1969 දවසක ජනතා විමුක්ති පෙරමුණෙහි එම ගාල්ල දිස්ත්‍රික් කමිටු රැස්වීම පැවතියේ, මට මතක හැටියට බටපොල අතුලගේ ගෙදර ය. එය මෙහෙය වූයේ ජවිපෙ දෙවැනි නායකයා වූ විජේසේන ජී විතාන නොහොත් සනත් බොරළුකැටිය යි.

මා ඒ වන විට උසස්පෙළ පන්තියේ සිටිමින් පංති පැවැත්වීම අරඹා තිබුණි.

ඒ රැස්වීම ගැන මගේ මතකයේ කෙටී ඇති ප්‍රධාන සිදුවීම ඒ සිදු කෙට්ටු තරුණයා ය. ඔහු පසුව පොඩි අතුල බවට පත් වික්ටර් අයිවන් ය. ඔහු ගාල්ල ප්‍රදේශයේ අපේ පූර්ණකාලීනයා විය. ඔහු සිය දකුණු අත උළුක් කරමින් ව්‍යාපාරය වේගයෙන් කටයුතු කළ යුතු බවට උද්වේගකර තියුණූ අදහස් දැක්වීමක් කළේ ය.

වික්ටර්ගේ කතා විලාශයෙහි ද දේශපාලන මැදිහත්වීම්හි ද සංකේතාත්මක ලකුණ වූයේ එයයි. එනම් ඉක්මන්, අධිශ්ඨාන සහගත, උද්වේගකර සහ නිගමනාත්කම බවයි.

එදා රැස්වීමෙහි දී වික්ටර්ගේ දෑතම යහතින් තිබුණි. මා ඉන්  කලකට පසු ඔහු හමුවන විට ඔහුගේ දකුණූ අත වැලමිටට පහළින් වෙන්ව ගොස් වම් අතෙහි ඇඟිලි  විකෘති වී තිබුණි.

ව්‍යාපාරයේ කොළඹ වෘත්තීය (කම්කරු) අංශය  බාර ගැනීමට ගාල්ල හැර දා පැමිණි වික්ටර්, පොඩි අතුල බවට පත් විය. වෘත්තීය අංශයේ වැඩ කරන අතරම බෝම්බ නිෂ්පාදනයට අවශ්‍ය පොටෑෂ් (පොටෑසියම්) සහ මනෝසීල (නයිට්‍රජන්) පිටකොටුව පාතාලයෙන් මිල දී ගැනීම බාරව සිටියේ ද වික්ටර් ය. ඔහු බැරල් පිටින් එම “වෙඩි බෙහෙත්” මිල දී ගැනීමට මඟ පාදා ගත්තේ ය.

බෝම්බ සෑදීමේ ගුරුහරුකම් අප ලබා ගත්තේ විද්‍යාඥයින්ගෙන්  නොව  කොළඹ වනාතේ ගණංකාර කණ්ඩායම් වෙතිනි. එකල සංවිධානාත්මක අපරාධ කණ්ඩායම් තිබුණේ නැත. මැතිවරණවල දී පාවිච්චි කිරීමට මෙම අත්දැකීම සමසමාජ කොමියුනිස්ට් පක්ෂ ලබා ගත්තේ ද එලෙසයි.

එලෙස සෑදු බෝම්බ අත්හදා බැලීමක දී වික්ටර්ට බෝම්බයට ගිනි අවුලවන සේව නූල හැකි තරම් කෙටි කිරීමට අවශ්‍ය වූයේ  වහාම පුපුරා යන පරිදි අත් බෝම්බ එකලස් කිරිමට ය. ඔහු තත්පර 03 ක දී පිපිරෙන ලෙස සේව නූල තබා, එයට ගිනි අවුලුවා බෝම්බය විසි කිරීමට පෙර  එය පුපරා ගියේ ය. ඔහුට ජීවත්වීමට වාසනාව තිබූ නමුත් දෙ අතම නැති විය.

වික්ටර්  තුළ වූ ඉක්මන් උද්යෝගය ඔහුට මාරකයක් බවට පැමුණුනි. පෙට්රොල් මැක්ස් ලාම්පුවක් පුපුරා තුවාල වී යැයි රජයේ රෝහලට ඇතුළත් කළ ඔහු, හෙළිදරව්වීමට පෙර රහසිගතව රෝහලින් එළියට ගත්තේ ලොකු අතුලගේ ප්‍රධානත්වයෙනි.

දකුණු අත වැලමියටට පහලින බිදී ගොස් වම් අතෙහි ඇඟිලි වක්වීම වික්ටර්ගේ අධිශෟධානය බිද දැමීමට අසමත් විය.

වම් අතෙහි වක් වූ ඇඟිලි අතර බෝල් පොයින්ට් පෑන රුවා එය කට ළගට ගෙන එහි ආවරණය ගලවා වම් අතින් ලිවීමට හුරුවීමට වික්ටර්ගේ අධිශ්ඨානය සහ උද්යෝගය බලවත් විය.

71 අරගලය ආසන්නයේ ව්‍යාපාරය තුළ  ඇති වූ බෙදීමෙහි දී වික්ටර්, විජේවීරගේ විශ්වාසවන්තයකු විය. ඒ කොතෙක් ද යත් කොළඹ අවට ගබඩා කර තිබූ සියලු පුපුරණ ද්‍රව්‍ය සහ අවි ආයුධ තමන්ට විශ්වාසී නිවෙස් කරා මාරු කිරීමට විජේවීර, විශ්වාසය තැබුවේ වික්ටර් කෙරෙහි ය.

මේ පුපුරණ ද්‍රව්‍ය සහ අවි ආයුධ තිබුණේ පොඩි අතුල සහ ලොකු අතුල යන දෙදෙනා බාරයේ ය. එම අවි ආයුධ වෙනත් තැන් වලට මාරු කිරීමට විජේවීරට අවශ්‍ය වූයේ ලොකු අතුල ව්‍යාපාරයේ බෙදීමෙහි දී  විජේවීර විවේචනය කරමින් සිටි නිසා ය. වික්ටර් එක් රැයක් තුළ ලොකු අතුලට කිසිදු පියවරක් ගැනීමට ඉඩ නොතබා සියලු පුපුරණ දුව්‍ය සහ අවි ආයුධ ඉස්සුවේ ය.

වික්ටර් සෑම විටම වාගේ තමන්ගේ මතය නිරපේක්ෂක ලෙස නිවරද යැයි කල්පනා කළේය. “මම හිතන විදිහට”  යන පද වෙනුවට ඔහු “මා කියන විදිහට” යන්න විශ්වාස කළ අයකු විය.

1971ට පෙර ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ තුළ සිරස් සබඳතා මිස හරස් සබඳතාවයන්ට ඉඩක් නොතිබුණි. වික්ටර්  සමඟ 1971ට පෙර මගේ සබඳතා සහ අත්දැකීම් දුලබ වන්නේ එනිසා ය. ඔහු සමඟ කොළඹ වෘත්තීය අංශයේ කටයුතු කළ ප්‍රධානීන් බොහෝ දෙනෙක් දැන් ජීවතුන් අතර නැත.

71 අප්‍රෙල් 02 දා වික්ටර් අත්අඩංගුවට පත් විය. දස වද දෙන ලද නමුත් ඔහු ව්‍යාපාරයේ කිසිවකු පාවා දුන්නේ නැත.

අප්‍රේල් මහ නඩුවෙහි මා පස් වැනි විත්තිකරු වන විට වික්ටර් හත් වැනි විත්තිකරු වූ අතර, හය වැනි විත්තිකරු වූයේ ලොකු අතුල ය. වීරවිල සිර කඳවුරෙහි සිට මා වැලිකඩ ජී වාට්ටුවට ගෙනවිත් දැමූයේ මහ නඩුවෙහි විත්තිකරුවකු බවට නම් කිරීමෙන් පසු ය. ඒ වන විටත් ජී වාට්ටුවෙහි දෙවන මහළේ වම් අත පැත්තේ කෙළවරේ සිර මැදිරිය ඔහුට උරුම වී තිබුණි. දෙවසරක් පුරා අප එම සිර මැදිරියෙහි විවිධ සංවාදයන්හි යෙදුණෙමු.

ඔහු කෑම කෑවේ හැන්දෙනි. අතින් කෑමට තරම් ඔහුට ඇඟිලි  නම්‍යශීලී නොවීය. එනමුත් පෝලිමේ ගොස් වක් වූ ඇඟිලි අතර රුවා ගත් බෙලෙක් පිඟානට කෑම ගැනීමට ඔහු පුරුදු වී තිබුණි.

මා 1972 මුල් මාසයක දී වැලිකඩ ජී වාට්ටුවට එන විටත් වික්ටර් රටෙහි සිටි ප්‍රගතිශීලී පුද්ගලයින් වෙත අප්‍රේල් කැරැල්ල සහ අත්අඩංගුවට ගත් තරුණ ජනයා සම්බන්ධයෙන් ගත යුතු පියවර ගැන දුසිම් ගණන් ලිපි යැවීමට ජාලයක් සකස් කර ගෙන තිබුණි. දෑත් අහිමිවීම වාසියකට ගත් වික්ටර් සිය කාලය සම්පූර්ණයෙන්ම වාගේ ගත කළේ ලිවීමට සහ කියවීමට ය.

ලිවීම අතරතුර වික්ටර් ඇති තරම් කොල්බෘක්ස් ගැසුවේ ය. කොල්බෘක්ස් යැයි අප කීවේ හතරැස්  පත්තර කඩදාසි කැබැල්ලක් මත තබන ලද හීනියට ලියන ලද රතු සුරුට්ටු දුම්කොල රෝල් කර සාදා ගන්නා ලද බීඩි හා සමාන සිගරට් වලට ය. සිගරට් වලට වඩා එය ලාභදායක විය.  ඔහුට එලෙස කෝල්බෘක්ස් ඔතා දුන්නේ මහ නඩුවේ තවත් විත්තිකරුවකු වූ විජේපාලය. ඔහු ගෙඩි බෝම්බ නමින් අප නිෂ්පාදනය කළ චීනට්චට්ටි බෝම්බ කවර කර්මාන්ත ශාලාවේ පූර්ණකාලීනයකු විය. ඔහුගේ ප්‍රධානියා වූයේ වික්ටර් ය.

පසුකලෙක දුම්බීම ඔහුගේ මාරයකු බවට පත් වූයේ ජනමාධ්‍යවේදයේ අනිටු විපාකයක් වක මධ්‍යසාර ද සමඟිනි.

1971 කැරැල්ල සම්බන්ධයෙන් මා ඇතුළු ව්‍යාපාරයේ ප්‍රධානීන් විදුදය සිරකඳවුරෙහි දී එළඹි ස්වයං විවේචනාත්මක අදහස්වලට සමාන්තර අදහස් කරා වික්ටර් ද පැමිණ තිබුණි. අප අතර සමීප සබඳතාවක් ඒ මගින් ගොඩ නැගුණි.

විජේවීර, අප සමඟ එකඟ වූයේ නැත. කෙලී සේනානයක, ලයනල් බෝපගේ සහ ජයදේව උයන්ගොඩ විජේවීරගේ අනුගාමිකයින් ලෙස දිගටම රැදී සිටියහ. ඔව්හු නීතිමය රැකවරණය පිණිස සත්‍ය වසං කළ යුතු බවට තීරණය කළහ. අවසානයේ දී එය නීතිමය රැකවරණයක් නොවී 71 කැරැල්ල පිළිබඳ ව්‍යාජ දේශපාලන ස්ථාවරයක් බවට පත් විය.

ලොකු අතුල ප්‍රමුඛ කණ්ඩායමක් පුද්ගල නිදහස පිණිස රජයේ සාක්ෂිකරුවන් බවට පත් වූහ. එමගින් ඔවුහු අනෙක් විත්තිකරුවන් සිරගත කිරීම පිණිස රාජ්‍ය අතකොළු බවට පත් විය. එලෙස රජයේ සාක්ෂිකරුවන් වූ හතර දෙනා දැන් මිය ගොසිනි.

වික්ටර් සහ මම අප්‍රේල් අරගලය දෙස ස්වයං විවේචනාත්මකව බැලිය යුතු බවත්, නීතිමය රැකවරණය ලබා ගැනීම පිණිස අරගලය පිළිබඳ සත්‍ය වසං නොකළ යුතු බවත් නිගමනය කළෙමු. මහ නඩුවෙහි දී අප කටයුතු කළේ එකම ස්ථාවරයක් ඇතිවය.

මහ නඩුවෙහි සැකකරුවන් වූ පියසිරි කුලරත්න සහ ආන්නද පෙරේරා ද එම ස්ථාවරයම ගත්හ.

වික්ටර් 71 අරගලය දෙස ස්වයං විවේචනාත්මක ලෙස බැලිය යුතු බවට ප්‍රබල මතයක් මහ නටුව තුළ දැරැවේය. 1971 මහ නඩුව විභාග කළ අපරාධ විනිශ්චය කොමිෂන් සභාවේ තීන්දුවෙහි වික්ටර් හදුන්වා දෙන ලද්දේ  “විත්තිකරුවන් අතර වර්ණවක්ම චරිතය” ලෙසය. ඔහු නඩු විභාගය තුළ එතරම්  කැපී පෙනුණි. වික්ටර්ට පස් වසරක සිර දඬුවමක් නියම වූ අතර ඔහු ඉක්මනින්ම නිදහස් විය.

වික්ටර් 71 අරගලය මෙරට පවත්නා කුල පීඩනයේ ප්‍රකාශනයක් ලෙස නිගමනයක් ඉදිරිපත් කළේය. එය ආශික සාධකයක් පමණක් විය. ඉක්මන් නිගමන උද්වේගයෙන් ඉදිරිපත් කිරීම මා දුටු මුල් දවසේ සිටම වික්ටර්ගේ ලක්ෂනයක් විය.

වික්ටර් සර්වෝදය සමඟ එක්ව “රාවය” සඟරාව ආරම්භ කරන බව කීමට මා එකල සේවය කළ මර්ජ් ආයතනයට පැමිණයේය. “හැම අදහසකට ම ඉඩ තියෙනවා. ලියන්න” ඔහු කීවේය.

වික්ටර් රාවය කර්තෘ ධුරයෙන් ඉවත්ම යන තුරු 2001 සිට මම සතිපතා රාවයට ලිවීමි. වික්ටර්ගේ මතවාද විවේචනය කරමින් ද ලිවීමි. අප දේශපාලන වශයෙන් වෙනත් මාවත් ගනිමින් තිබිය දී පවා, එදා වික්ටර් කී ඒ වචන කිසිවිට වෙනස් නොවීය.

රාවය සඟරාව ආරම්භ කිරීමට පෙරම “අනගාරික ධර්මපාල මාක්ස්වාදීද?” මැයෙන් මහනුවර මුද්‍රණය වූ “විමසුම” සඟරාවෙහි අප දෙදෙනා අතර විවාදයක් ඇතිව තිබුණි. ඒ වික්ටර් ජාතික චින්තන මතවාදී ධාරාව කෙරෙහි ඇදී යමින් තිබූ කාලයයි. අප එකග නොවීමට එකඟ වූ බොහෝ අදහස් තිබුණි.

සමසමාජ පක්ෂයෙන් ගාල්ල ආසනයට තරඟ කර පරාජය වීමෙන් පසු වික්ටර් කලක් ගුණදාස අමරසේකරවාදියෙක් බවට පත් විය. ඔහු හමුවීමට ගිය අවස්ථාවක දී, ගාල්ල ආසනය ජය ගැනීමට හැකියාවක් ඇතයි ඔහු මා සමඟ කීවේ, පැරණි උද්යෝගකර තරුණයා සිහිපත් කරමිනි.

වික්ටර් “රාවය” සඟරාව දියත් කළ අතරවාරයේ මම වින්සන්ට් කුරුඹාපිටිය සංස්කරණය කළ “ විවරණ” සඟරාවේ ප්‍රධාන ලේඛකයකු වීමි. කුරුඹාපිටිය ද 71 ලාබාල කැරලිකරුවකු විය. ඔහු අකල්හි මිය ගියේය. පසුව වික්ටර් “රාවය” මෙරට අංක එකේ විවේචනාත්මක පුවත්පත් බවට වර්ධනය කළේ ය. මම,  ජනවාර්ගික සමානාත්මතාවය සහ මානව හිමිකම් වාර්තාකරණය ප්‍රමුඛ කර ගත් “යුක්තිය” පුවත්පත දියත් කළෙමි.

අප එලෙස උරුම කර ගත්තේ එහි දීප්තිමත් යුගයේ  “ඇත්ත” පුවත් පත ගෙන ගිය සම්ප්‍රදායයි. මෙරට විකල්ප පුවත්පත් කලාවේ පුරෝගාමීන් වූයේ අප නොව “ඇත්ත” පත්තරයෙහි කතුවරුන් වූ බි.ඒ. සිරිවර්ධන, එස්.ජී.එස්. රත්නවීර සහ සුරත් අම්බලන්ගොඩගේය.

වික්ටර් සහ මම කිසිවිටෙක තරඟකරුවන් නොවීමු. දීර්ඝ කාලයක් පුරා එකම අරමුණක සටන් සගයන් වීමු. එකිනෙකාට ඇහුම්කම් දීමට  විභවයක් තිබු අපි සමාන්තර ගමන් මාර්ග දෙකක  ගමන් කළෙමු.

2001 හෝ 2002 වසරෙහි ශ්‍රී ලංකා පුවත්පත් ආයතනයෙහි විධායක අධ්‍යක්ෂක ධුරය බාර ගන්නා ලෙස මට ඇරයුමක් ලැබුණි. මම වික්ටර්ගෙන් ද ඒ ගැන ඇසීමි. “බාර ගන්න. වෙනසක් කරන්න” යැයි ඔහුගේ වචන විය.

ඉන්පසු පුවත්පත් ආයතනයට ආධාර දුන් රටවල තානාපති අංශ සමඟ ද පැවති සාකච්ජාවකින් පසු මගේ සාධනීය තීරණය ආයතනයේ අධ්‍යක්ෂක මණ්ඩලයට දැන්වීමි. ඔවුහු එක් කොන්දේසියක් ඉදිරිපත් කළහ. එනම් මා “රාවය”ට ලියමින් සිටි තීරු ලිපිය නතර කළ යුතු බවයි.

මම වික්ටර්ට කතා කොට ඒ බව කීවෙමි. “ ලිවීමේ අයිතියට සීමා කරනවා නම් නිදහස් මාධ්‍ය ප්‍රධානියෙක් වන ඔයා තනතුර නොගන්න එක තමයි හොඳ”. යැයි වික්ටර් ගත්කටටම කීය. එම තනතුරේ වැටුප මා ලබමින් සිටි වැටුප මෙන් තුන් ගුණයක් විය. වගකීම ද විසල් විය. මම පුවත්පත් ආයතනයේ අධ්‍යක්ෂක මණ්ඩලයේ ප්‍රධානී සිංහ රත්නතුංගට කතා කර මා තනතුර බාර නොගන්නා බව දැන්වීමි.

