22 දින පැවැති පැවති ප්‍රවෘත්ති සාකඡාවකදී ඔහු මේසේ කීවේය:

“..දැන් තියෙන අර්බුදය තමයි දේශීය පොල් පරිභෝජනයට පොල් ලබා ගැනීමත්, සැපයුමේ අඩුවීම…අපනය කර්මාන්තයත් අර්බුදයට ලක් වෙලා. අපි නිතර පරිභෝජනය කරන පොල් ගෙඩියත් රුපියල් 200 ගාණට ගියා. ගෙදර පොල් පරිභෝජනය ඉතාමත් නාස්තිකාර පරිභෝජනයක තමයි අපි ඉන්නේ. මොකද අපි පොල් කිරි විදිහට පාවිච්චි කරනවා, සම්බෝල විදිහට පාවිච්චි කරනවා. මේ ක්‍රියාවලි දෙකේම පොල් සෑහෙන ප්‍රමණ්යක් අපතේ යනවා. ඒ වගේම පොල් කට්ට සහ පොල් වතුර කියන දෙකත් ඩොලර්. ඉතින් ඒවත් අපතේ යනවා. පොල් කිරි වෙනුවට අපිට ආදේශ කළ හැකි නිෂ්පාදන ප්‍රමුකත්වයක් දීලා අපිට විකල්ප ලෙස භාවිතා කරන්න පුළුවන් නම් ඒ ඉතිරි වෙන පොල් ටිකත් අපනයනය කිරීම සදහා ඩොලර් උත්පාදනයට ලබාගන්න හැකියාවක් තියෙනවා..”

අනුර කුමාර ආණ්ඩුවේ ප්‍රධානීන්ට ඇති ලෙඩක් නම් ක්ලච් එක පෑගූ විට තිරිංග අංජ බකල් වීමය.

ශතවර්ශාධික කාලයක් අපේ ජනයා ආහාරයට ගත් පොල් දැන් චතුරංග අබේසිංහට ඩොලර් වී තිබේ.

ඩොල්ර් සඳහා පුක දීමත් සාධාරණ කරන්නට මෙවැනි පුද්ගලයින් දොර හරිනු ඇත.

ස්විස්ටර්ලන්තයේ ඇමැතිිවරයකු මෙසේ කීවොත් කුමක් වනු ඇත්ද?

“අපේ මිනිස්සු කිරි බෙනවා වැඩියි. ඒ නිසා විදේශ විනිමය ලබා ගත හැකි චොකලට් සහ චීස් නිෂ්පාදනයට බාධාවක්. කිරි වෙනුවට සෝයා හරි වෙන මොනවා හරි බොන්න සොයා ගන්න”

බොහෝ විට ඔහුට සිදු වනු ඇත්තේ මහජන විරෝධය හමුවේ පසු බැසීමට සහ කතාව ඉල්ලා අස් කර ගැනීමටය. ඒ දැනුවත් පුරවැසියන් සහ නිදහස් ජනමාධ්‍ය ඇති රටක් නිසාය.

ශ්‍රී ලංකාවේ ජනයාගේ ආහරයේ පොල් නැතිවම බැරි සංඝටකයකි. අපේ ජනයා  ප්‍රෝටීන් ලබා ගන්නා ක්‍රමයක් වන්නේ ද පොල් කෑමය. පොල් කිරි, දිය කිරි සහ මිටි කිරි ලෙස ද පොල් සම්බෝල, මැල්ලුම් වර්ග සඳහා ද නැතිවම බැරිය.

පොල් සම්බෝල යනු එංගලන්තයේ ද ජනප්‍රිය ලාංකික ආහාරයකි. එය අපේ සංකේතයක් වැන්න.  විකාරය කොතරම් ද   මැල්ලුම් පොල් කුඩු යොදා ගන්නා ලෙස කියන ජාජබ හොරෙණෑකරුවන් ද පහල වී සිටී. පොල් කුඩු මැල්ලුම් ඉතාම දුගී නිවසක වත් ආහාරයට ගන්නා දෙයක් නොවේ.

සමාජය වියමන සහ ආකල්ප සකස් වන්නේ හුදෙක් ඩොලර් හෝ ආර්ථික සාධක නිසා හෝ පමණක් නොවේ. එසේ සිතන්නේ ඌනතිවාදීන්ය. සංස්කෘතිය හුදෙක්ම ආර්ථිකයේ පිළිඹිමුවක් නොවේ. අධෝව්‍යහය සහ උපරි ව්‍යුහය අතර  ඇත්තේ එකිනෙකට බලපාන සම්බන්ධයකි.

පිටි කළ පොල් පාවිච්චි කරන නාගරික ජනයා පවා පොල් සම්බෝල සඳහා ගන්නේ අමු පොල්ය. ඒ රසය අපේ ආත්මගත මිහිරකි.

පොල් කිරි වෙනුවට ඔටු කිරී හෝ බී පල්ලා යැයි කියන චතුරංග හෙට අනිද්දා වන විට බත් වෙනුවට බජිරි කාපල්ලා කිමට ඉඩ තිබේ.

හමුදාව යොදවා සහල් ප්‍රශ්නය විසඳන බව කීමට තරම් ජනාධිපතිවරයාගේ තිරිංග විකල්වන්නේ  එවැනි බජරි කතාවක් අරුමයක් නොවිය හැකිය. අප නැත්නම් මිනිසුන් පැමිණ හාල් මෝල් කොල්ලකනු ඇතැයි කීමද එවැනිම ගැඹුරක් නැති කතාවකි.

ගෝටා කලේත් සහල් මෝල් වලට හමුදාව යැවීමය. මේ  වනාහී දෙකේ පන්තියේ කතාය. හමුදාව යවා සාර්ථකව වෙළද පොළ හැසිර වූ රටක් නැත. එවැනි ක්‍රම තිබූ චීනය සහ වියට්නාමය පවා අද එම විධි අතහැර දමා තිබේ.

තර්ජනය හාල් මෝල්වලට කළත් නීතිපතිට කළත් එහි යටි අරුත නම් නීතියේ පාලනය නොසැළකීමය. මැත දිනක ජාජබ ජනාධිපති නීතිඥයකුට නීතිපතිවරයා කතා කර ඇත්තේ ගැහෙමින් යැයි කියනු ලැබේ. නීතිපති ගෝටා ඉදිරියේ හෝ බැසිල් ඉදිරියේ ගැහෙන්නට ඇත්තේත් මෙසේය.

නීතිපතිට කල තර්ජනයේ දී ටිරන් අලස් යටතේ සිදු වූ කෝටි ප්‍රකෝටි ගණනින් ගසා කෑ වීසා වංචාව ගැන ඇසූ බවක් දැන ගන්නට නැත.

නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුව යනු බලයේ සිටින ආණ්ඩුවේ දේශපාලන හස්තයකි. හිටපු ඩීඅයිජී වාස් ගුණවර්ධනට මරණ දඩුවම දීමට හිටපු ජේෂ්ඨ පොල්ස් අධිකාරී ශානි අබේසේකර සමඟ නඩුව මෙහෙය වූ නීතිපති දෙපාර්ථමෙන්තුවම, වාස් ගුණවර්ධන අනීතිකව අත්අඩඟුවට ගත්තේ යැයි ශානි අබේසේකරට විරුද්ධව අධිකරණයට ගියේය.

එහි තේමා පාඨය “හිස් මාස්ටර්ස් වොයිස්ය”

හිටපු නීතිපතිවරයකු වන සංජේ රාජරත්නම් බැසිල් රාජපක්ෂ විසින් නීතිපති තනතුරට ගෙන ආවේ, පිල්ලෙයාන් නිදහස් කර ගැනීමට යැයි අනස්ර් හසාද් මවුලානා කියා තිබේ. පිල්ලෙයාන් නිදිහස් කර ගැනීමට මවුලානා ලිපි ගොනුව දුන් බව කියන විනිසුරුවරයා තවමත් ඉහළින්ම වැජඹේ.

“තමා ඝාතනය කිරීමට එවකට සිටි නාවික හමුදාපතිවරයා වූ කරන්නාගොඩ සැළසුම් කරන” බවට ය ජෙනරල් සරත් පොන්සේකා ආවරණය කළ මාධ්‍යවේදියකු විසින් 2009 දී කරන ලද පැමිණිල්ල තවමත් නීතිපති දෙපාර්තමෙන්තුවේ පුස්කයි. අනුර ප්‍රියදර්ශන මෙන්ම කරන්නාගොඩ ගැනත් දැන් නීතිපති පරික්ෂන අරඹනු ඇත්ද?

යහපාලන ආණ්ඩුව ත්‍රි පුද්ගල විශේෂ අධිකරණ පිහිටුවන ලද්දේ විශේෂ නඩු විභාග ඉක්මන්කරනු පිනිසය. එසේ නමුත් දැන් වසර ගණනාවත් ප්‍රගීත් එක්නැළිගොඩ ඝාතන නඩුව ඇදි ඇදී යවන්නේ ස්වාමියා කියන දේ කරන නීතිපති දේපාර්තමෙන්තුවයි.

මේ දෙපාර්තමෙන්තුව ලොකු ලොක්කන්ගේ දරුවන්ගේ රජ දහනකි. කැමැති නම් එහි වෙබ් අඩවියට ගොස් වාසගම් පිරික්සා බලන්න.

කීත් නෙයාර් පැහැර ගැනීම පිලිබඳ පවරන ලද නඩුව මහේස්ත්‍රාත් උසාවියේ හිර කර තිබෙන්නේ ද නීතිපති දෙපාර්තමෙන්තුවයි. ඒ ගෝටා කී නිසාය.

හිමිකම් නීතිඥ හෙජාස් හිස්බුල්ලාට බොරු නඩුවක් පැටලූයේ නීතිපති දෙපාර්තමෙන්තුව ගෝටාගේ අතවැසි සේවය කළ කාලයේය. තවමත් නීතිපති දෙපාර්තමෙන්තුව එම නඩුව දිග්ගස්සන්නේ විවිධ ආවරණයන්ට මුවා වෙමිනි.

ජනාධිපති අනුර කුමාර නීතිපතිට කල තර්ජනයේ දී ඒ ගැන ඇසුවේද?

මහත්වරුනි, නීතිපතිට තර්ජනය කරනු  වෙනුවට. කළ යුතුව ඇත්තේ ජාජබ පොරොන්දු වූ ස්වාධීන අභිචෝදක (නඩු පවරන්නකු) කාරයාලය ස්ථාපිත කිරීමය. ඒ සඳහා මැස හතරක කාලය ඕනෑවටත් වැඩිය.

දැන් ස්වාධීන අභියෝජක කාර්යාලය ගැන කතාවක්වත් නැත.

එල්ටීටීඊය සතුව තිබී අල්ලා ගත් ගිනි අවි තොගයක් මෙරට පාතාලයට ලබා දුන්නේ කුප්‍රසිද්ධ මින්නේරිය කඳවුරෙනි. කලකට පෙරය.  එම අවි පිලිබඳ රහස් පොලිස් පරීක්ෂනය නතර කරන ලද්දේ ගොටාගේ ද රනිල් ගේද  ආරක්ෂක ලේකම් වූ ජෙනරල් කමල් ගුණරත්නගේ නියෝගයකිනි. එමෙන්ම ඊයේ පෙරේදා වන තුරු ආරක්ෂක මණ්ඩල ප්‍රධානී වූ ජෙනරල් ශවේන්ද්‍ර සිල්වා කීවේ “යුද හමුදාවේ අවි නැති වී නොමැතිය” කියාය. එය ඇත්තය. මන්ද යත් ඒ ආයුධ එල්ටීටීඊ ආයුධ නිසාය.

ශවේන්ද්‍රගෙන් සහ කමල් ගුණරත්නගෙන් ප්‍රශ්න කරන ලෙස ජනාධිපති අනුර කුමාර දිසානායක උපදෙස් දී තිබේද?

කල්ච් එක පෑගී බ්‍රේක් ලූස් වීමේ ද අවසානයක් නැත.

මහින්ද රාජපක්ෂ නිවසින් එළියට දාන බව කියා, නාමල් රාජපක්ෂට ඔක්සිජින් ගැහීමත් එවැනිම තිරිංග විකල් වීමකි.

රාජ්‍ය තාන්ත්‍රික බස, යහපත් රාජ්‍ය පාලනයක ලකුණකි.

ඇත්තටම ජනාධිපති අනුර කුමාර දිසානායකට කතා පිටපත් ලියා දෙන කෙනෙක් නැත්ද? කතා ලියන්නා යනු සුවිශේෂි තනතුරකි. එවැන්නකු නැති විට කලච් එක පෑගී බ්‍රේක් ලූස් වීම වැළැක්විය නොහැකිය.

දැන් ඔහු සියයට 3 විපක්ෂ මංත්‍රී නොව තුනෙන් දෙකේ බලයක් ඇති ජනාධිපතිය. කිව යුතු දේ කිරා මැණ කීම, ඉගෙන ගත යුතු කලාවකි. බලය විසින් කිවයුතු දේ ඉබේ කටින් පනින්නට ඉඩ නොහැරීම චතුරංග අබේසිංහට පමණක් නොව අනුර කුමාර දිසානායකටද එකසේ වටී.

කතා කිරිම සහ ඇහුම්කන් දීම යනු දෙකක් නොවේ. එකම ක්‍රියාදාමයක දෙපැත්තය. ලංකාවේ සිට ඇසෙන, ජාතික ජන බලවේගයට සාහාය දුන් විවිධ තරාතිරම්හි ඇසූ පිරූ අයගෙන් ඇසෙන්නේ ඇහුම්කන් දීමට ජාතික ජන බලවේග ආණ්ඩුවට ඇති නොහැකියාවයි. එය ඛේදවාචකයක් නොවේවා!

The post පොල්කිරි වෙනුවට ඔටු කිරි පෙවීමේ ජාජබ තියරිය සහ තවත් කතා.. appeared first on විවරණ.

1969 දවසක ජනතා විමුක්ති පෙරමුණෙහි එම ගාල්ල දිස්ත්‍රික් කමිටු රැස්වීම පැවතියේ, මට මතක හැටියට බටපොල අතුලගේ ගෙදර ය. එය මෙහෙය වූයේ ජවිපෙ දෙවැනි නායකයා වූ විජේසේන ජී විතාන නොහොත් සනත් බොරළුකැටිය යි.

මා ඒ වන විට උසස්පෙළ පන්තියේ සිටිමින් පංති පැවැත්වීම අරඹා තිබුණි.

ඒ රැස්වීම ගැන මගේ මතකයේ කෙටී ඇති ප්‍රධාන සිදුවීම ඒ සිදු කෙට්ටු තරුණයා ය. ඔහු පසුව පොඩි අතුල බවට පත් වික්ටර් අයිවන් ය. ඔහු ගාල්ල ප්‍රදේශයේ අපේ පූර්ණකාලීනයා විය. ඔහු සිය දකුණු අත උළුක් කරමින් ව්‍යාපාරය වේගයෙන් කටයුතු කළ යුතු බවට උද්වේගකර තියුණූ අදහස් දැක්වීමක් කළේ ය.

වික්ටර්ගේ කතා විලාශයෙහි ද දේශපාලන මැදිහත්වීම්හි ද සංකේතාත්මක ලකුණ වූයේ එයයි. එනම් ඉක්මන්, අධිශ්ඨාන සහගත, උද්වේගකර සහ නිගමනාත්කම බවයි.

එදා රැස්වීමෙහි දී වික්ටර්ගේ දෑතම යහතින් තිබුණි. මා ඉන්  කලකට පසු ඔහු හමුවන විට ඔහුගේ දකුණූ අත වැලමිටට පහළින් වෙන්ව ගොස් වම් අතෙහි ඇඟිලි  විකෘති වී තිබුණි.

