් පිළිබඳ ප්‍රශ්නය අද මෙරට දේශසීමාවෙන් ඔබ්බට ගිය අන්තර්ජාතික කාරණයකි. එය කාලයේ වැලිතලාවෙන් වැසී නොයන එකකි.

ජාතික ජන බලවේගයේ දේශපාලනයෙහි ඇති දුර්වලම පුරුකක් වන්නේ මෙයයි. නමුත් එය ජය ගත නොහැකි එකක් නොවේ.

ස්ත්‍රීන් ඇතුළත් කර නොගන්නා දේශපාලනයකට ඔවුන් මුහුණ දෙන පීඩාවන් තේරුම්ගත නොහැක්කා සේම දෙමළ සහ මුස්ලිම් ජනයා ඇතුළත් නොවන දේශපාලනයකට ඔවුන් මුහුණ දෙන පීඩාවන් තේරුම් ගත නොහැක. එනයින් ජනවාර්ගික සාමය පිහිටුවීමෙහිලා ජාතික ජන බලවේගය ආරම්භ කළ යුතු ස්ථානය වන්නේ සුලුතර ජනයාගේ සැබෑ නියෝජනයක් ඇති කර ගැනීම විය හැකිය. තවද 2012 උගත් පාඩම් සහ ප්‍රතිසංන්ධාන කොමිසමේ සිට 2021 සත්‍ය සෙවිමේ සහ ප්‍රතිසන්ධාන කොමිසම ( එනම් නවාස් කොමිසම) දක්වා සිදුව ඇති විවිධ උත්සාහයන් අන්තර් ජාතික ප්‍රමිතීන්ට අනුව ඉදිරියට ගෙන යෑම සඳහා පෙර කී පරිදිම සම්මුතිබද්ධ ප්‍රවේශයක් ඇති කර ගැනීම ජනවාර්ගික විශ්වාසය ගොඩ නැගීම සඳහා පාදක කර ගැනීමට නව ආණ්ඩුවට උත්සාහ ගත හැකිය. එම ව්‍යායමය ද දුර ගමන් කළ යුතු එකකි.

The post 2024 පෙරළිය මෙතැනින් කොතැනටද? appeared first on විවරණ.