ඒ ගස් ගල් කැඩීමට තරම්  දිරියක් තිබූ අපේ  හොඳම කාලයයි. අප ලෝකය වෙනස් කරන්නට දෙවන හෝ තෙවන ජීවිත ගෙවමින් සිටි අපූරු ආශ්වාදජනක කාලයයි.

පසු කලෙක වික්ටර් රජුන් තැනීමේ භූමිකාව කරා ඇදී ගිය අතර මම මානව හිමිකම්, මාධ්‍ය නිදහස සහ යුද විරෝධී මාධ්‍ය භූමිකාව තෝරා ගත්තෙමි.

වික්ටර් මාධ්‍යවේදියකු සහ කතුවරයෙකු ලෙස “රාවය” මගින් පෑ පෙළහර සුවිශේෂිය.  ඔහු යුගයක සංකේතයකි.

වික්ටර්ගේ පසුකාලීන දේශපාලනය ගැන අප එකඟ වීමට ද නොවීමට ද පුළුවන. ඔහුගේ සියලු මතවාද  පිළි ගැනීමට ද අවශ්‍ය නැත.  අපි හැම පෘතක්ජනයින් වෙමු.

ඒ කෙසේ වෙතත්, මාධ්‍යවේදියකු, කතුවරයකු, මාධ්‍ය නිදහසේ සහ අධිකරණ ස්වාධීනත්වයේ සටන්කරුවකු ලෙස  ඉතිහාසයෙහි ඔහුගේ ලාංචනය නොමැකෙන සේ සනිටුහන් වී තිබීම අවිවාදාත්මකය.

එවැනි මිනිසුන් දුලබය. එවැනි හිස් තැන් පිරවිය නොහැක.

ඒ වෙනුවට වෙනත් අරගල නායක නායිකාවන් බිහි වනු ඇත. ඉතිහාසයේ කතාව එය යි. මන්ද යත් නිදහස සහ  වෙනස සඳහා වන අධිෂ්ඨානය සහ උද්යෝගය මිනිස් ආත්මයේ ජීවය නිසා ය. මරණය නොබා  ගැහුණු සහ පිරිමි ඒ සඳහා වෙර දරන්නේ එනිසාය.

මරණය අධිෂ්ඨානයක් කර ගත හැකි දුකකි. මා දැන සිටි වික්ටර්ගේ ආත්මය මෙසේ කියනු ඇති: “මරණයේ කඳුළු මට දී ඔබ ජීවිතය ගන්න.”

වික්ටර්, සුභ ගමන්! සුවෙන් නිදන්න..
19.01.2025

The post වික්ටර් අයිවන් : මගේ මතක.. appeared first on විවරණ.

‘ඇත්ත’ පුවත්පතේ ජීවය සිඳී ගිය පසු සටන්කාමී විකල්ප පුවත්පතක් ලෙස ‘රාවය’ ගොඩනැගීමට නායකත්වය දීම වික්ටර් අයිවන් ගේ ඉහළම නිර්මාණ කාර්ය ලෙස සැලකිය හැකිය. අනතුරුව 17 වසරක සාපය ලෙස ප්‍රකට එක්සත් ජාතික පක්ෂ පාලනය (1977-1994) පෙරළා දැමීම සඳහා රාවය පුවත්පත මගින් ඉටු කළ මෙහෙය සුවිශේෂ ය. හිටපු අගවිනිසුරු සරත් නන්ද සිල්වා ගේ අයුක්තිසහගත ක්‍රියාකලාපයට එරෙහිව ජාත්‍යන්තර අධිකරණය දක්වා ගොස් ලබා ගත් ජයග්‍රාහී නඩු තීන්දුව ඓතිහාසික ය.

2016 දී පුනරුද ව්‍යාපාරය ගොඩනැගීමේ අරමුණ වූයේ ශ්‍රී ලංකාව මුහුණ දී සිටින විස්තීර්ණ අර්බුදය අතික්‍රමණය කිරීම සඳහා සාමාකාමී බහුජන අරගල මාර්ගයෙන් එක්සත් ජාතියක් හා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සාමාජයක් ගොඩනගා ගැනීම තුළින් සියලු දෙනාගේ  ගරුත්වය හා අයිතිවාසිකම් සුරැකෙන නව ශ්‍රී ලාංකේය රාජ්‍යක් ප්‍රතිනිර්මාණය කර ගැනීමයි. මෙම අරමුණට දෙමළ සමාජයටත් වඩා කැපී පෙනෙන ආකර්ෂණයක් සිංහල සහ මුස්ලිම් සමාජ කෙරෙන් පළ විය. ඊට බෙහෙවින් බලපෑවේ රාවය පුවත්පත නිසා ජනතාව තුළ ගොඩනැගී තිබුණු විශ්වාසය හා ගෞරවයයි. රාවය පුවත්පත අක්‍රිය වීමට සමගාමීව පුනරුද ව්‍යාපාරයේ වර්ධනයත් අඩාල විය. ඊට බල පෑ හේතු බෙහෙවින් විවාදිතය.

වික්ටර් අයිවන් 71 කැරැල්ලට සම්බන්ධ වීම නිසා බන්ධනාගාරගත විය. එ සමයේ සිට දිගට ම ඔහු දැඩි කැපවීමෙන් පොතපත හදාරා, ස්වාධීන චින්තනයක් ගොඩනගා ගෙන තිබුණි. ඒ සඳහා දිය හැකි හොඳ ම නිදසුන බන්ධනාගාර ගත ව සිටිය දී බ්‍රිතාන්‍ය කවුන්සිලයෙන් පොත් ගෙන්වා ගෙන චෙස් ක්‍රීඩාව හදාරා, චෙස් ක්‍රීඩකයකු බවට පත් ව, ‘චෙස් මූලධර්ම හා තාක්ෂණය’ නමින් ඉතා අගනා කෘතියක් ද සම්පාදනය කිරීමයි. ගැටළුවක දී ඊට බලපාන විවිධ සාධක හොඳින් සලකා බලා තීරණ ගැනීමට ඔහුට චෙස් ක්‍රීඩාවේ ආභාෂය ඉවහල් වූ බව ඔහු ම ප්‍රකාශ කර තිබේ.

දේශපාලනයේ දී ඔහු පළ කරන අදහස් විවේචනය කරනවුන් ‘නොකවුට්’ කිරීමේ ශෛලියෙන් පිළිතුරු දීමට පෙළඹුනේ චෙස්වලින් ලද ආභාෂය නිසා ම දැයි නොදනී. එවැනි අවස්ථාවට ඔහු වඩා සංවාදශීලී වුයේ නම් ඔහුටත්, සමාජයටත් තවත් බොහෝ ප්‍රයෝජන අත් විය හැකිව තිබිණැයි සිතේ. ඒ කෙසේ වෙතත් වික්ටර් අයිවන් ලිපි හා පොත් රැසක් ලියා පළ කර ඇත. ඒවා අතර පන්සලේ විප්ලවය, නොනිමි අරගලය, ජීවිතයේ ප්‍රබෝධය හා මරණයේ අසිරිය නැමැති කෘති බොහෝ දෙනකුගේ ගෞරවයට හේතු වූ බව මගේ විශ්වාසයයි.

රාවය පුවත්පත අවසන් කළ ආකාරය ගැනත්, අවසාන කාලයේ දරණ ලද දේශපාලන ස්ථාවර පිළිබඳවත්, බොහෝ ප්‍රශ්නාර්ථ ඉතිරි කර වික්ටර් අයිවන් ජීවිතයෙන් සමුගෙන ගොස් ඇත. එහෙත් ගවේෂණශීලී අදීන පුවත් කතුවරයකු ලෙස ඔහු ඉටු කළ මෙහෙය කිසිවකු ප්‍රතික්ෂේප නොකරනු ඇති බැවි නිසැකය.

වික්ටර් අයිවන් මරණ ගැන ඔහුගේ ‘ජීවිතයේ ප්‍රබෝධය හා මරණයේ අසිරිය’ නමැති කෘතියේ මෙසේ සඳහන් කර ඇත.

“..මරණය ඉතාමත් සාමාන්‍ය හා ස්වභාවික, හැම කෙනකුටම ආවේනික ජීවිතයේ කෙළවරදී මුහුණ දෙන්නට සිදුවන අසිරිමත් සංසිද්ධියකි. මරණය සමග එන්නේ යළි නොනැගිටින සදාකාලික නින්දකි. ඒ සරල සත්‍යය තේරුම් ගත් විට මැරෙන තෙක් සාධාරණ හා ප්‍රබෝධමත් ජීවිතයක් පවත්වා ගෙන යා හැකිය. මරණය එළැඹෙන විට ඊට සන්සුන්ව හා තෘප්තිමත්ව මුහුණ දිය හැකිය..”

හිතවත් වික්ටර්, ඔබට ඔබට සදාකාලික සුව නින්දක්!

The post වික්ටර් අයිවන් ස්මරණ.. appeared first on විවරණ.

සහල් සැමදාම ලංකාවේ දේශපාලනයේ අභියෝගාත්මක ප්‍රශ්නයකි. නවසිය පනස් ගණන්වල මුළ ශත විසි පහට තිබු හාල් සේරුව ශත හැත්තෑ දෙකක් කිරීම නිදහස් ලංකාවේ පළමු ජනතා නැගිටිම වූ පනස් දෙකේ හර්තාලයට හේතු විය. ඩඩ්ලි සේනානායක ට  සිය පියාගෙන් උරුම වූ අගමැති පදවිය අතහැර යෑමට සිදු වූයේ එම ජනතා නැගිටීම නිසාය. ඉන් පසුව පනස් හයේ ආණ්ඩු පෙරළියට හේතු වූ ප්‍රබල කරුණක් වූයේ ද හාල් ප්‍රශ්නයයි. හැත්තෑ හතේ ජේ ආර් ජයවර්ධනගේ නායකත්වයෙන් එක්සත් ජාතික පක්ෂය බලයට පත්වන තෙක් සෑම මැතිවරණයක දීම පහසු මිලට හාල් සැපයීම තීරණාත්මක දේශපාලන ප්‍රශ්නයක් විය. හැත්තෑවේ දී සමගි පෙරමුණට නායකත්වය දුන් සිරිමා බණ්ඩාරනායක හඳෙන් හෝ හාල් ගෙනවිත් දීමට පොරොන්දු වුවාය. හැත්තෑ හතේ දී ජේ ආර් ද ඇට රාත්තල් අටක් ලබා දීමට පොරොන්දු වූයේය. එහෙත් ඔහු බලයට පත් වීමෙන් පසු සහල් සහනාධාරය සම්පූර්ණයෙන්ම කපා හැරියේය. ඉන් පසුව පැවති මහා මැතිවරණවලදී සහල් මිල තීරණාත්මක දේශපාලන ප්‍රශ්නයක් වූයේ නැත. 

එහෙත් ජීවන වියදම සියලු දේශපාලන වේදිකාවල නිතර කතා බහට ලක් වූ මාතෘකාවකි. ජන සහ සංඛ්‍යාලේඛන දෙපාර්තමේන්තුව ප්‍රකාශයට පත් කළ දත්ත අනුව 2019 සිට 2024 දක්වා කාලය තුළ පුද්ගලයෙකුගේ මාසික වියදම රු. 6966.00 සිට 17014.00 දක්වා සියයට 144කින් වැඩි විය. එහි අනිවාර්ය ප්‍රතිඵලය වූයේ දරිද්‍රතාවය සියයට 11 සිට 26 දක්වා ඉහළ යෑමය. වෙනත් ආකාරයෙන් රටේ ජන සංඛ්‍යාවෙන් හතරෙන් එකක්ම දරිද්‍රතා මට්ටමට පත්විම ය. දරිද්‍රතාවය වැඩිවීමට මූලික ආහාර මිල ඉහළ යෑමට අමතරව තවත් සාධක බලපැවැත් වූ නමුත් ආහාර ප්‍රශ්නය ඒ සියල්ලට වඩා වැදගත් ය.

එවැනි පරිසරයක සහල් පොල් මිල නව රජයේ නිර්මාණයක් නොවන නමුත් එය වහාම විසඳුම් සෙවිය යුතු තීරණාත්මක ගැටලුවකි. එය තීරණාත්මක වන්නේ සාධාරණ මිලකට ජනතාවට සහල් ලබා දීම පමණක් නොවේ. එවැනි ප්‍රශ්න මින් ඉදිරියට ඇති නොවිමට නව රජය ගන්නා ප්‍රතිපත්ති ක්‍රියා මාර්ග ද අතිශයෙන් වැදගත් ය.

තවත් විසඳුමක් වූයේ සහල් මෙට්‍රික් ටොන් 70,000ක් හදිසි අවශ්‍යතාවයක් ලෙස ආනයනය කිරීමට නිදහස් ආනයන බලපත්‍ර ලබා දිම ය. එහෙත් පුදුමයට මෙන් මේ කිසිවක් සහල් මිලේ අඩුවකට හෝ වෙළඳ පොළේ සහල් සුලබතාවයකට හේතු වූයේ නැත. බොහෝ සිල්ලර වෙළඳුන් පාලන මිල නොසලකා වැඩි මිලට සහල් අලෙවි කළ අතර රතු කැකුළු වැනි සහල් හිඟය පෙර පරිදිම පැවතිණ. හදිසි පියවරක් වශයෙන් සතොස අලෙවි සල් මගින් පාලන මිලට සීමා සහිත ප්‍රමාණයක සහල් අලෙවි කළ ද එය වෙළඳ පොළට දැඩි බලපෑමක් ඇති කළ බවක් නොපෙනේ. පාලන මිල වූ රු. 230ට සහල් ලබා ගත හැක්කේ සතොසෙන් පමණි. සුපිරි වෙළඳ සැල්වල පවා සහල් මිල ඊට වැඩිය.

හේතු කාරක කුමක් වුවත් වෙළඳ පොළේ පවතින සහල් හිගය නැතිනම් වඩාත් නිවැරදිව මිල ඉහළ යෑම වැළැක්වීමට රජය ගෙන ඇති පියවර ප්‍රමාණවත් නොවන බව පැහැදිලිය. අද පවතින වෙළඳ පොළ තත්වය අනුව මිල පාලනය සාර්ථක විසඳුමක් නොවේ. පාලන මිලට අලෙවි කළ නොහැකි නිසා වෙළඳුන්ගේ ප්‍රතිචාරය වන්නේ සහල් විකිණීම නතර කිරීමය. එවිට පාරිභෝගිකයන් ට නියමිත මිලට සහල් ලබා දීමේ වෙනත් යාන්ත්‍රණයක් ද නැත නමසිය හැට ගණන්වල පැවති ආකාරය කූපන් පොතට සහල් ලබා දීම අද පවතින තත්වයට කිසිසේත් ගැලපෙන්නේ නැත. ප්‍රයෝගික ද නැත.

මින් අදහස් වන්නේ කුමක් ද? පාරිභෝගිකයාට පහසු මිලට සහල් ලබා දීමේ උත්සාහය ව්‍යාර්ථ කිරීමකි. සහල් කිලෝවක් රු. 230ක් යනු සාමාන්‍ය ආදායම් ලබන අයෙකුට පවා දැරිිය නොහැකි මිලකි. මාස කීපයකට පෙර සහල් කිලෝවක් රු. 150-180ත් අතර මිලක පැවතිණ. ඒ තත්වය යටතේ හෝ තුන් වේලට ප්‍රමාණවත් ආහාර සපයා ගැනීම සාමාන්‍ය පවුලකට දැරිය නොහැකි තරම් ය. ජන හා සංඛ්‍යා ලේඛන දෙපාර්තුව පවසන ආකාරයට පවුල්වලින් සියයට 60කම ආදායම් තත්වය පසුගිය වසර කීපය තුළ පහත වැටිණ. එවැනි තත්වයක් යටතේ ජනතාවාදී රජයක ප්‍රමුඛතාවය විය යුත්තේ පහසු මිලට අත්‍යවශ්‍ය ආහාර ලබා දීමය. එය රජයේ ආදායම වැඩි කිරීමේ මාර්ගයක් කර ගැනීම පැරණි මාර්ගයේම යන අලුත් ගමනකි.

තීරු බදු වැඩි කිරීම ගොවියා ආරක්ෂා කිරීමටය යන්න තර්කය ද බොළඳ එකකි. ගොවියා වෙත වී තොග පවතින්නේ නම් සහල් මිල ඉහළ යෑමට හේතුවක් නැත. ඇත්තෙන්ම දැන් සහල් තොග ඇත්තේ මහා පරිමාණයේ සහල් මෝල් හිමියන් වෙතය. තීරු බදු වැඩි කිරීමේ වාසිය යන්නේ ගොවීන්ට නොව පාරිභෝගිකයා සූරා කෑමට යොමුව සිටින ව්‍යාපාරිකයන්ට ය. සාමාන්‍ය ගොවියෙකුට තම අස්වැන්න රඳවා ගෙන සිටීමට ආර්ථික හැකියාවක් නැත. සමහර ගොවීන් තම අස්වැන්න කුඹුරේදීම විකුණා දමන බව ගොවි නායකයන්ට රහසක් විය නොහැකිය. 

වෙළඳ පොළේ වී මිල ස්ථාවරව පවත්වා ගැනීම සිදු කළ යුත්තේ අස්වැන්න නෙළන කාලයේ දීය. එවැනි අවස්ථාවක සහල් ආනයනය සීමා කිරීම හෝ සුදුසු ආකාරයට තීරු බදු වැඩි කළ හැකිය. සහල් හිඟයක් පවතින අවස්ථාවේ තීරු බදු තවත් වැඩි කිරීම පාරිභෝගිකයා සූරා කෑමකි. දැනට සිදුව ඇත්තේ සහල් තොග රැස් කර ගෙන සිටින මෝල් හිමියන් ට අඩු මිලට ගත් වී තොග සහල් කර වැඩි මිලකට විකිණීමට අවස්ථාව සැලසීමකි.

සහල් මිල ස්ථාවර කිරීමට වී අලෙවි මණ්ඩලය නැවත ක්‍රියාත්මක කිරීමට ගන්නා උත්සාහයද ඊට වෙනස් නොවේ. ඉදිරි ලිපියකින් අපි ඒ ගැන සාකච්ඡා කරමු.

The post හසරක් නැතිව වෙනසක් සොයා යන ගමනක්.. appeared first on විවරණ.

පොරොන්දු වූ සහල් ඉන්දියාවෙන් ගෙන ඒමට ආණ්ඩුව තවත් කාලයක්  ඉල්ලා ඇත. පෞද්ගලික වෙළඳුන් දැනටමත් සහල් මෙට්‍රික් ටොන් 72,000 ක් ආනයනය කර අවසන්ය.

රාජ්‍ය අංශය තවමත් සහල් ගෙන්වා නැත.

ආණඩුවට නිසි උපදෙස් නොලැබෙන බව හෝ නැත්නම් එම උපදෙස් පිළිනොගන්නා බව සහල් අර්බුදය පෙන්වයි.