ව්‍යාපාරයේ කොළඹ වෘත්තීය (කම්කරු) අංශය  බාර ගැනීමට ගාල්ල හැර දා පැමිණි වික්ටර්, පොඩි අතුල බවට පත් විය. වෘත්තීය අංශයේ වැඩ කරන අතරම බෝම්බ නිෂ්පාදනයට අවශ්‍ය පොටෑෂ් (පොටෑසියම්) සහ මනෝසීල (නයිට්‍රජන්) පිටකොටුව පාතාලයෙන් මිල දී ගැනීම බාරව සිටියේ ද වික්ටර් ය. ඔහු බැරල් පිටින් එම “වෙඩි බෙහෙත්” මිල දී ගැනීමට මඟ පාදා ගත්තේ ය.

බෝම්බ සෑදීමේ ගුරුහරුකම් අප ලබා ගත්තේ විද්‍යාඥයින්ගෙන්  නොව  කොළඹ වනාතේ ගණංකාර කණ්ඩායම් වෙතිනි. එකල සංවිධානාත්මක අපරාධ කණ්ඩායම් තිබුණේ නැත. මැතිවරණවල දී පාවිච්චි කිරීමට මෙම අත්දැකීම සමසමාජ කොමියුනිස්ට් පක්ෂ ලබා ගත්තේ ද එලෙසයි.

එලෙස සෑදු බෝම්බ අත්හදා බැලීමක දී වික්ටර්ට බෝම්බයට ගිනි අවුලවන සේව නූල හැකි තරම් කෙටි කිරීමට අවශ්‍ය වූයේ  වහාම පුපුරා යන පරිදි අත් බෝම්බ එකලස් කිරිමට ය. ඔහු තත්පර 03 ක දී පිපිරෙන ලෙස සේව නූල තබා, එයට ගිනි අවුලුවා බෝම්බය විසි කිරීමට පෙර  එය පුපරා ගියේ ය. ඔහුට ජීවත්වීමට වාසනාව තිබූ නමුත් දෙ අතම නැති විය.

වික්ටර්  තුළ වූ ඉක්මන් උද්යෝගය ඔහුට මාරකයක් බවට පැමුණුනි. පෙට්රොල් මැක්ස් ලාම්පුවක් පුපුරා තුවාල වී යැයි රජයේ රෝහලට ඇතුළත් කළ ඔහු, හෙළිදරව්වීමට පෙර රහසිගතව රෝහලින් එළියට ගත්තේ ලොකු අතුලගේ ප්‍රධානත්වයෙනි.

දකුණු අත වැලමියටට පහලින බිදී ගොස් වම් අතෙහි ඇඟිලි වක්වීම වික්ටර්ගේ අධිශෟධානය බිද දැමීමට අසමත් විය.

වම් අතෙහි වක් වූ ඇඟිලි අතර බෝල් පොයින්ට් පෑන රුවා එය කට ළගට ගෙන එහි ආවරණය ගලවා වම් අතින් ලිවීමට හුරුවීමට වික්ටර්ගේ අධිශ්ඨානය සහ උද්යෝගය බලවත් විය.

71 අරගලය ආසන්නයේ ව්‍යාපාරය තුළ  ඇති වූ බෙදීමෙහි දී වික්ටර්, විජේවීරගේ විශ්වාසවන්තයකු විය. ඒ කොතෙක් ද යත් කොළඹ අවට ගබඩා කර තිබූ සියලු පුපුරණ ද්‍රව්‍ය සහ අවි ආයුධ තමන්ට විශ්වාසී නිවෙස් කරා මාරු කිරීමට විජේවීර, විශ්වාසය තැබුවේ වික්ටර් කෙරෙහි ය.

මේ පුපුරණ ද්‍රව්‍ය සහ අවි ආයුධ තිබුණේ පොඩි අතුල සහ ලොකු අතුල යන දෙදෙනා බාරයේ ය. එම අවි ආයුධ වෙනත් තැන් වලට මාරු කිරීමට විජේවීරට අවශ්‍ය වූයේ ලොකු අතුල ව්‍යාපාරයේ බෙදීමෙහි දී  විජේවීර විවේචනය කරමින් සිටි නිසා ය. වික්ටර් එක් රැයක් තුළ ලොකු අතුලට කිසිදු පියවරක් ගැනීමට ඉඩ නොතබා සියලු පුපුරණ දුව්‍ය සහ අවි ආයුධ ඉස්සුවේ ය.

වික්ටර් සෑම විටම වාගේ තමන්ගේ මතය නිරපේක්ෂක ලෙස නිවරද යැයි කල්පනා කළේය. “මම හිතන විදිහට”  යන පද වෙනුවට ඔහු “මා කියන විදිහට” යන්න විශ්වාස කළ අයකු විය.

1971ට පෙර ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ තුළ සිරස් සබඳතා මිස හරස් සබඳතාවයන්ට ඉඩක් නොතිබුණි. වික්ටර්  සමඟ 1971ට පෙර මගේ සබඳතා සහ අත්දැකීම් දුලබ වන්නේ එනිසා ය. ඔහු සමඟ කොළඹ වෘත්තීය අංශයේ කටයුතු කළ ප්‍රධානීන් බොහෝ දෙනෙක් දැන් ජීවතුන් අතර නැත.

71 අප්‍රෙල් 02 දා වික්ටර් අත්අඩංගුවට පත් විය. දස වද දෙන ලද නමුත් ඔහු ව්‍යාපාරයේ කිසිවකු පාවා දුන්නේ නැත.

අප්‍රේල් මහ නඩුවෙහි මා පස් වැනි විත්තිකරු වන විට වික්ටර් හත් වැනි විත්තිකරු වූ අතර, හය වැනි විත්තිකරු වූයේ ලොකු අතුල ය. වීරවිල සිර කඳවුරෙහි සිට මා වැලිකඩ ජී වාට්ටුවට ගෙනවිත් දැමූයේ මහ නඩුවෙහි විත්තිකරුවකු බවට නම් කිරීමෙන් පසු ය. ඒ වන විටත් ජී වාට්ටුවෙහි දෙවන මහළේ වම් අත පැත්තේ කෙළවරේ සිර මැදිරිය ඔහුට උරුම වී තිබුණි. දෙවසරක් පුරා අප එම සිර මැදිරියෙහි විවිධ සංවාදයන්හි යෙදුණෙමු.

ඔහු කෑම කෑවේ හැන්දෙනි. අතින් කෑමට තරම් ඔහුට ඇඟිලි  නම්‍යශීලී නොවීය. එනමුත් පෝලිමේ ගොස් වක් වූ ඇඟිලි අතර රුවා ගත් බෙලෙක් පිඟානට කෑම ගැනීමට ඔහු පුරුදු වී තිබුණි.

මා 1972 මුල් මාසයක දී වැලිකඩ ජී වාට්ටුවට එන විටත් වික්ටර් රටෙහි සිටි ප්‍රගතිශීලී පුද්ගලයින් වෙත අප්‍රේල් කැරැල්ල සහ අත්අඩංගුවට ගත් තරුණ ජනයා සම්බන්ධයෙන් ගත යුතු පියවර ගැන දුසිම් ගණන් ලිපි යැවීමට ජාලයක් සකස් කර ගෙන තිබුණි. දෑත් අහිමිවීම වාසියකට ගත් වික්ටර් සිය කාලය සම්පූර්ණයෙන්ම වාගේ ගත කළේ ලිවීමට සහ කියවීමට ය.

ලිවීම අතරතුර වික්ටර් ඇති තරම් කොල්බෘක්ස් ගැසුවේ ය. කොල්බෘක්ස් යැයි අප කීවේ හතරැස්  පත්තර කඩදාසි කැබැල්ලක් මත තබන ලද හීනියට ලියන ලද රතු සුරුට්ටු දුම්කොල රෝල් කර සාදා ගන්නා ලද බීඩි හා සමාන සිගරට් වලට ය. සිගරට් වලට වඩා එය ලාභදායක විය.  ඔහුට එලෙස කෝල්බෘක්ස් ඔතා දුන්නේ මහ නඩුවේ තවත් විත්තිකරුවකු වූ විජේපාලය. ඔහු ගෙඩි බෝම්බ නමින් අප නිෂ්පාදනය කළ චීනට්චට්ටි බෝම්බ කවර කර්මාන්ත ශාලාවේ පූර්ණකාලීනයකු විය. ඔහුගේ ප්‍රධානියා වූයේ වික්ටර් ය.

පසුකලෙක දුම්බීම ඔහුගේ මාරයකු බවට පත් වූයේ ජනමාධ්‍යවේදයේ අනිටු විපාකයක් වක මධ්‍යසාර ද සමඟිනි.

1971 කැරැල්ල සම්බන්ධයෙන් මා ඇතුළු ව්‍යාපාරයේ ප්‍රධානීන් විදුදය සිරකඳවුරෙහි දී එළඹි ස්වයං විවේචනාත්මක අදහස්වලට සමාන්තර අදහස් කරා වික්ටර් ද පැමිණ තිබුණි. අප අතර සමීප සබඳතාවක් ඒ මගින් ගොඩ නැගුණි.

විජේවීර, අප සමඟ එකඟ වූයේ නැත. කෙලී සේනානයක, ලයනල් බෝපගේ සහ ජයදේව උයන්ගොඩ විජේවීරගේ අනුගාමිකයින් ලෙස දිගටම රැදී සිටියහ. ඔව්හු නීතිමය රැකවරණය පිණිස සත්‍ය වසං කළ යුතු බවට තීරණය කළහ. අවසානයේ දී එය නීතිමය රැකවරණයක් නොවී 71 කැරැල්ල පිළිබඳ ව්‍යාජ දේශපාලන ස්ථාවරයක් බවට පත් විය.

ලොකු අතුල ප්‍රමුඛ කණ්ඩායමක් පුද්ගල නිදහස පිණිස රජයේ සාක්ෂිකරුවන් බවට පත් වූහ. එමගින් ඔවුහු අනෙක් විත්තිකරුවන් සිරගත කිරීම පිණිස රාජ්‍ය අතකොළු බවට පත් විය. එලෙස රජයේ සාක්ෂිකරුවන් වූ හතර දෙනා දැන් මිය ගොසිනි.

වික්ටර් සහ මම අප්‍රේල් අරගලය දෙස ස්වයං විවේචනාත්මකව බැලිය යුතු බවත්, නීතිමය රැකවරණය ලබා ගැනීම පිණිස අරගලය පිළිබඳ සත්‍ය වසං නොකළ යුතු බවත් නිගමනය කළෙමු. මහ නඩුවෙහි දී අප කටයුතු කළේ එකම ස්ථාවරයක් ඇතිවය.

මහ නඩුවෙහි සැකකරුවන් වූ පියසිරි කුලරත්න සහ ආන්නද පෙරේරා ද එම ස්ථාවරයම ගත්හ.

වික්ටර් 71 අරගලය දෙස ස්වයං විවේචනාත්මක ලෙස බැලිය යුතු බවට ප්‍රබල මතයක් මහ නටුව තුළ දැරැවේය. 1971 මහ නඩුව විභාග කළ අපරාධ විනිශ්චය කොමිෂන් සභාවේ තීන්දුවෙහි වික්ටර් හදුන්වා දෙන ලද්දේ  “විත්තිකරුවන් අතර වර්ණවක්ම චරිතය” ලෙසය. ඔහු නඩු විභාගය තුළ එතරම්  කැපී පෙනුණි. වික්ටර්ට පස් වසරක සිර දඬුවමක් නියම වූ අතර ඔහු ඉක්මනින්ම නිදහස් විය.

වික්ටර් 71 අරගලය මෙරට පවත්නා කුල පීඩනයේ ප්‍රකාශනයක් ලෙස නිගමනයක් ඉදිරිපත් කළේය. එය ආශික සාධකයක් පමණක් විය. ඉක්මන් නිගමන උද්වේගයෙන් ඉදිරිපත් කිරීම මා දුටු මුල් දවසේ සිටම වික්ටර්ගේ ලක්ෂනයක් විය.

වික්ටර් සර්වෝදය සමඟ එක්ව “රාවය” සඟරාව ආරම්භ කරන බව කීමට මා එකල සේවය කළ මර්ජ් ආයතනයට පැමිණයේය. “හැම අදහසකට ම ඉඩ තියෙනවා. ලියන්න” ඔහු කීවේය.

වික්ටර් රාවය කර්තෘ ධුරයෙන් ඉවත්ම යන තුරු 2001 සිට මම සතිපතා රාවයට ලිවීමි. වික්ටර්ගේ මතවාද විවේචනය කරමින් ද ලිවීමි. අප දේශපාලන වශයෙන් වෙනත් මාවත් ගනිමින් තිබිය දී පවා, එදා වික්ටර් කී ඒ වචන කිසිවිට වෙනස් නොවීය.

රාවය සඟරාව ආරම්භ කිරීමට පෙරම “අනගාරික ධර්මපාල මාක්ස්වාදීද?” මැයෙන් මහනුවර මුද්‍රණය වූ “විමසුම” සඟරාවෙහි අප දෙදෙනා අතර විවාදයක් ඇතිව තිබුණි. ඒ වික්ටර් ජාතික චින්තන මතවාදී ධාරාව කෙරෙහි ඇදී යමින් තිබූ කාලයයි. අප එකග නොවීමට එකඟ වූ බොහෝ අදහස් තිබුණි.

සමසමාජ පක්ෂයෙන් ගාල්ල ආසනයට තරඟ කර පරාජය වීමෙන් පසු වික්ටර් කලක් ගුණදාස අමරසේකරවාදියෙක් බවට පත් විය. ඔහු හමුවීමට ගිය අවස්ථාවක දී, ගාල්ල ආසනය ජය ගැනීමට හැකියාවක් ඇතයි ඔහු මා සමඟ කීවේ, පැරණි උද්යෝගකර තරුණයා සිහිපත් කරමිනි.

වික්ටර් “රාවය” සඟරාව දියත් කළ අතරවාරයේ මම වින්සන්ට් කුරුඹාපිටිය සංස්කරණය කළ “ විවරණ” සඟරාවේ ප්‍රධාන ලේඛකයකු වීමි. කුරුඹාපිටිය ද 71 ලාබාල කැරලිකරුවකු විය. ඔහු අකල්හි මිය ගියේය. පසුව වික්ටර් “රාවය” මෙරට අංක එකේ විවේචනාත්මක පුවත්පත් බවට වර්ධනය කළේ ය. මම,  ජනවාර්ගික සමානාත්මතාවය සහ මානව හිමිකම් වාර්තාකරණය ප්‍රමුඛ කර ගත් “යුක්තිය” පුවත්පත දියත් කළෙමි.

අප එලෙස උරුම කර ගත්තේ එහි දීප්තිමත් යුගයේ  “ඇත්ත” පුවත් පත ගෙන ගිය සම්ප්‍රදායයි. මෙරට විකල්ප පුවත්පත් කලාවේ පුරෝගාමීන් වූයේ අප නොව “ඇත්ත” පත්තරයෙහි කතුවරුන් වූ බි.ඒ. සිරිවර්ධන, එස්.ජී.එස්. රත්නවීර සහ සුරත් අම්බලන්ගොඩගේය.

වික්ටර් සහ මම කිසිවිටෙක තරඟකරුවන් නොවීමු. දීර්ඝ කාලයක් පුරා එකම අරමුණක සටන් සගයන් වීමු. එකිනෙකාට ඇහුම්කම් දීමට  විභවයක් තිබු අපි සමාන්තර ගමන් මාර්ග දෙකක  ගමන් කළෙමු.

2001 හෝ 2002 වසරෙහි ශ්‍රී ලංකා පුවත්පත් ආයතනයෙහි විධායක අධ්‍යක්ෂක ධුරය බාර ගන්නා ලෙස මට ඇරයුමක් ලැබුණි. මම වික්ටර්ගෙන් ද ඒ ගැන ඇසීමි. “බාර ගන්න. වෙනසක් කරන්න” යැයි ඔහුගේ වචන විය.