සහල් අපනයනය සම්බන්ධයෙන් ජාජබ ආණ්ඩුව ක්‍රියා කළේ අත්දැකීම් නොමැති ළදරුවකු මෙන්ය.

• ආණ්ඩුව මුලින්ම සහල් ගෙන්වීම සතොසට සහ රාජ්‍ය නීතිගත සංස්ථාවට පැවරීය. නමුත් එම ආයතනයන්ට බැරි බව තේරුම් ගැනීමට සති දෙකක් ගියේය.
• අනතුරුව සහල් ගෙන්වීම සඳහා පුද්ගලික අංශයෙන් ටෙන්ඩර් කැඳවන ලදී. ටෙන්ඩර් පරිපාටිය දිග්ගැස්සුන එකක් බව තේරුම් ගැනීමට ආණ්ඩුවට තවත් සතියක් පමණ ගියේය.
• ඉන් පසු නිදහසේ සහල් ආනයනය කිරීමට පුද්ගලික අංශයට දෙසැම්බර් 20 තෙක් කල් දෙන බව නිවේදනය කළේය.
• හදිසියේ ගෙන් වූ සහල් මෙට්රික් ටොන් 35,000ක් ගුල්ලෝ ගසා සිටියහ. ඒවා එක්කෝ ආපසු යවන ලදී. නැත්නම් සත්ව ආහාර බවට පත් කරන ලදී.  මෙය පුරෝකථනය කල හැකිව තිබුණි.
• දෙසැම්බර් 20දා වන විට අවශ්‍ය තරම් සහල් ගෙන්වීමට බැරි විය. ඉන් පසු එම කාලය 2025 ජනවාරි 10 දක්වා දීර්ඝ කරන ලදී.
• දෙසැම්බර් 25 වන විට ආනයන තහනම ඉවත් කිරීමෙන් පසු පුද්ගලික අංශය සහල් මෙට්‍රික් ටොන් 73,000 ක් ආනයනය කළේය. රුපියල් බිලියන 4.5 ක් ඉක්මවූ බදු ආදායමක් ආණ්ඩුව උපයා ගත්තේය. ඒ මුදල අය වන්නේ මහජනතාවගෙනි.
• සහල් ආනයනකරුවන් අතර සමහර බලවත් මෝල් හිමියන් ද සිටින බවත්, එමගින් ඔවුන් සහල් වැඩි මිලට විකිණීමෙන් මෙන්ම ආනයනය කිරීමෙන් දෙපැත්තකින්ම වාසි ලබා ගන්නා බවත් විපක්ෂය චෝදනා කර තිබේ.
• බොහෝ අත්‍යවශ්‍ය භාණ්ඩ මෙන්, ආනයනිත සහල්  කිලෝග්‍රෑමයක් රු. 65 ක විශේෂ වෙළඳ භාණ්ඩ බද්දකට  යටත් වේ. ආනයනික ආහාර සඳහා ඉහළම බදු අය කරන රටක් වන්නේ ලංකාවයි.
• ආණ්ඩුව, සිය (අ)ඥානයට අනුව, සහල්වල උපරිම සිල්ලර මිල රුපියල් 10 කින් වැඩි කර එමගින් සහල් ගබඩා කර තබා ගන්නා මාෆියාවට කෝටි ගණනාවක වාසියක් ලබා දුන්නේය . එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස, බලගතු මෝල් හිමියන්ගේ ප්‍රීතියට හේතු වන පරිදි, නාඩු සහල් මිල රුපියල් 230 දක්වා ඉහළ ගියේය. මෙම සමහර මහා මෝල් හිමියෝ ජාජබයට ප්‍රසිද්ධියේම සහය දුන් අය වෙති.
• ජාතික ජන බලවේගයේ ජයග්‍රහණයත් සමඟම, සහල්/වී වෙළඳපොළවල් හැසිරවීම සහ ගොවීන් සහ පාරිභෝගිකයින් සූරාකෑම සම්බන්ධයෙන් චෝදනා ලැබූ ධනවත් මෝල් හිමියන්ගෙන් කෙනෙකු වන අරලිය සහල් හිමිකරු ඩඩ්ලි සිරිසේන, මාධ්‍ය හමුවකදී පොරොන්දු වූයේ පාරිභෝගික කටයුතු අධිකාරිය විසින් නියම කරන ලද උපරිම සිල්ලර මිල ගණන් යටතේ වෙළඳ පොලේ ප්‍රමාණවත් සහල් පවතින බවට තමන් සහතික කරන බවයි.
• එම ප්‍රකාශයෙන් බියපත් වූ මධ්‍යම/කුඩා පරිමාණ මෝල් හිමියෝ ඉක්මණින් ඔවුන්ගේ සියලු සහල් තොග වෙළඳපොළට මුදා හැරියෝය. නමුත් මෝල් හිමියන්ගේ මාෆියා හවුල එසේ නොකළේය. සිය තොග තබා ගත්තේය.  දැන් එම මාෆියාව අසාධාරණ ලාභ උපයා ගැනීම සඳහා කෘතිමව නිර්මාණය කරන ලද සහල් හිඟයෙන් උපරිම ප්‍රයෝජන ගනිමින් සිටී.
• ලාංකිකයන්ගෙන් බහුතරයක් අතර ජනප්‍රිය නාඩු නම් මෙම විශේෂිත සහල් ප්‍රභේදයේ මිල සැප්තැම්බර් 21 වන දින ජනාධිපතිවරණයට පෙර රුපියල් 180 කි. දැන් 50කින් වැඩිය.
• රජය සහල් ආනයනය සඳහා වන අවසාන දිනය 2025 ජනවාරි 10 වන දින දක්වා දීර්ඝ කිරීමේ වාසිය ගෙන මහා පරිමාණ මෝල් හිමියන් ඊළඟ අස්වනු නෙළන කාලය ආරම්භ වීමට පෙර තවත් සහල් ආනයනය කර ගන්නා බව සහතිකය. එවිට ඔවුන්ට ඔවුන්ට සිය  තොග කිහිපයක් මුදා හැර, සහල් වෙළඳපොළ උතුරා යැවිය හැකිය. එවිට සහල් මිල පහත වැටෙනු ඇත.
• එවිට වී මිල ද පහත වැටේ. එමගින් අඩු මිලට වී මිලදී ගැනීමෙන් ගොවීන් සූරාකෑමට අවස්ථාව මෝල් මාෆියාවට ලැබේ. ඉන් පසු, ඔවුන් අඩු මිලට ගත් වී ගබඩා කර ගන්නවා ඇත.  එමඟින් යළිත් සහල් මිල ඉහළ යනු ඇත. කුඩා/මධ්‍ය පරිමාණ මෝල් හිමියන්ට වී අස්වැන්න මිලදී ගැනීම ආරම්භ කළ නොහැකි වන පරිදි බැංකු ණය ප්‍රමාද කිරීම සඳහා ඔවුන් තම මූල්‍ය ශක්තියෙන් ලබාගත් බලපෑම ද යොදා ගන්නවා ඇත.
• ආණ්ඩුව ඊළග කන්නයේදී වී කිලෝව රුපියල් 130 බැගින් මිලට ගන්නා බව ප්‍රකාශ කර තිබේ. එනමුත් විශාල සහල් තොග ගබඩා කර ගැනීමට ආණ්ඩුවට ශක්තියක් නොමැත. වී අලෙවි මණ්ඩලය යකඩ පවා කන මීයන්ගෙන් පිරී තිබේ. මෙම සහල් ගබඩා නූතන තත්වයන්ට පත් කර නැත.
• එවිට වී මිල පහත වැටී මෝල් මාෆියාවට යළි ගජරාමයට අඩු මිලට වී මිලදී ගැනීමට තවත් අවස්ථාවක් ලැබේ.
• හරි මැද ඇති ගැටළුව වන්නේ ශ්‍රී ලංකාවේ දේශීය සහල් නිෂ්පාදනයේ අතිශය ඉහළ පිරිවැයයි. ආනයනික සහල් කිලෝග්‍රෑමයක් රු. 100 ට අඩු මුදලකට ලබා ගත හැකිය. නමුත් රජය විසින් ගොවීන්ට ලබා දෙන ජල පිරිවැය, විවිධ සහනාධාර සහ පොහොර ආධාර සඳහා ගිණුම්ගත කර බලන විට කිලෝවක් සඳහා වැය  දේශීයව රු. 400 ට වඩා වැඩි පිරිවැයක් දරයි.
• මෙම ගැටළුව විසඳීම සඳහා, ශ්‍රී ලංකාව දියුණු සහල් ප්‍රභේදවල ආයෝජන සඳහා ප්‍රමුඛත්වය දිය යුතුය. වඩාත් කාර්යක්ෂම වගා ක්‍රමවේදයන් අනුගමනය කළ යුතුය. නවීන තාක්‍ෂණය කෘෂිකාර්මික පිළිවෙත්වලට ඒකාබද්ධ කළ යුතුය. මෙම වෙනස්කම් නොමැතිව, අකාර්යක්ෂමතාවයෙන් සහ තිරසාර නොවන පිරිවැයෙන් බර වූ වත්මන් ක්‍රමය ගොවීන් සහ ආර්ථිකය යන දෙකම පීඩාවට පත් කරනු ඇත.

[ නම්බර්ස්ඩොට්එල්කේ, දි අයිලන්ඩ් යන මාධ්‍යන්හි පළ වූ තොරතුරු ද අසුරෙන් සකස් කරන ලදී]

සේ. පියවර්ධන

උපුටාගැනීම: srilankabrief.org

The post සහල් මාෆියාව සහ ආණ්ඩුවේ නොහැකියාව: අනාගතය සදහා පාඩම් කිහිපයක්.. appeared first on විවරණ.

ජනවහරේ මෙම කියමන සිහි වන්නේ ජාතික ජන බලවේගයේ ආණ්ඩුවේ කෝඩුකාර ඇමතිවරුන් කතා කරන ආකාරය සහ සමහර තීරණ ගන්නා ආකාරය දෙස බැලීමෙනි. පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණ සමයේ දී මෙම නවකයන්ට එරෙහිව එල්ල වූ චෝදනාවක් වූයේ ඔවුන්ට පලපුරුද්දක් නැති නිසා රටේ පාලනය භාර දීම සුදුසු ද යන්නයි. පසුගිය වසර හැත්තෑ හයක අසාර්ථක දේශපාලනයකට උරුමකම් කියන අය තමන් මෙම නවකයන්ට වඩා සුදුසුයැයි කීවේ වසර ගණනාවක්ම පාර්ලිමේන්තු දේශපාලනයේ යෙදි සිටීම මතය. එම කාලය තුළ ජනතාවට ඵලදායී සේවයක් ඉටු කෙළේද යන්න ගැන ඔවුන් සැලකිල්ලක් දැක් වූයේ නැත. වැදගත් වූයේ මහජන නියෝජිතයෙකු ලෙස කොපමණ කාලයක් මංත්‍රීවරයෙකුට හිමි සියලු වරප්‍රසාද භුක්ති විඳිමින් පාර්ලිමේන්තුවේ සිටියා යන්න පමණි. එවැනි ගණන් බැලීම්වල අවසාන ප්‍රතිඵලය වූයේ රටම බංකොළොත් වී දෙසිය විසිපහම එපා යන්න ජනගත වීමය.

මෙම පලපුරුදුකම් ගැන විවාදය මතු වූ විට ජනබලවේගයේ තර්කය වූයේ තමන් ඉදිරිපත් කර ඇති අපේක්ෂකයන්ට පාර්ලිමේන්තුවේ කාලය ගත කිරීමේ පලපුරුද්දක් නැති වුවද දේශපාලනයේ යෙදී සිටීමේ මනා පලපුරුද්දක් ඇත යන්නයි. ඇත්තෙන්ම එය ප්‍රබල තර්කයකි. දේශපාලන පලපුරුද්ද  මැතිවරණවලට ඉදිරිපත්වීමෙන් පමණක් ලබා ගත නොහැකිය. මැතිවරණ දේශපාලනයට ඇබ්බැහි වූවන්ට පලපුරුද්ද ඇත්තේ මැතිවරණ සටන් දිනා ගන්නා ආකාරය ගැනය. කිසි දින ඉටු කළ නොහැකි පොරොන්දු දී ජන කැමැත්ත ලබා ගන්නා ආකාරයයි. මැතිවරණ සටන දිනා ගත් පසු ජනතාව මැඩි පොල්කුඩු සේ ඉවත දැමීම පසුගිය දශක ගණනාව තුළ සිදු විය. රවටනු ලැබු ජනතව සම්ප්‍රදායික දේශපාලන පක්ෂ සහ නායකයන් ප්‍රතික්ෂේප කෙළේ එම නිසාය. ඡන්දය ලබා ගෙන පාර්ලිමේන්තුවට පිවිසෙන ඔවුන් මහජන නියෝජිතයන් වූයේ නමට පමණි. ඔවුන් සැබැවින්ම නියෝජනය කෙළේ තමන්ගේම අවශ්‍යතාවයයි. ‘සිස්ටම් චේන්ජ්’ එකක් අවශ්‍ය වූයේ එම නිසාය.

ක්‍රමයේ රැඩිකල් වෙනසක් සාමාන්‍යයෙන් සිදු වන්නේ විප්ලවීය නැගිටීමක් තුළිනි. එය බොහෝ විට ප්‍රචණ්ඩ අවි ගැටුමක් විය හැකිය. එහෙත් ලංකාවේ ජනතාව මහජන මතයට ගරු නොකරන ඊට සවන් නොදෙන පාලකයෙකු තනතුරෙන් එලවා දැමුවේ ගල් කැටයක් හෝ අතට නොගෙන වීදි බැසීමෙනි. මීට දශක කීපයකට පෙර ජනමතයට ගරු නොකළ පාලකයෙකු වූ පිලිපීනයේ පර්ඩිනන්ඩ් මාර්කෝස් එලවා දැමුවේ ද ජන බලයෙනි. එම අරගලයට නායකත්වය දුන්නේ ජනතාවයි. මාර්කෝස් පලවා හැරීමෙන් පසුව බලයට පත් කොරසොන් ඇක්විනෝ වැනි නායිකාවන් ජනතා අපේක්ෂා ඉටු කිරීමට නොහැකි වූ නිසා නැවත වරක් එම රට පැරණි ගමන් මාර්ගයට පිවිසි ආකාරය ද අපට ආදර්ශයකි. එමනිසා පිලිපීනයේ සිදු වූ දේ නැවත වරක් ශ්‍රී ලංකාවේ සිදු නොවීමට වග බලා ගැනීම අප කාගේත් යුතුකමක් මෙන්ම වගකීමකි. එහිදී ජනාධිපති අනුර කුමර දිසානායක පැවසූ ආකාරයට සුළු හෝ වැරැද්දක් කළ නොහැකිය. එක අතකින් වැරදි මාර්ගයකට නොදැනුවත්ව හෝ පිවිසීම නිසා අත්විය හැකි ප්‍රතිඵලය නවක පාලකයන්ට මෙන්ම රටට ද මහත් හානියක් වනු ඇත.

අපට මෙවැනි අදහස් සිතට නැගුණේ පසුගිය දිනක අගමැතිනි හරිනි අමරසූරිය මහජන චීනයෙන් ලංකාවේ පාසල් සිසුන්ට පරිත්‍යාගයක් වශයෙන් ලැබුණු රෙදි තොගයක් භාර දීමේ උත්සවයේ දී කළ කතාවක් ගැන පුවත් පත්වල පළ වූ වාර්තා නිසාය. එම තොරතුරු ජනමාධ්‍යයේ පළවීම ඇය පාර්ලිමේන්තුවේ දී විවේචනය කළ බවද වාර්තා විය. ජනමාධ්‍යයේ තොරතුරු විකෘති කිරීමත් පුද්ගලයන් අපහසුවට ලක් වන ආකාරයට පළ කිරීමත් එම වෘත්තියේම ලක්ෂණයකි. ඒවාට වාරණ තහංචි පැනවීම බොහෝ විට අතීසාරයට අමුඩ ගැසීමක් විය හැකිය. වැදගත් වන්නේ ජනාධිපති අනුර කුමාර දිසානායක අවධාරණය කළ ආකාරයට සුළු හෝ වැරැද්දක් නොකිරීම සහ වැරැද්දක් සිදු වූයේ නම් එය නිවැරද කර ගැනීමට අවංකවම කැප වීම ය.

අගමැතිනි හරිනි අමරසූරිය ජනමාධ්‍යයේ විවේචනයට ලක් වූයේ ඇය වරායේ පැවති උත්සවයට ප්‍රමාද වී පැමිණීම සහ එහිදි ඇය කළ කතාවේ දී මහජන චීන සමූහාණ්ඩුව වෙනුවට චීන සමූහාණ්ඩුව යන්න යොදා ගැනීම ය. ජාත්‍යන්තර දේශපාලනය ගැන උනන්දු නොවන සාමාන්‍ය කෙනෙකුට මහජන චීන සමූහාණ්ඩුව යන්නත් සහ චීන සමූහාණ්ඩුව යන්නත් අතර වෙනසක් දැකිය නොහැකිය. එහෙත් ජාත්‍යන්තර දේශපාලනය අනුව එය බරපතළ වැරැද්දකි. වත්මන් චීනයේ ඉතිහාසය සම්පූර්ණයෙන්ම විකෘති කිරීමකි.

චීන සමූහාණ්ඩුව යනුයෙන් හැඳින් වෙන්නේ චීනයෙන් පලා ආ චියාන්කායිෂෙක් ඇමරිකානු සහාය ඇතිව පෝර්මෝසා නමින් හැඳින් වූ කුඩා දූපතේ පිහිටුවා ගත් පාලනයයි. මහජව චීන සමූහාණ්ඩුව යන්නෙන් අදහස් කරන්නේ බීජිං හි පිහිටි ජාත්‍යන්තරව පිළිගත් පාලනයයි. මේ දෙක පටලවා ගැනීම රාජ්‍යතාන්ත්‍රික වශයෙන් බරපතළ වැරැද්දකි. සමහර විට එම උත්සවයට පැමිණ සිටි චීන තානාපතිවරයා පවා මෙය වචන යොදා ගැනීමේ අඩුවක් සේ පෙනෙන්නට ඇත. මහජන චීනයත් ශ්‍රී ලංකාවත් අතර ඇති සම්බන්ධතාවය දීර්ඝකාලීන ශක්තිමත් බැම්මක් බව ඔහුට අමුතුවෙන් සිහිපත් කළ යුතු නොවේ. බරපතළ කාරණයක් සේ සැලකුවේ නම් වහාම ඊට ප්‍රතිචාර දක්වනු ඇත.

අනෙක් කාරණය උත්සවයට පැයක් ප්‍රමාද වී පැමිණීම ය. එයට ද අගමැතිනි හරිනිට සාධාරණ හේතු තිබෙන්නට ඇත. එහෙත් ඒවා නිසි ආකාරයට සන්නිවේදනය නොවීමෙන් පෙනී යන්නේ නොසැලකිල්ල සහ ආකාර්යක්ෂමතාවය වැනි කරුණුය.

හැදෙන ගහේ දෙපෙත්ත සිහි වන්නේ මෙවැනි සිද්ධීන් නිසාය. කතාවක් කිරීමට පෙර කියන දේ ගැන නිසි අවධානයක් යොමු නොකිරීම සහ නියමිත වේලාවට අවශ්‍ය දේ නොකිරීම පුරුද්දක් බවට පත්වීම බරපතළ ව්‍යාධියක මූලික ලක්ෂණයයි. ඉන් සනිටුහන් වන්නේ තවත් ජනවහරක් අනුව නියපොත්තෙන් කැඩීමට ඇති දේ පොරොවෙන් කැපීමට බැරි තත්වයට පත්වීමේ අනතුරයි.

මෙවැනි මානසික තත්වයක් ඇති වන්නේ තමන් ගැන අධිකසේරුවක් පැවතීම සහ අනුන් ගැන අවතක්සේරුවක් පැවතීම නිසාය. තමා කියන දේ අනෙකුත් අය ඒ සැටියෙන්ම භාර ගන්නා බවට විශ්වාසයක් තිබීම නිසා කියන දේ ගැන කලින් සූදානම් වීම අනවශ්‍ය ය. වේලාව ගැන තක්සේරු කරන්නේ ද එසේය. නියමිත වේලාවට පැමිණීමට නොහැකිවීම අනෙක් අය විඳ දරා ගත යුතුය. තමා වෙනුවෙන් ඔවුන්ගේ කාලය අපතේ යැවීම වැදගත් වන්නේ නැත. එය ඔවුන් තමා වෙනුවෙන් දැරිය යුතු පිරිවැයකි. ඒ සියල්ලෙන් කියවෙන්නේ තමා ඔවුන්ට වඩා වැදගත් ඉහළ තලයක සිටින්නේය යන ප්‍රභූ මානසිකත්වය යි.

දේශපාලනයේ දෙබිඩි ජීවිතය ඇරඹෙන්නේ ඒ ආකාරයට ය. ජනතාවගේ අවශ්‍යතාවයන් වෙනුවෙන් පෙනී සිටිමින් ඔවුන්ගේ නියෝජිතයන් වී පසුව නායකත්වයට පත්වීම දේශපාලනයේ ස්වභාවයයි. ජනතා නියෝජිතයා ජනතා නායකයා වීම පවතින ක්‍රමයේ ස්වභාවයයි. ජනතා නියෝජිතයා වීම නිසා ඔහුට හෝ ඇයට තීන්දු     තීරණ ගැනීමේ බලයක් හෝ අයිතියක් ද ලැබෙනු ඇත. එය පාලකයන් සහ පාලිතයන් සිටින තත්වයක් තුළ වැළැක්විය නොහැකිය. ඕනෑම ක්‍රමයක් යටතේ සියලු දෙනාට එකසේ පාලනයට සහභාගි විය නොහැකි නිසා පාලකයන් සහ පාලිතයන් වශයෙන් බෙදීම හැර වෙනත් විකල්පයක් ද නැත. අද පවතින සංකීර්ණ සහ විස්තීර්ණ සමාජ ආර්ථික ක්‍රමය යටතේ මෙම බෙදීම වඩාත් තියුණුය. එහි අනිවාර්ය ප්‍රතිපලය වන්නේ පාලකයා සහ පාලිතයා තව තවත් ඈත් වීම ය. සරලව පාලනය පාලිතයාගෙන් ඈත් වී එක් සමාජ කොටසක අවශ්‍යතාවය බවට පත් වීමය. අවසානයේ දී ජනතාව දේශපාලකයා සහ දේශපාලනය ප්‍රතික්ෂේප කරන තත්වයට පත් වූයේ එහි ප්‍රතිඵලයක් වශයෙනි.

මෙම අනතුරෙන් මිදිය හැකි වන්නේ ජනතාව ගැනත් තමන්ගේ කාර්ය භාරය ගැනත් සංවේදී වීමෙනි. වෙනත් වචනයකින් නම් ජනතාවාදී දේශපාලනයෙනි. සංවේදී නායකයාට වැදගත් වන්නේ තමා නොව අනිකා ය. තමා කරන කියන දේ අනෙකාට බලපාන ආකාරය ගැන සංවේදී වීමෙනි. දේශපාලන බලයෙන් සිදු වන්නේ මෙම සංවේදී භාවය ක්‍රම ක්‍රමයෙන් සිඳී යෑමය. ජනතා නියෝජිතයා ජනතා නායකයා බවට පත් වන්නේ ඒ ආකාරයෙනි. මෙම ව්‍යාධියේ ලක්ෂණය පිළිකාවක් මෙන් මුල් අවස්ථාවේ හඳුනා ගත නොහැකිය. එය සමහර විට මහජන චීන සමූහාණ්ඩුව වෙනුවට චීන සමූහාණ්ඩුව වැනි යෙදුමක් හෝ පැයක් දෙකක් ප්‍රමාදවීම වැනි ලක්ෂණයක් විය හැකිය. එය මුල් අවස්ථාවේ දී හඳුනා ගෙන නිසි ප්‍රතිකාර නොකළ හොත් ප්‍රතිකාරයක් නැති රෝගී තත්වයක් වනු ඇත.

අද රට මුහුණ දී ඇති දේශපාලන ආර්ථික අර්බූදයට විසඳුම් සෙවීමේ දී සංවේදී නායකත්වයක් තිරණාත්මක වන්නේ එම නිසාය. සංවේදී නායකත්වයක් බිහි වන්නේ භාවිතයෙන් සහ ආදර්ශයෙන් බව මෙම කෝඩුකාර පාලකයන් සිහි තබා ගැනීම වැදගත් ය. 

The post හැදෙන ගහ දෙපෙත්තෙන් දැනේ.. appeared first on විවරණ.

මොවුන් අවුරුදු 76ක සාපය යනුවෙන් නාමකරණය තුළ ජවිපෙ විසින් 1971දී හා 1988-89 කැරලි මගින් සිදු වූ විපත්තිය ගැන කිසිදු නිර්වචනයක් නොමැතිව එහි සිටි නායකයන්ට විප්ලවවාදී ආචාරය පුද කරමින් සමරමින් සිටියි. එම ආයුධ සන්නද්ධ ව්‍යාපාරයේ ජන විඥානය තුළ ඇති වූ භීතිය හෝ ජන විඥානයට ආයුධ සන්නද්ධ අධිකාරි බලයකින් ඇතිකළ විනාශයෙන් සිදු වූ වරද වත්මනේ ද ඔවුන් පිළිගන්නේ නැත. මිය ගිය නායකයන්ව සැමරීම මගින් මේ අවුරුදු 76ක සාපයට එම කැරලි දෙක අයත් නැති බව ජනතාව පිළිගත යුතු ය. ඒ වගේම සන්නධ කැරලි මාවතෙන් වෙනස්ව ධනේශ්වර සභාගවාදී පාර්ලිමේන්තු සම්ප්‍රායට ප්‍රවිෂ්ට වූයේ 1994න් පසුව ය. එහි ගමන් මග විවිධ ධනේශ්වර පෙරමුණු වගේම ධනේශ්වර නායකයන් බලයට ගෙන ඒම වගේම ජාතිවාදය මෙන්ම යුදවාදය ද පෙරටු කරගෙන ධනේශ්වර මානසිකත්වයෙන් රට ගොඩනැගිය හැකිය යන ස්ථාවරය පිළිගත්තේ ය. එම ප්‍රතිපත්තියෙන් යාමට නොහැකි වූ විට ජවිපෙ ස්ථාවරය වෙනස් කොට ජවිපෙ ප්‍රමුඛත්වයෙන් ජාතික ජන බලවේගය නමින් පෞද්ගලිකත්වය කේන්ද්‍ර කර ගත් පුද්ගලයන්ට එම සංවිධානයට ඇතුල් වීමට අවස්ථාව ලබා දුන්නේ ය.

අවුරුදු 76ක සාපය ඔවුන්ගේ විග්‍රහයෙන් දෘෂ්ටිම වරදක් පිළිඹිබු වන්නේ ය. ඒ 1948 සිට 1978 දක්වා කාලය තුළ මේ රටේ වමේ ව්‍යාපාරය විසින් ධනවාදී සමාජ ක්‍රමයේ පැවතුන පෞද්ගලිකවාදයට විරුද්ධව සමාජවාදය (සමාජය පිළිබඳ වාදය = සමාජය + වාදය) යන සාමාජීය පරිකල්පනවාදය ස්ථාපිත කළේ ය. ඒ පංති අරගලය මූලික කරගත් සමාජ සංවිධාන ව්‍යුහය මගින් සමාජීය පරිකල්පනයක් ස්ථාපිත කිරීමට ය. ඒ හරහා ගොඩනැගුණු පංති අරගලය ව්‍යුහයට සම්බන්ධ නායකයන් විශාල ප්‍රමාණයක් ඒ කාලයේ ප්‍රසිද්ධියට පත්වී සිටියේ ය. ඔවුන්ගේ පරිකල්පනය තුළින් සමාජ ප්‍රපංචය විධිමත් කිරීමට වෙහෙසුනේ ය. ඒ හරහා සමාජ ප්‍රපංචය විධිමත් ලෙස ක්‍රියාත්මක කිරීමට ඥානාන්විත ක්‍රියාමාර්ග රාශියක් ගත්තේ ය. ඒවා අතරින් පොදු ප්‍රවාහන සේවය ඇති කිරීම, නිදහස් සෞඛ්‍ය සේවය ඇති කිරීම, නිදහස් අධ්‍යාපනය ඇති කිරීම වැනි තවත් සමාජීය ප්‍රවිෂ්ඨයන් විශාල ප්‍රමාණයක් සටහන් කළ හැකි ය. එම ක්‍රියාදාමය 1978 දක්වා පැවතියේ ය.

නමුත් 1978දී ජේ. ආර්. ජයවර්ධන ජනාධිපති විසින් ඇති කළ නව ලිබරල් ආර්ථිකය (විවෘත ආර්ථිකය) පැවති සමාජමය පරිකල්පනීය ව්‍යුහය වෙනුවට, ධනේශ්වර පෞද්ගලිකවාදය ස්ථාපිත කළේ ය. එම සමාජ දැක්මට විරුද්ධව විවිධ ජන නැගිටීම් 1980 සිට විශාල ප්‍රමාණයක් සිදුවුවත් 2022දී ජනාධිපති ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂව එලවා දැමීම දක්වා විහිදී ගියේ ය. ගෝඨාභය එළවා දැමීම සිදුවූයේ විකෘති දේශපාලන, ආර්ථික හා සමාජ වැඩ පිළිවෙලට පැවති ක්‍රම විරෝධය ඉස්මත්තට පැමිණීම තුළිනි. එම ක්‍රම විරෝධය ජවිපෙ ප්‍රමුඛ ජාජබ සහ පෙසපෙ ගොඩ නැගුවේ “අවුරුදු 76ක සාපය” නැමති තාර්කික විවරණයක් නොමැති අර්ථකතනයක් උපයෝගී කර ගණිමින් ධනේශ්වරය හා බද්ධ වීමේ පරමාර්ථය මත ය. 

මේ පාවිච්චි කළ තර්ක භාවිතය 1994 සිට පාර්ලිමේන්තුවාදය මගින් ධනේශ්වරයට ඇතුල් වීම සිට දිගටම පවත්වාගෙන ආවේ ය. 1995 පසුව ඩිජිටල්කරණය නැමති ආභාෂයෙන් ඇති වූ මාධ්‍ය භාවිතාව හරහා මෙම විවේචනවාදී (criticism) තර්ක භාවිතය මාධ්‍ය හරහා බලවත් වූයේ ය. මාධ්‍ය භාවිතය විසින් විවිධත්වයක් සහිත අදහස් ව්‍යාප්තිකරණය කළේ බුද්ධිමය පරිචයක් හිමි, බුද්ධිමය නාමකරණ සහතික හිමි පෞද්ගලික බුද්ධි පරිචය මූලික කරගත් පිරිස මූලික කරගෙන ය. මාධ්‍ය විසින් ගොඩ නැගූ ජනප්‍රියවාදය භාවිතා කළ බුද්ධිමතුන්ගේ ආනුභාවයෙන් බැබලීම සමාජ සම්මුතියක් දක්වා ගමන් කළේ පෞද්ගලිකත්වය ආභරණයක් ලෙස ස්ථාවර වෙමින් ය. එහි ප්‍රතිඵලය වූයේ මාධ්‍ය භාවිතාවට උචිත දේශපාලන භාවිතයකුත් මාධ්‍ය හරහා ස්ථාපිත විය. එම විවාදවල මැදිහත් වීමට නාමකරණයන් පෞද්ගලිකව ලබා ගැනීම වේගවත් වූයේ, මාධ්‍ය භාවිතාවෙන් ලැබෙන ජනප්‍රියත්වය උපයෝගී කරගෙන පෞද්ගලික ජනප්‍රියත්වයක් ලබා ගැනීමට ය. එහිදී විවිධ සහතික ලත් බුද්ධිමය පරිචය හිමි පිරිස් සමාජ ක්‍රියාවන්ට සම්බන්ධ වූයේ මාධ්‍ය ජනප්‍රියත්වයට සුදුස්සෙක් ලෙස පෙනී සිටීමට ය. සමාජ ප්‍රශ්න පරිචයන් ගැන වාචික අභිනය මගින් පෙනී සිටියත් සමාජ සංවිධාන ස්වරූපයකින් පෙනී සිටීම නොකළේ ය. නමුත් ඔවුන් සමාජ ප්‍රශ්න ඉතිරි කර පෞද්ගලික ජනප්‍රියත්වය ලබාගැනීම සඳහා වෙහෙසීම කළේ ය. වර්තමානයේදී ද එවැනි පිරිස් හඳුනා ගත හැකි ය.

මේ මාධ්‍ය ජනප්‍රියවාදය දේශපාලන පොර පිටියට ද පැමිණියේ ය. එහිදී ප්‍රමුඛත්වය ලැබුණේ දේශපාලන විවාදවලට සහ මාධ්‍යවේදී කණ්ඩායම් මගින් දේශපාලනඥයාව විවේචනවාදී සහ සම්මුතිවාදී ස්ථාවරයක සිට විකාශනය කළ වැඩසටහන් වලට ය. එම විවාද වල මාතෘකා සමාජය තුළ ඇතිවන සිද්ධිවාචික ප්‍රස්තූතයන්ගෙන් සමන්විත වූයේ ය. එම විවාදවලදී තර්ක භාවිත ස්වරූපය වූයේ ලෝකය රවුම් ද, පැතලි ද යන විවාදිත ප්‍රස්තූතයි. එවැනි විවාද තර්ක ශාස්ත්‍රීය පුහුණු වීම සඳහා භාවිතා කරන අය අත පවත්වන විවාදයන්හිදී ද තම විරුද්ධ පාර්ශවයේ තර්ක විඝටනය කිරීම තුළින් වාචික අභිනය ප්‍රමුඛත්වයට ගෙන ජයග්‍රහණය ලබා ගන්නේ ය. එම විවාදිත අනුරුව අනුව ලෝකය පැතලි ද හෝ රවුම් ද යන භෞතික දැක්ම හෝ පැවැත්ම අදාල නැත. තර්කය පමණක් අදාල වන්නේ ය. එවිට දේශපාලන විවාදයන් වලදී තර්ක ගොඩනගන්නේ විරුද්ධාභාසය යන දේශපාලන ප්‍රතිරූපය ප්‍රේක්ෂක මනස තුළ ජයග්‍රාහී මානසිකත්වයක් ඇති කිරීම සඳහා ය. එවැනි දෘෂ්ටිවාදයක් විවේචනවාදය යනුවෙන් හඳුනා ගනී.

මෙවැනි වාද විධික්‍රමයක් පුරාණ ග්‍රීක දර්ශනවාදය තුළ ද හමුවන්නේ සේනෝ (ක්‍රි: පූ: 495-430) නැමති දාර්ශනිකයාගේ දර්ශනයෙනි. යම් බීජ ඇටයක් බිම වැටෙන්නට සැලැස්වුවහොත්, එය බිම පතිත වූ විට ශබ්දයක් නගන්නේ නැත. එහෙත් බීජ ඇට බුසලක් බිම වැටෙන්නට සැලැස්වුවහොත් එවිට විශාල ශබ්දයක් නගයි. වරක් කිසිම හඬක් නොනැගූ බීජය දෙවැනිවර විශාල හඬක් නගන්නේ කෙසේ ද? පළමු ව කිසිවක් නොඇසුනේ නම්, ඒ ශූන්‍යත්වයයි. දෙවැනි වර ශූන්‍යය වන්නේ ශබ්දයෙනි. හඬ අතින් ශූන්‍ය කොට ඇති බීජය දෙවැනි වර කිසිම හඩක් නැගීම කොහෙත්ම පිළිගත නොහැකි යැයි සේනෝ තර්ක කරයි. මේ තර්ක විධික්‍රමය විරුද්ධාභාසය (paradox) යනුවෙන් හඳුන්වා දුන්නේ ඇරිස්ටෝටල් ය (ක්‍රි: පූ: 384-322). මෙය බැලූ බැල්මට හාස්‍යජනක මෙන් පෙනුන ද තාර්කික පදනමින් බිඳලිය නොහැකි පැත්තක් ඔහු මතු කරයි.

මේ තර්ක ක්‍රමය විවේචනවාදීව භාවිතා කරමින් මෙවුන් අවුරුදු 76ක සාපය නැමති ප්‍රශ්තූතය පාවිච්චි කරමින් සමස්තය ම විවේචනයට ලක් කළේ ය. 1948 පෙර පැවති තත්වය යටත්විජිත යුගය වසන් කරමින් සහ 2024 පසුව උදාවන පුනරුද යුගයක් ගැන උද්දීපනයක් ඇති කරමිණ් ය. එම මතවාදය ගෙන ගියේ “ගහෙන් වැටුණු මිනිසෙකු මිය ගියේ ආණ්ඩුවේ වරදින් ය” යන විවේචනවාදී ප්‍රශ්තූත උපායිකව පාවිච්චි කරමිනි. එවිට ආණ්ඩුව ගත් සියළු ක්‍රියාදාමයන්වලට විරුද්ධව කරන විවේචන හරහා ස්ථාපිත වූයේ වාචික අභිනයක් පමණි. එවිට සමාජීය ප්‍රශ්නවලට විසඳුමත් එවැනි තර්ක අභිනයක් මගින් “පොහොසත් රටක්, ලස්සන ජීවිතයක්” යන ප්‍රස්තූතය මගින් උද්දීපනය කරමින් දැවැන්ත ප්‍රචාරයක් දියත් කළේ ය. මේ ක්‍රියාවලිය තුළ සෑම මොහොතකම පැවතියේ අවස්ථාවදී ලෙස ඒ මොහොත ජන විඥානය තුළ උද්දීපනය කර බලය ලබා ගැනීම ය. එමගින් 2024දී බලයට පත්වීම මගින් විවේචනවාදය සහ අවස්ථාවාදය නැමති පෞද්ගලිකත්වය වටා ගොඩ නැගුණු ජාජබ ප්‍රතිපත්ති හෝ පෞද්ගලිකත්වය දින 57ක් යන විට නරුමත්වයක් සහිතව අවසානයක් සනිටුහන් කර ඇත.