ඉන්පසු පුවත්පත් ආයතනයට ආධාර දුන් රටවල තානාපති අංශ සමඟ ද පැවති සාකච්ජාවකින් පසු මගේ සාධනීය තීරණය ආයතනයේ අධ්‍යක්ෂක මණ්ඩලයට දැන්වීමි. ඔවුහු එක් කොන්දේසියක් ඉදිරිපත් කළහ. එනම් මා “රාවය”ට ලියමින් සිටි තීරු ලිපිය නතර කළ යුතු බවයි.

මම වික්ටර්ට කතා කොට ඒ බව කීවෙමි. “ ලිවීමේ අයිතියට සීමා කරනවා නම් නිදහස් මාධ්‍ය ප්‍රධානියෙක් වන ඔයා තනතුර නොගන්න එක තමයි හොඳ”. යැයි වික්ටර් ගත්කටටම කීය. එම තනතුරේ වැටුප මා ලබමින් සිටි වැටුප මෙන් තුන් ගුණයක් විය. වගකීම ද විසල් විය. මම පුවත්පත් ආයතනයේ අධ්‍යක්ෂක මණ්ඩලයේ ප්‍රධානී සිංහ රත්නතුංගට කතා කර මා තනතුර බාර නොගන්නා බව දැන්වීමි.

ඒ ගස් ගල් කැඩීමට තරම්  දිරියක් තිබූ අපේ  හොඳම කාලයයි. අප ලෝකය වෙනස් කරන්නට දෙවන හෝ තෙවන ජීවිත ගෙවමින් සිටි අපූරු ආශ්වාදජනක කාලයයි.

පසු කලෙක වික්ටර් රජුන් තැනීමේ භූමිකාව කරා ඇදී ගිය අතර මම මානව හිමිකම්, මාධ්‍ය නිදහස සහ යුද විරෝධී මාධ්‍ය භූමිකාව තෝරා ගත්තෙමි.

වික්ටර් මාධ්‍යවේදියකු සහ කතුවරයෙකු ලෙස “රාවය” මගින් පෑ පෙළහර සුවිශේෂිය.  ඔහු යුගයක සංකේතයකි.

වික්ටර්ගේ පසුකාලීන දේශපාලනය ගැන අප එකඟ වීමට ද නොවීමට ද පුළුවන. ඔහුගේ සියලු මතවාද  පිළි ගැනීමට ද අවශ්‍ය නැත.  අපි හැම පෘතක්ජනයින් වෙමු.

ඒ කෙසේ වෙතත්, මාධ්‍යවේදියකු, කතුවරයකු, මාධ්‍ය නිදහසේ සහ අධිකරණ ස්වාධීනත්වයේ සටන්කරුවකු ලෙස  ඉතිහාසයෙහි ඔහුගේ ලාංචනය නොමැකෙන සේ සනිටුහන් වී තිබීම අවිවාදාත්මකය.

එවැනි මිනිසුන් දුලබය. එවැනි හිස් තැන් පිරවිය නොහැක.

ඒ වෙනුවට වෙනත් අරගල නායක නායිකාවන් බිහි වනු ඇත. ඉතිහාසයේ කතාව එය යි. මන්ද යත් නිදහස සහ  වෙනස සඳහා වන අධිෂ්ඨානය සහ උද්යෝගය මිනිස් ආත්මයේ ජීවය නිසා ය. මරණය නොබා  ගැහුණු සහ පිරිමි ඒ සඳහා වෙර දරන්නේ එනිසාය.

මරණය අධිෂ්ඨානයක් කර ගත හැකි දුකකි. මා දැන සිටි වික්ටර්ගේ ආත්මය මෙසේ කියනු ඇති: “මරණයේ කඳුළු මට දී ඔබ ජීවිතය ගන්න.”

වික්ටර්, සුභ ගමන්! සුවෙන් නිදන්න..
19.01.2025

The post වික්ටර් අයිවන් : මගේ මතක.. appeared first on විවරණ.

උඩරට දෙමළ බහුතරයක් වෙසෙන නුවරඑළිය දිස්ත්‍රික්කය ද ජාජබ ජය ගත්තේය.

මෙම ප්‍රතිඵලය දෙමළ ජාතිකවාදී දේශපාලනයේ අවසානයෙහි ආරම්භය සනිටුහන් කරන්නේ යැයි අයෙකු විග්‍රහ කර තිබේ.

මහා මැතිවරණ රැයෙහි යාපනයේ ජාජබ ජය දුටු මුහුණු පොත් වාසීහු සිය සතුටු ඇස් කඳුළෙන් තෙමෙන බවට ලියූහ.

මහින්ද රාජපක්ෂ විසින් මෙරට මානව හිමිකම් කොමිසමට පත් කරන ලද ආචාර්ය ප්‍රතිභා මහානාම  ජාතික ජන බලවේග ආණ්ඩුව උතුරු නැගෙනහිර ජයග්‍රහණය කළ හෙයින් ජිනීවා මානව හිමිකම් කවුන්සිලයට දැන් යුද කාලීන වගවීම ගැන ප්‍රශ්න මතු කළ නොහැකි යැයි අවධාරණය කර තිබුණි.

එම අදහස් දැක්වීම ඇතුළත් ලිපිය ජනතා විමුක්ති පෙරමුණෙහි වෙබ් අඩවිය වන ලංකා ට්රුත් හි ද පල කර තිබුණේ එම අදහස අනුමත කිරීමට මෙන්ය.

ජයදේව උයන්ගොඩ වැනි ප්‍රමුඛ දේශපාලන විචාරකයකු පවා කියන්නේ උතුරු නැගෙනහිර ජනයා ජාතික ජන බලවේගයට සහය දී ඇති බවයි.

නමුත් මැතිවරණ දත්ත පෙන්වන්නේ  වෙනත් චිත්‍රයකි.

එනමුත් මෙම නැඹුරුව තවදුරටත් විග්‍රහ කර ගැනීම අවශ්‍ය වන්නේ, දෙමළ සමාජයේ අපේක්ෂා පිළිබඳ වැරදි අවබෝධයක් ඇති නොවනු පිණිසය. ජාතික ජන බලවේගයේ ආණ්ඩුවේ මාලිමාවේ කටු මෙරට දෙමළ ජනයා සම්බන්ධයෙන් නිවැරදි දිශාවට යොමු වන බව සහතික කිරීමට ද එවැනි විග්‍රහයක් අත්‍යවශ්‍යය.

දෙමළ ජනතාව සිංහල පක්ෂවලට විශාල වශයෙන් ඡන්දය දුන් පළමු අවස්ථාව මෙය නොවේ. 1982 දී ශ්‍රීලනිපයට සහය දැක්වීම, එල්ටීටීඊයට බලයක් තිබූ කාලයක 1994 දී චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංගට සහය දැක්වීම එවැනි අවස්ථාවන්ය.  2010 දී ඔවුහු, මාස හතකට පෙර එල්.ටී.ටී.ඊ   විනාශ කිරීමේ ඉහළ ගෞරවය ලබාගත් යුද ජයග්‍රාහී හමුදාපති සරත් ෆොන්සේකාට සහයෝගය දැක්වූහ. ඔවුන් 2015 දී මෛත්‍රීපාල සිරිසේන  සහ 2019 දී සජිත් ප්‍රේමදාසට සහ 2024 ජනාධිපතිවරණයේදී ද  සහාය පළ කළහ.

මහ මැතිවරණයට පෙර යුරෝපා සංගමයට සම්බන්ධ සමීක්ෂණ ආයතනයක් කරන ලද සමීක්ෂණයක්  මගින්  පෙන්වා දී තිබුණේ, දෙමළ දේශපාලන පක්ෂ අතර ඇති වී තිබෙන බෙදීම් විසින් එම පක්ෂයන්හි මැතිවරණ පදනම දුර්වල කර ඇති බවයි.

යාපනය දිස්ත්‍රික්කයේ ප්‍රකාශිත ඡන්ද එම නිගමනය බොහෝ දුරට තහවුරු කර තිබේ.

උතුරු පළාත දෙස බලමු.

යාපනය මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයේ වලංගු ඡන්ද 325,312 න් ජාතික ජන බලවේගය ලබා ගත්තේ ඡන්ද 80,830 (24.85%) පමණි.

අනෙක් අතට, දෙමළ ජාතිකවාදී පක්ෂ එනම් අයිටීඒකේ (ටීඑන්ඒ), දෙමළ කොන්ග්‍රසය, දෙමළ පක්ෂ එකතුවක් වූ ඩීටීඑන්ඒ සහ ටීඑම්කේ (විග්නේශවරන් නායකත්වය දුන් පක්ෂය) ඡන්ද 127,121 ක් ලබා ගත්තේය. දෙමළ ජාතිකවාදී ස්වාධීන අපේක්ෂකයෝ ඡන්ද 56,893 ක් ලබා ගත්හ. ඊට අමතරව ස්වාධීන අපෙක්ෂකයින් 21 දෙනෙකු ඡන්ද 41,993 ලබා ගත්හ. මෙම අපේක්ෂකයින් අතර කැපී පෙනෙන සිවිල් නායකයින් ද විය. මෙයින් පැහැදිළිව පෙන්නුම් කැරෙන්නේ කරන්නේ දෙමළ ජාතිකවාදී පක්ෂ ජාතික ජන බලවේගයට වඩා  ඡන්ද ලක්ෂයකටත්  වැඩියෙන් ලබා ගත් බවයි.

ජනාධිපතිවරණයට පෙරම මතභේද නිසා දෙමළ සන්ධානය විසුරුවා හැරුණි. හිටපු මහ ඇමැතිවරයා වූ විග්නේශ්වරන් දේශපාලනයෙන් විශ්‍රාම ගියේය. 

දකුණ පදනම් කරගත් දේශපාලන පක්ෂ සහ ඊපීඩීපී වැනි එම පක්ෂයන්හි ආධාරක පක්ෂ මෙම මහ මැතිවරණයේදී ලබාගත් ඡන්ද 2020ට වඩා 78,712කින් අඩු විය.

තවද මහ මැතිවරණයට සති 7කට පෙර පැවති ජනාධිපතිවරණයේදී ජාතික ජන බලවේගය යාපනය මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයෙන් ලබා ගත්තේ ඡන්ද 27,086 (7.29%) පමණි. සති 7 ක් ඇතුළත එහි ජන්ද ප්‍රමාණය 53,000 කින් වැඩි විය. එය දෘෂ්ටිවාදී හේතූන් නිසා එනම් දෙමළ ජාතික වාදය අත්හැරීම නිසා සිදු වී යැයි විශ්වාස කළ නොහැක.

දකුණූ පළාත්වල දී ද එයම සිදු විය. ජාජබ ඡන්ද ප්‍රතිශතය බොහෝ ඉහළ ගියේය. එම වැඩිපුර ඡන්ද පැමිණියේ ගෑස් සිලින්ඩරයෙන් සහ දුරකතනයෙනි. උතුරෙහි සිදු වන්නට ඇත්තේ ද එයමය. හරියටම දකුණු පලාත්වල දී ජාතික ජන බලවේගය, කලින් රාජපක්ෂ නායකත්වයෙන් යුතු පොදු ජන පෙරමුණේ ඡන්ද පදනම එහෙම පිටින්ම වාගේ ලබා ගත් පරිදිය. 

2020 දී ජාතික ජන බලවේගයට යාපනයෙන් ලැබුණේ ඡන්ද 853 ක් පමණි. එජාප , ශ්‍රීලනිප, ඊපීඩීපී  සහ ස්වාධීනව ඉදිරිපත් වූ ඊපීඩීපීයෙන් කැඩී ගිය කණ්ඩායමක් 2020 මහා මැතිවරණයේ  දී යාපනයේ ඡන්ද 139,180 ක් ලබා ගත්හ. නමුත් වසර හතරකට එනම් 2024 මහා මැතිවරණයේ දී එම පක්ෂවලට ලැබුණේ ඡන්ද 60,468 ක් පමණි. සමස්තයක් ලෙස ඔවුන්ට අහිමි වූ ඡන්ද සංඛ්‍යාව 77,076 කි. .  ජාජබයට 2024 මහා මැතිවරණයෙහි දී  යාපන දිස්ත්‍රික්කයෙහි වැඩි වූ ඡන්ද බහුතරය පැමිණෙන්නට ඇත්තේ එම පිරිස්වලින් යැයි සැලකිය හැකිය.

දෙමළ ජාතිකවාදී දෙමළ දේශපාලන පක්ෂ කෙරෙහි කළකිරුණු විශේෂයෙන්ම තරුණ පිරිස් ද  ජාජබ කෙරෙහි ඇදී එන්නට ද ඇත.

වන්නි මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයේ වලංගු ඡන්ද 195,886කින් ජාතික ජන බලවේගය ලබා ගත්තේ ඡන්ද 39,894ක් (20.37%) පමණකි. නමුත් එය දිස්ත්‍රික්කය ජයග්‍රහණය කළේය. අනෙක් අතට දෙමළ ජාතිකවාදී අයිටීඑකේ ඡන්ද 29,711 (15.17%) ද ඩීටීඑන්ඒ ඡන්ද 21,102 (10.77%) ලබා ගත්තේය. ඉන් පෙන්වන්නේ ඔවුන් එක්ව ජාතික ජන බලවේගයට වඩා ඡන්ද 10,000 කට වඩා ලබා ගත් බවයි. විශාල මුස්ලිම් සහයෝගයක් තිබූ SJB ඡන්ද 32,232 (16.45%) ලබා ගත්තේය. එනයින් පෙනෙන්නේ ද වන්නි මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයෙහි  ජාතික ජන බලවේගයට වඩා වැඩි ඡන්ද  ප්‍රමාණයක් දෙමළ සහ මුස්ලිම් ජනයා නියෝජනය කළ අනෙක් පක්ෂ ලබා ගත් බවයි.

නැගෙනහිර පළාත දෙස බලමු.

මහ මැතිවරණයේ දී ත්‍රිකුණාමලය මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයේ  වලංගු ඡන්ද 204,888 අතුරින් ජාතික ජන බලවේගය ඡන්ද 87,031ක් (42.48%) ලබා දිස්ත්‍රික්කය ජයග්‍රහණය කළේය. සති හතකට පෙර පැවැති ජනාධිපතිවරණයේ දී ජාජබ එහිදී ලබාගත්තේ ඡන්ද 49,886ක් (20.83%) පමණි. සති හතක් තුල ජාජබ ජන්ද ප්‍රමාණය 40,000කින් තරම් ඉහළ ගියේ  යාපනයේ දී මෙන්ම මතවාදී වෙනසක් නිසා විය නොහැකිය. මහ මැතිවරණයේ දී සජබ  ලබා ගත් ඡන්ද ප්‍රමාණය ජනාධිපතිවරණයේ ලබා ගත් ප්‍රමාණයට වඩා  33,000 ට අඩු විය.  අනෙක් දකුණේ පක්ෂ ලද ඡන්ද මහ මැතිවරණයේ දී ජාජබයට ලැබූණු බවට සැකයක් නැත.

තවද ත්‍රිකුණාමල දිස්ත්‍රික්කය සඳහා ජාතික ජන බලවේගයෙන් පත්වූයේ සිංහල අපේක්ෂකයින් දෙදෙනෙකි.  සජබ වෙතින් මුස්ලිම් අපේක්ෂකයකු සහ අයිටීඒකේ වෙතින් දෙමළ අපේක්ෂකයකු තේරී පත් විය. ත්‍රිකුණාමලයේ ජාතික ජන බලවේගයේ ඡන්ද පදනම ප්‍රධාන වශයෙන් සිංහල බව මෙයින් ද පෙනේ.

මඩකලපුව මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයේ වලංගු ඡන්ද 287,053 න් ජාතික ජන බලවේගය ඡන්ද 55,498 (19.33%) ලබා දිස්ත්‍රික්කයේ දෙවන ස්ථානයට පත්විය. එහි ජාජබ ජයග්‍රහණය නොකලේ අයිටීකේඒ හි ජනප්‍රිය දේශපාලනඥයකු වන ෂානක්කියම් රාසපුත්‍රම් ලබා ගත් ඡන්ද 65,000 නිසාය. ඔහුට නොබෙදුන දෙමළ ඡන්ද ලැබුණි.