මේ ගැන උදාහරණ කීපයකින් පැහැදිලි කර ගත හැකි ය. අසෝක රංවල නැමැත්තා (ඔහු පවසන විදිහට) තම ආචාර්ය උපාධිය ලබාගත්තේ 2005 වසරේ ජපානයේ වසේදා නැමති පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාලයෙනි. නමුත් ඔහු 2019 සයිටම් පෞද්ගලික වෛද්‍ය උපාධි ආයතනයට විරුද්ධ අරගලයේදී ප්‍රධාන ක්‍රියාකරුවෙක් ලෙස තම පෞද්ගලික නාමය පාවිච්චි කර තිබුණේ මහාචාර්යවරයෙක් ලෙස ය. නමුත් ඔහු පාර්ලිමේන්තු මැතිවරණයේදී ආචාර්ය (Dr) යන නාම පාවිච්චි කර පාර්ලිමේන්තුව දක්වා පැමිණ කතානයකවරයා ලෙස පත් විය. මොහු සයිටම් පෞද්ගලික වෛද්‍යවරුන් බිහිකිරීමට විරුද්ධ පෙනී සිටියත් ඔහු තම ආචාර්ය උපාධිය මුදලට ලබාගත්තේ යැයි තමන් ම පවසන්නේ පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාලයකින් බව ය. ලංකාවේදී පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාලවලට විරුද්ධ අසෝක රංවල තම ආචාර්ය උපාධිය පෞද්ගලික විශ්ව විද්‍යාලයකින් ලබා ගැනීම ම නරුමත්වයේ තවත් පැත්තකින් කරළියට පැමිණියේ ය. සයිටම් එකට ලාංකික විරෝධයේ මූලික පසුබිම වූයේ නිදහස් අධ්‍යාපනයෙන් ලැබුණු සමාජීය ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදය හකුළා පෞද්ගලිකත්වය වර්ධනය කිරීම නිසා වෛද්‍යවරයෙක් වීමේදී ඇතිවිය හැකි සමාජ නිදහස බිඳ දැමීම වළකා ගැනීම සඳහා සයිටම් විරෝධයේ ශක්තිමත් දෘෂ්ටිමය පදනම වූයේ ය. නමුත් අසෝක රංවල මැදිහත් වී තිබෙන්නේ පෞද්ලික විරෝධය  මගින් සමාජයට තම පෞද්ගලිකත්වය විදහා පෙන්වීමට පමණි. ඔහුගේ මහාචාර්ය හෝ ආචාර්ය සහතික නැතිව හෝ ඇතිව මැදිහත් වීම මගින් පසක් වන කරුණ වන්නේ නරුමත්වයට ආ වැඩීම සඳහා ගත් පෞද්ගලික ක්‍රියාවක් බව ය.

මෙහිදී තවත් පැති කීපයක් තිබේ. ඒ පසුගිය 2019දී ගෝඨාභය රාජපක්ෂ විසින් ගොඩනැගූ “වියත් මග” නැමැති සංවිධානය ද මේ පෞද්ගලිකවාදය ම උපයෝගී කර ගත්තේ ය. වියත් මග බුද්ධිමතුන් විශාල පිරිස අතරින් වෛද්‍ය සීතා අරඹේපොල හා මහාචාර්ය චරිත හේරත්ගේ පෞද්ගලිකවාදය විමසා බලමු. වෛද්‍ය සීතා අරඹේපොල වෛද්‍ය වෘත්තිකයෙක් ලෙස ඒ මොහොතේ ආර්ථිකව ලංකාව වැටී ඇති තැනින් ගොඩනැගීමට දේශපාලනිකව තමා සතුව පෞද්ගලික දෘෂ්ටිවාදයක් ඇතැයි යන සංකල්පය මගින් පාර්ලිමේන්තුවට පැමිණියේ ය. ඇය පාර්ලිමේන්තුවේදී කළ පළමු කාතාවේදී ම ඇයට දේශපාලන හෝ ආර්ථික හෝ සමාජය ගැන“අ” යන්න” “ආ” යන්වත් නොදන්නා බව රටටම හෙළි විය. මෙහිදී අනෙක් පැත්තෙන් මහාචාර්ය චරිත හේරත් පේරාදෙණිය විශ්ව විද්‍යාලයේ දර්ශනය ඉගැන් වූ මහාචාර්යවරයෙකි. මොහුගේ පෞද්ගලික දාර්ශනික දැක්ම ධනවාදය බව පැහැදිලි වූයේ ගෝඨාභයගේ ධනේශ්වර වැඩ පිළිවෙල සමග සම්බන්ධ වීම නිසා ය. ඔහුගේ මහාචාර්ය වෘත්තීය වූයේ විශ්ව විද්‍යාලය වෙත පැමිණෙන ශිෂ්‍යයන්ට දර්ශන විෂය ඉගැන්වීම ය. නමුත් ඔහුගේ පෞද්ගලික දර්ශනය වූ ධනවාදය පිළිසකර කරන්නට එම මහාචාර්ය පට්ටමට කුඩා ප්‍රතිසංස්කරණයක්වත් පසුගිය පාර්ලිමේන්තුවේ ගත කළ අවුරුදු 5ක් තුළ දී කළ නොහැකි විය. එම නිසා ඔහු පමණක් නොව වියත් මගම මේ ව්‍යුහයෙන් එළියට විසි වී තිබේ. එවිට මේ පෞද්ගලික න්‍යාය පත්‍ර වලින් සමාජීය න්‍යාය පත්‍රය කිසිම සුගතියක් අත්නොවන බව පැහැදිලි කරුණකි. ජාජබ මන්ත්‍රීවරුන්ගේ බොරු සහතික මගින් ඔප්පු වන්නේ එම මන්ත්‍රීවරුන් පෞද්ගලිකත්වය මුල්කරගෙන පැමිණි ක්‍රමවේදය නරුමත්වයක් කරා ගොස් ඇති බව ය. පෞද්ගලිකත්වය මගින් සමාජයට විසඳුමක් හමු නොවන බව පමණක් ස්ථීරව සනාථ වී තිබේ.

මෙහිදී බැලිය යුතු තවත් පැත්තක් තිබේ. ඒ වර්තමානයේ සමාජ පරිකල්පනයකින් ක්‍රියාත්මක වන සමාජීය දැක්මක් සහිත ක්‍රියාකාරීන් සිටිනවා ද යන්න ය. තවමත් ඒ අනුසාරයෙන් ඉතිරි වූ මහාචාර්යවරුන්, දේශපාලඥයන්, කලාකරුවන්, වෘත්තීයවේදීන්, මාධ්‍යවේදීන් ද අප අතර ඉතිරි වී සිටිති. ඔවුහු සමාජ ඥානය පංති අරගලය තුළ විධිමත් කිරීමට මතවාදීව විශාල කාර්යභාරයක් කරති. ඒවගේම පංති අරගලය ව්‍යුහය (වෘත්තීය සමිති) තුළ සමාජ පරිකල්පනය සහිත නායකයන් සිටිනවාද යන්න සමහරු විමසයි. එවැනි පිරිසක් වත්මනේ ද පංති තුළ විධිමත් බවකින් ඉතිරි වී සිටිති. ඒ ගුරු – ජෝසප් ස්ටාලින්” බැංකු – රංජන් සේනානායක” ටෙලිකොම් – ජගත් ගුරුසිංහ වැනි තවත් බොහෝ පිරිසක් ඉතිරි වී සිටිති. මොවුන් පංතිය තුළ දැක්මක් සහිතව ක්‍රියාත්මක වෙමින් සිටිති. වත්මනේ සමස්තය තුළ මේ සියළු දෙනාගේ එකතුවක් අවශ්‍ය මොහොතට පැමිණෙමින් තිබෙන්නේ රටේ අර්බුදය විශාල ප්‍රමාණයකින් පුපුරා යාමට නියමිත නිසා ය.

වත්මනේදී ජාජබ ගෙනියන වැඩ පිළිවෙල සමස්ත සමාජයේ ම ජන විරෝධය ගොඩනැගී පාරට පැමිණෙනු ඇත. ඒ ණය මත ගොඩනගන ආර්ථික වැඩ පිළිවෙල අර්බුදයට ගමන් කරන බැවින් වගේම රාජ්‍ය සේවයේ සිටින ලක්ෂ 20න් ලක්ෂ 5.5ක් ඉවත් කිරීමට පිඹුරුපත් සකස්කර ඇති බැවින් වගේම ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි නොකරන බැවින් වගේම ජාතික ප්‍රශ්නය විසඳීමට පියවරක් නොගන්නා බැවින් වගේම දැනට රජය සතුව පවතින නිවාස මූල්‍යමය වාසියක් ගැනීම සඳහා පෞද්ගලික වෙළඳුන්ට පැවරීමට ගන්නා ක්‍රියාමාර්ග වගේම තවත් සමාජ ප්‍රශ්න විශාල ප්‍රශ්න ප්‍රමාණයක් මොවුන් නිර්මාණය කිරීමට නියමිතව ඇත. මේ සමාජ විරෝධී වැඩ පිළිවෙලට විරුද්ධ අයගේ එකමුතුකම වර්ධනය කර ගැනීමේ මොහොත, මේ වැඩ පිළිවෙලට විරුද්ධ සියළු දෙනා වෙත පැවරී ඇති වගකීමකි. එහිදී සාකච්ඡාමය එකකතුවක් තුළින් භාවිතාවක් ආරම්භ කළ යුතු ය. ඒ ගොඩ නැගෙන ජන විරෝධයට සමාජමය දැක්මක් අවශ්‍ය බැවිනි. 

The post ජාතික ජන බලවේගය ගොඩනැගූ පෞද්ගලිකත්වය, නරුමත්වයකට පෙරළුනේ ඇයි? appeared first on විවරණ.

වහාම ක්‍රියාත්මක වූ සමගි ජනබලවේගය විශ්වාස භංගයක් ඉදිරිපත් කිරීමට අත්සන් එකතු කිරීම ආරම්භ කෙළේ රූපවාහිනි කැමරා ඉදිරියේය. සමගි ජනබල වේගයේ මහ ලේකම් රංජිත් මද්දුම බණ්ඩාර එය හැඳින් වූයේ පාර්ලිමේන්තුව ශුද්ධ කිරීමේ ශ්‍රමදානයේ අවසන් පියවර සේය. කෙසේ වුවත් අශෝක රන්වල තනතුරෙන් ඉල්ලා අස්වීමේ ලිපිය පාර්ලිමේන්තුව රැස්විමට පෙරාතුවම භාරදීම නිසා වේදිකාවට ගොඩවීමටත් පෙර නාටකය අවසන් විය.

රන්වල ගේ අධ්‍යාපන සුදුසුකම් පිළිබඳ ප්‍රසිද්ධ විවාදය ඇරඹීමත් සමගම දේශපාලකයන් මෙන්ම විවිධ විශාරදයෝ කතානායක තනතුරේ ඇති භාරදූර වගකීම් ගැන ජනතාවට නැවත සිහිපත් කළහ. මෙවැනි ප්‍රශ්නවලදී ජනතාව දැනුවත් කිරීමට ප්‍රබුද්ධ පුද්ගලයින් ස්වේච්ඡාවෙන්ම ඉදිරිපත්වීම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදි සමාජයක අගය කළ යුතුය. එහෙත් වෙනසක් අපේක්ෂාවෙන් පසුගිය මහා මැතිවරණයේ දී ඡන්දය ප්‍රකාශ කළ සුවහසක් ජනතාවගේ දැනුම ඊට වඩා ඉදිරියෙන් ඇති බවද අමතක නොකළ යුතුය. වැඩි ඈතකට නොගිය ද පසුගිය පාර්ලිමේන්තුවේ ගරු කතානායක සිය භාරදූර කාර්ය තම දේශපාලන ස්වාමි පුතුන්ට අවැඩක් නොවන ආකාරයට ඉටු කළ ආකාරය තවමත් ජනතා මතකයෙන් ඈත්ව නැත. ඊටත් පෙර ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණයේ අගවිනිසුරුව සිටි ෂිරාණි බණ්ඩාරනායක පාර්ලිමේන්තුවෙන් නඩු විභාග කොට ඉවත් කිරීමේ දී කතානායකවරයා පාර්ලිමේන්තුවේත් ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේත් ගෞරවය රැකි ආකාරය ෂිරාණි බණ්ඩාරනායක පළ කළ ‘උත්තරීතර දෝෂාභියෝගයේ ඇතුළාන්තය’ කම් කෘතියේ මැනැවින් විස්තර කර ඇත. එමනිසා කතානායක තනතුරේ ගරුත්වය රැකි ආකාරය ගැන අටුවා වීකා අනවශ්‍ය ය.

එහෙත් ඒ සමගම එම තනතුරේ සහ පාර්ලිමේන්තුවේ ගරුත්වය ඉහළින්ම ආරක්ෂා කළ කතානායකවරුන් සිටි බවද සඳහන් කළ යුතුය.

පළමුවෙන්ම ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ 90 ව්‍යවස්ථාවේ සඳහන් වන ආකාරයට පාර්ලිමේන්තු මංත්‍රීවරයෙකු වීම සඳහා සුදුසුකම වන්නේ ඡන්දදායකයෙකු වීම පමණය. එහිම 91 වැනි ව්‍යවස්ථාවේ ඇති විධි විධාන යටතේ පාර්ලිමේන්තු මංත්‍රීවරයෙකු වීමට ඇති නුසුදුසුකම් ද දක්වා ඇත. එහි අධ්‍යාපක සුදුසුකම් ගැන කිසිත් සඳහන් වන්නේ නැත. ඒ සමගම ඕනෑම මංත්‍රිවරයෙකුට කතානායක ධුරය සඳහා ඉදිරිපත්වීම ට සුදුසුකම ද අනිවාර්යෙන්ම හිමි වේ. එමනිසා අධ්‍යාපන සුදුසුකම්වල අඩු පාඩුවක් අනුව කතානායක ධුරයෙන් ඉවත්වීමට ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවේ අවශ්‍යතාවයක් නැත.

ඇත්තෙන්ම දේශපාලනයට වැදගත් වන්නේ අධ්‍යාපන සුදුසකම් නොවේ. මහජන සේවයට ඇති කැපවීමය. එවැනි කැපවීමක් ඇති වන්නේ ජනතාව මුහුණ දෙන සහ පිළිතුරු බලාපොරොත්තු වන ගැටළු ගැන අවබෝධයක් ලබා ගැනීමෙනි. එහි දී අධ්‍යාපනය වැදගත් සාධකයක් වුවද තීරණාත්මක නොවේ. චීන විප්ලවයේ ඉතිහාසය සහ මාවෝ චින්තනය හැදෑරු බොහෝ දෙනෙකුට සිහිපත් කළ හැකි ආකාරයට මාවෝ සේතුං ජනතාවගෙන් ඉගෙන ගන්න කීවේ එම නිසාය. බොහෝ ආචාර්ය මහාචාර්යවරුන් ගණිතමය සමීකරණ ආශ්‍රයෙන් පැහැදිලි කිරීමට උත්සාහ ගන්නා ගැටළුවලට ජනතාවගෙන් පැහැදිලි ප්‍රයෝගික විසඳුම් ලබා ගත හැකිය. එහිදී වැදගත් වන්නේ බුද්ධියයි. ඇත්තෙන්ම සුළු ධනේහ්වර චින්තනයෙන් ජනතාව විස්මිත කිරීමට ප්‍රයත්න ගන්නා බොහෝ දෙනෙකුට නැත්තේ එම බුද්ධියයි.

ජීවන තක්ෂිලාව ගැන අප නිතර අසා ඇත. තුන් වැනි වරටත් ඉන්දියාවේ අගමැති තනතුරට තේරී පත් නරේන්ද්‍ර මෝදි දේශපාලනය ඉගෙන ගත්තේ විශ්වවිද්‍යාලවලින් නොවේ. ඔහුගේ දේශපාලනය ජනහිතකාමී නොවුවද ශාස්ත්‍රීය දැනුම ඇති අයට වඩා ජනතාව ආමන්ත්‍රණය කිරීමටත් දිනා ගැනීමටත් ඔහුට ඇති හැකියාව සැබැවින්ම අගය කළ යුතුය. තම ජනතාව අධිරාජ්‍යවාදී ග්‍රහණයෙන් මුදා ගැනීමට විප්ලවවාදී ව්‍යාපාරයකට නායකත්වය ලබා දුන් වියට්නාමයේ හෝචි මින් ද ජීවන තක්සලාවෙන් උගත් අයෙකුට නිදසුනකි.

අද බොහෝ දෙනෙකු ජීවන පරිඥානයෙන් ලබා ගත යුතු මෙම අවබෝධයේ ඌනතාවය පිරිමසා ගැනීමට උත්සාහ කරන්නේ ශාස්ත්‍රීය උපාධිවලිනි. එහෙත් එවැනි බොහෝ දෙනකුට සාර්ථක දේශපාලකයන් වීමට හැකියාව ලැබුනේ නැත. ශාස්ත්‍රීය දැනුම ප්‍රායෝගික ජීවිතයට  යොදා ගන්නා අයුරු නොදත් නිසා ප්‍රශ්නවලට විසඳුම් ලබා දීමට වඩා ඒවා වඩාත් උග්‍ර කිරීමට හේතුවන පියවර ගත් ආකාරය නිදහසින් පසු අපේ ඉතිහාසයෙන්ම පැහැදිලි ය. අවසානයේ දී රට බංකොළොත්වීමට හේතු වූයේ ද මෙම (නො)දත් කම ය. 

අශෝක රන්වල ද මෙම චින්තන ධාරාවේම වින්දිතයෙකි. යම් හෙයකින් ඔහු ලබා ඇතැයි කියන ආචාර්ය උපාධිය පිළිබඳ සහතික ඉදිරිපත් කළ ද මෙම දුර්වලතාවයෙන් මිදෙන්නේ නැත. ඒ ඔහු ජනතාවාදී දේශපාලනයේ හරය තේරුම් ගැනිමට අපොහොසත්ව ඇති නිසාය. සැබෑවටම ජනතාවාදී දේශපාලනයට කැප වූවෙකුට වැදගත් වන්නේ ලබා ඇති අධ්‍යාපන සුදුසුකම් ප්‍රදර්ශනය කිරීම නොවේ. භාවිතයෙන් ජනතාව සමග සිට ගැනීමෙනි. එවැනි නිවැරදි දැක්මක් තිබේනම් ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ නිතර අවධාරණය කරන ආකාරයේ යුක්ති සහගත සාධාරණ සමාජයක් නිර්මාණය කිරීමේ දී ධනේශ්වර සමාජ ක්‍රමය තහවුරු කිරීමට සහ පවත්වා ගැනීමට විද්‍යාර්ථීන් පුරුදු පුහුණු කරන ආයතනයකින් ලබා ගන්නා පට්ටම් හුවා දක්වන්නේ නැත.

අප දකින ආකාරයට අශෝක රන්වල සමාජයේ වෙනසක් ඇති කිරීමට සහ අලුත් සමාජයක් නිර්මාණය කිරීමට නුසුදුස්සෙකු වන්නේ ඒ අර්ථයෙනි. ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථාවෙන්ම දක්වා ඇති ආකාරයට ඔහුට පාර්ලිමේන්තුවේ කතානායක තනතුරට අවශ්‍ය සුදුසුකම්වල අඩුවක් නැත. නමුත් ඔහුට ජනතාව බලාපොරොත්තු වූ වෙනස ඇති කිරීමට සුදුසුකම් නැති බව නම් හොඳින් ප්‍රදර්ශනය කර ඇත. ඒ අඩුව කතානායක තනතුරෙන් ඉවත්වීමෙන් පමණක් සපිරෙන්නේ නැත.

ජනතාවගෙන් ලබන අධ්‍යාපනයට වඩා අසාර්ථක වී ඇති ක්‍රමය පවත්වා ගැනිමට ගුරුහරුකම් ලබා දෙන ආයතන කෙරේ විශ්වාසය තැබීම තවත් විනාශයකට අත වැනීමකි.

අශෝක රන්වල ගේ අධ්‍යාපන සුදුසුකම් පිළිබඳ විවාදයෙන් පැහැදිලි වන්නේ එය පුද්ගලයෙකුට සීමා වූ ලක්ෂණයක් නොවන බවය. ජනතාව බලාපොරොත්තු වූ වෙනස ඇති කිරීමට දැක්මක් සහ අවබෝධයක් ඇති අයගේ බරපතළ ඌනතාවයක් පවතින බව පැහැදිලි ය. එම අඩුව ලොව පතළ විශ්වවිද්‍යාල හෝ වෙනත් සුප්‍රකට ආයතනවලින් ලබා ගත් සහතිකවලින් පිරිමැසිය නොහැකිය. ඒ සඳහා අවශ්‍ය පරිචය ලබා ගත් හැකි වන්නේ ජනතා සුසංයෝගයෙන් පමණි.

පනස්හයේ පෙරළියෙන් අදහස් වූයේ ද පැවති අධිරාජ්‍ය ගැති පාලන ක්‍රමය වෙනස් කොට ජනතාවාදි පාලනයකට මුල පිරීමය. එහෙත් එම පෙරළියට නායකත්වය දුන් දේශපාලකයන් ගේ සමාජ පසුබිම නිසා ඒ සඳහා නිවැරදි දැක්මක් ලබා ගත නොහැකි විය. සමාජ පෙරළියක් ඇති කිරීමට ගත් සමහර පියවර නිසා සමාජයේ ගැඹුරු බෙදීම් ඇති විය. තිස් අවුරුදු යුද්ධය ඉන් එකකි. නැවතත් එවැනි අත්හදා බැලීම් සඳහා කාලයක් නැත. ප්‍රශ්න පනස්හයට වඩා සිය දහස් ගුණයකින් වර්ධනය වී ඇත. ලෝක තත්වය ද ඒ ආකාරයෙන්ම වෙනස් ය. එමනිසා අපගේ අභියෝගය අධ්‍යාපන සුදුසුකම්වලට සීමා නොවී ජනතා අපේක්ෂාව නිසි පරිදි තේරුම් ගෙන විසඳුම් ඉදිරිපත් කිරීම ය.     

The post හසරක් නැතිව අඳුරේ අත පත ගාන ජාතික ජන බලවේගය.. appeared first on විවරණ.

සිරියාවේ අල් අසාඩ් පාලනය පෙරළා දැමීමෙන් මැද පෙරදිග දේශපාලනයට ඇති විය හැකි බලපෑම තක්සේරු කිරීමට තවමත් කාලය පැමිණ ඇතැයි කිව නොහැකිය. එහෙත් බටහිර රටවලට හිස රදයක් වූ ගඩාපි ගේ පාලනය බිඳ දැමීමෙන් සහ ඔහු මිලෙච්ඡ ආකාරයෙන් මරා දැමීමෙන් ලිබියාවට තවමත් සාමය හෝ සමෘද්ධිය ළඟා වී නැති බව පමණක් සිහි කිරීම වැදගත් ය. අල් අසාඩ් ගේ හමුදාව බොහෝ ප්‍රදේශවලින් සටනක් නැතිවම ඉවත්වීමත් දමස්කස් නගරයේ පාලනය සටනක් නැතිවම භාර දීමත් නිසා බොහෝ ජීවිත සහ දේපොළ හානි වැළැක්වීම වැදගත් ය. අල් අසාඩ් ගේ අගමැති මොහම්මද් අල් ජලාලි රටින් පලා නොගොස් කැරලිකරුවන් ට පාලනය භාරදීමේ කටයුතුවලට සහභාගි වූයේය. ඉන් පසුව විවිධ කැරලි කණ්ඩායම් බලය බෙදා ගැනීම සාමකාමීව සිදු කරන්නේ ද නැතිනම් ලිබියාවේ මෙන් එකිනෙකා සමග සටන් කිරීමෙන් රට නැවත බෙදී යෑමක් සිදු වන්නේ ද යන්නත් ඉදිරි සති කිපය තුළ තීරණය වනු ඇත.

එවැනි අවිනිශ්චිත තත්වයක් ඇති වීමට මූලික හේතුව වන්නේ සිරියාව දුර්වල කිරීම සහ එහි පාලනය මෙහෙයවීම අසල්වැසි බලවත් රටවල් කීපයකම අවශ්‍යතාවය වන නිසාය. ඊශ්‍රායෙලයේ සයන්වාදීන්ගේ මහා ඊශ්‍රායෙල් සැලැස්ම අනුව සම්පූර්ණ සිරියාවම ඊශ්‍රායෙලයට ඈඳා ගත යුතුය. ඒ සඳහා සැලසුම් ප්‍රකාශයට පත් වූයේ පලස්තීන ප්‍රදේශයේ ඊශ්‍රායෙල් යුදෙව් රාජ්‍යය ප්‍රකාශයට පත්වීමත් සමග ය. එම මහා ඊශ්‍රායෙල් සැලැස්ම අනුව ජොර්දානය ද ඊශ්‍රායෙලයේ කොටසකි.

අපට මෙම අවස්ථාවේ වැදගත් වන්නේ සිරියාවේ පාලනය වෙස්වීම කලාපයේ යුද බලවතා වන ඊශ්‍රායෙලය දකින ආකාරය සහ ලොව එකම සුපිරි බලවතා වන එක්සත් ජනපදයේ යුද සැලසුම්වලට බලපාන ආකාරයයි. දමස්කස් නගරයේ පාලනය වෙනස්වීමත් සමග ඊශ්‍රායෙලය සිය සැලසුම් ක්‍රියාත්මක කිරීමට වහාම ඉදිරිපත් වූයේය. යොම් කිපූර් යුද්ධයෙන් පසුව 1974 දී සිරියාව සහ ඊශ්‍රායෙලය ගෝලාන් කඳුකරයේ ඇති කර ගත් යුද මුක්ත කලාපය පිලිබඳ ගිවිසුම ඉවත දැමු ඊශ්‍රායෙලය සිය හමුදා එම ප්‍රදේශයට යැව්වේය. සමහර වාර්තා අනුව ඊශ්‍රායෙල් හමුදා යුද මුක්ත කලාපය පසු කොට දමස්කස් නගරය අසළටම පැමිණ ඇත. ගෝලාන් කඳුකරය අසළ අල්ලා ගත් යුද මුක්ත කලාපයෙන් තමන් ඉවත්වීමට අදහස් නොකරන බව ද අගමැති නෙතන්යාහු ප්‍රකාශ කෙළේය. 

ගාසා තීරයේ ජනඝාතන සංහාරයක  යෙදී සිටින අගමැති නෙතන්යාහු මෙම හමුදා මෙහෙයුම හේතු යුක්ති කරන්නේ 1974 දී ඇති කර ගත් ගිවිසුමේ පාර්ශ්වයක් වූ සිරියානු ආණ්ඩුව බිඳ වැටී ඇති නිසා එම ගිවිසුම තවදුරටත් වලංගු නොවන්නේය යනුවෙනි. එම ප්‍රදේශය කැරලිකරුවන් අතට පත්වීම ඊශ්‍රායෙලය ගණන් බලන ආකාරයට ඔවුන්ගේ ආරක්ෂාවට තර්ජනයකි. සිරියාවේ හමුදා ශක්තිය ඊශ්‍රායෙලයේ ආරක්ෂාවට තර්ජනයක් වන නිසා සිරියාවේ හමුදා කඳවුරු ගුවන් තොටුපොළ සහ නාවිත ශක්තිය ගුවන් ප්‍රහාර එල්ල කොට විනාශ කිරීම දැනටමත් ආරම්භ කර ඇත. පසුගිය සතියේ එක දිනක පමණක් ඊශ්‍රායෙලය සිරියාවේ අගනුවර දමස්කස් ඇතුළු ස්ථාන ගණනාවකට ගුවන් ප්‍රහාර 250කට අධික සංඛ්‍යාවක් එල්ල කළ බව සිරියාවේ ආරංචි මාර්ග සඳහන් කරයි. ඉන් සිදුව ඇති ජීවිත සහ දේපොළ හානි ගණන් බැලීමට අන්තර්වාර රජයට තවම විවේකයක් නැත.

මෙම ප්‍රහාර අරාබි රටවල දැඩි විරෝධයට ලක් වුවද ඊශ්‍රායෙලයේ ආරක්ෂකයා වන එක්සත් ජනපදය එය අනුමත කරන්නේ සුපුරුදු ආකාරයට ඊශ්‍රායෙලයේ ආරක්ෂාව සඳහා එවැනි ප්‍රහාර එල්ල කිරීම සාධාරණීය කිරීමෙනි. එක්සත් ජනපද රාජ්‍ය දෙපාර්තමේන්තුවේ ප්‍රකාශත මැතිව් මිලර් පවසන ආකාරයට එල්ල විය හැති ත්‍රස්තවාදි ප්‍රහාරයක් වැළැක්වීමට දේශ සීමාවට ඔබ්බෙන් හමුදා මෙහෙයුම ඊශ්‍රායෙලයේ ආත්ම ආරක්ෂාව සඳහා ගන්නා පියවරකි.

මෙහිදි කරුණු දෙකක් පැහැදිලි කර ගත යුතුය. ඉන් එකක් වන්නේ ත්‍රස්තවාදීන්යැයි හඳුන් වන මෙම කැරලි කණ්ඩායම්වලට අවි ආයුධ, පුහුණුව සහ මුදල් ලබා දෙන්නේ ද එක්සත් ජනපදය ඊශ්‍රයෙලය සහ තුර්කිය වැනි රටවල්ය. සිරියාවේ ඊසාන දිග ප්‍රදේශයේ ක්‍රියාත්මක වන සිරියානු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී බලකාය ට එක්සත් ජනපදය 2015 සිටම ආධාර කරන අතර එම ප්‍රදේශයේ 900 කට අධික ඇමරිකානු හමුදා භට කණ්ඩායමක් ද රඳවා සිටී. සිරියානු ජාතික හමුදාව සෘජුවම තුර්කියේ නිර්මාණයකි. මෙම කණ්ඩායම් අතුරෙන් වඩාත්ම බලවත් අල් කයිඩා සංවිධානයෙන් උපත ලත් හයාට් තහ්රිර් අල් ෂාම් [HTS] හමුදාවට ඊශ්‍රායෙලයේ අනියම් සහාය දිගටම ලැබිණ. එමනිසා මෙම ත්‍රස්තවාදින් බිහි කර ඇත්තේද එම රටවල් විසින්ම ය. එවිට ආරක්ෂාව පිළිබඳ ගැලුව කුමක් ද යන්න පැහැදිලි නැත.

දෙවැනිව මෙහිදී ඇමරිකාවේ නීතිය පදනම් අන්තර්ජාතික සමය [Rule Based International Order] යන ස්ථාවරය නිරුවත් වන ආකාරයයි. 2014 දී යුක්‍රේනයේ ප්‍රජාතන්ත්‍රීයව තේරී පත් වූ වික්ටර් යනුකොවිච් ගේ රජය කුමන්ත්‍රණයකින් බලයෙන් පහ කළ විට රුසියාව අනුගමනය කෙළේ ද ඊශ්‍රායෙලය අනුගමනය කළ ප්‍රතිපත්තියට සමාන ක්‍රියා මාර්ගයකි. කියාෆ් හි බලය අත්පත් කර කණ්ඩායම දකුණු දිග යුක්‍රේනයේ රුසියානු බස කතා කරන ඩොන්බාස් සහ ක්‍රිමියාවේ ජනතාව මර්දනය කිරීමට හමුදා බලය යෙදවීය. මයිඩාන් ව්‍යාපාරය යනුවෙන් හැඳින් වූ මෙම කැරලිකරුවන්ට පැහැදිලිවම එක්සත් ජනපදයේ සහාය ලැබුණ අතර ඔවුන් විවෘතවම අනුගමනය කෙළේ රුසියන් විරෝධී ප්‍රතිපත්තියකි. එවිට ඩොන්බාස් ප්‍රදේශයේ ජනතාව සහ ක්‍රිමියාවේ රුසියන් සම්භවයන් ඇති ජනතාව කියාෆ් පාලනයෙන් මිදී ස්වාධීනත්වය ප්‍රකාශ කළහ. ඊට රුසියාවේ සහාය ලැබිණ. ක්‍රිමියාව ජනමත විචාරණයකින් පසුව රුසියානු සමූහාණ්ඩුවට එක් විය.

මෙම පියවර ආක්‍රමණයක් සේ හැඳින් වූ එක්සත් ජනපදය ප්‍රමුඛ බටහිර රටවල් රුසියාවට එරෙහිව විවිධ සම්බාධක පැනවූහ. එම රටවල තිබු රුසියානු වත්කම් සියල්ල ද රජය ට පවරා ගන්නා ලදී. දැන් නේටෝ රටවල සහාය ලබන යුක්‍රේන- රුසියානු යුද්ධයට හේතු වූයේ ද එම ගැටුමයි. රුසියාව ජාත්‍යන්තර නීතිය නොසලකා ක්‍රියා කර ඇති නිසා සම්බාධක පැනවීමත් යුක්‍රේනයට අවි ආයුධ සැපයුමත් ‘ජාත්‍යන්තර නීතියට’ එකඟ ය. එහෙත් ඊශ්‍රායෙලය සිරියාවට ඉවක් නැතිව ගුවනින් බෝම්බ දැමීමීම ජාතික ආරක්ෂාව පිළිබඳ ප්‍රශ්නයකි. දැනට වසරක ට අධික කාලයක් තිස්සේ ගාසාවටත් බටහිර ඉවුරටත් එරෙහිව ජනඝාතන සංහාරයක් කිරීම ද එක්සත් ජනපදය ප්‍රමුඛ බටහිර රටවල් දකින ආකාරයට ඊශ්‍රායෙලයට එරෙහිව සම්බාධක පැනවීමට හේතුවක් නොවේ. ඒ ඊශ්‍රායෙලය හැම විටම ඇමරිකාවේ අවශ්‍යතාවය වෙනුවෙන් පෙනී සිටින නිසාය.

නේටෝ යුද හවුලේ ප්‍රබල සාමාජික රටක් වන තුර්කියද 1974 සිටම සයිප්‍රසයේ උතුරු කොටස අත්පත් කර ගෙන සිටී. තුර්කිය උතුරු සයිප්‍රසය ආක්‍රමණය කෙළේ එහි දකුණු ප්‍රදේශයේ ග්‍රික සම්භවයක් ඇති ජන කොටස උතුරේ තුර්කි සම්භවයක් ඇති ජන කොටසට වෙනස් කොට සලකන්නේය යන චෝදනාව නිසාය. මෙය ද නේටෝ යුද හවුල හෝ එහි ප්‍රධානියා වන එක්සත් ජනපදය තුර්කියට එරෙහිව සම්බාධක පැනවීවීමට හෝ එරෙහිව වෙනත් ක්‍රියා මාර්ග ගැනිමට හේතුවක් කර ගත්තේ නැත.

තවත් වැදගත් කරුණක් අවධාරණය කළ යුතුය. හයාට් තහ්ර්ර් අල් ෂාම් නම් මෙම කැරැල්ලට නායකත්වය දුන් කණ්ඩායම 91/11 ප්‍රහාරය සිදු කෙළේයැයි චෝදනා කරන අල් කයිඩා හා සම්බන්ධ නිසා එක්සත් ජනපදය ඇතුළු බොහෝ රටවල් එය ත්‍රස්තවාදී සංවිවිධානයක් සේ නම් කර ඇත. සිරියානු කැරැල්ලේ මුල් අවධියේ දී මෙම සංවිධානය හැඳින් වූයේ අල් නුස්රා නමිනි. එහි නායක අබු මොහම්මද් අල් ජොලානි අත් අඩංගුවට ගැනිමට සහාය ලබා දෙන පුද්ගලයෙකුට ඩොලර් දශ ලක්ෂ දහයක ත්‍යාගයක් ලබා දෙන බව එක්සත් ජනපද රාජ්‍ය දෙපාර්ර්තමේන්තුව ප්‍රකාශ කෙළේය. එය මෙතෙක් ඉවත් කර ගෙන නැත. ඒ වෙනුවට එම සංවිධානය සිරියාවේ පාලන බලය අත්පත් කර ගැනීමෙන් පසුව ත්‍රස්තවාදී හංවඩුව ඉවත් කිරීම ගැන සලකා බලන බව එක්සත් ජනපදයේ සමහර ජනමාධ්‍ය වාර්තා කරයි. එක්සත් ජනපදයට එවැනි පූර්වාදර්ර්ශ අපමණ පවතී.

කෙසේ වුවත් සිරියාවේ අල් අසාඩ් ගේ පාලනය බිඳ වැටීම වඩාත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී පාලනයක ආරම්භයක් විය හැකි ද යන්න සැක සහිතය. ලිබියාවේත් ඇප්ගනිස්ථානයේත් මෙවැනි කුමන්ත්‍රණකාරී මෙහෙයුම්වලින් මෙතෙක් ස්ථාවර ජනතාවාදි පාලනයකට මුල පිරුමක් සිදුව නැත. මැද පෙරදිග උසස්ම ජීවන තත්වයක් පැවති ඉරාකයේ ඇමරිකානු ආක්‍රමණයෙන් පසුව අදත් පවතින්නේ ඛේදනීය තත්වයකි. එය කුමන ආකාරයකින් හෝ නිතිය පදනම් අන්තර්ජාතික සමයක් වන්නේ නැත. 