දිගාමඩුල්ල මැතිවරණ දිස්ත්‍රික්කයේ මුළු වලංගු ඡන්ද 362,924 න් 146,313 (40.32%) ක් ජාතික ජන බලවේගය ලබා ගත්තේය. මෙහි දී ද සිංහල ජනතාව බහුලව සිටින අම්පාර ඡන්ද කොට්ඨාසයේ ජාජබ 63%ක් ඡන්ද ලබා ගත්තේය. සිංහලයන් සුළුතරයක් වෙසෙන පොතුවිල් ඡන්ද කොට්ඨාශ‍යෙහි ජාජබය පැරදුණි. දිගාමඩුල්ල දිස්ත්‍රික් ප්‍රතිඵලයෙන් පෙන්වන කරුණක් නම් මුස්ලිම් ඡන්ද සැලකිය යුතු ලෙස ජාජබය දෙසට මාරු වූ බවයි. දිගාමඩුල්ල දිස්ත්‍රික්කය සඳහා ජාතික ජන බලවේගයෙන් තේරී පත් වූ මන්ත්‍රීවරුන් හතර දෙනාම සිංහල ජාතිකයින් වේ.  එය ද එහි ජන පදනම පෙන්වීමකි.

මේ අතර බදුර්දීන් නායකත්වය දරණ ACMC, රවුෆ් හකීම් නායකත්වය දරන SLMC සහ අයිටීකේඒ වෙතින් මුස්ලිම් ජාතිකයින් දෙදෙනෙකු සහ සහ දෙමළ ජාතිකයකු දිගාමඩුල්ල සඳහා තේරී පත් විය.

දිගාමඩුල්ල දිස්ත්‍රික්කයෙහි ජාජබ ඡන්ද පදනම බහුතර සිංහල එකක් බව. ඉන් සිංහල ජාතිකයින් හතර දෙනෙකුම තේරී පත්වීමෙන් පෙනේ.

නුවරඑළිය දෙස බලමු.

නුවරඑළිය මැතිවරණ කොට්ඨාසයේ  වලංගු ඡන්ද 387,656කින් ජාතික ජන බලවේගය 161,167ක් (41.57%) ලබාගෙන පාර්ලිමේන්තු ආසන 5ක් ලබා ගත්තේය. ඒ අතරින් වැඩිම ඡන්ද ලබා ගත්තේ සිංහල අපේක්ෂකයන් හතර දෙනෙකි. මෙයින් පෙනෙන්නේ දිස්ත්‍රික්කයේ  ද ජාජබ අතිමහත් ඡන්ද පදනම සිංහල බවයි. දිස්ත්‍රික් ජනගහනයෙන් දළ වශයෙන් 51%ක් දෙමළ ජාතිකයන් වන අතර 9%ක් මුස්ලිම් ජාතිකයෝ වෙති.

නුවරඑළිය දිස්ත්‍රික්කයෙහි සජබ 101,589 (26.21%) ලබා ගත් අතර ඉන්  තේරී පත් වූ අපේක්ෂකයින් දෙදෙනාම උඩරට දෙමළ ජාතිකයන්ය. එක්සත් ජාතික පක්ෂය 64,672ක් (16.68%) ලබා ගත් ඉන්  උඩරට දෙමළ අපේක්ෂකයකු වූ කම්කරු කොන්ග්‍රසයේ නායක ජීවන් තොන්ඩමන් තේරී පත් විය. සජබ සහ එජාප යන දෙකම නුවරඑළිය දිසාවට සිංහල අපේක්ෂකයින් ඉදිරිපත් කළ නමුත් ඔවුන් පරාජය විය.

මෙම සංඛ්‍යාලේඛනවලින් පෙනී යන්නේ 2024 ජනාධිපතිවරණයේදී සහ මහ මැතිවරණයේදී සුළු ජාතික ඡන්දවල සුසමාදර්ශී වෙනසක් සිදු වී නැති බවයි. දෙමළ ජනයා අතර තමන්ගේ ජාතික අයිතිවාසිකම් වෙනුවෙන් ප්‍රබල කැමැත්තක් ඇති බව ඉහත පෙන්වන ලද සංඛ්‍යාලේඛන තහවුරු කරයි.

ශ්‍රී ලංකාවේ ප්‍රතිපත්ති සම්පාදකයින්ට මෙම අවබෝධය ලබා ගැනීම වැදගත්ය. මහා මැතිවරණයේ දී ලංකාවම එක පාටක් ගත්තේ යැයි කියමින් ස්වයං වින්දනයක යෙසෙනවාට වඩා මහා මැතිවරණ ප්‍රතිඵල පිළිබඳ යථාර්ථයට මුහුණ දීම ජාතික ජන බලවේගය සහ අනුර කුමාර දිසානායක මුහුණ දෙන අභියෝගයකි.

ජනාධිපති අනුර කුමාර දිසානායක අයිටීකේඒ ( කලින් දෙමළ සන්ධානය) පාර්ලිමේන්තු මහා මැතිවරණයේ දී ලංකාවම එක පාටක් ගත්තේ යැයි කියමින් මුලාවනවාට වඩා මන්ත්‍රී කණ්ඩායම සමඟ දේශපාලන සාකච්ඡාවක් පැවැත්වීමට යුහුසුලු වීමෙන් පෙන් වන්නේ පළපුරුදු දේශපාලනඥයකු වන ඔහු මෙම යථාර්ථය තේරුම් ගෙන තිබීම විය හැකිය.

The post උතුරු නැගෙනහිර ජාජබ ජය, හෙඩ්ලයින් වලින් ඹබ්බට කියවීමක්.. appeared first on විවරණ.

එම සමීක්ෂණය විද්‍යුත්, මුද්‍රිත හා වෙබ් මාධ්‍ය ප්‍රවෘත්ති වාර්තාකරණයෙන් හා ඒවායේ බලපෑම පිළිබඳ විමසා බලා ඇත.

මේ අනුව ඉතාම පැහැදිළිව මහා මැතිවරණය සඳහා තරඟ වැදුණූ පක්ෂ සඳහා ජනමාධ්‍ය සමබිමක් නිර්මාණය නොකළ බවත්, ජනාධිපතිවරණයෙන් ඒ වන  විටත් ජය ලබා තිබූ ජාතික ජන බලවේගයට අති විශාල ඉඩක් වෙන් කර දී ඇති බවත්  පෙනේ.

ඊට ප්‍රතිවිරුද්ධව  ජනාධිපතිවරණයෙහි දී ජනමාධ්‍ය ආවරණය වඩාම ලැබී ඇත්තේ එවකට ජනපති වූ රනිල් වික්‍රමසිංහට සහ විපක්ෂ නායක වූ සජිත් ප්‍රේමදාසටය.

එහෙත් මහා මැතිවරණ වාර්තාකරණයේ මෙම වාසිදායක ආවරණය ජාතික ජන බලවේගයේ රජය අනිසි ලෙස බලය යොදා ලබා ගත් එකක් ලෙස දැක්විය නොහැක. මෙම වාර්තාකරණ පෙන්වන්නේ ජාජබයේ අගතිගාමීත්වයක් නොව ජනමාධ්‍ය අගතිගාමීත්වයයි.

එසේ නමුත් රාජ්‍ය මාධ්‍ය ජනපති අනුර කුමාර යටතේ ජාතික ජන බලවේගයට වාසිදායක අයුරින් ක්‍රියා කර තිබේ.

මැතිවරණ කොමිෂන් සභාව විසින් ප්‍රකාශ කර ඇති මැතිවරණ ජනමාධ්‍ය ආචාර ධර්ම අතර මෙසේ ද දැක්වේ.

“02 ඡන්ද විමසීමක් වෙනුවෙන් ඉදිරිපත්වන සියලුම දේශපාලන පක්ෂවල සහ ස්වාධීන කණ්ඩායම්වල අපේක්ෂකයන්ට මැතිවරණ ක්‍රියාවලියේ දී හිමිවන සම අයිතිවාසිකම් සෑම පියවරක දීම ආරක්ෂා කිරීම.

03. සියලුම දේශපාලන පක්ෂවලට හා අපේක්ෂකයින්ට හිමිවන අයිතිවාසිකම් හා ඡන්දදායකයින් දැනුවත් කිරීමට ඇති අයිතියට ගරු කරමින් විරුද්ධ මතධාරීන්ට ඔවුන්ගේ මතය දැරීමට හා ඒ වෙනුවෙන් නීත්‍යානුකූලව ප්‍රචාරක කටයුතු/ප්‍රවර්ධන කටයුතු සිදු කිරීමට ඇති අයිතියට බාධා නොකිරීම.”

කිසිම ජනමාධ්‍ය ආයතනයක් හෝ යූ ටියුබ්කරුවකු මෙම මාර්ගෝපදේශ පිළිපදින්නේ නැත. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී සමාජය ජනමාධ්‍යට නීති පැනවිම දුෂ්කරය.

ජනප්‍රිය  යූ ටියුබ්කරුවන් අතර කිහිප දෙනෙක් තනිකරම වාගේ ජාජබ වෙනුවෙන් පෙනී සිටියේ, සමහර විට වැඩිපුර පාඨක සමූහයක් දිනා ගැනීම මගින් සිය අදායම ඉහළ නංවා ගැනීමට විය හැකිය.

රූපවාහිනී සහ පුවත් පත් සම්බන්ධයෙන් සළකා බැලිය යුතු තවත් කරුණක් වන්නේ වෙන වෙනම ඒ ඒ නාලිකා සහ පුවත්පත් ලබා දුන් ආවරණයයි. උදාහරණයක් ලෙස හිරු නාලිකාව සජබට වැඩි ඉඩක්  දුන් අතර සියත සහ සිරස නාලිකා  ජාජබට වැඩි ඉඩක් දුන්නේය.

තවද හුදෙක් ප්‍රමාණාත්මක නිරීක්ෂනයන් නියම චිත්‍රය ලබා නොදෙයි. මන්ද යත් ඒ ඒ නාලිකා කොපමණ ප්‍රේක්ෂකයින් කරා යන්නේ ද යන්නත්, වාර්තාකරණය නිෂේධනාත්මක ද සාධනීයද යන්නත් සළකා බැලිය යුතු නිසාය. පුවත් පත් සම්බන්ධයෙන්ද එම සාධක සළකා බැලිය යුතුය.

තවත් විශේෂ නිරීක්ෂනයක් විය යුත්තේ රාජ්‍ය පාලිත ජනමධ්‍ය මැතිවරණ සමයෙහි හැසිරුණූ ආකරයයි.

ජනාධිපතිවරණයෙන් ජාතික ජන බලවේගයේ අනුර කුමාර දිසානයක ජය දිනා ගැනීමෙන් පසු  රාජ්‍ය රූපවාහිනී ප්‍රවෘත්ති ආවරණය, රනිල් වික්‍රමසිංහගේ සිට ජාජබට පක්ෂව වෙනස් වූ ආකාරය පහත රූප සටහනින් දැක්වේ.  ජනාධිපතිවරණයේ දී සියයට 14ක් වූ එය මහා මැතිවණයේ දී සියයට 49ක් ක්වා වර්ධනය වී තිබේ.  මෙය පැහැදිළි අගතියකි.

පුද්ගලික අංශයේ රූපවාහිනී නාලිකා ද එම ප්‍රවණතාවයම පෙන්වන නමුත් එතරම්ම අගතිගාමී නැත. එහි කැපී පෙනෙන ලක්ෂනයක් වන්නේ එක්සත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී හඬ පක්ෂයට සියයට 21ක කාලයක් ලැබීමයි. එය සජබට මෙන්ම ගෑස් සිලින්ඩරයට වඩා වැඩිය.

පහත පළවන ප්‍රස්තාර මෙරට මැතිවරණ සමයෙහි ජනමාධ්‍ය සමබිමක් වෙනුවට ගැතිබිමක් තිබූ බව තව දුරටත් පෙන්වා දෙයි. ගුවන් විදුලි ප්‍රවෘත්ති ජාජබයට සියයට 52ක් විය.

ප්‍රවෘත්ති වෙබ් අඩවි ජාජබයට 39% ද දෙවැනි පක්ෂය වූ සජබට 17% ලබා දුන් අතර තෙවැනි පක්ෂය වූ ගෑස් සිලින්ඩරයට සියයට 18ක් ලබා දුන්නේය.

පුවත්පත් මුල් පිටු මගින් ජාජබයට 52% ලබා දී සජබට ලබා දුන්නේ 07%කි.

රූපවාහිනී නාලිකා ප්‍රවෘත්ති සමස්තයක් ලෙස ජාජබට 41% ද සජබට 17ක් ද ලබා දුන්නේය.

The post සමබිම වෙනුවට ගැතිබිම: මැතිවරණ ජනමාධ්‍ය ආවරණය ඉහළින්ම ආණ්ඩු පක්ෂයට..! appeared first on විවරණ.

පසුගිය සැප්තැම්බර් 21 දා ද  මෙරට දේශපාලනයේ එවැනි මහා පෙරළියක් සිදු විය. එය සංකේතවත් වූයේ 1948 දී බ්‍රිතාන්‍ය රජය මෙරටට ‘නිදහස’ ලබා දීමෙන් පසු එදා මෙදා තුර මෙරට පාලනය කළ ප්‍රභූ දේශපාලන පංතිය අතින් බලය මෙරට ධනවත් නොවන පීඩිත සමාජ කණ්ඩායම් නියෝජනනය කරන දේශපාලන ව්‍යාපාරයක් වෙත මාරුවීමෙනි. එහි සංකේතාත්මක ප්‍රතිරූපය අනුර කුමාර දිසානායක ජනාධිපති බවට පත්වීමයි. එය සතුටු විය යුතු ඉතිහාසීය වශයෙන් ප්‍රගතිගාමී වර්ධනයකි.

1956 දී මෙන්ම අද ද පාර්ලිමේන්තුවට දැන් නිකමුන් පත් වී එනු ඇතයි ප්‍රභූ පංතීන් අදෝනා නැඟීමට පටන් ගෙන තිබේ. මේ බල වෙනස ප්‍රභූ බලවේගයන්ට අදහා ගත නොහැකි පෙරළියකි.

අනුර කුමාර දිසානායක ජනාධිපති ධූරයට පත් වීමට දායක වූ ප්‍රධානතම දේශපාලන සංසිද්ධිය ද මෙරට දේශපාලනයේ හැරවුම් ලක්ෂයකි. එනම් දශලක්ෂ්‍යයක් ඉක්මවූ ජනයා ස්වේඡාවෙන් සහ දේශපාලන පක්ෂයක නායකත්වයකින් තොරව වීදි අරක්ගත් ‘ජන අරගලය’යි. එවැනි දේශපාලන සංසිද්ධියක් ඊට පෙර මෙරට ඇති වී නැත.

24 වෙනස ද යම් අන්දමකින් 56 පෙරළිය හා සමානය. ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ ‘ජන අරගලය’ට මුලදී විරුද්ධ වු නමුත් පසුව එහි ප්‍රධාන පෙළේ  ක්‍රියාකාරී කණ්ඩායමක් බවට පත් විය. ‘ජන අරගලය’ විසින් ජනිත කරවන ලද සමාජ ගතිකත්වය වුයේ ක්‍රම වෙනසක අවශ්‍යතාවයයි.  කුඩා කණ්ඩායමක් විසින් දියත් කරන ලද ‘ගෝටා ගෝ හෝම්’ ආරම්භක  සටන් පාඨය පසුව ක්‍රම වෙනසක් සඳහා වූ පුළුල් ජනතා අවශ්‍යතාවය නියෝජනය කළ දැවැන්ත අභිලාශයක් බවට පත්විය.

24 පෙරළියේ දේශපාලන නියෝජිතයා වන්නේ ජාතික ජන බලවේගයයි. එහි නායකයා වන ජනාධිපති අනුර කුමාර දිසානායක කියා සිටින්නේ මහා මැතිවරණ දිනය වන නොවැම්බර් 14 වැනි දිනය පාර්ලිමේන්තුව සුද්ධ කිරීමේ මහා ශ්‍රමදානයක් බවට පත් කරන ලෙසයි. එම සටන් පාඨයද ජනගත කරන ලද්දේ 225ම එපා යැයි කී ගෝල්ෆේස් අරගලකරුවන් සහ අරගලකාරියන් විසිනි.

‘ගැහුවෙ එක කතිරයයි, 50ක්ම විශ්‍රාම ගියා” යැයි තවත් ජනප්‍රිය සටන් පාඨයක් අද තිබේ. එය ඇත්තය. මෙරට දේශපාලනයේ සෙලවිය නොහැකි බලකණු යැයි සැලකුණු බොහෝ දෙනෙක් දැන් කතිර බලයට බිය වී දේශපාලනයෙන් සමුගෙන සිටිති. කලකට පෙර මෙරට දේශපාලනයේ ප්‍රබල සංකේත දෙක වූ ‘අත’ සහ ‘අලියා’ පමණත් නොව පසුව ඒ තැනට පැමිණි ‘පුටුව’ සහ ‘බුලත් කොළය’ ද අද ආගිය තැනක් නැත.

ක්‍රම වෙනසක් යනු හිස්ගෙඩි මාරු කිරීමක් නම් අපට මේ සිදුවන විශ්‍රාම යෑම් දෙස බලා හුරේ දැමිය හැකිය. නමුත් ‘ජන අරගලය’ ඉල්ලා සිටි ක්‍රම වෙනස හුදෙක් ඔලුගෙඩි මාරු කිරීමක් නොවේ.

දැනට පෙනෙන ලකුණු අනුව ජාතික ජන බලවේගයට මහා මැතිවරණයෙන් බහුතර ආණ්ඩුවක් පිහිටුවීමට හැකිවනු ඇත.  සැබෑ වෙනසක් ඇති කිරීමේ දේශපාලනය පටන් ගැනීමට ඉන්පසු ජාජබයට අවස්ථාව සහ අභියෝගය උදා වෙයි.  ජාතික ජන බලවේගය ප්‍රකාශ කරන්නේ දූෂිතයින්ගෙන් තොර විනයානුකූල පුද්ගලයින් පාර්ලිමේන්තුවට පත් කිරිමෙන් ක්‍රම වෙනස සඳහා අවස්ථාව උදා කර දෙන ලෙසයි. එහි වරදක් නැත.

ජාතික ජන බලවේගයේ මදය නැත්නම් අරටුව වන්නේ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ බව රහසක් නොවේ. එබැවින් ප්‍රථම කොටම එහි සූත්‍ර පාඨය වන හොඳ පුද්ගලයින් යන සංකල්පය විමසා බැලීම වැදගත්ය. ජනතා විමුක්ති පෙරමුණෙන් වරින් වර පාර්ලිමේන්තුවට පත් වූ බහුතරයක් පිරිස අද එය සමඟ නැත. එහි ජනාධිපති අපේක්ෂකයකු වූ නන්දන ගුණතිලක අද රනිල් වික්‍රමසිංහ අනුගාමිකයෙකි. විජේවීරගෙන් පසු එහි නායකයා වූ සෝමවංස අමරසිංහ පක්ෂයෙන් බිඳී ගොස් රාජපක්ෂවාදී වෙනත් කණ්ඩායමක් ගොඩ නැගුවේය. කලක් එහි ජනප්‍රිය ප්‍රචාරක ලේකම් වූ විමල් වීරවංශ දූෂිත සහ භීෂිත රාජපක්ෂ දේශපාලනයේ ප්‍රධානියකු බවට ක්‍රියාවෙන්ද න්‍යායෙන්ද  පත් විය. ඔහු ද දැන් විශ්‍රාම ගොස්ය. ඔවුන්ගේම නිර්වචනය අනුව ජවිපෙ තුලින්ම බොහෝ ද්‍රොහීන් බිහි වී තිබේ.

මේ වනාහී ජනතා විමුක්ති පෙරමුණට පමණක් සුවිශේෂි තත්වයක් නොවේ. පිරිසිදු පුද්ගලයින් ලෙස දේශපාලනයට පැමිණ මන්ත්‍රී ධූර සහ ඇමතිකම් ලද පුද්ගලයින් අන්ත දූෂිත සහ භීෂණකාරී දේශපාලනඥයින් බවට පත්වීමම, ‘ජන අරගලය’ බිහිවීමේ එක් සාධකයක් බවට පත් විය.

තවද මාඕ සේතුං කී පරිදි නිතිපතා නොසෝදන මුහුණු කිළුටු වන්නා සේ විවේචනයට හසු නොවන දේශපාලනඥයා ද කුණු වීමට බර වැඩිය.  තමන්ගේ පාර්ශවයෙන් සිදුවන අඩුපාඩු සහ වැරදි පිළිගැනීමට නොහැකි  දේශපාලනඥයින් ඉක්මනින් අපකීර්තියට පත්වෙයි. විවේචනය සහ ස්වයං විවේචනය යනු ජාජබය විසින් ඉහළින් ලියා තබා ගතයුතු ආදර්ශ පාඨයකි. එහි යම් යම් ප්‍රධානීන් පෙන්වන අහංකාරකම සහ බලාධිකාරිත්වය ඉක්මනින්ම වෙනස් කර ගැනීම වටී. ‘අප ආවහම වැඩ වර්ජන ඉවරයි’ වැනි කතා බලාධිකාරත්වයේ ප්‍රකාශනයන්ය.

යහපත් පුද්ගලයින් යනු වැටුප් නොලබා සේවය කරන පුද්ගලයින්ය යන්න අද ජනගත කරමින් ඇති තවත් සංකල්පයකි. දේශපාලඥයින් ජනතා ඡන්දයෙන් පූර්ණකාලීන මන්ත්‍රීවරුන් බවට පත්වන්නේ නම් ඔවුන්ට එම සේවය වෙනුවෙන් සාධාරණ වැටුපක් ලැබිය යුතුය. පක්ෂයක් වුව සිය පූර්ණකාලීන සේවකයිනට වැටුප් ගෙවිය යුතුය.  එය අද සෑම ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී රටකම ඇති ක්‍රමයයි. වැටුපක් නැතිව පූර්ණකාලීන සේවයක් කරන්නේ කෙසේද? එක්කෝ ඔවුන් ධනවත් පුද්ගලයින් විය යුතුය. නැත්තම් සිය සහකරු/සහකාරියගේ වැටුපෙන් ජීවත්වන පර පෝෂිතයින් විය යුතුය. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකුවීම වරප්‍රසාද ලබා ගැනීමේ අවස්ථාවක් නොවිය යුතු බව සැබෑය. එනමුත් මූලික පහසුකම් නොමැතිව කිසිදු අයකුට පූර්ණකාලීන ජනතා සේවය කළ නොහැකිය.  ජාතික ජන බලවේගයට මෙම යතාර්ථයට පිටු පෑමට නොහැකි වනු ඇත. දූෂණය මගින් මුදල් උපයා නොගෙන විසිවසරක් පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයකුව පූර්ණ කාලීන දේශපාලනයේ යෙදෙන  අයකුට නිසි විශාම වැටුපක් නොලැබෙන්නේ නම් ඔහු හෝ ඇය ජීවිතයේ සැඳෑ සමය ගත කරන්නේ කෙසේද?

සුපිරිසිදු සටන් පාඨ මහපොළවට වැටුණූ පසු දූවිලිවලින් නැහැවෙන බව යථාර්ථයකි. පුද්ගලයින් වෙනස් විය හැකිය. වෙනස් නොවන්නේ නිසි ලෙස පිහිටුවන ක්‍රම සහ විධි, නීති සහ රීතීන්ය.

ක්‍රම වෙනසක අඩිතාලම වන්නේ නීතියේ ආධිපත්‍ය තහවුරු කිරීමයි. දූෂණයට සහ භීෂණයට ඉඩ නොතබන නීති රීති පැනවීමත් රාජ්‍යයේ බලය තුලනය සහ  සංවරණය කරන යාන්ත්‍රණයක් සවිමත්ව පිහිටුවීමත් ඒ සඳහා අවැසිය. අද පවත්නා මූලික තුලන සහ සංවරණ යාන්ත්‍රණයන් වන ස්වාධීන කොමිෂන් සභා සහ ව්‍යවස්ථා මණ්ඩලය 17 වන සංශෝධනය හරහා 2004 වර්ශයේදී පිහිටුවන ලද්දේ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණේ මැදිහත් වීමෙනි. කල්යත්ම වඩා බලවත් විය යුතුව තිබූ එම යාන්ත්‍රණයන් 21වන සංශෝධනය කරා ගමන් කර ඇත්තේ පසු පසටය. ජාතික ජන බලවේගයේ ආණ්ඩුවක ප්‍රථම දේශපාලන ක්‍රම වෙනස විය යුත්තේ එම දොස් නිදොස් කොට සැබවින්ම ස්වාධීන ව්‍යවස්ථා මණ්ඩලයක් හරහා ස්වාධීන කොමිෂන් සභා පිහිටුවීමයි.

නීතිපති දෙපාර්තමේන්තුවෙන් බාහිර වූ ආර්ථික, දේශපාලන සහ සංස්කෘතික ස්වාධීනත්වය ඇති නඩුපවරන්නකුගේ එනම් අභියෝජක බලවත් කාර්යාලයක් පිහිටුවීම, ව්‍යවස්ථා මණ්ඩලයට අලුතින් එක් කළ යුතු අංගයකි. රජය වෙනුවෙන් පෙනී සිටින නීතිපතිවරයාගෙන් අල්ලසට සහ දූෂණයට විරුද්ධව නඩු පැවරීම හොරාගේ පියාගෙන් පේන ඇසීම හා සමාන වනු ඇත.

දෙවනුව එය පොරොන්දු වී ඇති පරිදි විධායක ජනාධිපති ධූරය අහෝසි කිරීමේ සිය මාර්ග සැලැස්ම රටට ඉදිරිපත් කර ඒ සඳහා අවශ්‍ය මුල් පියවර දියත් කළ යුතුය. 1994 සිට සෑම ජනාධිපතිවරණයකදීම විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය අහෝසි කරන බවට පොරොන්දු පිටාර ගැලුවේය. ඊට හේතුව වූයේ මෙරට අත්තනෝමතික දේශපාලන වර්ධනයන්හි පදනම විධායක ජනාධිපති ක්‍රමය වූ නිසාය. ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයේ අඩිතාලම වන නිසි කලට පවත්වන නිදහස් සහ සාධාරණ මැතිවරණ කල් දැමීමට ජේ.ආර්. ජයවර්ධනත් ඔහුගේ බෑණා වූ රනිල් වික්‍රමසිංහත් යොදා ගත්තේ මේ විධායක බලයයි. චන්ද්‍රිකා කුමාරතුංගත් මහින්ද රාජපක්ෂත් එම බලය යොදා ගෙන මැතිවරණ සමය යුද පිටි බවට පත් ක‍ළෝය.

ඉහළ තලයේ සිදුවිය යුතු මෙම වෙනස්කම් මහජනයාගේ එදිනෙදා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදයට බලපාන ප්‍රධාන ක්ෂේත්‍ර තුනක කැරෙන වෙනස්කම් මගින් ඌණපූරණය කිරීම ජාතික ජන බලවේගය මුහුණ දෙන විශාලතම අභියෝගය වනු ඇත. එම ක්ෂේත්‍ර තුන නම් අධ්‍යාපනය,පොදු ප්‍රවාහනය සහ සෞඛ්‍යයයි.

මෙම ක්ෂේත්‍ර තුනෙහිම ප්‍රබල වෙනස්කම් කිරීමට නම් අත්‍යවශ්‍ය සාධකයක් තිබේ. ඒ සම්මුතිබද්ධ දේශපාලනයයි. ඊට හේතුව වන්නේ මෙම ක්ෂේත්‍ර තුනම හුදෙක් ආණ්ඩු පක්ෂයට පමණක් මුහුණ දිය නොහැකි බලගතු මාෆියාවන්ට නතු වී තිබීමයි. ටියුෂන් මාෆියාව, බස් මාෆියාව සහ චැනල් මෆියාව යනු කිසිදු තනි දේශපාලන පක්ෂයකට වෙනස් කළ හැකි සාධක නොවේ. එම ක්ෂෙත්‍රයන්හි කළ යුතු ප්‍රජාතන්ත්‍රීය වෙනස්කම් මෙම මාෆියා අධිරාජ්‍යයන් බිඳ දැමීමට පමණක් සීමා වන්නේ නැත. කළයුතු ප්‍රතිපත්තිමය වෙනස්කම් සම්බන්ධයෙන් පවා ආණ්ඩු පක්ෂ – විපක්ෂ එකඟතාවයන් ගොඩ නඟා ගැනීම ජාතික ජන බලවේගයට සැබෑ ක්‍රම වෙනසක් ඇති කිරීමේදී අත්‍යවශ්‍ය වනවා ඇත. මෙම වෙනස්කම් වෙන වෙනම ලිපි මගින් සාකච්ජා කිරීමට තරම් බරපතලය.

මේ සියළු අභියෝගයන් තරමටම බරපතල වනු ඇත්තේ තිස් අවුරුදු යුද්ධයේ විපාකයක් ලෙස පවත්නා ජනවාර්ගික ගැටුමට විසඳුමක් ලබා දීමයි. යුද්ධය 2009 දී අවසන් විය. එනමුත් ගැටුම අවසන්ව නැත. යුද්ධයෙන් පීඩාවට පත් දෙමළ ජනයා ස්වකීය දුක් ගැනවිලි සම්බන්ධයෙන් විසඳුම් අපේක්ෂා කරති. 

මෙම ගැටුමට මුලපුරන ලද්දේ අභ්‍යාගයකට මෙන්  24 පෙරළියේ පූර්වගාමියා වූ 56 පෙරළිය විසිනි. සිංහල පමණක් රජබස කිරීමේ බණ්ඩාරනායක පිළිවෙත නිදහසින් පසු සිංහල දෙමළ විරසකය සන්නද්ධ ගැටුමක් කරා ගමන් කිරීමේ ආරම්භය විය. දෙමළ ජනයා එදා සිට මුහුණ දුන් භාෂාව, රැකියා, ඉඩම් සහ ආරක්ෂාව යන ප්‍රශ්න අදටත් එලෙසම නැතත් තවමත් පවතී. යුද්ධයේ විපාක ලෙස සිදු වූ බරපතල මානව හිමිකම් කෙළෙසීම් පිළිබඳ ප්‍රශ්නය අද මෙරට දේශසීමාවෙන් ඔබ්බට ගිය අන්තර්ජාතික කාරණයකි. එය කාලයේ වැලිතලාවෙන් වැසී නොයන එකකි.

ජාතික ජන බලවේගයේ දේශපාලනයෙහි ඇති දුර්වලම පුරුකක් වන්නේ මෙයයි. නමුත් එය ජය ගත නොහැකි එකක් නොවේ.

ස්ත්‍රීන් ඇතුළත් කර නොගන්නා දේශපාලනයකට ඔවුන් මුහුණ දෙන පීඩාවන් තේරුම්ගත නොහැක්කා සේම දෙමළ සහ මුස්ලිම් ජනයා ඇතුළත් නොවන දේශපාලනයකට ඔවුන් මුහුණ දෙන පීඩාවන් තේරුම් ගත නොහැක. එනයින් ජනවාර්ගික සාමය පිහිටුවීමෙහිලා ජාතික ජන බලවේගය ආරම්භ කළ යුතු ස්ථානය වන්නේ සුලුතර ජනයාගේ සැබෑ නියෝජනයක් ඇති කර ගැනීම විය හැකිය. තවද 2012 උගත් පාඩම් සහ ප්‍රතිසංන්ධාන කොමිසමේ සිට 2021 සත්‍ය සෙවිමේ සහ ප්‍රතිසන්ධාන කොමිසම ( එනම් නවාස් කොමිසම) දක්වා සිදුව ඇති විවිධ උත්සාහයන් අන්තර් ජාතික ප්‍රමිතීන්ට අනුව ඉදිරියට ගෙන යෑම සඳහා පෙර කී පරිදිම සම්මුතිබද්ධ ප්‍රවේශයක් ඇති කර ගැනීම ජනවාර්ගික විශ්වාසය ගොඩ නැගීම සඳහා පාදක කර ගැනීමට නව ආණ්ඩුවට උත්සාහ ගත හැකිය. එම ව්‍යායමය ද දුර ගමන් කළ යුතු එකකි.