The post කබරගොයා තලගොයා කර ගන්නා ඇමරිකානු නීතිය පදනම් ජාත්‍යන්තර සමය.. appeared first on විවරණ.

උඩරට දෙමළ බහුතරයක් වෙසෙන නුවරඑළිය දිස්ත්‍රික්කය ද ජාජබ ජය ගත්තේය.

මෙම ප්‍රතිඵලය දෙමළ ජාතිකවාදී දේශපාලනයේ අවසානයෙහි ආරම්භය සනිටුහන් කරන්නේ යැයි අයෙකු විග්‍රහ කර තිබේ.

මහා මැතිවරණ රැයෙහි යාපනයේ ජාජබ ජය දුටු මුහුණු පොත් වාසීහු සිය සතුටු ඇස් කඳුළෙන් තෙමෙන බවට ලියූහ.

මහින්ද රාජපක්ෂ විසින් මෙරට මානව හිමිකම් කොමිසමට පත් කරන ලද ආචාර්ය ප්‍රතිභා මහානාම  ජාතික ජන බලවේග ආණ්ඩුව උතුරු නැගෙනහිර ජයග්‍රහණය කළ හෙයින් ජිනීවා මානව හිමිකම් කවුන්සිලයට දැන් යුද කාලීන වගවීම ගැන ප්‍රශ්න මතු කළ නොහැකි යැයි අවධාරණය කර තිබුණි.

එම අදහස් දැක්වීම ඇතුළත් ලිපිය ජනතා විමුක්ති පෙරමුණෙහි වෙබ් අඩවිය වන ලංකා ට්රුත් හි ද පල කර තිබුණේ එම අදහස අනුමත කිරීමට මෙන්ය.

ජයදේව උයන්ගොඩ වැනි ප්‍රමුඛ දේශපාලන විචාරකයකු පවා කියන්නේ උතුරු නැගෙනහිර ජනයා ජාතික ජන බලවේගයට සහය දී ඇති බවයි.

නමුත් මැතිවරණ දත්ත පෙන්වන්නේ  වෙනත් චිත්‍රයකි.

එනමුත් මෙම නැඹුරුව තවදුරටත් විග්‍රහ කර ගැනීම අවශ්‍ය වන්නේ, දෙමළ සමාජයේ අපේක්ෂා පිළිබඳ වැරදි අවබෝධයක් ඇති නොවනු පිණිසය. ජාතික ජන බලවේගයේ ආණ්ඩුවේ මාලිමාවේ කටු මෙරට දෙමළ ජනයා සම්බන්ධයෙන් නිවැරදි දිශාවට යොමු වන බව සහතික කිරීමට ද එවැනි විග්‍රහයක් අත්‍යවශ්‍යය.

දෙමළ ජනතාව සිංහල පක්ෂවලට විශාල වශයෙන් ඡන්දය දුන් පළමු අවස්ථාව මෙය නොවේ. 1982 දී ශ්‍රීලනිපයට සහය දැක්වීම, එල්ටීටීඊයට බලයක් තිබූ කාලයක 1994 දී චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංගට සහය දැක්වීම එවැනි අවස්ථාවන්ය.  2010 දී ඔවුහු, මාස හතකට පෙර එල්.ටී.ටී.ඊ   විනාශ කිරීමේ ඉහළ ගෞරවය ලබාගත් යුද ජයග්‍රාහී හමුදාපති සරත් ෆොන්සේකාට සහයෝගය දැක්වූහ. ඔවුන් 2015 දී මෛත්‍රීපාල සිරිසේන  සහ 2019 දී සජිත් ප්‍රේමදාසට සහ 2024 ජනාධිපතිවරණයේදී ද  සහාය පළ කළහ.

මහ මැතිවරණයට පෙර යුරෝපා සංගමයට සම්බන්ධ සමීක්ෂණ ආයතනයක් කරන ලද සමීක්ෂණයක්  මගින්  පෙන්වා දී තිබුණේ, දෙමළ දේශපාලන පක්ෂ අතර ඇති වී තිබෙන බෙදීම් විසින් එම පක්ෂයන්හි මැතිවරණ පදනම දුර්වල කර ඇති බවයි.

යාපනය දිස්ත්‍රික්කයේ ප්‍රකාශිත ඡන්ද එම නිගමනය බොහෝ දුරට තහවුරු කර තිබේ.

උතුරු පළාත දෙස බලමු.

යාපනය මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයේ වලංගු ඡන්ද 325,312 න් ජාතික ජන බලවේගය ලබා ගත්තේ ඡන්ද 80,830 (24.85%) පමණි.

අනෙක් අතට, දෙමළ ජාතිකවාදී පක්ෂ එනම් අයිටීඒකේ (ටීඑන්ඒ), දෙමළ කොන්ග්‍රසය, දෙමළ පක්ෂ එකතුවක් වූ ඩීටීඑන්ඒ සහ ටීඑම්කේ (විග්නේශවරන් නායකත්වය දුන් පක්ෂය) ඡන්ද 127,121 ක් ලබා ගත්තේය. දෙමළ ජාතිකවාදී ස්වාධීන අපේක්ෂකයෝ ඡන්ද 56,893 ක් ලබා ගත්හ. ඊට අමතරව ස්වාධීන අපෙක්ෂකයින් 21 දෙනෙකු ඡන්ද 41,993 ලබා ගත්හ. මෙම අපේක්ෂකයින් අතර කැපී පෙනෙන සිවිල් නායකයින් ද විය. මෙයින් පැහැදිළිව පෙන්නුම් කැරෙන්නේ කරන්නේ දෙමළ ජාතිකවාදී පක්ෂ ජාතික ජන බලවේගයට වඩා  ඡන්ද ලක්ෂයකටත්  වැඩියෙන් ලබා ගත් බවයි.

ජනාධිපතිවරණයට පෙරම මතභේද නිසා දෙමළ සන්ධානය විසුරුවා හැරුණි. හිටපු මහ ඇමැතිවරයා වූ විග්නේශ්වරන් දේශපාලනයෙන් විශ්‍රාම ගියේය. 

දකුණ පදනම් කරගත් දේශපාලන පක්ෂ සහ ඊපීඩීපී වැනි එම පක්ෂයන්හි ආධාරක පක්ෂ මෙම මහ මැතිවරණයේදී ලබාගත් ඡන්ද 2020ට වඩා 78,712කින් අඩු විය.

තවද මහ මැතිවරණයට සති 7කට පෙර පැවති ජනාධිපතිවරණයේදී ජාතික ජන බලවේගය යාපනය මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයෙන් ලබා ගත්තේ ඡන්ද 27,086 (7.29%) පමණි. සති 7 ක් ඇතුළත එහි ජන්ද ප්‍රමාණය 53,000 කින් වැඩි විය. එය දෘෂ්ටිවාදී හේතූන් නිසා එනම් දෙමළ ජාතික වාදය අත්හැරීම නිසා සිදු වී යැයි විශ්වාස කළ නොහැක.

දකුණූ පළාත්වල දී ද එයම සිදු විය. ජාජබ ඡන්ද ප්‍රතිශතය බොහෝ ඉහළ ගියේය. එම වැඩිපුර ඡන්ද පැමිණියේ ගෑස් සිලින්ඩරයෙන් සහ දුරකතනයෙනි. උතුරෙහි සිදු වන්නට ඇත්තේ ද එයමය. හරියටම දකුණු පලාත්වල දී ජාතික ජන බලවේගය, කලින් රාජපක්ෂ නායකත්වයෙන් යුතු පොදු ජන පෙරමුණේ ඡන්ද පදනම එහෙම පිටින්ම වාගේ ලබා ගත් පරිදිය. 

2020 දී ජාතික ජන බලවේගයට යාපනයෙන් ලැබුණේ ඡන්ද 853 ක් පමණි. එජාප , ශ්‍රීලනිප, ඊපීඩීපී  සහ ස්වාධීනව ඉදිරිපත් වූ ඊපීඩීපීයෙන් කැඩී ගිය කණ්ඩායමක් 2020 මහා මැතිවරණයේ  දී යාපනයේ ඡන්ද 139,180 ක් ලබා ගත්හ. නමුත් වසර හතරකට එනම් 2024 මහා මැතිවරණයේ දී එම පක්ෂවලට ලැබුණේ ඡන්ද 60,468 ක් පමණි. සමස්තයක් ලෙස ඔවුන්ට අහිමි වූ ඡන්ද සංඛ්‍යාව 77,076 කි. .  ජාජබයට 2024 මහා මැතිවරණයෙහි දී  යාපන දිස්ත්‍රික්කයෙහි වැඩි වූ ඡන්ද බහුතරය පැමිණෙන්නට ඇත්තේ එම පිරිස්වලින් යැයි සැලකිය හැකිය.

දෙමළ ජාතිකවාදී දෙමළ දේශපාලන පක්ෂ කෙරෙහි කළකිරුණු විශේෂයෙන්ම තරුණ පිරිස් ද  ජාජබ කෙරෙහි ඇදී එන්නට ද ඇත.

වන්නි මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයේ වලංගු ඡන්ද 195,886කින් ජාතික ජන බලවේගය ලබා ගත්තේ ඡන්ද 39,894ක් (20.37%) පමණකි. නමුත් එය දිස්ත්‍රික්කය ජයග්‍රහණය කළේය. අනෙක් අතට දෙමළ ජාතිකවාදී අයිටීඑකේ ඡන්ද 29,711 (15.17%) ද ඩීටීඑන්ඒ ඡන්ද 21,102 (10.77%) ලබා ගත්තේය. ඉන් පෙන්වන්නේ ඔවුන් එක්ව ජාතික ජන බලවේගයට වඩා ඡන්ද 10,000 කට වඩා ලබා ගත් බවයි. විශාල මුස්ලිම් සහයෝගයක් තිබූ SJB ඡන්ද 32,232 (16.45%) ලබා ගත්තේය. එනයින් පෙනෙන්නේ ද වන්නි මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයෙහි  ජාතික ජන බලවේගයට වඩා වැඩි ඡන්ද  ප්‍රමාණයක් දෙමළ සහ මුස්ලිම් ජනයා නියෝජනය කළ අනෙක් පක්ෂ ලබා ගත් බවයි.

නැගෙනහිර පළාත දෙස බලමු.

මහ මැතිවරණයේ දී ත්‍රිකුණාමලය මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයේ  වලංගු ඡන්ද 204,888 අතුරින් ජාතික ජන බලවේගය ඡන්ද 87,031ක් (42.48%) ලබා දිස්ත්‍රික්කය ජයග්‍රහණය කළේය. සති හතකට පෙර පැවැති ජනාධිපතිවරණයේ දී ජාජබ එහිදී ලබාගත්තේ ඡන්ද 49,886ක් (20.83%) පමණි. සති හතක් තුල ජාජබ ජන්ද ප්‍රමාණය 40,000කින් තරම් ඉහළ ගියේ  යාපනයේ දී මෙන්ම මතවාදී වෙනසක් නිසා විය නොහැකිය. මහ මැතිවරණයේ දී සජබ  ලබා ගත් ඡන්ද ප්‍රමාණය ජනාධිපතිවරණයේ ලබා ගත් ප්‍රමාණයට වඩා  33,000 ට අඩු විය.  අනෙක් දකුණේ පක්ෂ ලද ඡන්ද මහ මැතිවරණයේ දී ජාජබයට ලැබූණු බවට සැකයක් නැත.

තවද ත්‍රිකුණාමල දිස්ත්‍රික්කය සඳහා ජාතික ජන බලවේගයෙන් පත්වූයේ සිංහල අපේක්ෂකයින් දෙදෙනෙකි.  සජබ වෙතින් මුස්ලිම් අපේක්ෂකයකු සහ අයිටීඒකේ වෙතින් දෙමළ අපේක්ෂකයකු තේරී පත් විය. ත්‍රිකුණාමලයේ ජාතික ජන බලවේගයේ ඡන්ද පදනම ප්‍රධාන වශයෙන් සිංහල බව මෙයින් ද පෙනේ.

මඩකලපුව මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයේ වලංගු ඡන්ද 287,053 න් ජාතික ජන බලවේගය ඡන්ද 55,498 (19.33%) ලබා දිස්ත්‍රික්කයේ දෙවන ස්ථානයට පත්විය. එහි ජාජබ ජයග්‍රහණය නොකලේ අයිටීකේඒ හි ජනප්‍රිය දේශපාලනඥයකු වන ෂානක්කියම් රාසපුත්‍රම් ලබා ගත් ඡන්ද 65,000 නිසාය. ඔහුට නොබෙදුන දෙමළ ඡන්ද ලැබුණි.

දිගාමඩුල්ල මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයේ මුළු වලංගු ඡන්ද 362,924 න් 146,313 (40.32%) ක් ජාතික ජන බලවේගය ලබා ගත්තේය. මෙහි දී ද සිංහල ජනතාව බහුලව සිටින අම්පාර ඡන්ද කොට්ඨාසයේ ජාජබ 63%ක් ඡන්ද ලබා ගත්තේය. සිංහලයන් සුළුතරයක් වෙසෙන පොතුවිල් ඡන්ද කොට්ඨාශ‍යෙහි ජාජබය පැරදුණි. දිගාමඩුල්ල දිස්ත්‍රික් ප්‍රතිඵලයෙන් පෙන්වන කරුණක් නම් මුස්ලිම් ඡන්ද සැලකිය යුතු ලෙස ජාජබය දෙසට මාරු වූ බවයි. දිගාමඩුල්ල දිස්ත්‍රික්කය සඳහා ජාතික ජන බලවේගයෙන් තේරී පත් වූ මන්ත්‍රීවරුන් හතර දෙනාම සිංහල ජාතිකයින් වේ.  එය ද එහි ජන පදනම පෙන්වීමකි.

මේ අතර බදුර්දීන් නායකත්වය දරණ ACMC, රවුෆ් හකීම් නායකත්වය දරන SLMC සහ අයිටීකේඒ වෙතින් මුස්ලිම් ජාතිකයින් දෙදෙනෙකු සහ සහ දෙමළ ජාතිකයකු දිගාමඩුල්ල සඳහා තේරී පත් විය.

දිගාමඩුල්ල දිස්ත්‍රික්කයෙහි ජාජබ ඡන්ද පදනම බහුතර සිංහල එකක් බව. ඉන් සිංහල ජාතිකයින් හතර දෙනෙකුම තේරී පත්වීමෙන් පෙනේ.

නුවරඑළිය දෙස බලමු.

නුවරඑළිය මැතිවරණ කොට්ඨාසයේ  වලංගු ඡන්ද 387,656කින් ජාතික ජන බලවේගය 161,167ක් (41.57%) ලබාගෙන පාර්ලිමේන්තු ආසන 5ක් ලබා ගත්තේය. ඒ අතරින් වැඩිම ඡන්ද ලබා ගත්තේ සිංහල අපේක්ෂකයන් හතර දෙනෙකි. මෙයින් පෙනෙන්නේ දිස්ත්‍රික්කයේ  ද ජාජබ අතිමහත් ඡන්ද පදනම සිංහල බවයි. දිස්ත්‍රික් ජනගහනයෙන් දළ වශයෙන් 51%ක් දෙමළ ජාතිකයන් වන අතර 9%ක් මුස්ලිම් ජාතිකයෝ වෙති.

නුවරඑළිය දිස්ත්‍රික්කයෙහි සජබ 101,589 (26.21%) ලබා ගත් අතර ඉන්  තේරී පත් වූ අපේක්ෂකයින් දෙදෙනාම උඩරට දෙමළ ජාතිකයන්ය. එක්සත් ජාතික පක්ෂය 64,672ක් (16.68%) ලබා ගත් ඉන්  උඩරට දෙමළ අපේක්ෂකයකු වූ කම්කරු කොන්ග්‍රසයේ නායක ජීවන් තොන්ඩමන් තේරී පත් විය. සජබ සහ එජාප යන දෙකම නුවරඑළිය දිසාවට සිංහල අපේක්ෂකයින් ඉදිරිපත් කළ නමුත් ඔවුන් පරාජය විය.

මෙම සංඛ්‍යාලේඛනවලින් පෙනී යන්නේ 2024 ජනාධිපතිවරණයේදී සහ මහ මැතිවරණයේදී සුළු ජාතික ඡන්දවල සුසමාදර්ශී වෙනසක් සිදු වී නැති බවයි. දෙමළ ජනයා අතර තමන්ගේ ජාතික අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන් ප්‍රබල කැමැත්තක් ඇති බව ඉහත පෙන්වන ලද සංඛ්‍යාලේඛන තහවුරු කරයි.

ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රතිපත්ති සම්පාදකයින්ට මෙම අවබෝධය ලබා ගැනීම වැදගත්ය. මහා මැතිවරණයේ දී ලංකාවම එක පාටක් ගත්තේ යැයි කියමින් ස්වයං වින්දනයක යෙසෙනවාට වඩා මහා මැතිවරණ ප්‍රතිඵල පිළිබඳ යථාර්ථයට මුහුණ දීම ජාතික ජන බලවේගය සහ අනුර කුමාර දිසානායක මුහුණ දෙන අභියෝගයකි.

ජනාධිපති අනුර කුමාර දිසානායක අයිටීකේඒ ( කලින් දෙමළ සන්ධානය) පාර්ලිමේන්තු මහා මැතිවරණයේ දී ලංකාවම එක පාටක් ගත්තේ යැයි කියමින් මුලාවනවාට වඩා මන්ත්‍රී කණ්ඩායම සමඟ දේශපාලන සාකච්ඡාවක් පැවැත්වීමට යුහුසුලු වීමෙන් පෙන් වන්නේ පළපුරුදු දේශපාලනඥයකු වන ඔහු මෙම යථාර්ථය තේරුම් ගෙන තිබීම විය හැකිය.

The post උතුරු නැගෙනහිර ජාජබ ජය, හෙඩ්ලයින් වලින් ඹබ්බට කියවීමක්.. appeared first on විවරණ.