The post 2024 පෙරළිය මෙතැනින් කොතැනටද? appeared first on විවරණ.

ජාතික ජන බලවේගයේ නායක අනුර කුමාර දිසානායක මහතා ජනාධිපති බවට පත් වීමෙන් පසු ආරම්භ කරන ලද  පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාර සම්බන්ධ පරීක්ෂණය කරගෙන යෑම කඩාකප්පල් කිරීමට ජාතික ජන බලවේගයට විරුද්ධ දේශපාලන බලවේග එක්සත් ප්‍රහාරයක් දියත් කරමින් සිටින බව දේශපාලන අංශ විශ්වාස කරති.

මෙම ප්‍රහාරයේ ඉලක්කය වී ඇත්තේ අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්ථමෙන්තුවේ හිටපු ප්‍රධානීන් දෙදෙනා වන හිටපු නියෝජ්‍ය පොලිස්පති රවි සෙනවිරත්න සහ ජ්‍යෙෂ්ඨ පොලිස් අධිකාරී ශානි අබේසේකරය.

රවි සෙනවිරත්න මහතා මහජන ආරක්ෂක අමාතාංශයේ ලේකම්වරයා වශයෙන් ද ශානි අබේසේකර මහතා අපරාධ බුද්ධි විශ්ලේෂණ හා නිවාරණ කොට්ඨාසයේ අධ්‍යක්ෂවරයා ලෙසත් පත් කිරීමට විරුද්ධවය.

මෙම ප්‍රතිප්‍රහාරයේ පළමු පියවර ලෙස රවි සෙනවිරත්නට සහ ශානි අබේසේකරට විරුද්ධව දේශපාලන චෝදනා කිරීම ඇරඹී තිබේ.

මෙම ව්‍යාපාරය සදහා එකිනෙකාට විරුද්ධ දේශපාලන බලවේග එක්වී තිබේ.

මීට අමතරව පාස්කු ප්‍රහාරය සිදුවීමට ඉඩ හැරීයේ යැයි යන චෝදනාව යටතේ, ගෝඨාභය ආණ්ඩුව අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුවේ ජ්‍යෙෂ්ඨ පොලිස් පරීක්ෂකයකු ලෙස පත් කරන ලද ඉන්දුක ද සිල්වා අධිකරණයට වාර්තාවක් ඉදිරිපත් කර තිබේ.

පාස්කු ප්‍රහාරය සම්බන්ධයෙන් පත් කරන ලද  එස්.අයි. ඉමාම් සහ ඒ.එන්.ජේ. ද අල්විස් කමිටු වාර්තා දෙක රනිල් රාජපක්ෂ ප්‍රසිද්ධ කළේ නැත.

මේ අතර වීඩියෝවක් නිකුත් කරමින් ජවිපෙන් ඉවත් වූ පෙරටුගාමී සමාජවාදී පක්ෂයද රවි සහ ශානි වෙත ලබා දෙන ලද නව තනතුරු ප්‍රශ්ණ කර තිබේ.

සමගි ජන බලවේගයට සම්බන්ධ විවිධ පිරිස් ද මෙම ව්‍යාපාරයට එක්ව සිටිති.

පාස්කු ප්‍රහාරය පිළිබඳ විමර්ශනය කිරීම පිණිස පත් කරන ලද මලල්ගොඩ කොමිසම, ජනක් ද සිල්වා කොමිසම සහ පාර්ලිමෙන්තු කාරක සභාව යන කිසිවත් පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරය වැළැක්වීමට කටයුතු නොකළේයැයි රවි සෙනවිරත්න හෝ ශානි අබේසේකරට චෝදනා කළේ නැත.

ජනාධිපතිවරණයට ආසන්න සමයෙහි හිටපු නියෝජ්‍ය පොලිස්පතිවරයකු වන පාලිත සිල්වා විසින් කරන ලද පැමිණිල්ලක් මත රහස් පොලිසියේ හිටපු ප්‍රධාන පොලිස් පරීක්ෂකවරයකු වන ඉන්දුක ද සිල්වා විසින්  කොටුව මහේස්ත්‍රාත් වෙත පසුගිය ජනාධිපතිවරණයට දින 11ත් තබා සැප්තැම්බර් 10වන දින ඉදිරිපත් කරන ලද වාර්තාවක්  ඉල්ලා සිටින්නේ රවි සෙනවිරත්න අත්අඩංඟුවට ගෙන අධිකරණය ඉදිරියට පමුණුවන ලෙසය.

මෙම පියර ගැනීම වැළකුණේ රවි සෙනවිරත්න විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද මූලික අයිතිවාසිකම් පෙත්සමක් නිසාය.

පාලිත සිල්වා සිය චෝදනාව කිසිදු විමර්ශන කොමිසමකට ඉදිරිපත් නොකරන ලද අතර ඒ සඳහා  2024 ජූලි මාසය වනතුරු බලා සිට තිබේ. ඔහු මෙම චෝදනා කරන ලද්දේ රවි සෙනවිරත්න සහ ෂානි අබේසේකර ජාතික ජනබලවේගයට එක්වීමට ප්‍රතිචාරයක් ලෙසය.

සහකාර පොලිස් අධිකාරී නුවන් ඩී දන්තනාරායන විසින් පසුගිය ජූලි 07වන දින අපරාධ පරීක්ෂණ දෙපාර්තමේන්තුව වෙත දක්වා ඇත්තේ, පාලිත සිරිවර්ධනගේ පැමිණිල්ල අනුව රවි සෙනවිරත්න අපරාධමය වරදක් සිදු කර ඇති බව බැලු බැලිමට පෙනී යන බවය.

ජනාධිපතිවරණයෙන් රනිල් රාජපක්ෂ ජය ගනු ලැබුවේ නම් එම පැමිණිල්ල මත මේ වන විට රවි සෙනවිරත්න කවර හෝ චෝදනාවක් මත අත්අඩංඟුවට ගෙන තිබීමට හොදටම ඉඩ තිබුණි.

ඉන්දුක සිල්වාගේ වාර්තාව පදනම් වී ඇත්තේ 2019 අප්‍රේල් 09 දින එවකට රාජ්‍ය බුද්ධි සේවයේ ප්‍රධානියා වූ නියෝජ්‍ය පොලිස්පති නිලන්ත ජයවර්ධන විසින් ඔහු ලද ඉන්දීය බුද්ධි තොරතුර ගැන එවන ලද අති රහසිගත ලිපිය අනුව රවි සෙනවිරත්න කටයුතු නොකළේය යන චෝදනාව මතය. රවි සෙනවිරත්න එම චෝදනාවට ඇති තරම් පිළිතුරු දී ඇති නමුත් හදිසියේම ඉදිරිපත් වූ පාලිත සිල්වාගේ පැමිණිල්ලක් මත ඉන්දුක සිල්වා මෙම පරීක්ෂණ වාර්තාව ඉදිරිපත් කර තිබේ.

ඇත්ත වශයෙන්ම නම් පාස්කු ප්‍රහාරය සම්බන්ධයෙන් වගකිව යුත්තකු වන්නේ නිලන්ත ජයවර්ධන බව මෙරට ශ්‍රේෂ්ඨාධිකරණය විසින් තීරණය කර මිලියන 75ක් දඩ ගසා තිබේ. ඉන්දුක ද සිල්වාගේ වාර්තාව  දීර්ඝ වශයෙන් නිලන්ත ජයවර්ධනගේ සාක්ෂිය මත රඳා පවතී.

නිලන්ත ජයවර්ධන පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාර වැළැකවීමට කටයුතු නොකිරීම සම්බන්ධයෙන් පරීක්ෂණයක් ආරම්භ කරන ලෙස විමර්ශන කොමිසම කරන ලද නිර්දේශය  ගෝඨාභය සහ රනිල් යන රාජපක්ෂවරුන් දෙදෙනාම යටතේ සිදු නොවීය. එනමුත් පාලිත සිල්වාගේ චෝදනාවෙන් දින දෙකකට පසු රවි සෙනවිරත්නට විරුද්ධව නිලන්ත ජයවර්ධනගෙන් ප්‍රකාශයක් සටහන් කර ගන්නා ලදී.

රවි සෙනවිරත්න සහ ෂානි අබේසේකර ලද නව පත්වීම් නිසා සියලු ආකාර දූෂිත සහ භීෂණකාරි බලවේග බියට පත්ව සිටින බව රහසක් නොවේ.  හුදෙක් පාස්කු ඉරිදා ප්‍රහාරය පමණක් නොව රාජපක්ෂ සමයෙහි සිදවූ බවට කියැවෙන අපරාධ සහ දූෂණ සම්බන්ධ පරීක්ෂණද දැන් ආරම්භ වී තිබීම යටිබිම්ගත පාර රාජ්‍යයේ මහත් කණස්සල්ලට හේතු වී ඇති බව පෙනෙන බව විශ්ලේෂකයෝ පවසති.

ලසන්ත වික්‍රමතුංග ඝාතනය, තාජුඩීන් ඝාතනය, කීත් නොයර් පැහැර ගෙන යෑම යනාදී අපරාධයන්ට  පාර රාජ්‍ය ඍජුවම සම්බන්ධ වූ අතර එම ජාලය හෙළිවීම වැළැක්වීමට මරාගෙන මැරෙන මට්ටමේ ප්‍රහාරයකට භීෂනකාරී බලවේග සූදානම් විය හැකි බවත් එම පිරිස් දක්වති.

මෙයට පෙරද එවැනි බලවේග ෂානි අබේසේකර ඝාතනය කිරීමට පවා සැළසුම් කර තිබුණි. දැන් එවැනි බලවේග වියරුවැටී ඊටත් වඩා භයානක මාවත් සොයමින් සිටිනු ඇතැයි විශ්වාස කෙරේ.

ප්‍රධාන පොලිස් පරීක්ෂක ඉන්දුක සිල්වා සම්බන්ධයෙන් රාජ්‍ය දේපල අවභාවිතය සම්බන්ධයෙන්ද  වෙනම පරීක්ෂනයක් දැන් ආරම්භ වී තිබෙන බව පොලිස් ආරංචි මාර්ග දක්වයි.

The post රවි සෙනවිරත්න අත්අඩංඟුවට ගන්නා ලෙස ඉල්ලීම, පාර රාජ්‍ය ප්‍රති ප්‍රහාරයක් ? appeared first on විවරණ.

මේ වනාහී රනිල් රාජපක්ෂ විසින් ද ගෙන ගිය රාජපක්ෂවරුන්ගේ දේශපාලනය තවදුරටත් ඉදිරියට ගෙන යෑමකි.

එක්සත් ජාතීන්ගේ මනෙව හිමිකම් කවුන්සිලය සමඟ ශ්‍රී ලංකාවේ  මානව හිමිකම්, වගවීම සහ ප්‍රතිසන්ධා සම්බන්ධයෙන්  සහයෝගයෙන් කටයුතු කළේ යහපාලන ආණ්ඩුවේ මුල් වසර කිහිපය තුළදී විදේශ ඇමැතිවරයා වූ මංගල සමරවීර පමණකි. ඔහු යුද සමයේ සිදුවූ මානව හිමිකම් කෙළෙසීම් සම්බන්ධයෙන් රාජපක්ෂ දේශපාලනය වූ ප්‍රතික්ෂේප කිරීමේ ප්‍රතිපත්තියෙන් ඉවතට ලංකාව ගෙන ගියේය.

51/1 නමින් 2015 ඔක්තෝබර මාසයේ දී එළෙස ඒකමතිව සම්මත කරන ලද යෝජනාව අනුව සංක්‍රාම යුක්ති ක්‍රියාදාමයක් පිහිටුවීමට ශ්‍රී ලංකා රජය එකඟ විය.

2019 නොවැම්බරයේදී බලයට පත් ගෝඨාභය රාජපක්ෂ ආණ්ඩුව එම යෝජනාවෙන් නිල වශයෙන් ඉවත් විය.

2015 දී අගමැති වශයෙන් එම යෝජනාවට සහය දැක් වූ රනිල් වික්‍රමසිංහ. 2022 පූලි මාසයේ දී රනිල් රාජපක්ෂ ලෙස බෞතීස්ම කිරීමෙන් පසුව ඔහුද එම යෝජනාවෙන් ඉවත්ව සිටීම දිගටම පවත්වා ගෙන ගියේය.

දැන් ඒකේඩී ආණ්ඩුව ලෙස හැදින්වෙන ජාතික ජන බලවේගයේ ආණ්ඩුව ද යුද සමයේ මානව හිමිකම් කෙළෙසීම් සම්බන්ධයෙන් රාජපක්ෂ පිළිවෙතම ඉදිරියට ගෙන යන බව සනාථ කර තිබේ.

ඒකේඩී ආණ්ඩුවේ පසුගිය අමාත්‍ය මණ්ඩල රැස්වීම තීරණය කර ඇත්තේ අද ඉදිරිපත් කැරෙන යෝජනාවටත්, මානව හිමිකම් කොමසාරිස්වරයා විසින් ඉදිරිපත් කරන ලද ශ්‍රී ලංකාවේ මානව හිමිකම් පිළිබඳ වාර්තාවටත් විරුද්ධ වීමටය.

එමෙන්ම කිසිදු විදේශීය සහභාගිත්වයකින් තොරව හුදෙක් දේශීය පරීක්ෂණ යාන්ත්‍රණයක් මගින් එම මානව හිමිකම් කෙළෙසීම් පරීක්ෂා කිරීමටය.

එම අමාත්‍ය මණ්ඩල තිරණය සත්‍ය සෙවීමේ කොමිසමක් පත් කිරීම ඇතුලු සංක්‍රාම යුක්ති ක්‍රියාදාමය ගැන කිසිවක් සඳහන් නොකරයි.

අද මානව හිමිකම් කවුන්සිලයේ දී  සාකච්ඡාවට සහ ඡන්ද විමසීමට ලක් කැරෙන යෝජනාව මෙසේය:

පසුගිය දා පැවැති අමාත්‍ය මණ්ඩල තීරණය මෙසේය:

The post ඒකේඩී ආණ්ඩුව ජීනිවා යෝජනා ගැන රාජපක්ෂ පිළිවෙත ඉදිරියටම.. appeared first on විවරණ.

“රනිල් රාජපක්ෂ වෙනුවෙන් හාන්සි වූ රාජපක්ෂ පවුලේ පොහොට්ටු පක්ෂය හාන්සියේ තෙහෙට්ටුවෙන්ම අකාලයේ පණ අදින තත්වයකට පත්ව තිබේ.

අනෙක් දොස් පැත්තකට තබා රනිල් රාජපක්ෂට ලකුණූ දිය හැකි කාරණයක් වන්නේ බත් දුන් අත හපා කා රාජපක්ෂ පවුලේ දේශපාලන බලය දෙකේ කොළයට දැමීම ගැනය.

රනිල් වික්‍රමසිංහ, රනිල් රාජපක්ෂ ලෙස බව්තීස්ම කොට. සාටකයක පොරවා ජනාධිපති පුටුවට වැඩම වූයේ රාජපක්ෂ පවුලේ  ජාතික ඇදුම් උනා  පාවාඩ  බවට පෙරළමිනි.”

දැන් ඒ සාටකය රනිල් රාජපක්ෂගේ දෙපා යටින් ඉවතට ඇද දමා තිබේ. පොහොට්ටුවේ ජනාධිපති අපේක්ෂකයා ලෙස කැසිනෝ ව්‍යාපාරික ධම්මික පෙරේරා වෙනුවට රාජපක්ෂ පුත් නාමල් රාජපක්ෂ ඉදිරිපත් කිරීම, රාජපක්ෂ පවුල සහ රාජපක්ෂ දේශපාලනය සතු හොඳම තුරුම්පුවය.

ධම්මික පෙරේරා ඉදිරිපත් කළේ නම් දැන් රනිල් රාජපක්ෂගේ වහලුන් බවට පත්ව සිටින අප්‍රසන්න ප්‍රසන්න යනාදීන්ට පක්ෂව බිස්නස්කාරයකුට වික්කා යැයි කීමට බැරිවනු ඇත. පොහොට්ටුය නොබෙදී තිබුණේ නම් ධම්මික පෙරේරා හොද අපේක්ෂකයකු වීමට ඉඩ තිබුණි.

මහින්ද රාජපක්ෂට මෙරට යම් ජන ප්‍රසාදයක් ඉතිරී වී ඇත්නම් එය ඡන්ද බවට පෙරළීය හැකි හොදම අපේක්ෂකයා නාමල් රාජපක්ෂය. දැක් රාජපක්ෂ පවුලේ සුරුවම වන මහින්ද රාජපක්ෂට මියෙම්වා රැකෙම්වා කියා නාමල් වෙනුවෙන් පොර පිටියට කිහිළිකරුවාරුවෙන් හෝ බැසීමට සිදුවනු ඇත.

නාමල්ට  එරෙහි රනිල් රාජපක්ෂ පිළේ ප්‍රහාරය මහින්ද රාජපක්ෂට එරෙහි ප්‍රහාරයක් බවට ඉබේම පත්වෙයි. එනයින් රනිල්-මහින්ද දීගය දැන් නැත්තටම නැතිවනු ඇත.

අප්‍රේල් මාසයේ ලියූ ලිපියේ මම මෙසේ ද  කීවෙමි.

“ජනාධිපති පුටුවේ ඇලෙන තුරු රනිල් රාජපක්ෂ, රාජපක්ෂ පවුලේ සුචච කීකරු කුක්කකු සේ ඉජු ඉජු හඩ මිහිරි ගායනයක් සේ වින්දේ, දෙන්ඤම් බැටේ වාදනය සූදානම් කරමිනි.

රාජපක්ෂ පවුල විධායක ජනධිපති පුටුවේ සැප සහ මාන්නය දොලොස් වසරක් වින්දනය කර තිබුණද, රනිල් රාජපක්ෂ එම පුටුවේ ඇලවීමෙන් පසු, අතුන් ලවා වත් ඉවතට ඇද්ද විය නොහැකි බව නොදැන සිටියා වැන්න. ඇතුන් ලවා ඇද්ද විය නොහැකි මෝඩකම් ගැන කට වහරේ එන්නේ නිකමට නොවේ.”

දේශපාලන උප්පරවැට්ටිකම් අතින් රනිල්ට නොදෙවෙනි වුවද මහින්ද රාජපක්ෂ ඔහුගේ දේශපාලන ජීවිතයේදී කරන ලද ලොකුම මෝඩකම් රනිල් ගැන දැන දැනම ඔහු ට ජනාධිපතිකම බන්දේසියක තබා පිරිනැමීමයි.

 අරගලයෙන් පසු රාජපක්ෂවරුන් සතු වූ හොඳම තොරා ගැනීම ගැන  මම මෙසේ ලිවීමි.

“2022 මහජන අරගලය සමථයකට පත් කරනු වස් නිර්පාක්ෂික විශ්වසනීය ජනාධිපතිවරයකු පත් කර සර්ව පාක්ෂික ආණ්ඩුවක් පිහිටුවා ඉක්මන් මහා  මැතිවරණයකට ගියේ නම්, රාජපක්ෂ සනුහරය අද මුහුණ දෙන වින්නැහියෙන් ගැලවීමට යම් ඉඩක් තිබුණි. එම අවස්ථාවෙහි රනිල් වික්‍රමසිංහ බලයක් නැති හුදකලා මංත්‍රි කට්ටකු වූ අතර, ජවිපෙ- ජාජබ අද තරම් ජන බලයක් ගොඩ නඟා ගෙන නොතිබුණි.

සියල්ලටමත් වඩා ඒ අවස්ථාවෙහි පොදු ජන පෙරමුණේ දේශපාලනඥයින් සිටියේ මහින්ද රාජපක්ෂට සිය මහරජානන් ලෙස එතෙකුදුත් වන්දනාමාන කරමිනි..

සෙනසුරාටත් බටකොළ කෑමට සිදුවන දිනයක් එන්නේය. ශුද්ධ යැයි කියන සියලු දේ කිලුටු වන දිනයක් උදා වන්නේය. සියල්ලටමටත් වඩා මිනිසාට ස්වකීය ඉරණම අතට ගැනීමට බල කරන දිනයක් ළගා වෙයි.

‘අපි රනිල් ගැන දන්නේ නැතුවයි’ කියා රාජපක්ෂ පවුලේ මහරජානන් මාධ්‍යට කිවේ වැඩි ඈතකදී නොවේ. මහින්ද රාජපක්ෂ අත්දැකීම් ඇති දේශපාලනඥයකු වශයෙන් තමා ස්නානය කරන ලද කිලුටු ජලයෙන්ම බව්තීස්ම කරන ලද නමුත් රනිල් රාජපක්ෂ යනු ආපසු හැරී දෂ්ඨ කරන සර්පයකු බව නොදැන සිටියා විය නොහැක. එනමුත් දෙවසරකට පෙර නැගී ආ ඒ මහා ජන ගංගාව විසින් ගිණි කන වට්ටන ලද මහරජාණෝ  ඩීල් දේශපාලනයේ චක්‍රවර්තී  බැසිල් රාජපක්ෂට යට විය. රාජපක්ෂ දේශපාලනයම ඉදිරියට ගෙන යන බවට සපථ කරවා ගැනීමෙන් පසු, රනිල් රාජපක්ෂ, පාවාඩ මත විධායක පුටුවට නංවන ලදී.”

රනිල් යනු සතයකටවත් විශ්වාස කළ නොහැකි  අන්ත පාවා දෙන්නකු බව ඉතිහාසය පුරාම පෙන්වා දී තිබේ.

අප්‍රෙල් මාසයේ ලිපියෙහි මෙසේ ද එයි.

“දැන් රනිල් රාජපක්ෂ, රාජපක්ෂ නිලමැස්සන් ඔහු වටා රැස් කර ගන්නා වේගයෙන්  තමා ද රාජපක්ෂ කෙනෙකු බව සනාථ කරමින් සිටින්නේ රාජපක්ෂ පවුලට දවල් තරු පෙන්වමිනි.

මුලින්ම තමන්ගේ හිතෛශී ප්‍රාදේශීය මංත්‍රියන් කිහිප දෙනෙකුට ඇමතිකම් දෙන ලෙස පොහොට්ටුව කරන ලද ඉල්ලීමට රනිල් රාජපක්ෂ පයින් ගැසුවේය.

පොහොට්ටු මහ රාජානන් ද දෙටු රජානන් ද රජ කුමරුවාන්නද එකපැහැර අයැද සිටි මහා මැතිවරණ  යෝජනාවට  රනිල් රාජපක්ෂ පිළිතුරු දුන්නේ මැදමූලනටම ඇසෙන තරම් අධෝ වාතයකිනි.

හුනස්නෙන් නොනැගිටම ‘පුලුවන් නම් මංත්‍රී 113ක අත්සන් අරං එන්න’ යැයි රනිල් රාජපක්ෂ  රජ පවුලට අභියෝගයකින් දමා ගැසුවේය.

ඉහත ආත්මයේ ඉඩම් ප්‍රේතයකුව ඉපිද සිටියාක් වැනි පෙනුමකින් යුත් අගමැති සූට් මසා ගත් ඇමතියකු නොනවත්වාම රනිල් රනිල් මයි මතුරන  හඩ ඉවසා සිටිය නොහැක්කේ රජ පවුල, ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකයා ගැන මුවින් නොබා සිටිනු යැයි සිය වහලුන්ට නියෝගයක් කළේ රටටම ඇසෙන අඬ බෙර පදයකිනි.

මහා මැතිවරණයක් රජ පවුල ඉල්ලා සිටියේ, තමන්ට හොදින්ම පන්දු කෙළියේ යෙදිය හැකි පිට්ටනිය එය බැවිනි. රනිල් රාජපක්ෂගේ හූඇන්පියට වඩා තමන්ට ආසන දිනා ගත හැකි බැවින්  කැඩී ගිය නාස් ළනුව යළි එමගින් දමා ගැනීමට හැකි වනු ඇතයි රජ පවුල කල්පනා කළාක් වැන්න.

හැරෙන තැපෑලෙන් යළි අධෝ වාත පිළිතුරක් එවූ රනිල් රාජපක්ෂ රජ පවුලේ පලාත් පාලන සභික රොත්තක් ලවා, රාජපක්ෂවරුන්ගේ කණ රත්වන පහරක් දෙමින් තමන් අපූරුම ජනාධිපති අපේක්ෂකයා බව කියවා ගත්හ.

රජ පවුලේ නියෝග දැන් එහි වහලුන් තුට්ටුවකට ගණන් නොගනී. ඒ වෙනුවට  නිලමැසි රංචුව  වඩාම ගන්ධස්කාරය තෝරා ගෙන තිබේ. ‘ගඳත් සුවදකි රජතුමාගේ’ යන තනුව, දැන් ගැයෙන්නේ ‘රනිල ගඳ අපට සැප දෙයි’ කියාය.

රනිල් රාජපක්ෂ වරදාන සහ කුට්ටි බෙදමින් රාජපක්ෂ වහල්ලු සිය ආවතේවයට ඕනෑවටත් වඩා කැඳවා ගෙන තිබේ. ලංසා ගේ සිට ප්‍රේම්ජයන්ත් දක්වාද ප්‍රසන්නගේ සිට සේමසිංහ දක්වාද දැන පහන අල්ලන්නේ රනිල් රාජපක්ෂටය.

‘පහනට තෙල්’ කාරයා කොහිදැයි නොපෙනෙන තරමට රාජපක්ෂ අහස අදුරුය.”

මහින්ද රාජපක්ෂගේ වහල්ලු රනිල් රාජපක්ෂ වහල්ලු බවට පත් වූයේ, නාවර පෙරෙන බල්ලකු නාවන ලද ජලයෙන් දොවනය කරන ලද ඌරු පැටියකු වුව බලුගඳම පතුරුවන බැවිනි.

මේ බලන්න

“ගෝටා නිමල් ලංසා ගේ කුඩු ඇල්ලීමට යැයි විශේෂ කාර්ය බලකාය යැවූ විට හෙලිකොප්ටරයකින් එහි ගොස් පොලිසිය එළවා ලංසා රැක ගත්තේ මරා නම් මහරජාය!.

ආතක් පාතක් නැතිව  සිටි ප්‍රසන්න රණතුංග බස්නාහිර මහ ඇමති කර පසුව ඇමැති ධුරයකින් පිදුම් දුන්නේ ද මරාය.

සුසිල් ප්‍රෙම්ජයන්ත ලාට අනුර ප්‍රිියදර්ශන ලාට මරාගේ සෙවන නොලැබුණි නම් අද නිකම්ම නිකම් කලු කෝට්කාරයෝය.”

රාජපක්ෂ අනුහස නොවී නම් මහින්දානන්ද හිරේට. රත්තරන් ලාකඩ බවට  පත්වනු ඇත.

යළි අප්‍රේල් ලිපියෙන් උපුටා ගැනීමක් මෙසේය:

“එවැනි මිනිස්සු දැන් මරාට කෝචොක් දාන්නේ ‘නාකි මයිනා’ යැයි නොකියා කියමිනි.

රනිල් රාජපක්ෂ,රජ පවුලට දුන් ගේම තේරුම් ගැනීමට රජාගේ  වහල්ලු සිය කැමැත්තෙන්ම විකුණුනු හැටි විමසා බැලීම ප්‍රමාණවත්ය.

දැන් රනිල් රාජපක්ෂගේ සේනාවෙන් අඩකටත් වඩා රාජපක්ෂ වහල්ලුය.

එන පොට හොඳ නැති බව දුටු මහ රජාණෝ දැන් සිය පුතු කුමරු ද්වන්ධ සටනට නොයවන්නේ, ඔහුගේ හිස, ගුවන් තොටුපොලේ දී නැතත් ජන්ද බිමෙහි දී  රන් බිම සිප ගතහොත් එම ක්වන්ධය තමාට ද  ආරූඩ වන බව දන්නා නිසාය.

දැන් කුමක් කරමුද? යැයි රජ පවුල සතර කන් මන්ත්‍රණයෙහි යෙදී සිටින්නේ, ‘මඟ සිටියොත් තෝ නසී, ගෙදර ගියොත් අඹු නසී’ යන දේව උපදෙස සිහි කරමිනි.

පාර්ලිමේන්තු බලය නැතිව රනිල් රාජපක්ෂ, රජ පවුලට මෙහෙම කෙළ වූයේ නම් අහම්බයකින් හෝ රාජපක්ෂ ඡන්ද එහැම පිටින්ම ගෙන ජනාධිපතිකම ලබා ගත්තොත් පොහොට්ටුවට වැලේ වැල් නැති වී යන්නට වන්නේ අබ සරණ සොයා ය. ඒ බව රජ පවුල දනී.

දැමු සියලු උප්පරවැට්ටි නොසළකා  රනිල් රාපපක්ෂ තවම ඉන්නේ සියයට 6ක ජන්ද ප්‍රමාණයකය.  රාජපක්ෂ ඡන්ද කුට්ටිය නැතිව ජාම බේරා ගැනීමටවත් රනිල් රාජපක්ෂට නොහැක.  තම ඡන්ද කුට්ටිය රනිල් රාජපක්ෂට පූජා කළ හොත් තමන්ට දේශපාලන අනාගතයක් නැති වන බව රජ කුමරු දනී.  මන්ද යත් රනිල් රාජපක්ෂ පිරිවරා ඉන්නේ රාජපක්ෂ කුමරුන්ම වැනි චීස් බටර් කන පොත්ත රතු ගැටවුන් නිසාය. රනිල් රාජපක්ෂ සිය උරුමය දැනටමත් එක් කුමරුවකුට ලියා දී තිබේ.”

රනිල් රාජපක්ෂ අපෙක්ෂා කළ පොහොට්ටු ඡන්දවලින් අඩුම වශයෙන් සියයට 10ක් නාමල් රාජපක්ෂ කඩා ගනු ඇත. රනිල් රාජපක්ෂට ද සිදු වන්නේ මැදමූලන වළව්වේ එලු පැදුරකට වී කුරහන් සීපද කීමටය.

පොහොට්ටුව තමන්ගේම අපේක්ෂකයකු ඉදිරිපත් කිරීම පමා කළේ රනිල් රාජපක්ෂ අවනත කර ගතහැකි වනු ඇතැයි යන අඥාන තීරණය නිසාය. පළාත් සභා සහ පලාත් පාලන මැතිවරණවලදී තමන්ට සියයට 70-90ත් තරම් අපේක්ෂයින් ඉදිරිපත් කිරීමට ඉඩ දිය යුතුයැයි කී බැසිල් රාජපක්ෂගේ පුකට පයින් ගසා අතුල් වූ  පිළිකන්නෙන්ම එළීයට දමන තුරු රාජපක්ෂවරු ගන්දබ්බ වී සිටියහ.

රාජපක්ෂවරු වැටී සිටි අගාදය  ලෙහෙසියෙන් ගොඩ ආ හැකි එකක් නොවීය. අප්‍රේල් මාසයේ ලිපියෙහි මෙසේ ද ලීවෙමි.

“පරදින අශ්වයකුට ඔට්ටු අල්ල තියෙන සේසතම නැති කර ගන්නේ ද නැත්නම් පරදින්නට හරි තරඟ පිටියට පිවිසෙන්නේ ද යන උභතෝකෝටිකයෙන් රාජපක්ෂ පවුලට ගැලවීමක් නැත.