උඩරට එළවලු වගා කරන බදුල්ල දිස්ත්‍රික්කයට අයත් වැලිමඩ කෘෂිකර්ම කලාපය මෙරට අර්තාපල් නිෂ්පාදනයේ ප්‍රමුඛ භූමිභාගය වන අතර සෙසු එළවලු වර්ග නිෂ්පාදනයෙන් ද ඉදිරිපෙළ ස්ථානයක හිමි කරගෙන ඇත. නිදසුනක් ලෙස කෘෂිකර්ම දෙපාර්තමේන්තුවේ දත්තවලට අනුව දිවයිනේ අර්තාපල් නිෂ්පාදනයෙන් සියයට 75ක් බදුල්ල දිස්ත්‍රික්කය තුළ නිපදවන විට ඉන් වැඩි ප්‍රමාණය වගා කරන්නේ වැලිමඩ කෘෂිකර්ම කලාපයේය. ඒ හැරුණුවිට බෝංචි හා තක්කාලි නිෂ්පාදනයෙන් ද බදුල්ල දිස්ත්‍රික්කය මුල්තැනට එද්දී සෙසු උඩරට එළවලු බහුලව නිපදවන්නේ නුවරඑළිය දිස්ත්‍රික්කය බව දත්තවලින් පෙන්නුම් කරයි. කෘෂිකර්ම දෙපාර්තමේන්තුව ඉදිරිපත් කරන මේ සංඛ්‍යාලේඛනවලින් නිගමනය කළ හැකිවන්නේ, කෘමිනාශක දිලීරනාශක බැක්ටීරියානාශක ලෙස වර්ග කළ හැකි විෂ සහිත රසායන ද මේ දිස්ත්‍රික්ක දෙක තුළ බහුලව භාවිතා වන බවයි. එහෙත්, එකී භාවිතා වීමේ ස්වභාවය සම්බන්ධ ඇතැම් දත්තවලට අනුව රසායන භාවිතයේ අනුක්‍රමික වැඩිවීමක් පෙන්නුම් කරයි. හෙක්ටර් කොබ්බෑකඩුව ගොවි කටයුතු පර්යේෂණ ආයතනයේ පර්යේෂණ වාර්තාවකට අනුව 2006 වසරට සාපේක්ෂව 2011 වසරේදී මෙරටට ආනයනය කළ කෘෂි රසායන ද්‍රව්‍යවල හා ඒවායෙන් සංශ්ලේෂිත යෙදවුම්වල ප්‍රමාණාත්මක අගය වැඩිවීම සියයට 49 කි. 2020 වසරේ නිකුත් වූ ලෝක බැංකු වාර්තාවකට අනුව බදුල්ල දිස්ත්‍රික්කයේ ගොවීන්ගෙන් සියයට 85 ක් තම වගාවට කිසිම උපද්‍රවයක් ඇතිවීමට පෙරම කෘෂි රසායන භාවිතා කිරීම ආරම්භ කරයි. නුවරඑළිය දිස්ත්‍රික්කයේ එම ප්‍රතිශතය සියයට 66 කි. මෙය ඉතාමත් භයානක තත්ත්වයක් බව වැලිමඩ සෞඛ්‍ය වෛද්‍ය නිලධාරි නුවන් වරුෂවිතාන පවසයි. ඔහුට අනුව ගොවීන් නිසි දැනුමකින් තොරවීම, ප්‍රමිතිගත නියාමනයක් නොමැතිවීම, කෘෂි ව්‍යාප්ති සේවාවේ දුර්වලතා නිසා මෙවැනි තත්ත්වයක් පැන නැගිය හැකි අතර ඉන් සෞඛ්‍ය තර්ජනයක් උද්ගත වීමට ඉඩ තිබේ.

“..මූලිකවම මේ රසායන භාවිතා කරන ගොවීන් සහ ආසන්න ජනයා අයහපත් සෞඛ්‍ය තත්ත්වයන්ට ගොදුරු වෙන්න පුළුවන්. අපි දකිනවා ඇතැම් ගොවියො ආරක්ෂාකාරී පිළිවෙත් අනුගමනය නොකරමින් රසායන භාවිතා කරනවා. හිස් භාජන ඇලදොළවලට දානවා. දියර ඉසින ඒතැන්වල හෝදනවා. අනික මට අහන්න ලැබිලා තියෙනවා බොහෝ වෙලාවට පෙර අස්වනු කාලය නොසළකා රසායන යොදනවා කියලා. තක්කාලි හෙට වෙළඳපොළට යවනවා නම් අද වස ගහන අවස්ථා අපිට දකින්න ලැබෙනවා. එතකොට ඒ එළවලු පාරිභෝගිකයා මිළට ගන්නේ අහිතකර විය හැකි රසායන, වියෝජනය වෙන්න කලින්. එහෙම වුණාම රසායනිකත් ආහාරයට එකතුවෙලා පිළිකා වගේ රෝග ඇතිවෙන්න අවදානමක් තියෙනවා. දැන් කොහොමත් කථාබහක් තියෙනවානේ පිළිකා වග‌ේ ලෙඩ හැදනවා වැඩියි කියලා. අනික  පානීය ජලයට මේ රසායන එකතුවීමත් බරපතල ගැටළුවක් විදිහට මං දකිනවා. තවම හරියට ඔප්පු කරල නැතත් වතුරට රසායන එකතුවීමයි සමහර රෝගයි අතර සම්බන්ධයක් තියෙන්න පුළුවන්..”

වෛද්‍ය නුවන් වරුෂවිතාන පෙන්වා දෙන මේ භයානක යැයි සැළකිය හැකි තත්ත්වයට වගකිව යුතු වන්නේ කවුරුද? නිලධාරීන්ට අනුව උපදෙස් පිළිපදින්නේ නැති ගොවියා වරදකරුය. ගොවියාට අනුව නිළධාරීන් උපදෙස් ලබාදීමට ගොවිබිම්වලට නොඑන නිසා තමන් අලෙවිසැල්වලින් උපදෙස් ලබාගෙන වගාවට රසායනික යෙදීම සිදුකරයි. 

වැලිමඩ නුවරඑළිය බොරලන්ද හා බණ්ඩාරවෙල සිදු කළ අපේ අධ්‍යයනවලදී පැහැදිලි වූයේ ගොවීන් වැඩිදෙනෙකු කෘෂි රසායන භාවිතය පිළිබඳ උපදෙස් ලබා ගැනීමේදී නිලධාරීන් කෙරෙහි විශ්වාසය නොතබන බවයි. වංගියකුඹුරේ අර්තාපල් ගොවියෙකු වන සුසන්ත බණ්ඩාර මහතා පැවසුවේ, කෘෂිකර්ම නිලධාරීන් හමුවීම අපහසු නිසා උපදෙස් ලබා ගැනීමට යොමු නොවන බවයි.

“..අපි උපදේශක මහත්තුරු මුණ ගැහෙන්න නම් ගොවිජන සේවා මධ්‍යස්ථානයේ තියෙන කාර්යාලයට සඳුදා දවසේ යන්න වුවමනායි. හැබැයි සඳුදාත් අපිට වගාබිම්වල වැඩ නම් යන්න වෙන්නේ නැහැ. ඊට ලේසියි දන්න වෙන කෙනෙක්ගෙන් අහලා වැඩ කරගන්න එක..”

ඒ අතර කැප්පෙටිපොළ හෙවණකුඹුරේ උඩරට එළවළු ගොවියෙකු වන ප්‍රේමරත්න මහතා පවසන්නේ වෙනස් කතාවකි.

“..අපි අවුරුදු ගාණක් තිස්සේ ‌ගොවිතැන් කරනවා. උපාධි නැතත් අපිට තියෙනවා ප්‍රායෝගික දැනීම. උපදේශක මහත්තුරු නිතර වගාබිමට ආවේ නැතත් ටෙලිෆෝන් කළාම කරුණු කාරණා අහගන්න පුළුවන්. හැබැයි ඒක නෙවෙයි ප්‍රශ්නය. ඒ සමහරු අළුත් දේවල් දන්නෙ නැහැ. ඒවා දන්නේ කඩේ ඉන්න අයයි. කොම්පැනිවල මහත්තුරුයි තමයි..”

මේ හා සමාන අදහසක් දරන බණ්ඩාරවෙල හීල්ඔය ප්‍රදේශයේ ගොවියෙකු වන දමිත කුමාර මහතා ද පැවසුවේ නිලධාරීන් යාවත්කාලීන වූ දැනුමකින් යුක්ත විය යුතු බවයි. ඔහු පවසන්නේ ප‌ොතේ කුමක් තිබුණද ඇත්ත දුෂ්කරතාවලට මුහුණ දෙන්නේ ගොවීන් බවයි. කෙසේවෙතත් මේ ගොවීන් තිදෙනා සහ අප හා කථා කළ සෙසු ගොවීන්ද පොදුවේ පිළිගන්නා කරුණක් වේ. ඒ කෘෂි රසායන භාවිතයේ අවිධිමත් ස්වරූපයක් තිබෙන බවයි.

පෝෂණවේදය සඳහා උපාධිධාරියෙකු වන සුසිල් තල්දෙන මහතා බණ්ඩාරවෙල තල්දෙන ඇග්‍රෝ   හී අධිපතිවරයාය. ගොවීන් නිලධාරීන්ට වඩා තමන් වැනි ව්‍යාපාරිකයින් හා සමාගම්වල නියෝජිතයින් වෙත යොමු වීමේ ප්‍රවනතාවයක් පවතින බව ඔහු ද පිළිගනියි. ඒ හේතු සහිතවය.

“..පළවෙනි කාරණය තමයි නිලධාරීන් කියන තරම් ගමට යන්නේ නැති එක. ඒකට විවිධ හේතු තියෙන්න පුළුවන්. නමුත් ඒකෙන් වෙන්නෙ ගොවියො එක්ක තියෙන සංවාදය දුර්වල වීම. අනෙක මං දකිනවා නිලධාරින්ගේ දැනුම අප්ඩේට් වෙන්න අවශ්‍යයි කියලා. සමහර කම්පැනි ඒජෙන්ට්ස්ලා ඉන්නවා නිලධාරීන්ට වඩා අළුත් දේවල් දන්නවා. ගොවියෝ කැමතියි එයාලගේ උපදෙස් ගන්න. අනිත් කාරණය තමයි පනතත් යාවත්කාලීන වෙන්න වුවමනායි..”

ඔහු මේ පවසන්නේ පලිබෝධ නාශක පාලනය කිරීමේ පනත පිළිබඳවයි. කෙසේවෙතත් පලිබෝධනාශක ඇතුළු කෘෂිරසායන භාවිතයේ අවිධිමත් හා නිවැරදි විය යුතු තැන් ගණනාවක් ඇති බව සුසිල් තල්දෙන මහතා ද පිළිගනියි.

“..දැන් තව ගැටළු තියෙනවානේ අපි ඇඩ්රස් කරන්න අවශ්‍ය. මේ පළාතේ සමහර ගොවියෝ බෝංචිවලට ඩෙටෝල් ගහනවා. තව සමහරු හාපික් ගහනවා. බල්ලන්ගේ හරකුන්ගේ කිනිතුල්ලන්ට යොදන රසායන වගාවට භාවිතා කරනවා. අජිනමොටෝ ප‌්‍රෙ  ටල් කළවම් කරලා දාලා වල් මරනවා. මේවත් ප්‍රශ්න. අනික දැනට තහනම් කරලා තියෙන මැලතියන් වගේ රසායන ගොවියො ගාව තියෙනවා. ඒවා ලංකාවට එන විදියත් බලන්න වුවමනායි. මුහුදු මාර්ගයෙන් එනවා වෙන්නත් පුළුවන්. ගොවියෝ අපෙන් උපදෙස් ගන්නවා කියන එක සුළු දෙයක් ඒවත් එක්ක බලද්දී..”

කෙසේවෙතත්, “..කෘෂි සමාගම්වල නියෝජිතයෝ කෘෂිකර්ම නිලධාරින්ට වඩා  දැනුවත් පිරිසක් වීම නිසා ගොවීන් ඔවුන්ගෙන් උපදෙස් ලබනවා..” යන කරුණද සැළකිල්ලට ගැනීම වැදගත්ය. දැනුවත් බව කෙසේවෙතත්, ඔවුන් උත්සාහගන්නේ සිය සමාගම්වල නිෂ්පාදන අලෙවිකර ගැනීමටයි. එකී ව්‍යාපාරික වුවමනාව නිසා වරදක් සිදුවුවහොත් වගකියන්නේ කවුද යන්න බරපතල ගැටළුවකි.

පලිබෝධනාශක පාලනයට අදාළ නිසි බලධාරියා පලිබෝධනාශක රෙජිස්ටාර්වරයාය. වර්ථමානයේදී ඒ තනතුර දරන්නේ ආචාර්ය ජේ ඒ සුමිත් මහතාය. ඔහු හා කථා කිරීමට පෙර ඔහුගේ ආයතනයේ වෙබ් අඩවිය වෙත පිවිසුණු අපි ලංකාවේ කෘෂිරසායන භාවිතය පිළිබඳ දත්ත පිරික්සීමට උත්සාහ ගත්තත් එම දත්ත අදාළ වෙබ් අඩවියේ ප්‍රගාමීව හෙළිදරව් කර නැත. කෙසේවෙතත් අපට අවශ්‍ය දත්ත පිළිබඳව විමසූ විට සිය ආයතනයෙන් ඒවා ලබාගත හැකි බව ඔහු පැවසුවේය. ආචාර්ය සුමිත්ට මහතාට අනුව කෘෂිරසායනික වන පලිබෝධනාශක අවභාවිතය පාලනය කරන්නේ සිය ආයතනයයි. එමනිසා ඒ පිළිබඳ පැමිණිළි ඇත්නම් යොමු කළ යුතු වන්නේ පලිබෝධනාශක රෙජිස්ටාර් කාර්යාලයටයි. මේ විමසුමේදී අනාවරණය වූ තවත් කරුණක් නම් පලිබෝධනාශක ව්‍යාජව නිෂ්පාදනය කිරීමයි. ඒවායෙහි රසායනික අන්තර්ගතය පිළිබඳ ගැටළු පවතින බැවින් වඩා අනතුරුදායක විය හැකිය. නිදසුනක් ලෙස මේ දිනවල දොම්පේ හා දොළොස්බාගේ ප්‍රදේශවලින් ඇග්ස්ටාර් ඩයියුරොන් නම් රසායනිකයේ ව්‍යාජ අනුකාරක හමුවී ඇත. එසේම මිට්සු ඇබමෙක්ටීන් නිෂ්පාදනයේ ව්‍යාජ අනුකාරකයක් උඩරට ප්‍රදේශවල අලෙවිවෙමින් පවතී. ප්‍රමිතිය පරීක්ෂා නොකළ හා අනුමත නොකළ මෙවැනි අනුකාරක හා අපේ රටේ අලෙවියට අවසර දී නොමැති පලිබෝධනාශක රසායනික සිය ගණනක් භාවිතයේ පවතින බව පලිබෝධනාශක රෙජිස්ටාර්වරයා නිවේදනය කරන අතර ඉන් සමහරක් පිළිබඳ විස්තර පලිබෝධනාශක රෙජිස්ටාර් කාර්යාලයේ වෙබ් අඩවියේ සඳහන් වේ. මේ නීතිවිරෝධී පලිබෝධනාශක හා කෘෂිරසායන භාවිතයෙන් වැළකීමට ගොවීන් උනන්දු විය යුතු වන්නේ ඒවා ඔවුන්ගේ ද පාරිභෝගික ජනයාගේ ද ජීවිත අනතුර‌ට ඇදහෙළන බැවින්ය. 

බිඳුණුවැව සේවා සංස්කරණ අභ්‍යාස ආයතනයේ අධ්‍යක්ෂ ජී. ඒ. ඒ ගුරුසිංහ මහතා පෙන්වා දෙන පරිදි පලිබෝධ නාශක පාලනය කිරීමට අදාළ පනත 1994 අංක 06 දරන පලිබෝධ නාශක පාලනය කිරීමේ සංශෝධිත පනතයි. පලිබෝධනාශක රෙජිස්ටාර්වරයාට බලතල ලැබෙන්නේ එම පනතෙනි.  එහෙත් අණපනත් තිබූ පමණින් මේ සම්බන්ධ ගැටළු විසඳන්නට නොහැකිය. නිදසුනක් ලෙස විද්‍යාත්මක කෘෂිකර්මාන්තයට අනුව නම් ගොවියා වගාව ඇරමීමට පෙර කළ යුතු පළමු කාර්යය පස පරීක්ෂාවයි. එය ඉතාම සුළු මුදලකට කළ හැකිව තිබියදී නොතකා හරින ගොවීන් ඉවක් බවක් නැතිව රසායන පොහොර යොදා පස විෂබවට පත්කරන අතර පොහොර සහනාධාර දෙන රජයද ඊට උඩගෙඩි දෙයි. අන්තිමේදී පොහොර අධිකවීම නිසා වඩාත් මෘදුව වැඩී රෝග හා පලිබෝධවලට පහසුවෙන් ගොදුරුවන බෝගවලට වැඩිවැඩියෙන් පලිබෝධනාශක යොදන්නට ගොවියා පෙළඹෙන බව බිඳුණුවැව සේවා සංස්කරණ අභ්‍යාස ආයතනයේ ව්‍යාප්තිසේවා නිලධාරිණියක වන වාසනා මහත්මිය පවසයි.  ඇය පවසන්නේ ඒකාබද්ධ ප්‍රවේශයකින් ගැටළුවලට උත්තර සෙවිය යුතු බවයි.

ජී. ඒ. ඒ. ගුරුසිංහ මහතාට අනුව, මේවනවිට  පනතට අනුව පලිබෝධනාශක පාලනය සිදුවන නමුත් අදට ගැලපෙන පරිදි පනත සංශෝධනය කළයුතු නම් විශේෂඥ උපදෙස් මත රජය ඒ සඳහා අවශ්‍ය පියවර ගත යුතුය. එසේම ගොවීන්ගේ ආකල්ප ද සංවර්ධනය විය යුතුව තිබේ. පලිබෝධනාශක හා කෘෂිරසායන ඇසුරුම් බැහැරලීම සඳහා යාය වශයෙන් ගොවීන් මැදිහත් කරගනිමින් ක්‍රියාත්මක ක්‍රමවේද දැනට පැවතියද ඒවාට ගොවි සහභාගීත්වය අඩුය. පෙර අස්වනු කාලය හෙවත් අස්වැන්න නෙළීමට දින 14කට පෙර රසායන යෙදිය යුතුය යන නිර්දේශය ගොවීන් පිළිපදින්නේ නැත. එමනිසා ගොවි ආකල්ප ද වෙනස් විය යුතුය.

කොහොම නමුත් මේවනවිට පලිබෝධනාශක පාලනයට නියාමනයට හා ප්‍රමිතිකරණයට අදාලව පනතක් හෙවත් නීතියක් තිබේ. ඒ මගින් ස්ථාපිත කරනලද බල අධිකාරියක් ද තිබේ. නිලධාරි තන්ත්‍රයක් ද පත්කර ඇත. එසේ තිබියදී  වස කෑමෙන් මියයෑම වළක්වා ගතයුතුයැ’යි කියමින් තවදුරටත් කයිවාරු ගසමින් සිටීම පමණක් සිදුවන්නේ නම් වහා දැඩි හා ප්‍රායෝගික පියවර ගැනීම සඳහා වගකිවයුතු සියළු පාර්ශ්ව කටයුතු කිරීම ද  ඒ වෙනුවෙන් ජනතාවගේ සහාය ලබාදීම ද සිදුවිය යුතුය.

ලසන්ත ද සිල්වා

The post ඇත්ත තිත්ත වීමට ඉස්සර,. වස කනවද? පලිබෝධ නාශක පාලනය කරනවද? appeared first on විවරණ.