රනිල් රාජපක්ෂ නම් ගිලෙන බොට්ටුවට සිය අබලන් නෞකාව එල්ලා ගෙන එයත් සමඟ ගිලී යන්නේ ද නැත්නම් කප්පිත්තකු නැති නෞකාවක් මේ දේශපාලන සුලි සුළං මැද පාවී යන්නේ ද යන්න රජ පවුල දැන්  හිසේ සිට පශ්චාත් භාගය කස කසා නිමග්න වන පිළිතුරක් නැති ගැටයයි.

ගැටය ගැහුවේ රනිල් රාජපක්ෂය.

රනිල් රාජපක්ෂගේ සහජ ලකුණ ඉනිමඟට පයින් ගැසීමයි. ඔහු වෙනුවෙන් දිවි පරදුවට තැබූ ජොන්ස්ටන්ලා, ලොකුගේලා අතුකෝරාළලා යනාදී බෙහෝ දෙනෙකුට රනිල් පයින් ගැසුවේය.  දැන් ඔහු රජ පවුලට පයින් ගසා ඇත්තේ,  අත්ත උඩම වාඩි වී කියත පාවිච්චි කළ මෝඩයා සිහි ගන්වමිනි.

දෙගොල්ලනටම සිදු වන්නේ දොයි යන්නය.

සුළඟ කුපිත කළවුන් මහා කුණාටු පැතිය යුතුය. ගිනි අඟුරු මෙළවූවෝ චන්ඩ ගිනිදැල් පැතිය යුතුය.

මේ සියලු අදෝනා මැද ඇසෙන්නේ හූඇන්පිය මෙන්ම රාජපස්ස දේශපාලනය ද අතුගෑවී යන මහා ජන ඝෝෂාවයක නින්නාදයයි!”

රනිල් රාජපක්ෂගේ පස්සා පැත්ත බිම ඇන්නවීමට  පරාජය දැක දැකත් සටනට පිවිසීමෙන් නාමල් රාජපක්ෂ පෙන්වා ඇත්තේ නොසළකා නොහැරිය හැකි දේශපාලන වර්ධනයකි.

කාඩ්බෝඩ් රාජපක්ෂ සහ ඇත්ත රාජපක්ෂවරුන් අතර දැන් ඇරඹෙනු ඇත්තේ තුන්වැනියා සහ හතරවැනියා වීමේ ඛේදජනක විගඩමයි.

The post නාමල් ආගමනය: පොහොට්ටුව හාන්සි කරවූ රනිල් රාජපක්ෂත් හාන්සියි appeared first on විවරණ.

අරගලය විසින් පලවා හරින ලද රාජපක්ෂ පවුුලට තිබූ පාර්ලිමේන්තු බලයද, රනිල් රාජපක්ෂ වරදාන පුදා ඩැහැ ගනු රාජපක්ෂවරු බලා සිටියේ ඇඬූ කඳුළෙනි.

බලය ලද සැණින් තමා කපටි වෘකයකු බව යළි දත් විළිස්සා පෙන්වූ රනිල් රාජපක්ෂ, මහින්ද රාජපක්ෂ පවුල හාන්සි කෙරෙව්වේය.

අනෙත් අතට මරාගේ සහ පවුලේ කෙරුවාව නොදන්නා කෙනෙක් නැත. වැඩකට නැති සම්මන්ත්‍රණ ශාලා, ක්‍රීඩා පිටි, වරාය වැනි ආයතන තමන්ගේ නමින් ලියා ගැනීමට මරාට  තිබුණේ උන්මාදයකි.

නීතියේ පාලනය කුණූ කූඩයට දැමූ මරා, මානව හිමිකම් කොමිසම, අල්ලස් සහ දූෂණ කොමිසම වැනි ආයතන ස්වකීය හෙංචයින්ගෙන් පිරෙව්වේය.

මරා සුනාමි හොරෙක් බව කීවේ වෙනින් කව්රුවත් නොව මරාගේම අගවිනිසුරු වූ සරත් සිල්වාය.

ශ්‍රී ලංකන් ගුවන් සේවය ලාභ ලබන ආයතනයක් බවට පත් කළ එමිරේටස් ගුවන් සේවය සිය දොළ දුක පිනිස පළවා හැර ශිරන්තිගේ මලයාට දුන්නේ මරාය. එදා සිට අද දක්වා ශ්‍රී ලංකන් ගුවන් සේවය ලබා ඇති පාඩු බිලියන සිය ගණනාවකි. එම පාපය තනිකරම මරාගේ උන්මාදයේ විපාකයකි.

මෙවැනි සිදුවීම්හි අවසානයක් නැත. පොතක් ලිවිය හැක. පොත් ලියා තිබේ.

තමාගේ බිරිඳ ගොස් ආරම්භ කර ප්‍රකෝටි ගණනින් වැය කර තැනූ මාල්වානේ මාලිගය, මරාගේ මලයා බරා තමාගේ නොවේ යැයි අත හැර දමා හිරේ යාමෙන් බේරුනි.

මරාගේ බාල මලයා, ගෝරා රට නැත්තටම නැති කළේය. ගෝරාට තිබූ පිස්සුව එසේ මෙසේ එකක් නොවේ. මීනී මොරුන් සහ අලි පැටවුන් ඇති කරමින් මෙරට ජනයා වළපල්ලටම ඇද දැමුමේ රාජපක්ෂ සාපය උපරිමයට ගෙන යමිනි.

මරා අවසානයේ දී සිය පවුලට තවත් රාජපක්ෂ කෙනෙකු ලබා දෙමින්, සියයට 2කේ රනිල් වික්‍රමසිංහ, රාජපක්ෂවරයකු ලෙස බව්තීස්ම කර ජනාධිපති පුටුවට ගෙන ආවේය.

බැදුම්කර මගඩියේ සිට වීසා මගඩිය දක්වා වන කටු ඉඹුලින් ගෙල සරසා ගෙන ඇති රනිල් ද රාජපක්ෂ පවුලට ජාඩියට මූඩිය මෙන් විය.

නැගී ආ මහජන විරෝධයෙන් මුවා වීමට, රනිල් රාජපක්ෂ, රාජපක්ෂ පවුලට පළිහක් බවට පත් විය. රනිල් රාජපක්ෂ ඒ පළිහම යොදා ගනිමින් රාජපක්ෂ බල කඳවුරෙහි බෙලි කැපුවේය.

අද මෙරට ජනතාවට එපාම වූ දේශපාලන කල්ලියක් ඇතොත් ඒ රාජපක්ෂ හැතිකරය වේ. මරා සහ බරා එහි ඉහළම ගන්දස්කාරයයි.

පසුගිය දා මරා සහ බරා යන දෙදෙනාම එළඹෙන ජනධිපතිවරණයේ දී තම සහාය රනිල් රාජපක්ෂට බවට සපථ කළහ.

දැන් අපට දකින්නට ලැබෙනු ඇත්තේ කලකින් නොදුටු ජව්සමකි. රාජපක්ෂ පවුලට විරුද්ධව ජිනීවාහි එක්සත් ජාතිත් හමුවේ මොරදුන් ඊනියා මානව හිමිකම් කෙරුමන්ලා සහ කෙරමියන්ලා දැන් රාජපක්ෂට ආයු බෝ වේවා කියන පෙරහැරේ රෙදි නැතුව රඟනු ඇත. රාජපක්ෂලාගේ ලේ ඉල්ලූ පොන්සේකා සහ පරාජිත ද ගිනි බෝල කරකවනු ඇත. නාමල් කුස්සියට වී පොල් ගානවා ඇත. ධම්මික අයියෝ මගේ සල්ලි යැයි ඊළග බදු වංචාවට සැරසෙනු ඇත.

දූෂණයෙන් කප් ගසා සිටින බව රටම දන්නා රාජපක්ෂ පවුලේ සහාය යනු රනිල් රාජපක්ෂට ඇතුවත් බැරි නැතුවත් බැරි උරචක්‍ර මාලාවකි. මෙය මැරෙන්න යන එකා පිදුරු ගහෙත් එල්ලීම වැනි දුක හිතෙන කතාවකි.

මෙය විය යුතුම දෙයකි. තමන්ගේ වළ තමන්ටම කපා ගැනීමට වීම මෙරට ජනයා රාජපක්ෂවරුන් වෙත ලක්ෂ සංඛ්‍යාත සුසුම් මගින් එල්ල කල සාපයේ විපාකයයි.

අනෙත් අතට මේ වනාහී දැනටමත් ජනාධිපති තරඟයේ තුන්වැනියා බවට පත්ව සිටින රනිල් රාජපක්ෂට කල් තබා ලැබුණු මල්වඩමකි.

ඇත්ත වශයෙන්ම නම් මරා සහ බරා කළේ සිය පවුලේ ආගන්තුකයා වන රනිල් රාජපක්ෂගේ මිනී පෙට්ටියේ අන්තිම ඇනය ගැසීමයි.

ජන ප්‍රවාදගත තවත් දූෂණයක හිම කුමරිය වූ ඩේසි ආච්චී විසින් මරා පවුලේ නිවසක් ඉදිරිපිට තබා ගිය මුතුවැල් වලින් “අපත් සමඟ තොපත් අපායට”  යැයි එම මිනී පෙට්ටියේ මුහුණතෙහි ලියා තැබෙන්නට බැරි නැත.

The post වළෙන් නැගිටි මරා, රනිල් රාජපක්ෂගේ පෙට්ටියේ අන්තිම ඇනය ගහයි.. appeared first on විවරණ.

“එල්ටීටීඊය සමග පැවති යුද්ධය ගහලාම ඉවර කළ යුතු බවට කී දේශපාලන තිබුණේ දෙකක් පමණි. ඉන් එකක් නම් ජනතා විමුක්ති  පෙරමුණය..”

”..යුද හමුදාව අවි අතට ගෙන කළ සටන අපි මතවාදීව කරමින් ඒ සදහා ජනතාව සන්නද්ධ කෙළමු. (බෙදුම්වාදී ) ත්‍රස්තවාදය පරාජය කළ හැක්කේ එය ගහලා විනාශ කිරීම මගිනි..”

අද ඊශ්‍රලය ගසා තීරයේ මහා ජනඝාතනයක නිරත වන්නේද ත්‍රස්තවාදය ගහලා ඉවර කිරීමේ න්‍යාය යටතේය.

ඔහු ගහලා ඉවර කිරීමේ ප්‍රකාශය කරන්නේ ආඩම්බරයෙනි. එවිට අත්පාළසන් නාදය පැතිර යයි.

මෙම ප්‍රකාශයෙන් පෙනෙන්නේ ජනතා විමුක්ති පෙරමුණ ඉතිහාසයෙන් පාඩම් ඉගෙන ගෙන නැති බවයි.

ලාල් කාන්ත මෙම ප්‍රකාශය කරන්නේ දෙමළ ජනයා යුද්ධයෙන් මිය ගිය සිය ජනයා සිහිපත් කිරීමට පසුදාය.

දෙමළ ජනයා කරන ලද එම සිහිකිරීම් වැළැක්වීමට ලංකා රජය ගත් කිසිදු පියවරක් ජවිපෙ හෝ ජාතික ජන බලවේගය හෙළා දැක්කේ නැත.

ලාල් කාන්ත කියන්නේ යුද්ධය නතර කිරීමට තිබූ එකම ක්‍රමය ගහලා විනාශ කිරීම පමණක් බවයි.

එමගින් ඔහු යුද්ධය සාමකාමී මාවත් මගින් අවසන් කිරීමට දරන ලද සියලු ප්‍රයත්නයන් සාහසික ලෙස හෙළා දකී.

ලාල් කාන්තගේ ගහලා ඉවරයක් කිරීමේ විපාක වශයෙන් මිය ගිය දස දහස් ගණන් සිවිල් වැසියන් සම්බන්ධයෙන් ද එම ගහලා ඉවරයක් කිරීමේ පිළිවෙතද වගකිව යුතුය.

එම ගහලා ඉවරයක් කිරීමේ පිළවෙත සාධරණ නම් 1988-1990 සමයේ ජවිපෙ විසින් මුදාහළ භීෂණය ද ගහලා ඉවරයක් කිරීම සාධාරණ විය යුතුය.

මන්ද යත් 88-90 ජවිපෙ නායකත්වය දුන් දේශප්‍රේමී ජනතා ව්‍යාපාරයේ පිළිවෙත ද ත්‍රස්තවාදය මත පදනම් වූ බැවිනි.

එනයින් එහිදී මියගිය දස දහස් ගණන් ජනයා සැමරීම ද තහනම් කිරීමට ලංකා රාජ්‍යට අයිතියත් ලැබේ.

88-89 එසේ නොවූ විමුක්ති අරගලයක් යැයි ලාල් කාන්ත ඊළග රවුමේදී කියන්නට ඉඩ තිබේ.

එලෙසින්ම දෙමළ සන්නද්ධ අරගලය ද විමුක්ති අරගලයක් යැයි දෙමළ දේශපාලන ව්‍යාපාර කියනු ඇත.

ඕනෑම සන්නද්ධ අරගලයක් විසදීමට යොදා ගත හැකි මානුශීය පිළිවෙත වන්නේ සාකච්ජා මාර්ගයයි.

එසේ  නොව යුද්ධය යුද්ධයෙන්ම අවසන් කළ යුතුය යන්න භයානක සහ අපරිනත ප්‍රකාශයකි.

දෙමළ සන්නද්ධ සටන්කාමිත්වයට මූලික වූ සමාජ දේශපාලන සහ ආර්ථික ගැටළු සම්බන්ධයෙන් විසදුම් ඉදිරිපත් කිරීම මෙමගින් ජවිපෙ ප්‍රතික්ෂේප කරයි. ඔහු විසින් කිය යුතුව තිබුණේ එම විසදුම් ඉදිරිපත් නොකරීම යුද්ධයට හේතු වූ බවයි.

ලාල් කාන්ත මෙයට පෙර අවස්ථාවක දී 88-89 සමයෙහි ජවිපෙ විසින් විදුලිබල ට්‍රාන්ස්පෝමර් විනාශ කිරීම සාධාරණ කරමින් ද ව්‍යාජ කරුණූ ගෙනහැර පෑවේය.

යාපනයේ පැවැත් වූ ජාතික ජන බලවේගයේ මැයි දින රැළියෙහි දී මෙම ප්‍රකාශය කරනු ලැබුවේ නම් කුමන ප්‍රතිචාරයක් ලැබෙන්නට තිබුණිද?

ජාතික ජන බලවේගය කියන දේ කරන කරන දේ කියන සන්ධානයක් නම් මීළගට උතුර දෙමළ ජනයාගේ ඡන්දය ඉල්ලීමට යන විට මෙම සටන් පාඨයද රැගෙන යා යුතුය.

යුද්ධයේ නාමයෙන් දෙමළ ජනයා මත පතිත කරවන ලද විනාශයට තමන් ද වගකිව යුතු බව ප්‍රසිද්ධියේ කියා සිටීම සම්බන්ධයෙන් අප ලාල් කාන්තට ස්තුති වන්ත විය යුතුය.

කණගාටුවට කාරණය වන්නේ අනුර කුමාර දිසානායකට ජනාධිපති තරගයෙන් ජය ගැනීමට ඇති ඉඩ දුර්වල කිරීමට ලාල් කාන්තගේ දේශපාලන කතා හේතු වනු ඇති බවයි.

පෙනෙන විදියට එක්කෝ අනුර කුමාර සහ ලාල් කාන්ත යන්නේ  දෙමගකය. නැත්නම් දෙපැත්තම රැවටීමේ මගකය.

ඇත්ත පහදා දීම ජාතික ජන බලවේගය සතුය.

The post ලාල් කාන්තගේ ගහලා ඉවර කිරිල්ල සහ උතුරේ සහ දකුණේ සන්නද්ධ අරගල appeared first on විවරණ.